Morgunblaðið - 03.02.1984, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 1984 35
Hvöt, félag sjálfstæðis-
kvenna í Reykjavík, gekkst
fyrir fundi á mánudagskvöld-
ið um borgarmálin. Davíð
Oddsson, borgarstjóri, og
Ingibjörg Rafnar, borgar-
ráðsmaður, voru framsögu-
menn og svöruöu fyrirspurn-
um og var fundurinn mjög
fjölsóttur.
í upphafi ræðu sinnar sagði
Davíð Oddsson að nú þegar kjör-
tímabil núverandi borgarstjórn-
ar væri bráðum hálfnað væri
ástæða til að líta yfir farinn veg
og til framtíðarinnar.
Sagði hann m.a. að fyrir kosn-
ingarnar 1982 hefðu sjálfstæð-
ismenn engu lofað sem þeir
hefðu ekki fylgt fram. Söðlað
hefði verið um í skipulagsmálum
borgarinnar og úthlutunarregl-
um lóða í borginni hefði verið
breytt frá duiarfullu punkta-
kerfi vinstri meirihlutans. Nú
veldu menn þær lóðir sem þeir
hefðu hug á og gengið væri frá
þeim málum með eðlilegum
hætti. Á hverjum fundi borgar-
ráðs væri 1—3 lóðum úthlutað
og umframlóðum borgarinnar
mætti líkja við banka, sem
ávaxtar sig vel. Ákvörðun hefði
verið tekin um fækkun borgar-
fulltrúa í 15 og framkvæmdaráð
borgarinnar lagt niður. Aukið
svarið. A síðasta ári hefðu fast-
eignagjöldin verið lækkuð og í ár
útsvarið úr 11,88% í 11%. Því
hefði verið haldið fram að um
enga raunverulega lækkun væri
að ræða vegna áhrifa frá lækk-
andi verðbólgu, en þegar vinstri
meirihlutinn hækkaði útsvarið í
11,88% hefði þáverandi ríkis-
stjórn nýlega boðað efnahagsað-
gerðir með niðurtalningu, sem
hún batt vonir við til lækkunar
verðbólgunni. Viðhorfin hefðu
verið önnur þá en nú.
f lokin gerði Davíð fjárhag
sveitarfélaga að umræðuefni og
sagði að ekki mætti mikið fara
úrskeiðis á þessu ári til þess að
taka þyrfti áætlanÍT borgarinnar
til endurskoðunar.
Ingibjörg Rafnar fjallaði um
dagvistarmál og málefni aldr-
aðra og kostnaðinn af uppbygg-
ingu allrar þjónustu sem veitt
væri af borginni.
Varðandi dagvistarmálin
sagði hún að meirihlutinn nú
hefði síður en svo staðið sig verr
en vinstri menn á sínum tíma
eins og þeir reyndu að slá fram.
Frá því að sjálfstæðismenn tóku
aftur við borginni 1982 hefðu 222
Davíð Oddsson, borgarstjóri
á borgarmálafundi Hvatar
sem nemur 16%, í hendur ann-
arra. Hvað aðra eignaraðila að
þessu fyrirtæki varðaði þá hefði
samstaða ekki náðst með þeim
um stofnun fyrirtækisins ef
borgin hefði ekki komið þar inn
í. Með þátttöku svo fjársterkra
aðila væri áhætta borgarinnar
minni, auk þess sem svo öflugir
aðilar væru nauðsynlegt vægi
einokun ríkisins á sjónvarps- og
útvarpsrekstri. Kvað hann það
einkennilegt hvað ríkisfjölmiðl-
arnir hefðu gert sér mikinn mat
úr þessum samningum og t.d.
hefði nýlega í umræðuþætti í
sjónvarpinu verið fjallað um
hann og stjórnendur þáttarins
þá berlega látið í ljósi neikvæða
skoðun sína á málinu.
Spurning var borin fram um
afstöðu kvennaframboðsins til
mála í borgarstjórn, sérstaklega
varðandi þá málaflokka sem þær
fengu fylgi sitt að mestu úr vorið
1982.
Ingibjörg svaraði því til að í
kosningunum 1982 hefði
Kvennaframboðið gefið sig út
fyrir að vera þverpólitískt fram-
boð. Þá hefði því verið haldið
fram af sjálfstæðismönnum að
99
Lofuðum engu sem ekki
hefur verið fylgt fram“
sjónarmið þeirra tækju mið af
þröngum sósíalískum viðhorfum.
Það hefði líka komið á daginn og
ætti Alþýðubandalagið oft í
harðri samkeppni við þær að
þessu leyti.
hefði verið við land borgarinnar
með kaupunum á Viðey og Eng-
ey, sem væru borgarbúum mikils
virði. Nýi miðbærinn, sem frem-
ur bæri að kalla Kringlumýri
væri nú í uppbyggingu og nýtt
skipulag við Skúlagötu í sjón-
máli.
Þá gerði hann þjónustufyrir-
tæki borgarinnar að umræðu-
efni, en almennt viðhald við þau
og uppbygging þeirra hefði verið
látin reka á reiðanum í tíð
vinstri meirihlutans. Væri nú
útlit fyrir að koma mætti stöðu
þeirra í viðunandi horf.
Starfsemi Bæjarútgerðar
Reykjavíkur hefði verið endur-
skipulögð og reksturinn færður í
nútímalegra horf. En staða
fyrirtækisins væri slík að í ár
greiddi borgarsjóður 60 milljón-
ir króna beint til BÚR, sem væri
um 1 milljón króna á viku. Það
gerði það að verkum m.a. að ekki
var unnt að lækka útsvarspró-
sentuna enn frekar í ár eða í
10,5%. Eðlilegt væri að sínu
mati að gera fyrirtækið að
hlutafélagi, með batnandi stöðu
þess, en borgin ætti eftir sem áð-
ur aðild að því.
í tíð vinstri meirihlutans
hefðu allir skattstuðlar borgar-
innar verið hækkaðir til hins ítr-
asta, m.a. fasteignagjöldin og út-
ný rými fyrir börn á dagvistar-
stofnunum verið tekin í notkun,
á tveimur dagheimilum, einum
leikskóla og tveimur skóladag-
heimilum, en þriðja skóladag-
heimilið yrði fljótlega opnað. Þá
hefði borgin séð um rekstur
Grænuborgar frá því í apríl
1983, en Sumargjöf byggði heim-
ilið. í ár yrðu tvær dagvistar-
stofnanir teknar í notkun í
Breiðholti fyrir samtals um 150
börn og í athugun væri dagvist-
arrekstur á Fornhaganum.
Um málefni aldraðra í
Reykjavík sagði Ingibjörg m.a.
að brýnasta úrlausnarefnið fyrir
borgina væri að leysa vanda
þeirra sem þurfa á langtímavist-
un að halda á hjúkrunar- eða
sjúkradeildum. Á síðasta ári
hefði 6. hæð B-álmu Borgarspít-
alans verið tekin í notkun og
væri ráð fyrir því gert í ár að
taka 5. hæðina í notkun. Dvalar-
heimilið við Seljahlíð í Breið-
holti yrði væntanlega tekið í
notkun í árslok 1985.
Á þessu kjörtímabili hefði ver-
ið farið inn á nýja braut í öldr-
unarmálum með áætlunum um
byggingar söluíbúða fyrir aldr-
aða á vegum einkaaðila og
verkalýðsfélaga. Hér væru fleiri
virkjaðir til uppbyggingar í þágu
aldraðra en áður, í samvinnu við
Reykjavíkurborg.
I lokin sagði Ingibjörg að sí-
fellt hærra hlutfall heildartekna
sveitarfélaga og ríkisins færi í
rekstur á því kerfi sem byggt
hefði verið upp á síðustu áratug-
um. Ef áfram yrði haldið á sömu
braut væri skammt í það að allar
tekjurnar rynnu til þess að
halda kerfinu gangandi og ekk-
ert yrði eftir til nýframkvæmda.
Tveir kostir væru vænlegir í
þessu efni, annars vegar að
virkja einkaaðila í ríkari mæli
en nú er gert með t.d. samvinnu
við sveitarfélögin eins og borgin
er nú að gera í sambandi við
söluíbúðir aldraðra og hins veg-
ar með því að auka þátttöku
þeirra sem þjónustunnar njóta í
rekstrarkostnaði, þ.e. að láta
þjónustugjöld standa undir
kostnaði í ríkari mæli en gert
hefur verið.
Fjölmörgum fyrirspurnum var
beint til Davíðs og Ingibjargar á
fundinum og verða nokkrar
þeirra raktar hér á eftir.
Spurt var að því hvort þeirri
spurningu yrði beint til borg-
arbúa hvort þeir vildu aflétta
hundahaldsbanni nú eða ekki.
Sagði Davíð að hundahald
hefði verið bannað í Reykjavík í
60 ár, en mönnum hefði haldist
uppi að brjóta það í miklum
mæli. Betra væri að setja
ákveðnar reglur sem fælu í sér
eftirlit með hundum í borginni,
sem hingað til hefði ekkert verið.
Til greina kæmi því að leyfa
hunda með ákveðnum ströngum
skilyrðum og bera reynsluna af
því undir kjósendur í næstu
kosningum.
Spurningu um ástæður þess að
borgin gerðist aðili að fyrirtæk-
inu ísfilm, ásamt fleirum, svar-
aði Davíð á þá leið að ljóst væri
að það væri ekki í anda sjálf-
stæðisstefnunnar að opinberir
aðilar stofnuðu og rækju fyrir-
tæki sem aðrir gætu hæglega
sinnt. Öðru máli gegndi um
þátttöku opinberra aðila í að
stofna ný fyrirtæki. Borgin ætti
hlut í mörgum fyrirtækjum,
bæði í eign ríkisins og einkaað-
ila, eins og t.d. í Eimskip. Þróun-
in í fjölmiðlum væri hraðstíg og
með þátttöku borgarinnar í ís-
film hf. hefði hún stigið heppi-
legt skref í þá átt að færa fjöl-
miðlun, eins og fyrirtækið
hyggst vinna að, frá einokun
ríkisrekstrar í einkarekstur.
Fordæmi fyrir því væri að finna
í Bretlandi, Bandaríkjunum og
víðar. Þegar fyrirtækið verður
komið á laggirnar væri eðlilegt
að borgin léti eignarhluta sinn,
Fyrirspurn um endurreisn
miðbæjarins svaraði Davíð
þannig, að framtíð Fjalakattar-
ins væri óráðin, þ.e. hvort húsið
yrði rifið eða það keypt af borg-
inni og endurnýjað. Lágmarks-
kostnaður borgarinnar yrði þá á
bilinu 70—80 milljónir króna.
Þetta mál þyrfti að leysast sem
fyrst vegna hagsmuna eigenda
þess fyrst og fremst. Ef húsið
hefur byggingarfræðilegt og al-
mennt sögulegt gildi bæri að
varðveita það. En fyrir 70 til 80
milljónir mætti gera mikið fyrir
þetta svæði í heild. Það væri
ekki óeðlilegt að með fram-
kvæmd á nýju skipulagi þessa
svæðis beitti borgin sér fyrir
stofnun framkvæmdasjóðs sem
ynni að málefnum þess.
Verðandi húsbyggjandi í Graf-
arvogi spurðist fyrir um hvenær
framkvæmdir hefðust við skól-
ann í Grafarvogi og dagvistar-
heimili þar.
Svaraði Ingibjörg því til að
framkvæmdir við skólann hefð-
ust strax á næsta ári, en nokkur
bið yrði á byggingu dagvistar-
heimilis þar sem dagvistarheim-
ili í Árbæ og á Eiðisgranda væru
þegar á framkvæmdaáætlun
næsta árs, en þar væru biðlist-
arnir lengstir.