Morgunblaðið - 26.07.1984, Qupperneq 59

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. JÚLÍ 1984
59
Bréfritari vill heldur fá aö horfa á „kanann“ sem er sjónvarpað á Keflavíkurflugvelli en norska sjónvarpið.
„Kanann“ frekar en
norska sjónvarpið
3648—7720 skrifar:
Mig langar til að koma hér
nokkum orðum á blað um ýmislegt
í þjóðfélaginu sem okkur verka-
mönnum er boðið upp á. Til að
byrja með eru það launin. Fyrir
einu ári hafði ég um tvö þúsund
krónum meira i laun á mánuði en
sá sem var að byrja að vinna á
sama stað. Það gerðu þrepin sem
við unnum okkur inn fyrir hvert
ár. Eins og allir vita voru sett sem
lágmarkslaun yfir landið tæpar
þrettán þúsund krónur. En hvað
gerðist. Launin mín duttu niður
fyrir lágmarkslaunin, þannig að
þeir sem eru nýbyrjaðir á sama
stað, með enga reynslu, fá sömu
laun og ég. Fyndist ykkur ekki öll-
um réttlátt að þrepin sem við öðl-
uðumst, héldu sínu striki og
hækkuðu í samræmi við starfsfer-
il?
Svo komu þessi tvö prósent sem
áttu að Ieggjast á launin, en þá
hækkuðu landbúnaðarvörur um
átta til tíu prósent. Okkur var
boðið upp á óætar kartöflur og
fokdýrar, aðeins vegna einokunar
Grænmetisverslunarinnar. Hve-
nær fáum við að velja og kjósa?
Þurfa þeir sem eru á þingi sífellt
að taka fram fyrir hendurnar á
okkur? Við eigum að heita sjálf-
stæð og hljótum því að geta tekið
ákvarðanir. Finnst mér það öllu
nær en að 60 manns ákvarði allt
fyrir tæplega tvö hundruð og
fjörutíu þúsund ibúa þessa lands.
Það er næstum eins og ef ein fjöl-
skylda fengi yfirráðarétt yfir öllu
landinu.
Þegar herinn steig hér á land,
máttum við engu ráða um það
hvort við vildum hafa hann eða
ekki. Þeir höfðu reyndar yfir út-
sendingum frá ameríska sjónvarp-
inu að ráða, en ekki máttum við
horfa á það. Til hvers er herinn
annars hér? Erlendis greiða
Bandaríkjamenn fyrir herstöðvar
sínar í öðrum löndum, sem jafn-
gilda árlegum skattgreiðslum
allra íslendinga.
Ameríska sjónvarpið er laust
við ofbeldi en það er hins vegar að
færast í aukana í því íslenska. Oft
vill jafnvel gleymast að tilkynna
það ef myndir eru bannaðar börn-
um. íslenska sjónvarpsdagskráin
er líka með fádæmum léleg. Flest-
ir hafa heyrt um Nordsat, þ.e.
norska sjónvarpið, en nú er gælt
við þá hugmynd að leyfa okkur að
fylgjast með því. Hefur nokkur
hugmynd um, að norska sjónvarp-
ið er enn lélegra en það íslenska?
Þetta kostar okkur Islendinga sæg
af seðlum og fyndist mér miklu
nær að leyfa okkur að fá afnot af
„kananum", það kostar okkur ekk-
ert.
Ég legg hér með til, að fram fari
atkvæðagreiðsla í þessum efnum,
þ.e. hvort menn kjósa heldur „kan-
ann“ eða norska sjónvarpið.
Þessir hringdu . . .
Aðeins raunhæfar
kjarabætur koma
að gagni
Athugull hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja:
Ríkisútvarpið flutti þá frétt í
fréttatíma 19. þ.m., að verka-
mannafélagið Dagsbrún hefði ný-
lega á félagsfundi sagt upp kaup-
samningum félagsins, en ekki var
þess getið að fundinn sótti aðeins
lítið brot félagsmanna, eða 60
manns. Félagsmenn í Dagsbrún
munu hins vegar vera um fimm
þúsund.
Hér er því um mjög villandi
frétt að ræða og varla Ríkisút-
varpinu samboðna. Útvarpið hefði
frekar átt að nefna nafn Guð-
mundar Jaka og telja hann hafa
tekið áðurnefnda ákvörðun. Ríkis-
útvarpið getur þess jafnan, þegar
órói er á vinnumarkaðinum en
sjaldan er fréttin hlutlaus, né
heldur það hvernig hlutföllin
skiptast milli fundarmanna og
meðlima hinna ýmsu félaga.
Voanandi greiðist betur úr en
nú horfir í atvinnumálum lands-
manna, undir það taka flestir
velviljaðir menn og þá um leið, að
ekki megi stefna málum í verð-
bólguátt. Við ættum að vera orðin
reynslunni ríkari. Fyrir hinn al-
menna launþega er ekkert verra
en aukin dýrtíð og er það skamm-
sýni mikil, að halda að krónu-
hækkun jafni þar metin. Allir
verða að vera minnugir þess, að
ekki má eyða meiru en aflað er og
það þýðir lítið að hafa þann hátt-
inn á, eins og gert var í tíð fyrr-
verandi stjórnar, að lofa öllum
gulli og grænum skógum en svíkja
síðan allt. Svavar og hans félagar
voru kokhraustir í upphafi valda-
ferils síns en efndir urðu engar.
Verkalýðsfélög eða BSRB verða
vonandi minnug þess, að aðeins
raunhæfar kjarabætur koma að
gagni og geta fært launþegum
bættan hag.
SlöeA V/öga * ‘íiiveRAu
Lokað
vegna sumarleyfa 30. júlí—6. ágúst. Verk-
stæöi — skrifstofur.
E. TH. MATHIESEN H.F
DALSHRAUNI 5 — HAFNARFIRÐI — SÍMI 51888
Hver er sam-
viska fólks?
9771—7176 hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
Ég hef verið að velta því fyrir
mér, hvort fólk, sem verður fyrir
því að finna glataða hluti, hafi
samvisku í sér til að hirða þá
sjálft.
Sannleikurinn er sá að ég tapaði
dýrindis Seiko-armbandsúri ein-
hvers staðar á Laugaveginum nú í
sumar. Ég er búin að auglýsa
tvisvar eftir því og hef verið með
annan fótinn hjá lögreglunni en
það hefur engan árangur borið.
Vona ég nú að finnandi úrsins
sjái að sér og skili því hið bráðasta
til Lögreglunnar í Reykjavík.
Utsala Utsala
IHINGAI
0G EKKI
ILENGRA
Þegar þig vantar vönduð
sófasett á hagstæðu verði
,
VÍSA E EUROCARD
Utborgun meö greiöslukorti.
HUSGAGNAHÖLLIN
BÍLDSHÖFÐA 20-110 REYKJAVÍK « 91-81199 og 81410