Morgunblaðið - 03.07.1984, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚLÍ 1984
39
Kveðjuorö:
Vigfús Sigurgeirsr
son Ijósmgndari
Fæddur 6. janúar 1900.
Dáinn 16. júní 1984.
í önn dagsins hendir að maður
staldri við og atvik löngu liðinna
stunda lifni að nýju.
Vigfús frændi minn hefir kvatt
þennan heim. Hann var alla tíð
bundinn fjölskyldu minni, fyrir
frændsemissakir og vináttu. Móð-
ir mín og hann voru bræðrabörn,
bæði fædd á Stóruvöllum í Bárð-
ardal. Á bernskuheimili mínu
dvaldi hann oft langdvölum,
ásamt systkinum sínum, þeim
Hermínu og Gunnari, þegar þau
þrjú stunduðu tónlistarnám í
Reykjavík.
Mér finnst alltaf einhver hafa
setið við píanóið og spilað og svo
söng bróðir minn. Það kom fyrir
að eitthvert þeirra stóð upp frá
matborðinu og prófaði á píanóinu,
ef skip heyrðist flauta niðri við
höfn, svo hægt væri að fá staðfest-
ingu á réttum tóni. Alltaf var ver-
ið að ræða um músík og svo voru
teknar myndir, margar myndir.
Stundum var ég miðpunkturinn í
hópnum, barnfuglinn, prófuð hjá
mér tónheyrnin og látin syngja.
Mér finnst ég muna þetta, en
kannske er það minni aðeins
vegna ítrekaðra frásagna þeirra
systkina. Þó man ég, að ég saknaði
þeirra, þegar þau voru farin og öll
urðu þau óaðskiljanlegur hluti af
lífi mínu æ síðan.
Á unglingsárum mínum eftir að
faðir minn var látinn og móðir
mín hafði fest kaup á stóru húsi í
miðbænum, þar sem hún seldi
fæði og leigði út herbergi, kom
Vigfús frændi og bjó hjá okkur í
nokkur ár. Hann var þá orðinn
ekkjumaður, hafði misst fyrri
konu sína, Berthu Þórhallsdóttur
frá Hornafirði, eftir mjög
skamma sambúð á Akureyn og
flust suður. Hann setti á stofn
Ijósmyndastofu við Bankastræti
og varð fljótt mjög eftirsóttur
ljósmyndari, þá þegar vel þekktur
fyrir fagrar landslagsmyndir. Auk
þess vann hann mikið að kvik-
myndagerð, ferðaðist um landið og
festi á filmur mikinn fróðleik um
gamla og nýja atvinnuhætti og oft
urðu „fallegu mótívin" í fyrirrúmi.
Heima í stofunni sinni við
Amtmannsstíg tók hann til við að
fegra og prýða, hengdi upp hvert
málverkið af öðru: Kjarval, Finn,
Svein Þórarinsson o.fl. Ljósmynd-
ir voru engar. Einn daginn kom
flygillinn. Hornung og Möller-
flygill á þessum árum! „Nú skaltu
æfa þig,“ sagði frændi minn. Ég
verð alltaf þakklát fyrir þann
tíma, sem ég sat við flygilinn hans
frænda míns umkringd málverk-
unum hans. Stundum kom hann ef
ég var að æfa mig. „Þetta er voða-
lega, afskaplega fallegt verk,“
sagði hann, „en þú verður að æfa
það miklu betur.“
Á þessum árum bauð frændi
minn mér á allflesta konserta,
sem haldnir voru í bænum. Ef við
höfðum hlustað á píanóleikara,
sem hann hreifst af, sló hann sam-
an höndunum, hnykkti til höfðinu
á sinn sérstæða hátt, hló snöggt
og sagði: „Ja, hann hefir einhvern
tíma æft sig þessi.“
Ég man, þegar hann kom úr
fyrstu ferð sinni inn til Kerl-
ingarfjalla. Hann var uppnuminn
af hrifningu. „Þarna var mikill
Brahms, Junna,“ sagði hann.
Lengi eftir þetta settist hann öll-
um stundum við píanóið og greip í
Brahms Intermezzoin.
Heima hjá okkur kynntist hann
síðari konu sinni, Valgerði Magn-
úsdóttur, og þau gengu í hjóna-
band árið 1943, hinn 20. júní. Val-
gerður var falleg kona, mikil
sæmdarkona, sem annaðist heim-
ili sitt og sinna af alúð, en barst
ekki á. Heimilið var alla tíð opið
frændum og vinum. Heimili Vig-
fúsar og Valgerðar stóð lengst af
að Miklubraut 64 og þar rak Vig-
fús einnig ljósmyndastofu sína,
mörg hin síðari ár ásamt Gunnari
Geir, syni sínum.
Börn Vigfúsar og Valgerðar eru
tvö; Gunnar Geir, ljósmyndari,
kvæntur Erlu M. Helgadóttur,
hjúkrunarfræðingi, og eiga þau
tvö börn; og Bertha, gift Gunnari
Á. Hinrikssyni, rafvirkja, og eru
börn þeirra einnig tvö. Valgerður
lést síðla árs 1982 eftir þungbær
veikindi.
Og nú er frændi minn farinn.
Ég mæti honum ekki lengur með
myndavélina við öxl, lítandi í
kringum sig fránum augum lista-
mannsins í leit að „mótívi". Fyrir
skömmu hitti ég hann á konsert
og hann sló hnefanum i flatan lóf-
ann og hló við snöggum hlátri,
eins og svo oft áður. Hann varð
svo lánsamur að verða ekki gam-
all, þó árin yrðu mörg.
Við Gunnar og fjölskylda okkar
þökkum honum samfylgdina og
árnum honum fararheilla. Börn-
um hans og ástvinum öllum biðj-
um við blessunar.
Guðrún J. Þorsteinsdóttir
BÆNDUR
Nú - eins og
undanfarin sumur
bjóðum við bændum
sérþjónustu.
Á laugardögum er
varahluta-
verslun okkar opin frá
kl. 10.00 til 14.00.
TflflRUP
kEmper Komið eða hringið, bw'|b«IU!
þjónustusíminn er 91 -39811
BÚNADARDEILD
ÁRMÚLA3 REYKJAVÍK SÍMI 38900
aH
HEFUR ÞU
PRÓFAÐ?

VÍ°u#
Stendhal
SNYRTIVORURNAR, ÞÆR ERU DYRAR
ÚTSÖLUSTAÐIR:
. EN BETRI!
EINKAUMBOÐ Á ÍSLANDI
Xgasq^
HEILDSALA
REYKJAVEGI 82, MOSF. SÍMI 666543
TOPPTÍSKAN, AÐALSTRÆTI 9, RVK.
SÓL OG SNYRTISTOFAN, SKEIFAN 3c, RVK.
AMARO, HAFNARSTRÆTI 99, AKUREYRI
SNYRTISTOFAN HRUND, HJALLABREKKU 2, KÓP.
SNYRTISTOFA KRISTÍNAR, HÖFÐAVEGI 16, VESTM.
SNYRTISTOFAN DANA TÚNGÖTU 12 KEFLAVÍK
HINIR VIÐURKENNDU
Tl N DAR
FRÁ CLOSE YOULE
í ALLAR HEYVINNU-
VÉLAR FRÁ OKKUR
MJÖG HAGSTÆTT VERÐ
Algengasti KUHN tindurinn á Kr. 79, 00 með söluskatti.
$ nTTTTT
^T-rTTTFi ’ Iil
ÁRMULA3 REYKJAVÍK SÍMI 38900 VARAHLUTAVERSLUN SÍMI 39811