Morgunblaðið - 18.12.1983, Blaðsíða 44

92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1983
fíCte/l/vlíll
„ Svorva nú! Segbu honum aS þór þyki leitt
oé> þó ökyldir s{lgcc afar\ a. hann þoma
cfst i síigcMum."
ást er...
... að hjúkra af •
alúd.
TM Reg U.S Pat Ofl —atl rights reserved
®1983L«S Angeles Times Syndicate
Bíddu bara þangað til hann stóri
bróðir minn hér uppi á marsstjörn-
unni fréttir af ykkur skítseiðunum
hér.
HÖGNI HREKKVÍSI
/l /t 'f 1982 McNaught Syndicate. Inc.
„HÚR KEMÚR HAHN MEP MINN Á RLEGA JÓlABOWS."
Hvað er orðið af ís-
lensku jólasveinunum?
Styrmir Geir Jónsson, Keflavík,
skrifar:
„Ég er 15 ára gamall og á heima
í Keflavík. Mig langar til að vekja
athygli á nokkru sem gengur fram
af mér. í fjölmiðlum, gluggum
verslana og jafnvel á jólakortum
sér maður aðeins bandaríska jóla-
sveina, en hvergi gömlu góðu ís-
lensku jólasveinana, sem voru í
ullarsokkum, skinnskóm og ull-
arpeysum með prjónahúfu á höfði,
þrammandi ofan úr fjöllum einn
og einn með poka á bakinu með
gjöfum í. Hvað er orðið af þeim?
Haldi bandariski jólasveinninn
áfram að birtast í fjölmiðlum,
verslunargluggum og á jólakort-
um. þá munu börn, sem núna eru
2—7 ára og jafnvel eldri, halda að
þeir séu hinir einu sönnu islensku
jólasveinar og munu siðar kenna
börnum sínum það sama.
Þannig gæti farið, yrði ekkert
að gert, að íslensku jólasveinarnir
gleymdust, og trúin á þessa karla,
sem bæði afi og amma, pabbi og
mamma trúðu á sem börn, dæi út.
Því vil ég benda foreldrum og
kennurum í barnaskólum á að
fræða börnin um íslensku jóla-
sveinana. Ennfremur skora ég á
fjölmiðla að birta myndir af þeim
og kaupmenn bið ég um að stilla
íslenskum jólasveinum út í glugga
verslana sinna. Og ef á jólakortinu
á að vera mynd af jólasveini, þá á
að hafa hann íslenskan.
Ég lýk bréfi mínu í þeirri von,
að fólk taki þetta til alvarlegrar
umhugsunar."
Furugerði 1:
Held að fari vel um leigjend-
urna og flestir séu ánægðir
Leigjandi í Furugerdi 1 skrifar:
„Velvakandi.
Mig langar til að koma á fram-
færi leiðréttingu á grein í dálkum
þínum 15. þ.m.
Undarlegt að fólk skuli vera að
þjóta í blöðin með staðhæfingar út
í hött, án þess að kynna sér mála-
vexti. í grein sinni „Er ekki hægt
að jafna aðstöðuna dálítið á Dal-
braut 27 og Furugerði 1?“ gerir ein-
hver H.B. samanburð á Dalbraut
27, sem er dæmigert elliheimili, og
Furugerði 1. En svo er mál með
vexti að Furugerði 1 er ekki elli-
heimili og var í upphafi ekki ætlað
að vera það. Húsið var byggt með
það í huga að ráða bót á húsnæðis-
eklunni og innréttað í leiguíbúðir
handa eldri borgurum sem væru
færir að sjá um sig sjálfir.
Upphaf húsaleigsamningsins
hljóðar þannig: „Leigusali selur
hér með leigutaka á leigu íbúð í
íbúðarhúsnæði Reykjavíkurborgar
að Furugerði 1“ o.s.frv. Og enn-
fremur: „Leiguupphæð fyrir um-
rætt húsnæði er ákveðin af borg-
arráði Reykjavíkur kr. 28.000 á
mánuði." Þessi samningur var
undirritaður 17. maí 1978, en síðan
hefur húsaleigan farið síhækkandi
i hlutfalli við verðbólguhraðann
og er nú komin í 4.253. Þarna er
um að ræða tvö herbergi, eldhús
og bað. Hiti og sameiginlegt raf-
magn er innifalið, en leigutaki
greiðir rafmagn vegna eigin íbúð-
ar eftir sérmæli. Þess skal getið að
í húsinu eru bæði hjóna- og ein-
staklingsíbúðir.
Annað mál er það, að hingað
hefur verið sent fólk sem frekar
ætti heima á elli- eða hjúkrunar-
heimilum, sennilega vegna skorts
á plássi, og hafi það fyrst komizt
hingað hinn vill það ekki fara þó
annað sé í boði. Skil ég það mæta-
vel, því að á elli- og hjúkrunar-
heimilum fær það ekki annað —
að mig minnir — en kr. 700 á mán-
uði til eigin umráða, hér aftur á
móti heldur það tekjum sínum
óskertum og er auk þess sjálfs sin
ráðandi.
Auðvitað er alltaf hægt að finna
að einhverju, hér eins og í öðru
leiguhúsnæði, en ég held að þegar
á allt er litið fari vel um leigjend-
urna og að flestir séu ánægðir."
„En svo er mál með vexti að Furugerði 1 er ekki elliheimili og var í upphafi
ekki ætlað að verða það. Húsið var byggt með það í huga að ráða bót á
húsnæðiseklunni og innréttað í leiguíbúðir handa eldri borgurum sem væru
færir að sjá um sig sjálfir.“
Og kýraugun falleg
Guðrún Kristín skrifar: „Það eru ekki bara horfnir góðhestar íslendinga sem eru einnar stöku verðir, heldur fær kýrin Skjalda, sem nú er öll, heila þulu: Kýrþula skepnan hún Skjalda mjólkaði aldrei mikið en dugði þó dropinn hollur sopinn. Þakka þér þjórsdóttir þótt þú sparkir hlýjan kvið við vanga minn
Langelst á landinu er ég tutlaði spenann þinn.
skal vera hún Skjalda Mig dreymir enn um
allra kúa mjaltaskemil
sem í fjósi búa. á skítugum bási
Svo gömul er greyið mjólkurbunur
skal ég þér segja í fötubotni
að enginn lengur froðu og spenvolga mjólk;
man hennar burð. alvöru fjósalykt
Kát var hún kálfur jórturhljóðið
kvik sem kvíga másið og moðið
en bágræk er blessuð kisu að lepja
beljan núna lögg úr beyglaðri dollu
fætur vilja fúna. og kýraugun falleg.
Oft bar hún blessuð Kýraugun eru svo falleg.