Morgunblaðið - 17.02.1984, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1984
37
Jóhanna Magnús-
dóttir Minning
Fædd 20. janúar 1896
Dáin 6. janúar 1984
Jóhanna Jónína Magnúsdóttir
var fædd 20. janúar 1896 að Tyrf-
ingsstöðum í Innri-Akraneshreppi
í Borgarfjarðarsýslu. Foreldrar
hennar voru Magnús Guðjón
Magnússon, bóndi í Sjávarborg á
Akranesi, og eiginkona hans,
Oddrún Jónsdóttir, sem fædd var í
Efrihreppi í Skorradal. Magnús
var af Vogatunguætt, sem rakin er
frá Gunnlaugi Einarssyni bnda
þar frá 1796 til dauðadags 1829.
„Hann var listasmiður og hugvits-
maður", sonur Einars Jónssonar
smiðs á Silfrastöðum í Skagafirði.
Kona Gunnlaugs í Vogatungu
var Guðlaug Þórðardóttir Svein-
björnssonar bónda í Akrakoti á
Álftanesi, og Vigdísar Dav-
iðsdóttur Erlendssonar prests á
Tjörn á Vatnsnesi. Guðlaug var
systir Sveinbjarnar á Hvítárvöll-
um.
Foreldrar Oddrúnar voru Jón,
bóndi í Múlakoti í Lundarreykja-
dal, og Jóhanna Árnadóttir Berg-
þórssonar bónda á Búrfelli í
Hálsasveit.
Jóhanna átti því til góðra að
telja, þar sem saman fóru vits-
munir og listrænir hæfileikar.
Faðir Jóhönnu fórst á skútunni
„Svaninum" vegna ásiglingar vor-
ið 1912, þá rúmlega fimmtugur að
aldri. Hann þótti góður sjómaður
og mikill verkamaður að hverju
sem hann gekk.
Húsfreyjan í Sjávarborg hélt
saman heimili sínu með aðstoð Jó-
hönnu dóttur sinnar, sem var elst
fjögurra systkina.
Þung örlög kvöddu Oddrúnu
burt frá bðrnum sínum aðeins
tveimur árum eftir lát eiginmanns
hennar.
Nú var Jóhanna 18 ára, en
bræður hennar voru Júlíus 12 ára,
Magnús 10 ára og Baldvin 8 ára.
Næstu árin voru þeir Júlíus og
Magnús í sveit í Borgarfirði, en
Baldvin var í umsjá Jóhönnu, sem
gekk honum í móður stað.
Fljótlega eftir lát móður sinnar
fluttist Jóhanna til Reykjavíkur
og bjó hjá frænku sinni, Ingunni
Björnsdóttur, Frakkastíg 6, sem
ætíð reyndist henni með afbrigð-
um vel.
Hugur Jóhönnu hneigðist til
hjúkrunar, en ekki gat verið um
nám að ræða. Hún fékk starf við
Landakotsspítala. Þar vann hún
er spænska veikin gekk 1918.
Lagði hún þá oft nótt við dag og
sinnti jafnframt mörgum sjúkl-
ingum utan spítalans. Margir
undruðust þrek þessarar ungu
konu. Alla tíð var sóst eftir henni
til að hjúkra sjúkum og vaka yfir
þeim. Henni virtist áskapað að
geta gleymt sér í góðum verkum.
Síðar meir vann Jóhanna lengi
við framreiðslustörf, meðal ann-
ars í matsölunni í Iðnó og muna
líklega einhverjir eftir hinni
snyrtilegu og háttvísu konu í ís-
lenska búningnum, sem hún bar
ætíð svo vel. Við konungskomuna
1921 var Jóhanna fengin til að
ganga um beina.
Það var árið 1920 að sá draumur
Jóhönnu rættist að fá Magnús
bróður sinn suður til sín. Hann
hóf þá þegar nám í bókbandsiðn.
Ári seinna kom svo Júlíus og tók
að læra húsgagnasmíði. Voru nú
systkinin öll aftur sameinuð á
góðu heimili, sem Jóhanna stjórn-
aði af smekkvisi, ráðdeild og mik-
illi alúð. Baldvin lærði málaraiðn.
Öll voru þessi systkin þekkt fyrir
vandvirkni og listrænt handbragð.
Gott uppeldi og góðar erfðir gerðu
þessi systkin sterk og samhent,
enda brugðust þau aldrei hvert
öðru.
Jóhanna aflaði sér margvíslegr-
ar kunnáttu. Fatasaumur hennar
var af þeirri gerð að varla var völ
á betra. Margs konar hannyrðir
léku henni í hendi.
Jóhanna var félagslynd og lagði
fram krafta sína fyrir góð mál-
efni. Styrktarfélag vangefinna var
hennar hjartans mál og vann hún
þar mikið frá byrjun, enda hafði
hún kynnst aðstæðum þessa fólks
sem barðist við einangrun, úr-
ræðaleysi og sorg. Guðbjörg Bene-
diktsdóttir, frænka hennar, var
hvatamaður að stofnun þeirra
samtaka. Jóhanna var einlæg
trúkona. Hallgrímskirkja var
kirkjan hennar og hún naut þess
að sækja þar messu, meðan kraft-
ar entust. Hún fylgdist af áhuga
með byggingu kirkjunnar, sem
hún hafði daglega fyrir augum frá
heimilinu við Freyjugötu. Um
langan tíma fékk Borgfirðingafé-
lagið í Reykjavík að njóta starfs
hennar, en sterk átthagatryggð
batt hana við Borgarfjörð.
Jóhanna hafði góða skapgerð,
var glöð í viðmóti og hafði næmt
skyn á græskulaust gaman, en hún
var einörð og hreinlynd og gat
sagt meiningu sína afdráttarlaust
og af fullri háttvísi. Hún hafði
t
Eiginmaöur minn, tengdafaöir og afi,
ÞORGEIR JÓHANNESSON,
Túnabergi,
Hrunamannahreppi,
veröur jarðsettur fró Hrunakirkju laugardaginn 18. febrúar kl.
14.00.
Bílferö veröur frá BSl kl. 10.45.
Sigríöur Eiríksdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Alúöarþakkir fyrir auösýndan hlýhug viö andlát og útför fööursyst-
ur minnar,
frú HEBU GEIRSDÓTTUR JÓHANNESSON,
Hringbraut 57.
Sigriöur Jónsdóttir.
yndi af kveðskap og ljóðum, enda
margir hagyrðingar í ætt hennar.
Hún las mikið af góðum bókum,
var mjög minnug alla tíð og kunni
frá mörgu að segja úr gömlu
Reykjavík. Hún var dul á eigin
hagi, vinavönd og vinföst.
Það var 1939 að bræðurnir
Magnús og Júlíus keyptu húsið nr.
39 við Freyjugötu. Þar hefur
heimili Jóhönnu staðið síðan í for-
sjá Magnúsar bróður hennar, sem
hefur verið henni styrk stoð og
sýnt henni umhyggju til hinstu
stundar. Hún naut þess einnig að
hugsa um heimili hans af alúð sem
hann kunni að meta. Mikil við-
brigði verða nú fyrir Magnús, þeg-
ar systirin er farin, þvi að þau
hafa vart skilið síðan 1920. Júlíus
lést árið 1974. Jóhanna veiktist
fyrir þremur mánuðum, en var
hress fram að þeim tíma. Síðustu
þrjár vikurnar var hún á Elli-
heimilinu Grund, og þar naut hún
góðrar hjúkrunar og umhyggju
Baldvins bróður síns, er var dag-
lega hjá henni og sat hjá henni
síðustu stundirnar og veitti henni
hlýju af sínu hjartans þakklæti.
I dag kveðja bræðurnir Magnús
og Baldvin hjartfólgna systur,
sem var þeim svo kær alla tíð. Við
sem til þekkjum vottum þeim
samúð okkar og vitum að þarna er
gengin góð kona.
Fjölskylda mín og ég kveðjum
nú þessa góðu konu og þökkum
henni trausta vináttu um árarað-
ir, frá því hún kom fyrst á heimili
okkar til aðstoðar í veikindum
móður minnar vegna vináttu og
frændsemi við hana. Síðan eru lið-
in þrjátú ár.
Þau síðustu sjö ár, sem móðir
mín átti ólifuð eftir þetta, kom Jó-
hanna að staðaldri á heimili okkar
og veitti henni margar ánægju-
stundir. Ég þakka henni fyrir það
hve hún vildi umvefja okkur öll
með velvild sinni og hjálpsemi.
Við kveðjum nú Jóu frænku,
eins og synir okkar nefndu hana,
og biðjum Guð að blessa minningu
hennar.
Jóna Kristín Magnúsdóttir
t
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vináttu við fráfall eigin-
manns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
JÓNS KJARTANSSONAR,
Engjavegi 12, Salfoaai.
Soffía Ólafadóttir,
Elinborg Jónadóttir, Victor M. Caffaro,
Rannveig Jónsdóttir, Bjarni Guómundsson,
Kjartan Jónsson,
Margrét Jónsdóttir, Jón Ágúst Jónsson,
Jarþrúóur Jónsdóttir, Guömundur Gils Einarsson
og barnabörn.
Lokað
Vegna útfarar UNNAR BRYNJÓLFSDÓTTUR veröa
skrifstofur okkar lokaöar í dag, föstudaginn 17.
febrúar, frá kl. 12—15.
Sindra-Stál Hf.
sýning á Kjarvalsstöðum dagana 10.-19. febrúar
•Mý íslensk skólahúsgögn - hönnuð með aukið heilbrigði
íslenskra barna að leiðarljósi.
•Mý skrifstofuhúsgögn — skrifstofustólar
tölvuborð
•Mý húsgögn úr beyki fyrir fundarsali og félagsheimili.
•Stacco-stóllinn í nýjum búningi.
Stjórnendur skóla og fýrirtækja og aðrir þeir sem láta sig varða
heilbrigði skólabarna og skrifstofufólks ættu ekki að láta þessa
sýningu fram hjá sér fara.
STÁLHÚSGAGNAGERO
STEINARS HF.
SKEIFUNNI 6.SÍMAR: 33590.35110. 39555