Morgunblaðið - 31.07.1984, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 31. JÚLl 1984
61
Bréfritari er ekki fullsáttur viö sjónvarpsdagskrána.
Segjum upp sjónvarpsafnotum
Sjónvarpsnotandi skrifar:
Það er engan veginn að ástæðu-
lausu, að lesendabréf þeirra dag-
blaða, sem á annað borð leyfa
slíka dálka (raunar eru þau ekki
nema tvö, Morgunblaðið og DV),
innihalda í síauknum mæli, gagn-
rýni á hendur íslenska sjónvarp-
inu og efnisval þess. Annars vegar
fyrir val á þrautleiðinlegu og
þunglyndislegu efni og hins vegar
fyrir klámfengnar ofbeldismyndir,
sem engan veginn eru við hæfi
sjónvarps á borð við það sem við
höfum yfir að ráða. öðru máli
gegndi ef rásir sjónvarpsins væru
fleiri.
Það er einróma álit flestra
þeirra sem um sjónvarpsmál ræða
og rita, að valið á efni í íslenska
sjónvarpinu sé (með einstaka und-
Fólksekla og
þrengsli
6455—7718 hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja:
Ég er hér með athugasemd við
grein sem birtist í Velvakanda 25.
júlí sl. og fjallaði um sóðaskap í
Laugardalslaug.
Ástæðan fyrir því hve oft er
sóðalegt í búningsklefum laugar-
innar er sú, að allt of fátt starfs-
fólk vinnur í laugunum og það
annar því hreinlega ekki að þrífa
látlaust veggi og gólf. Auk þess
eru þrengslin svo mikil í sturtu-
klefum og á salernum, að erfitt er
um vik og aðsóknin í laugina er
svo mikil að starfsfólkið kemst
hreinlega ekki til að þrífa eins oft
ogþyrfti.
Ég veit þetta af eigin reynslu,
því ég starfaði eitt sinn í Sundlaug
Laugardals.
Óraunhæfur
samanburður
Jóhanna hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
Mig langar til að koma hér með
dálitla athugasemd varðandi grein
sem birtist í Morgunblaðinu 27.
júlí um samanburð á verðlagi í
tuttugu heimsborgum.
Ég er þeirrar skoðunar að þessi
samanburður sé ekki nógu raun-
hæfur. Fyndist mér miklu nær að
taka einhverja vissa þjóðfélags-
stétt fyrir, sem til er í öllum lönd-
unum, og sýna fram á hvað það
tekur fólk í viðkomandi löndum
margar klukkustundir að vinna
sér inn fyrir t.d. einum bensín-
lítra.
antekningum þó), með þeim hætti
að engu líkra er en verið sé að
skaprauna sjónvarpsáhorfendum
með því að sýna efni, sem allur
þorri manna hefur ímugust á.
Þátturinn „Berlin Alexander-
platz“ er dæmi um þetta. Þáttur
sem er engan veginn hæfur til
sýningar, hvorki sem afþreyingar-
þáttur né fræðslumynd. Endur-
tekningar á sýningum kvikmynda,
gamalla og úreltra, er orðið dag-
legt brauð í sjónvarpinu, og nú er
ekki einu sinni borið við, að taka
fram, að viðkomandi myndir hafi
verið sýndar áður. Dæmi um þetta
er myndin „Draugurinn og frú
Muir“, sem búið er að sýna, senni-
lega tvisvar ef ekki þrisvar.
Þátturinn „Á döfinni" er eitt
dæmið enn um efni sem flestir
reyna að forðast sakir leiðinlegrar
efnismeðferðar á, „sjónvarpi
næstu viku“. Svo ég tali nú ekki
um dagskrárkynningarnar, þar
mættu þulurnar missa sín. Veður-
fregnir eru leiðinlega fram settar,
þurrar og þunglamalegar. Því
standa mennirnir ekki og hafa
stærra og skýrara kort, sem sýnir
svæðin sem skipta máli fyrir
okkur fslendinga. Landssvæði
Ameríku t.d. því þaðan koma
lægðirnar, en Évrópa og Skand-
inavía skipta í þessu sambandi
engu máli fyrir okkur, þaðan
koma engar lægðir.
Fréttir í sjónvarpinu er skásti
dagskrárliður sjónvarpsins. Hins
vegar er það oft æði skrýtið
hvernig fréttamenn taka á frétta-
efninu. Sem dæmi má nefna
fréttaþátt um maðkaða skreið,
sem nýlega var sýndur, og var í
sjálfu sér þarfur. En hversvegna
ekki talað við þann aðila eða þá,
sem hlut áttu að máli, þ.e. eigend-
ur skreiðarhjallanna? Fiskmats-
maðurinn sem sat fyrir svörum,
var ekki sá aðili, sem gat útskýrt
málið. Hann er mats- og eftirlits-
maður og gat einungis viðurkennt,
að þetta væri ekki útflutningsvara
og því voru allir sammála. Hvar
var hinsvegar sökudólgurinn, sem
sem heimtar lán út á skreiða-
birgðir í ríkisbönkum?
Sú grein er birtist í DV þann 25.
júlí, eftir blaðamann þar, var góð
og skilmerkileg. Blaðamaðurinn,
sem var kona, gerði ýtariega út-
tekt á vanköntum íslenska sjón-
varpsins og kom inn á þann þátt
sem flestir furða sig einna mest á
þ.e. fyrirlitningu ráðamanna sjón-
varpsins eða útvarpsráðs á óskum
hinna almennu sjónvarps/út-
varpsnotenda, með því að svara
aldrei kvörtunum og gera engar
úrbætur. Dæmi um það má nefna
fjölmörg lesendabréf sem birst
hafa í DV og Morgunblaðinu með
fyrirspurnum um, hvort og þá
hvers vegna, ekki hefðu verið
sýndir þættir frá fegurðarsam-
keppninni Miss World, sem fjallað
var um á sínum tíma. Einnig hef-
ur verið spurt um það, hvers vegna
ekki hefði verið sýndur þáttur Ei-
leen Ford, sem sjónvarpinu bauðst
til sýningar og staðfest var af um-
boðsmanni Eileen Ford á íslandi.
Eina svar einhvers ónafngreinds
aðila hjá sjónvarpinu var, að sá
þáttur hefði aldrei verið boðinn
sjónvarpinu!
Það hefur aldrei verið upplýst,
hver það er sem sér um val á sjón-
varpskvikmyndum og skemmti-
þáttum til sýningar hjá sjónvarp-
inu. Er það formaður lista- og
skemmtideildar eða fulltrúi hans,
eða jafnvel útvarpsráð? Auðvitað
fást ekki svör við þessu frekar en
endranær.
Besta svar almennings er að
taka sig saman og segja upp sjón-
varpsafnotum og þvinga þannig
ráðamenn stofnunarinnar til að
bæta úr þessum óviðunandi
ástandi. Annars er ekki víst að ís-
lenska sjónvarpið þurfi að njóta
við svo mikið lengur. Það verður
knúið á um samninga við varnar-
liðið um afnot af sjónvarpi þeirra
fyrr en varir og ekki seinna en
þegar þing kemur saman næst
saman. Um það hefur myndast
samstaða hjá stórum hjópi fólks
og þúsundir nafna á undirskrift-
arlistum liggja nú fyrir til afhend-
ingar á Alþingi, og eru þar kjós-
endur úr öllum landshlutum á
ferðinni.
Er ekki verið að tala um að við
eigum að notfæra okkur varnar-
liðsmenn á Keflavíkurflugvelli og
semja um frekari þjónustu og
samskipti við þá? Eru afnot af
sjónvarpi þeirra þar fráleitari en
not af flugvellinum sjálfum? Ekki
byggðum við hann. Eða er það
fráleitara en að ætlast til þess að
Bandaríkjamenn breyti lögum hjá
sér, svo að við getum fengið flutn-
inga frá þeim til varnarliðsins?
Eða flugvélar fyrir Flugleiðir?
Um þetta hefur verið rætt við tvo
ráðherra Bandaríkjastjórnar.
hver er annars munurinn á fyrir-
greiðslu og afnotum. Ekki var
rætt við ráðherrana um afnot af
sjónvarpi. Það var þó í almennings
hag og honum til hugarléttis.
Stjórnmálamenn eru skamm-
sýnir hér á landi. Þeir sjá ekki
samspil milli upplausnar vegna
óánægju fólks með niðurnjörvað
þjóðfélag með bönnum og höftum,
og úrbóta sem komið geta í veg
fyrir slíka upplausn. Þótt ekki
væri nema gjörbreytt sjónvarp, að
ekki sé nú talað um frelsi á því
sviði, t.d. með tilkomu Keflavík-
ursjónvarps, þá yrði mikil breyt-
ing á daglegu hugarfari fólks í
þessu illviðrasama og andlega
niðurbælda þjóðfélagi. En það er
kannski ekki þörf mikilla breyt-
inga á þessu sviði. það eru mikil
tímamót framundan hvort eð er,
og þau skammt undan.
WRANGLER
JEPPADEKK
Aðeins
33 sett eftir
og koma ekki aftur
Gættu þess aö missa ekki af þessum eftirsóttu
barnasamstæöum, sem eru allt í senn, rúm, hirslur
og klæöaskápar. Verksmiðjan hefur skift um fram-
leiösluvörur og viö fáum samstæöurnar ekki meir.
Lengd: 274 cm. Hæð 167 cm. Dýnubreidd 190x75 cm.
Eigum skrifborð í stíl
Aöeins 14.960.-
með dýnum + 3 púöum
^^^orgaöu útborgun meö greiölukorti
HDSCAGNAHÖLLIN
BÍLDSHÖFÐA 20 -110 REYKJAVÍK * 91-81199 og 81410
PRISMA