Morgunblaðið - 13.05.1984, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. MAÍ 1984
47
Kvalin af nunnum
„Uppeldi mitt varð fremur
„speisað“,“ segir Cyndi. „Ég pass-
aði engan veginn inn í þetta um-
hverfi, né heldur systkini mín.“
Henni var vísað úr kaþólskum
skóla, sem hún gekk í, vegna þess
eins að móðir hennar var fráskil-
in. f kjölfarið var hún send í ann-
an skóla, sem var einnig í umsjá
kaþólikka, en miklu strangari á
allan hátt. „Þetta var eins og að
dveljast í klaustri,“ segir Cyndi.
„Eftir að hafa dvalist þar hefur
mér orðið ljóst, að nunnur eiga
ekkert sameiginlegt með Guði.
Ekki einu sinni trúna. Það hefði
mátt halda að þær hefðu verið
þjálfaðar af nasistum, höfðu yndi
af því að kvelja okkur. Yrði manni
það á að ávarpa dreng í skólanum
fékk maður löðrung fyrir vikið.
Eitt sinn minnist ég þess að ég
klóraði vinkonu minni, sem var þá
12 ára en ég 9, á bakinu. Ein
nunnanna sá til okkar, þreif til
mín og bókstaflega kastaði mér í
burtu með þeim orðum að ég væri
lesbía. Ég vissi ekki einu sinni
hvað það orði þýddi þá. Það versta
var, að mamma komst aldrei á
snoðir um þessa meðferð. Fólk
hefur fyrirfram mótað álit á
nunnum og álítur sem svo, að þær
geti ekki gert nokkuð illt og segi
aldrei ósatt. Mamma var sama
marki brennd í þessu tilliti."
Afstaða móður hennar varð að
nokkru leyti til þess að Cyndi fékk
óbeit á hinu hefðbundna lífi, sem
svo er oft nefnt. „Ég dró mig út úr
því og helgaði mig tónlistinni.
Eyddi miklum tíma í að hlusta á
plötur." Eftir sex mánuði slapp
hún úr nunnuskólanum og var þá
send í enn einn skólann. Þar
komst hún m.a. í kynni við
blökkumenn og gyðinga, nokkuð,
sem hún hafði varla þekkt áður.
Allt félagslíf í skólanum var mjög
fjörugt og tónlistaráhugi Lauper
fór vaxandi. „Ég man alltaf hvað
mér fannst ofboðslega gaman að
Bítlunum og sérstaklega John
Lennon," segir hún. „Ég og systir
mín reyndum 'árangurslaust að
herma eftir Bítlunum en það gekk
ekkert. Vonbrigðin voru svo mikil,
að ég hætti alveg að syngja um
stund.
Það skeið tók eðlilega enda og
eftir að Cyndi hafði verið gefinn
kassagítar kviknaði áhuginn á ný.
Hún lærði ýmis kunn þjóðlög og
reyndi líka að berja saman lög
með kunningja sínum. Saman
komu þau fram á götuhornum og í
almenningsgörðum. Enginn veitti
þeim athygli á þessum tíma og til
að bæta gráu ofan á svart hafði
móðir hennar orðið að ganga í
gegnum annan skilnað og vann nú
14 stundir á sólarhring til þess að
geta framfleytt sér og börnunum.
„Þetta tímabil tók mjög á sálarlíf
mitt,“ segir Cyndi. „Mamma
reyndi alltaf að sýnast kát og glöð
en ég vissi alltaf að hún var að
gera út af við sig með vinnuálag-
inu.“ Þar kom að hún fluttist að
heiman þegar hún var 17 ára
gömul til þess að leita fyrir sér, en
ekki síður til þess að létta hluta
fargsins af móður sinni.
Flogið úr hreiðri
Hún fékk vinnu hér og þar um
stund, en lokaði sig mikið af. „Ég
man, að ég gekk heil ósköp á þess-
um árum. Ef mér leiddist lagði ég
af stað labbandi — bara eitthvert.
Stundum fannst mér eins og ég
hlyti að ganga fram af enda jarð-
ar fyrr eða síðar. Um tíma flandr-
aði hún norður til Kanada en sú
dvöl varð skammvinn því hún
saknaði New York svo óskaplega.
„Stundum velti ég því fyrir mér
hvernig í ósköpunum ég færi að
draga fram lífið. Iðulega sat ég
bara og óskaði þess að ég breytt-
ist í þetta eða hitt.“
Á endanum sneri Cindy aftur
til Ozone Park, en svo nefndist
hverfið, þar sem hún ólst upp. Er
hún var 21 árs fékk Cindy starf
sem bakraddasöngkona og dans-
ari í hljómsveit á Long Island,
sem nefndi sig Doc West.
Hljómsveitin samdi ekki eigin lög,
heldur lék einvörðungu annarra
tónlist. „Þetta var hreint og klárt
diskó," segir Cindy með fyrirlitn-
ingarvotti í röddinni. „Stundum
átti ég í megnustu vandræðum
með að ná réttu tónunum en dag
einn varð mér ljóst, að skýringin
á því var einfaldlega sú, að ég var
alltaf að reyna að herma eftir ein-
hverjum öðrum."
Eftir þessa reynslu sína stofn-
aði Cindy eigin hljómsveit á Long
Island, Flyer. Sú sveit spilaði
einnig annarra tónlist, en þó tón-
list, sem Cindy gat fremur fellt
sig við. Lög Rod Stewart og Roll-
ing Stones voru t.d. mörg í dag-
skránni. Sveitifi spilaði og söng
öll kvöld vikunnar og þar kom að
því að röddin brast 1977. Cyndi
gat tæpast talað lengur fyrir
hæsi. Það var þá, sem hún dró sig
í hlé og fékk vinkonu sína til þess
að syngja fyrir sig í sveitinni.
Þessi vinkona hennar var Katie
Agresta, lærð söngkona. Það var
fyrir hennar ráð og kennslu, að
Lauper lærði rétta raddbeitingu
svo og að stunda réttar æfingar
fyrir röddina. „Ég vissi strax þeg-
ar ég heyrði í henni á sínum tíma
að hún yrði stjarna. Mig óraði
hins vegar ekki fyrir því að það
tæki hana svo langan tíma að
komast á toppinn," segir Agresta.
Köddin í lag á ný
Þegar Lauper hafði fengið
röddina í samt lag á ný stofnaði
hún hljómsveitina Blue Angel í
samvinnu við saxófónleikarann
Jcfhn Turi. Sveitin lék lög í anda
pjötta áratugarins og vakti
nokkra athygli. Prufuupptökur
með lögum hennar bárust dag
einn 1979 inn á borð hjá þáver-
andi fram) væmdastjóra Allman
Brothers Band.
„Lögin voru léleg, tónlistin var
ægileg, hljóðfæraleikurinn sömu-
leiðis, en það var eitthvað við
rödd söngkonunnar. Ég gerði mér
ekki fyllilega grein fyrir því hvað
það var,“ segir framkvæmdastjór-
inn, Steve Massarsky. Þrátt fyrir
þetta fór hann og sá hljómsveit-
ina leika. „Ég varð bergnuminn af
henni. Hún söng hreint frábær-
lega þótt sviðsframkoman væri
ekki beysin." Hann gerðist um-
boðsmaður sveitarinnar og leyfði
öllum vinum sínum og vanda-
mönnum að heyra í henni. Um-
mæli allra voru á sama veg:
„Söngvarinn er góður, en láttu
sveitina flakka."
Cynd’ 1--- ók fyrir að losa sig
við sveiuna og svo fór að Blue
Angel gaf út plötu. Upphaflega
var það ætlunin hjá Polygram að
láta hinn heimskunna „pródúser"
Giorgio Moroder sjá um plötuna
en Lauper hafnaði þvl alfarið.
Sagðist ekki vilja neinn diskó-
mann í starfið. Gagnrýnendur
tóku plötunni vel, en það var ekki
rokkabillýið, sem sveitin taldi
sérkenni sitt sem þeir voru hrifn-
ir af, heldur söngur Cyndi Lauper.
Þrátt fyrir að platan seldist lítið
sem ekkert þvertók Cindy fyrir að
yfirgefa flokk sinn.
Endalok Blue Angel
Upp úr öllu þessu spannst mikil
lagaleg deila. Blue Angel rak
Massarsky, en hann svarði með
því að fara í mál. Hélt því fram,
að sveitin skuldaði sér 80.000 doll-
ara. Meðlimir sveitarinnar, sem
voru skítblankir, áttu ekki annars
úrkosti en að lýsa sig gjaldþrota
fyrir rúmu ári.
Það var ekki fyrr en ljóst var að
Blue Angel yrði ekki starfrækt
áfram, að Cyndi Lauper hugleiddi
loks fyrir alvöru að hefja sóló-
feril. Hún var samt ekkert að
flýta sér og reyndi sem best hún
gat að borga upp skuldir sínar.
Hún kynntist David Wolff, sem
þá var framkvæmdastjóri hljóm-
sveitar að nafni ArcAngel. Sú
sveit hafði komist á samning hjá
Portrait-fyrirtækinu, dóttur-
fyrirtæki CBS-samsteypunnar
miklu. Þar með rúllaði boltinn af
stað. Wolff varð stórhrifinn af
sönghæfileikum Lauper og fór
strax að undirbúa sólóplötu henn-
ar. Hóaði í vini og kunningja og
síðan var haldið í hljóðver. Út-
koman varð á endanum breiðskíf-
an She’s So Unusual, sem fleytti
Lauper á toppinn.
Nýr sænskur Jabo-panell
Getum nú boöiö sænska gæöapanelinn frá Jabo fullpússaöan á sama
veröi og ópússaöi panellinn var.
Hús- og sumarbústaðabyggjendur, kynniö ykkur verö og gæöi.
Haröviöarval hf.
Skemmuvegi 40, Kópavogi.
Vogin sem vex meö þörfum þínum
rramleiðandi í 250 ár
á íslandi í 50 ár
VOG 15 kg x 5 gr.
Aukahlutir sem hœgt er aö tengja viö vogina,
eftir því sem þöríin eykst:
* Prentari, prentar írá 5 gr.
* Upphœkkaá Ijósastaíaborö til þœginda fyrir viðskiptavininn.
* Breytanlegt minni fyrir 34 vöruheiti og verð.
* Hœgt að íjölga minnum þegar þörf krefur.
ÖLAHP&
Leitið nánari upplýsinga.
ÍSLA-SOí'l & co. m.
SUNDABORG 22 104 REYKJAVIK SIMI 84800
Fullkomin viögeröa ogvarahlutaþjónustaaö
Smiöshöföa ÍO. Sími 86970.