Morgunblaðið - 17.07.1984, Blaðsíða 36

kqa: > T*'n Pr 'i?rr\Mfirr('*; (a Tavy'VJOMr
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ 1984
„ Vieyfbu, flugfreyjez. FarSu nokkruri7 s<Vinum
affcur y-Tir þettcLrneS 5^fcisótarrua.r
þjer eru ótrulcyo. erfiáar ui&fangs!"
ást er...
6-/2
... að hverfa hvorki úr
huga hans né hjarta.
TM fltg. U.S. Pat 0»t.-a» HgMs reservM
•1984 Los Angeles Tlmes Syndicate
Væri ekki gott aö hafa stökkbretti
hér?
Ertu ekki með 489 krónur á þér, ég
vil ógjarnan skipta 500-kallinum
mínum?
HÖGNI HREKKVÍSI
"P'fii: 't __
■% .
Slútandi greinar
Guðmundur skrifar:
Heiðraði Velvakandi.
f eldri hverfum borgarinnar er
mikið um stór og glæsileg tré
sem þar hafa staðið í mörg ár og
jafnvel áratugi. Mörg þeirra eru
friðuð og því bannað að fjarlægja
þau, sem engum dytti heldur í
hug, því þau eru bæjarprýði og
ekki svo mörg að eitt og eitt tré
skiptu litlu máli.
En eitt er ótrúlega óþægilegt
við þessa grænu vini og getur
leikið margan manninn grátt,
sérstaklega á snjóþungum vetr-
um. Hér á ég við greinar sem
slúta langt niður á gangstéttirn-
ar út fyrir garðana og eru þar til
mikilla trafala fyrir gangandi
fólk. Oft eru þau svo fyrirferð-
armikil að vonlaust er að ganga
eftir stéttinni og maður verður
að fylgja götunni við hlið bílanna
sem á stundum aka óvarlega. Ég
minnist ekki á þegar snjórinn
hylur greinarnar. Margur hatt-
urinn hefur fengið að fjúka fyrir
ábúðarmiklum sprotum og snjór-
inn setið eftir á kollinum.
Ég mælist til að garðeigendur
sem kannast við lýsinguna taki
sig til og klippi þessar óæskilegu
greinar af, öllum til mikillar
ánægju- og hægðarauka.
Þesslr hringdu . . .
Dýrar 90
mínútur
Valþór hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja:
Um daginn í góða veðrinu
hugsaði ég mér, ásamt vini mín-
um, að bregða mér í veiðitúr og
njóta náttúrunnar. Ég á ekki bíl
og fór því til Bílaleigunnar hf. í
Kópavogi og fékk bílaleigubíl til
afnota.
Vegna óviðráðanlegra orsaka
hætti vinur minn við ferðina og
ekki vildi ég fara einn svo að ég
skilaði bílnum á sinn stað. Þá
var liðin 1 Vfe klukkustund frá því
ég hafði fengið hann í hendurn-
ar, og kílómetrarnir voru örfáir
sem ég hafði ekið. Þegar ég ætl-
aði að greiða það sem mér bar
sagði starfsmaður fyrirtækisins
að ég skuldaði 1500 krónur. Mér
fannst þetta geysileg upphæð og
bað um skýringu. Þá kom í ljós
að ég var krafinn um gjald fyrir
heilan dag og reiknaðir 80 kíló-
metrar, sem var áreiðanlega tí-
föld sú vegalengd sem ég komst.
Ég get ekki orða bundist yfir
þessari svívirðu. Hvernig stend-
ur á því að þessi gjaldtaka er
leyfð og mér þætti gaman að fá
að vita hvort hún sé lögleg, sem
ég stórefast um. Erlendis er
hægt að fá góða bílaleigubíla
fyrir lítið fé eins og sannast á
sérfargjöldum Flugleiða, sem
hafa náð góðum samningum. Af
hverju er ekki hægt að komast
yfir ökutæki hér á landi á sama
hátt og þar.
Að lokum mælist ég til þess að
Neytendasamtökin láti þetta
mál til sín taka og kanni verð á
bílaleigumarkaðnum og hvaða
lög gilda þar.
Enn um
skattamál
5551—1071 hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
Heyr fyrir borgara sem skrif-
ar um skattamál 29. júní síðast-
liðinn og Ingibjörgu sem einnig
fjallar um sama efni 8. júlí síð-
astliðinn.
Albert Guðmundsson
fjármálaráðherra getur ekki lát-
ið því óréttlæti ósvarað, að
heimili með sömu tekjur séu svo
ólíkt skattlögð eftir því hvort
fyrirvinnan er ein eða tvær.
Nú er það oftast þannig að
konan er heima að gæta barna
sinna. Þannig sparar hún borg-
inni dýr dagvistarheimili sem
rekin eru með almannafé.
Að girða og
sá í sárin
Hildur hringdi og hafði eftirfar-
andi að scgja.
í sumar hafa veðurguðirnir
leikið við hvern sinn fingur og
margir nýtt sér góða veðrið til
að koma stórum verkefnum í
höfn, sem einungis er hægt í
þurrki. Eitt af þeim er að leggja
bundið slitlag á vegi landsins.
Þeim aðilum sem þar hafa staðið
að verki þakka ég vel unnið
starf, þótt að því sé ekki alveg
lokið á mörgum stöðum að mínu
mati. Það hefur nefnilega
Um Storð
0719—9716 skrifar.
Heill og sæll Velvakandi.
Það er komið svo mikið af
alls kyns blöðum og tímaritum
á markaðinn að þau ætla okkur
lifandi að kaffæra. Sjálf hef ég
ekki tíma til að fylgjast með
þeim öllum enda sýnist mér
flest þeirra gerð í þeim tilgangi
einum að græða peninga.
Samt verð ég að segja að ég
fór að fá trú á tímaritaútgáfu í
landinu þegar tímaritið Storð
kom út. Éftir að hafa flett nýj-
asta heftinu af Storð er ég viss
um að blaðið stenst samanburð
við vönduðustu tímarit sem
gefin eru út í öðrum löndum og
er örugglega fallegasta rit sem
gefið er út á íslandi.
Til að prófa þessa skoðun
mina sýndi ég útlendum vinum
mínum Storð, og þeir sögðu
strax: Hvernig í ósköpunum er
hægt að gefa út svona glæsi-
legt rit hjá smáþjóð út í
Dumbshafi?
Það væri slæmt ef þetta rit
yrði undir ómerkilegum af-
þreyingarblöðum og alls konar
sneplum sem allar bókabúðir
og sjoppur eru fullar af. Það
má alveg segja frá því sem vel
er gert.
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
fóstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.