Morgunblaðið - 11.05.1984, Page 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. MAÍ 1984
Gunnhildur Sigur-
jónsdóttir Minning
Fædd 23. september 1902
Dáin 5. maí 1984
Hún Gunnhildur á Sveinsstöð-
um er dáin. Stórbrotinn persónu-
leiki sem setti svip á umhverfi
sitt, hefur kvatt þennan heim og
losnað við líkamsþjáningar sínar.
Það var hennar ósk að þurfa ekki
að bíða mikið lengur eftir því að
hverfa á braut til feðra sinna og
vina. Þá veit ég að hann Ævar
litli, sem kvaddi okkur fyrir um
það bil ári síðan, kemur á móti
langömmu sinni og fagnar henni
með sínu blíða brosi eins og hon-
um var lagið þegar einhver kom til
hans.
Þegar við kveðjum Gunnhildi,
renna minningarnar gegnum hug-
ann, hver af annarri. Það eru nú
næstum 50 ár síðan ég sá hana
fyrst, en það var stuttu eftir að við
systkinin ásamt foreldrum okkar
fluttum að Hjallalandi, næsta býli
við Sveinsstaði. Það var í þá tíð
sem húsin í „Skjólunum" hétu öll
eitthvað og áður en þar byggðist
upp og allir fengu sitt húsnúmer
við ákveðna götu eða veg. Þó hafa
Sveinsstaðir enn haldið sínu nafni
og reisn, að minnsta kosti hjá
okkur nágrönnunum og þar hefur
Gunnhildur setið í öndvegi.
Það leið ekki langur tími frá
komu okkar í „Skjólin" að við syst-
urnar vorum komnar inná gafl hjá
Gunnhildi á Sveinsstöðum og
hennar fjölskyldu, og þar tengdust
vináttubönd sem ekki hafa rofnað
þar sem við systurnar eignuðumst
okkar vinkonur.
Ég man það eins og það hefði
skeð í gær, fyrsta skiptið sem ég
steig innfyrir þröskuldinn hjá
Gunnhildi. Svona hressa og að-
sópsmikla konu hafði ég aldrei
fyrir hitt, og þannig var hún ætíð,
þrátt fyrir veikindi og lífsins
reynslu, en hún hefur mátt horfa
uppá eiginmann sinn Steingrím
Sveinsson, fyrrverandi verkstjóra,
svo árum saman, sjúkan mann.
Þar hefur 'hún sýnt styrk sinn og
dugnað ásamt börnum sínum.
Þá mun ég lengi sjá hana í huga
mínum sitjandi við eldhúsborðið
hjá Foldu vinkonu minni, þangað
sem ég hefi komið í tíma og ótíma
gegnum árin.
Þessar fáu og fátæklegu minn-
ingar eru settar á blað sem kveðja
og þakklæti fyrir að hafa kynnst
svo stórbrotinni konu. Blessuð sé
minning hennar.
Þóra Þorleifsdóttir
Þann 5. maí sl. lést Gunnhildur
Sigurjónsdóttir frá Sveinsstöðum
við Nesveg í Rvík. Hún fæddist 23.
september 1902 í Keflavík, dóttir
Guðrúnar Jónsdóttur og Sigurjóns
Arinbjörnssonar. í nóvember 1922
giftist hún eftirlifandi eiginmanni
sínum, Steingrími Sveinssyni, sem
nú er vistmaður á Hrafnistu. Þau
bjuggu allan sinn búskap að
Sveinsstöðum og varð þeim sex
barna auðið, sem öll eru á lífi, en
þau eru: Sigurjóna, Guðný Hulda,
Hildur ísfold, Guðrún Sveinbjörg,
Guðrún Lilly og Sveinn Berg-
mann.
Hún Gunnhildur amma var al-
veg sérstök, því hvar sem hún kom
ríkti glaðværð, hressileiki og um-
fram allt hreinskilni. Þó svo að
hún kæmi margsinnis á dag inn á
heimili foreldra minna, var alltaf
sami gusturinn í kringum hana og
glaðværð, enda hafði hún mikið
yndi af prakkaraskap hjá barna-
börnunum. Ef hægt var að leika á
hana þá hló hún mest sjálf.
Þegar horft er til baka er
ánægjulegt að hafa fengið að alast
upp í næsta húsi við ömmu, en
slíks njóta allt of fá börn nú á
tímum, miðað við þróun í þeim
efnum. Ekki er síður ánægjulegt
að eiga börn, sem urðu þess að-
njótandi að kynnast henni og
eignast góðar minningar um hana.
Langamma var alltaf fyrst nefnd,
þegar bjóða átti í afmæli, enda lét
hún sig aldrei vanta. Alla tíð
fylgdist hún vel með barnabörn-
unum og langömmubörnunum og
vildi allt fyrir alla gera, þó að efn-
in væru ekki mikil.
Aldrei bar hún erfiðleika sína á
torg við aðra, og fáir trúðu, hve
mikinn dugnað hún sýndi og um-
hyggju fyrir sínum nánustu. Um
tíma leit út fyrir bjartari tíð í lífi
hennar, en þá gaf heilsan sig. Allt
fram í febrúar sl. var hún heima
og naut mikillar umönnunar
barna sinna. Heimili afa og ömmu
var stórt og var þar mikið fjöl-
menni, er börnin voru í æsku. Á
heimili þeirra ríkti ætíð mikill
skörungsskapur og gestrisni og
vafalaust eiga margir góðar minn-
ingar frá því heimili.
Um ömmu lifir góð minning.
Hilmar og fjölskylda.
+
NÍELS CARLSSON,
Laugavegi 39,
lóst 9. maí.
Fyrir hönd aöstandenda,
Arndís L. Níelsdóttir.
t
Ástkær eiginmaöur minn,
SÉRA GARÐAR SVAVARSSON,
lést 9. maí i Landakotsspítala.
Fyrir hönd ástvina,
Vivan Svavarsson.
+
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
MAGNEA HALLDÓRSDÓTTIR
frá Siglufiröi,
Seljavegi 31, Reykjavík,
andaöist í Sunnuhlíö, Kópavogi, 9. maí.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
I
+
Útför
FINNBOGA HELGA MAGNÚSSONAR,
skipstjóra,
Patreksfiröi,
fer fram frá Patreksfjaröarkirkju laugardaginn 12. maí kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélag íslands.
Dómhildur Eiríksdóttir,
Kristín Finnbogadóttir,
Reynir örn Finnbogason, Hafrún Finnbogadóttir,
Kristín Finnbogadóttir, Steinunn Finnbogadóttir,
Sigurey Finnbogadóttir, Þorvaldur Finnbogason,
Hafdís Finnbogadóttir, tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jarð
arför
AUÐAR SIGURPÁLSDÓTTUR,
Ránargötu 28, Akureyri.
Guö blessi ykkur öll.
Sigurlína Jónsdóttir,
Hildur Jónsdóttir,
Ólafur Jónsson,
Indíana Jónsdóttir,
Krístjana Jónsdóttir,
Guörún Jónsdóttir,
Sigurpáll Jónsson,
Jón Þorvaldsson,
Jón Stefánsson,
Marselía Gísladóttir,
Gunnar Mattason,
Skarphóöinn Guömundsson,
Guöni Þorsteinn Arnþórsson,
Anna Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Amalía Björnsdóttir
frá Mýrum — Minning
Við sátum þögul og létum hug-
ann reika um farinn veg að
morgni 3. maí, er við fréttum and-
lát elskulegrar ömmu okkar, Am-
alíu Björnsdóttur, en hún andaðist
á Sjúkrahúsi Egilsstaða þann
sama morgun eftir stutta legu, þá
92 ára gömul. Þessi morgunn var
einn sá fegursti sem völ er á fyrir
þennan árstíma. Dalurinn skart-
aði sínu fegursta og austurfjöllin
sendu frá sér logabirtu eins og þau
vildu segja „þökk fyrir allt og
allt“!
Margs er að minnast liðinna ára
og ótal, ótal margt að þakka, ekki
síst forsjóninni þá gæfu að hafa
fengið að njóta þessarar göfugu
persónu sem amma var. Það sem
einkenndi hennar persónuleika
var að „sælla er að gefa en þiggja",
sjálfsagi svo undrum sætti, trygg-
lyndi, fórnfýsi og viljastyrkur,
enda máttarstólpi heimilisins á
hverju sem gekk.
Ama var mikil hæfileikakona,
minnug með afbrigðum og mundi
nánast allt sem hún einu sinni las
eða heyrði. Og ekki var ónýtt fyrir
systkinahópinn að meðtaka þann
mikla fróðleik sem hún bjó yfir að
ógleymdum mætum heilræðum
sem henni var mjög svo hugleikið
að láta í té, sem síðar leitar svo
ótrúlega oft til hugans á hinum
ýmsu stundum.
Amalía Björnsdóttir fæddist á
Vaði í Skriðdal þann 21. des. 1891,
dóttir hjónanna Björns ívarssonar
og Ingibjargar Bjarnadóttur á
Vaði.
Snemma tók amma til við störf
sem til féllu á heimili foreldra
hennar enda bæði ósérhlífin og
samviskusöm svo til var tekið og
var það einnig einkennandi fyrir
líf hennar allt til hinstu stundar.
Árið 1909—10 stundaði hún
nám í 3. og 4. bekk við Kvenna-
skólann í Reykjavík, sem ekki var
algengt á þeim árum. Því námi
lauk hún með ágætum. Þessi tími
var ömmu ákaflega dýrmætur og
vitnaði hún oft til þeirra daga. I
Reykjavík dvaldi hún hjá Guð-
rúnu systur sinni og Ólafi Halls-
syni, manni hennar. Mikill kær-
leikur ríkti með þeim systrum
enda töluvert líkt með þeim. Einn-
ig var henni tíðrætt um móður-
bróður sinn, doktor Björn Bjarna-
son frá Viðfirði, og konu hans,
Gyðu. Björn kenndi þá íslenzku
við Kennaraskóla Islands. Með
þeim tókst mikil vinátta, enda
Björn valmenni.
Árið 1913 giftist hún afa okkar,
Einari Jónssyni frá Vallaneshjá-
leigu, en hann lést árið 1975. Sam-
band þeirra var mjög gott. Þar var
ást, virðing og umhyggja í fyrir-
rúmi og mættu margir taka sér
það til fyrirmyndar. Þau eignuð-
ust eina dóttur, Ingibjörgu, móður
okkar. Lengst bjuggu þau í Geit-
dal, en fluttu árið 1941 til Mýra
þegar móðir okkar og faðir, Zóph-
ónías Stefánsson, hófu þar bú-
skap. Mikil væntumþykja, vinátta
og tryggð ríkti miili foreldra
okkar og ömmu og afa svo að aldr-
ei bar skugga á eina einustu stund.
í dag þegar við kveðjum ömmu í
hinsta sinn er söknuður okkar sár.
En hún er komin til fegri heima og
við biðjum almáttugan góðan guð
að varðveita hana, en vonin um
endurfund vermir hjarta okkar.
Vertu Ijós á vegum þinna,
vafin hrósum mærin svinn
indæl rós sem allir hlynna
að, og kjósa í garðinn sinn.
(Páll Jónsson.)
Systkinin frá Mýrum.
Fjármálaráðherra á Alþingi:
Vafasamt að Flugleiðir
hafi haldið hlutafélagalög
Fjármálaráðherra telur vafasamt, að
Flugleiðir hafi haldið skilyrði 107.
greinar hlutafélagslaga, er félagið tók
ákvörðun um að greiða hluthöfum sín-
um, m.a. ríkinu, arð í formi útgáfu
afsláttarmiða. Þá sagði fjármálaráð-
+
Elginmaöur minn og faöir okkar,
KJARTANJÓNSSON,
Garösenda 5,
áöur bóndi í Bitru,
er lést 4. maí sl., verður jarösunginn frá Bústaöakirkju þriðjudag-
inn 15. maí kl. 13.30.
Sesselja Gísladóttir og börn.
herra að hann teldi ekki réttlætanlegt
að fyrirtæki í taprekstri, sem nýtur rík-
isstuðnings, greiði hluthöfum sínum
arð.
Þetta kom fram í svari við fyrir-
spurn Stefáns Benediktssonar í
sameinuðu þingi sl. þriðjudag.
Fyrirspurnin varðaði arðgreiðslur
til hluthafa Flugleiða. Þá upplýsti
ráðherrann einnig, að ríkissjóður
hefði nýtt afsláttarmiðana til handa
ríkisspítölunum.
Á aðalfundi Flugleiða 1981 var
stjórn félagsins heimilað að veita
hluthöfum afsláttarmiða fyrir allt
að 50% af gildandi verði sem arð-
greiðslu. Ríkissjóður hefur móttekið
slíkar greiðslur í því formi fyrir
tæpar 3 milljónir króna.
+
Dóttir okkar,
ÞÓRUNN FINNSDÓTTIR,
verður jarösungin frá Innri-Njarövíkurkirkju laugardaginn 12. mai
kl. 2 e.h.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Sígríöur Erlendsdóttir,
Finnur Eyjólfsson.
Röng fyrirsögn
FYRIRSÖGN greinar Dagrúnar
Kristjánsdóttur í blaðinu í gær
átti að vera „Ágirnd vex með eyri
hverjum", en fyrir mistök birtist
greinin undir fyrirsögn annarrar
greinar eftir Dagrúnu, sem býður
birtingar hjá blaðinu. Biðst blaðið
velvirðingar á þessu.