Morgunblaðið - 31.07.1984, Blaðsíða 48

60
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. JÚLl 1984
!“2Z ^ 1984 Universal Press Syndicate
ginhvifii' blómasali ðendí hinyaS fulltaf
lolómum cxf misghning'i."
HÖGNI HREKKVÍSI
HANM HEFUR LÉTST Um EITT KlLO."
Gistiheimili mun ódýrari
Óli Gunnarsson, Fögrubrekku 42,
Kópavogi skrifar:
Ingólfur Guðbrandssonl, for-
stjóri Útsýnar skrifar grein í
Morgunblaðið þann 24.7., þar sem
hann ber sig upp undan umfjöllun
fjölmiðla um kostnað ferðalaga Is-
lendinga til útlanda að undan-
förnu. í þessu sambandi birtir
hann dæmi um kostnað fyrir
mann, sem færi um Kaupmanna-
höfn og þaðan suður á bóginn.
Verðið hjá ingólfi á flugfarinu til
Kaupmannahafnar og bílferðum
milli flugvallar og gististaða er
auðvitað rétt, en forstjórinn hlýt-
ur að vita af ódýrari gistingu en
þúsund krónum íslenskar fyrir
nóttina í Kaupmannahöfn.
Ef svo ólíklega skyldi vilja til að
forstjórinn vissi ekki af ódýrari
möguleika en áður greinir, þá leyfi
ég mér að benda honum á nokkuð
sem kallað er gistiheimili (pens-
ion). Á gistiheimilum kostar gist-
ing yfirleitt rúmar hundrað krón-
ur danskar, eða rúmlega þrjú
hundruð krónur íslenskar pr. nótt.
Ég veit af fólki, sem er að fara
til Kaupmannahafnar og þaðan
suður á bóginn í sólina og ætlar að
gista á gistiheimili fyrir hundrað
og tíu krónur danskar pr. nótt eða
þrjú hundruð krónur íslenskar.
Gistikostnaður þessa fólks yrði
því tvö þúsund þrjú hundruð og
tíu krónur ísl. í sjö nætur stað sjö
þúsund í dæmi Ingólfs. Það skal
tekið fram að gistiheimili þessi
eru upp til hópa hreinleg og hreint
ekki síðri en svökölluð „Missions-
hótel" sem ég reikna með að Ing-
ólfur noti í sínu dæmi. Á gisti-
heimilinu fæst morgunverður á
mjög vægu verði og sums staðar er
eldunaraðstaða. Almennt er hægt
að komast mjög vel frá matarút-
gjöldum í Kaupmannahöfn, ef fólk
á annað borð kærir sig um það.
Að lokum vil ég nefna það, að
mér finnst óþarfi hjá Ingólfi að
hnýta í Tjæreborg og Spies fyrir,
að hans áliti, lakleg hótel og litla
þjónustu við ferðamanninn. Allur
sá aragrúi, sem með þessum ferða-
skrifstofum ferðast, bendir greini-
lega til annars. Það má reyndar
teljast furðuleg þversögn, að Ing-
ólfur skuli vera umboðsmaður
fyrir Tjæreborg á fslandi, eins
óhress og hann virðist vera með
ferðamannapólitík danska prests-
ins.
Persónulega hef ég reynslu af
ferðalögum, bæði með Spies og
Tjæreborg og gef þeim bestu með-
mæli mín.
Þessir hringdu . . .
III meðferð
Halla Sveinsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
Ég fór i Sædýrasafnið í Hafnar-
firði sl. sunnudag, 22. júlí. Blasti
þar við mér vægast sagt hryllileg
sjón, grindhoruð hross og illa hirt-
ar kindur, enda standa öll þessi
dýr á graslausum blettum.
Mig langar til að spyrja for-
ráðamenn Sædýrasafnsins í Hafn-
arfirði, hvers vegna þeir séu með
þessi dýr, fyrst þeir geta ekki hirt
þau og fóðrað á mannúðlegan
hátt? Varla getur það verið gest-
um Sædýrasafnsins til ánægju að
horfa upp á kvalin dýrin og því
skil ég ekki ástæðuna fyrir þessu
Mistök áttu
sér stað
Einar Guömundsson, fram-
kvæmdastjóri Bindindisfélags
ökumanna, hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
Mig langar hér til að svara
fyrirspurnum Guðmundar Ólafs-
sonar sem birtust í Velvakanda 27.
júlí, varðandi ökuleiknikeppni í
Garðinum.
Bindindisfélag ökumanna hefur
sl. sjö ár gengist fyrir ökuleikni-
keppni á tuttugu til þrjátíu stöð-
um á landinu og rúmlega þrettán
hundruð ökumenn tekið þátt í
þeim. Félagið hefur ætíð haft það
eitt að leiðarljósi að sýna réttlæti
í stjórn dómvörslu keppninnar.
Þau mistök urðu þó í keppninni í
Garðinum, að einn keppenda var
látinn taka tímann hjá tveimur
öðrum keppendum. Ástæða þess
var sú að starfsmenn við slíka
keppni þurfa helst að vera fjórir
til fimm og í þessu tilviki vantaði
starfsmann. Um leið og þessi mis-
tök uppgötvuðust voru þau leiðrétt
og tímavarsla sett í hendur lög-
reglunnar.
Við hörmum slík mistök og von-
um að slíkt komi ekki fyrir aftur.
Við teljum ekki mögulegt að við-
komandi keppandi hafi getað
kynnt sér keppnisreglur betur en
aðrir, því þær voru kynntar fyrir
öllum keppendum í byrjun. Við
teljum ekki, að hægt sé að meina
nokkrum keppendum að keppa, þó
að þeir búi ekki á sama stað og
keppnin fer fram á, enda segir
ekkert um það í reglum ökuleikni-
keppninnar. Þetta er fyrst og
fremst einstaklingskeppni sem er
haldin á hinum ýmsu stöðum, til
hagræðingar fyrir keppendur svo
þeir þurfi ekki að hendast lands-
horna á milli til að keppa.
Guðmundur Ólafsson telur
Hans V. Bragason sigurvegara
keppninnar. Hans ók langferðabíl
sínum mjög vel og stóð sig ekkert
síður í akstrinum en hinir kepp-
endurnir sem urðu efstir. Það sem
felldi hann voru umferðarspurn-
ingar en hann svaraði aðeins
fimmtíu prósentum þeirra rétt. Þó
að hann hafi setið inni í ökuleikni-
bílnum og svarað þeim þar, þá er
varla hægt að kenna því um slaka
frammistöðu hans í prófinu.
Þeir keppendur sem bættust við
eftir að keppnin hófst, eins og
Hans V. Bragason gerði, svöruðu
allir spurningunum í umræddum
bíl og frammistaða þeirra var ekk-
ert síðri en annarra keppenda.
Þetta voru krossaspurningar og
umferðarmerki sem allir ökumenn
eiga að kunna. Tilgangur þessarar
keppni er fyrst og fremst sá að fá
fólk til að íhuga þekkingu sína á
nierkjum og almennum umferð-
arreglum auk þekkingar á bílum
sínum.
Við vonum að þessi mistök verði
ekki til þess að skaða þessa keppni
því við teljum hana mikilvægt
framlag í þágu umferðarmenning-
ar á Islandi.
háttarlagi
Kindurnar í Sædýrasafninu eru ekki nógu vel hirtar að mati bréfritara.
I