Alþýðublaðið - 29.10.1931, Blaðsíða 3

AbÞYÐOBfcAÐIÐ
3
unxxnnxxxxuxxuunxxxxxxnmxxxxxxxxxxxxxu
Yl XX
XX Bezta tyrkneska cigaretturnar í 20 stk. pökkum XX
sem kosta ftu*. 1,25, eru :
1 Statesman. 1
xx xx
XX Turklsh Westmluster XX
XX Cigarettrar. U
XX A. ¥. I hverjnm pakka ern samskosiar fallegar
landslagsmyndir ogiComiaander'Cigarettnpðkkam ttl
££ Fást i olltmi verælunimi. ^
mxnnuxxuuxxuunuunuuuunxxxxnnxx
!llliBill!llll[BilllliigliHSB«H8BH«ll»H-
Tii Hafnarfjarðitr og Vífilsstaða
e? bezt að aka með STCINDÓRS-bifreiðum.
JXXXXXXX^O^
!xxxxxxxxx»cx:
Vetrarfrakkar,
fallegir og ódýrir, Vetrarhanskar fóðraðir, ínikið
úrval. Legghlífar fyrir herra og dömur, tieflar,
o. m. fl.
BIFREIÐ4ST0ÐIN HEKLA,
Lækjargötu 4, hefir að eins nýjar og góðar drossiur.
Lægst verð Reynið viðsUiftin. Simi 1232.
yilji í pvi, að öreiganum sé fyrir-
mmnað að njóta æðstu og göfug-
ustu eiginda sinna, meðan auð-
kýfingurinn svalar hvötum sínum
á dýrslegan hátt, úthverfir því
bezta í sjálfum sér og saurgar
umhverfi sitt? Nei og ciftur nei!
Ef yfirstéttin trúir í rauninni á
þann guð, sem hún kennir okkur
alþýðumönnum að þekkja(!), þá
hlýtur hún að viðurkenna breytni
sína sem róttæka synd. Brot á
móti guðs boðum.
Ef borgararnir í raun og sann-
leika veldu sér Krist til eftir-
breytni, þá yrðu gerðir þeirra
meir í samræmi við feenningar
hans en nú er.
Kristur kendi ekki, að einn
skyldi lifa í óhófi og munaðarlífi
meðan aðra skorti alt. Kenning
hans var: „Elska skaltu náung-
ann sem sjálfan þig.“ Kristur kom
til að fullkomna lögmálið, eins
og jafnaðarménn koma til að i'ull-
komna þjóðskipulagið. Kristur
boðaði frelsi, jafnrétti og bræðra-
lag. Sami boðskapur er í dag
fólginn í hugsjón jafnaðarmanna.
Sami faríseahugsunarháttUTinn,
sama sadúseahræsnin, sami yf-
irstéttarskríllinn stendur enn i
dag móti framkvæmd þessara
hugsjóna. „Sagan endurtekur
sig.“ En hvernig getur íslenzkur
verkalýður látið blekkjast til þess
að fylgja kúgurum sínum fram
til sigurs? Hvers vegna eru svo
blinduð augu ykfear, að þið ekki
fylgið þeirri stefnu, sem getur
leyst ykkur undan okinu? Sem
getur fært okkur öll nær
þeim eina sanna bróðurkærleika,
er ríkja skal í framtíðinni. Því
skyldum við launa kúgurum okk-
ar ilt með góðu? Er ekki kominn
tími til að kippa í liðinn? Vissu-
lega. Breyting á atvinnuháttum
þjóðarinnar er okkur verkalýðn-
um lífsnauðsyn. Þeirri breytingu
ikomurn við aldrei á, nema siamr
einast öll í einá trausta fylkingu
undir hreinu merki socialismans.
Verkamenn og fátækir bændur!
Hversu lengi ætlið þið að láta
örfáa menn hafa þjóðarauðinn í
hendi sér? Hversu lengi skal
vinnuarður okfear renna í vasa
stóratvinnurekenda og auðkýf-
inga? Eigum við jiafnvel að bíða,
þar til stærstu hlutafélög auð-
valdsins hafa komið svo ár sinni
fyrir borð, að þau ráða lögum
log lofum; í verzlunarmálum þjóð-
arinnar? Félög eins og „Allianoe"
og „Kveldúlfur“, sem hafa auðg-
ast á svita sjómanna og striti
daglaunamanna, „eyrarkarlanna",
ekki að eins hér í Rvík, heldur
einnig um alt land, eiga þau jafn-
vel að ná verzlun samvinnufélag-
anna í sínar hendur? Stærsta
kaupíélag landsins kaupir fisk af
viðskiftamönnum sínum til þes!s
að selja „Kveldúlfi". Á þessu
getum við séð, að íslenzka auð-
magnið og enska bankaauðvald-
ið eru að ná yfirráðum í sam-
vinnufélagsskapnum, og er illa
farið, ef slíkt nær frarn að ganga.
Því hvers má vænta, ef öflug
samvinnuverzlun verður leppur
eða eins konar útibú stórra auð-
hringa? Getur því vart heitið að
kaupfélögin séu sameignarfyrir-
tæki fátækra verkamanna og
bænda.
Eða er leigusikip stjórnarinnar
tilraun til að losa samvinnufyr-
irtækin úr klóm Rvíkur-auðvalds-
ins? Vonum að svo sé. En mun-
um eitt, að engum getum við
treyst nema sjálfum okkur. Að
eins samtakamáttur okkar öreig-
anna getur brotið klafann og
skapað framtíðarríki, sem er
laust við ágalla auðvaldsþjóð-
skipulagsins.
En munum öll, að „trúin er
dauð án verkanna".
Við þurfum meira að gera en
játa með vörunum fylgi okkar
við jafnaðarstefnuna. Við verð-
um að berjast með lífi og sál
fyrir framgangi þessarar fögru
hugsjónar. Látum ekkert tækifæri
ónotað til þess að vinna réttlæt-
is og sannleikans sigra!
Heilir til starfa í bröðurlegri
einingu!!
14/10 ’31.
G. B. B.
Þrlðja opið bréf
til hr. Gisla Jónssonar nm>
sjónarmanns.
lÝmsar Ijótar sögur ganga
manna milli um yður síðan þér
urðuð umsjónarmaður með vé)-
um og skipum. Eru þær bæði
um framkomu yðar gagnvart
sérstaklega yfirmönnum skipanna
og svo um verk þau, er þér
hafið verið frumkvöðull að að
gerð yrðu um borð í skipunum.
Ég ætla nú að koma með nokk-
ur dæmi þessu til sönnunar, þótt
þau verði að vísu að eins lítið
sýnishom af öllu því, sem af er
að taka.
Vatnsgeymirinn á ,<e/s Ver“.
Fyrir nokkrum árum átti að
auka við vatnsgeymslu í togar-
anum „Ver“ frá Hafnarfirði. Þér
munuð hafa verið uppástungu-
maðurinn að því, að tiLþess væri
tekinn gangurinn, sem liggur frá
afturlest til kyndistöðvar (tunn-
illinn). Var nú gangur þessi ryð-
barinn og gerður vatnsþéttur. Að
þessu loknu átti svo að bera
efni á ganginn að innan til þess
að verja hann ryði. Tveir menn
voru við verk þetta, sem voru
hásetar á e/s „Ver“. Eigi veit ég
með vissu hvaða efni þetta hefir
verið, en eftir því sem ég hefi
feomist næst, mun það hafa verið
einhvers konar tjöruefni (líklega
blakkfernis eða þ.L). Mennirnir,
sem verkið unnu, attu að hita
þetta efni áður en þeir báru það
á og bera þiað heitt á. Gekk verk-
ið sæmilega í fyrstu, en eigi leið
á löngu þar til mennirni], fóru að
þjást af eiturlofti þarna inni, og
gátu þeir eigi endað við verkið
af þeim ástæðum. Fóru þeir því
út úr geyminum aftur og sögðu
yfirmönnum sínum, að þeir hefðu
ekki getað liokið við verkið vegna
ólofts þarna inni. Eigi gerðuð þér
mikið úr því, og fyrir yðar til-
stilli voru mennirnir látnir fara
inn í geyminn aftur til að ljúka
við verkið. Þá tók ekki betra
við, því annar mannanna rnisti
rétt strax meðvitundina, en hinn
gat skriðið fram að gatinu á
kassanum, og eftir það visisi hann
hvorlki í þennan heim né annan.
En þegar hann kom aftur til með-
vitundar, var hann í kyndistöð-
inni. Sennilega hefðu báðir menn-
irnir kafnað þarna inni (líklega af
eiturgasi), ef ekki af hreinni til-
viljun hefði hizt svo á, að kynd-
arinn kom niður á kyndistöð til
að bæta kolum á eldana undir
katlinum, einmitt á sama tíma
sem þetta gerðist. Vissi hann af
mönnunum þarna inni, og þótti
honum einkennilegt að hann
heyrði ekkert til þeirra. Grun-
aði hann þá, að ekki myndi alt
með feldu. Kallaði hann á menn
til hjálpar og drógu þeir svo
manninn út, sem lá inni í geym-
inum meðvitundarlaus, fóru með
hann upp á dekk og þangað var
sóttur læknir til að lífga hanr.
við. Er það sízt hrósvert fyrir
yður, að þér skylduð ekki þekkja
betur til verksins, sem þér vor-
uð að láta vinna, en svo, að líh'
manna þeirra, sem verkið unnu,
skyldi hætta búin. Ekki virðist
þó sem þetta hafi orðið yður næg
feenning um eitraðar lofttegnndir,
er þér sjálfur álpuðust oian í
ketilinn í Pétursey frá Hafnar-
firði, sem búinn var að standa
lokaður í marga mánuði. Vita
allir, sem nokkurt vit hafa á þess-
um hlutum, að slíkt er hættulegt,
enda fór svo fyrir yður, að þér
mistuð meðvitundina í katlinum
og sömuleiðis aðstoðarmaður yð-
ar, sem fór niður til að bajrga
yður, en hann var það hraustari
en þér, að hann raknaði við aft-
ur og komst upp og gat bjargað
yður upp úx katlinum, en svo
höfðuð þér verið hálfringlaður
allan daginn og eftir sögn var
meltingin í ólagi næstu daga á
eftir ferðina. Vonandi hefir þetta
kent yður svolítið um eiturloft-
tegundir, ef það annars er hægt.