Morgunblaðið - 09.08.1984, Blaðsíða 20
20
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 1984
Um 100.000 manns
hafa nú farið með
Norrönu og Smyrli
um Seyðisfjörð
„ÞAÐ HAFA margir skýjabólstrar
hlaðizt upp annað veifið, en ef við
hugsum sem svo, að þetta dæmi
gangi upp, sem allir aðilar þess
óska, eru líka miklu meiri mögu-
leikar á framhaldinu. Þetta er bara
eitt skip, sem hlut á að máli. Það
er siglt fjórum sinnum á Færeyjar
vikulega í sumar, Winston Church-
ill siglir tvisvar og Norröna tvisvar
og það búa bara 45.000 manns í
Færeyjum, sem eru aðeins um
12.000 ferkflómetrar. Auk þessa
eru daglegar fiugsamgöngur milli
Færeyja og Danmerkur. Ef þetta
er skoðað með tilliti til þess, að
ísland er 104.000 ferkflómetrar og
íbúar um 240.000 með eina sigl-
ingu á viku, er það ekki mikið.
Hvað okkur varðar er þetta
því nánast óplægður akur, en við
plægingu hans verður að gæta
þess, að vegagerð verði þannig
háttað, að hægt verði að fara um
landið á þess að eiga það á hættu
að tapa hjólunum undan bílnum.
Þá þarf að stýra þessum ferða-
málum miklu betur en gert er,
Norrönm á leið frá Þórshöfn í Færeyjum.
ir frá þeim stöðum, sem þeir fá
ekki að ganga illa um. Við þekkj-
um ekki slæma umgengni af
hálfu útlendinga.
Þessar samgöngur eru
nauðsynleg viðbót
Það vill nú svo til, að þetta
framtak okkar Austfirðinga og
Færeyinga er tilfærsla á fjár-
munum frá höfuðborgarsvæðinu
til okkar á landsbyggðinni, við
beinum jú ferðamannastraumin-
um með þessum hætti frá
Reykjavík og nágrenni að miklu
leyti. Þvi er ekkert óeðlilegt við
það, að þeir, sem unnið hafa að
ferðamannaiðnaði á suðvestur-
horninu, mikið og gott starf, séu
ekki fyllilega ánægðir með svona
framtak. Við höfum alltaf óskað
þeim alls góðs og viljað að þeirra
vegur yrði sem mestur. Það er
okkar viðhorf og verður svo enda
litum við á ferðirnar milli ís-
lands, Færeyja og annarra Norð-
urlanda sem viðbót við það, sem
Amaliel Knudsen, skipstjóri, Óli Hammer, framkvæmdastjóri, og Jónas
Hallgrfmsson við komu Norrönu til Seyöisfjarðar í vor.
áður var, mjög nauðsynlega
viðbót.
Bezti staðurinn
var valinn
„Tað er hundrað prosent sikk-
urt,“ eins og Færeyingarnir
segja, að bezti viðkomustaðurinn
hefur verið valinn i þessu sam-
bandi. Þegar þetta byrjaði fyrir
10 árum var það almennt álit
manna, að það væru ekki annað
en sjómenn, fiskiðnararfólk og
bændur, sem byggju austur á
landi. Það var alveg rétt, en það
er haröur og góður kjarni til að
takast á við hlutina, ekki síður
ferðamál en það, sem þeim hefur
verið nærtækast til þessa. Þegar
hægt er að fá fjöldann til að taka
þátt í ævintýri eins og þessu,
gengur það upp. Það veit reynd-
ar enginn ævina fyrr en öll er.
Þetta fyrirtæki, Smyril-Line, á
við sína erfiðleika að etja eins og
flest öll önnur i dag. Ég er hins
vegar ekki i vafa um það, að
bæði Færeyingar og Austfirð-
ingar vilja leggja mikið á sig til
að halda siglingunum gangandi
og aðrir, sem hlutafé hafa lagt i
fyrirtækið. Það hefur því komið
til greina að auka hlutafé íslend-
inga fáist til þess leyfi gjaldeyr-
isyfirvalda. Þessar samgöngur
eiga rétt á sér, þær verða til
vegna þess og þeim verður að
halda áfram,“ sagði Jónas Hall-
grímsson. Hr,
Viö erum aðeins á miðjum sjó,
möguleikarnir eru miklu meiri
— segir Jónas Hallgrímsson á Seyðisfirði um siglingar Norrönu
þó menn geri sitt bezta eins og
er. Því vil ég segja eins og skip-
stjórarnir í brúnni: „Við erum á
miðjum sjó,“ þegar þeir vilja
ekki gefa upp hvar þeir eru,“
sagði Jónas Hallgrímsson, einn
helzti hvatamaður að samgöng-
um á sjó milli íslands og Fær-
eyja, i samtali við Morgunblaðið.
Norrænt samstarf felst
ekki bara í fundum,
ferðalögum og
ráðstefnum
„Siglingar Norrönu eru eitt
ljósasta dæmið um það, að nor-
rænt samstarf er ekki aðeins til í
ræðum, fundum, ferðalögum eða
ráðstefnum. Þetta er talandi
dæmi um það, hvað hægt er að
gera í samstarfi þjóða og það er
hægt að gera miklu meira. Þetta
samstarf hófst veturinn 1975,
þegar þeir komu hingað til lands
Sigurður Sfmonsen, forstjóri
Föroya Ferðamannastovu og
Tómas Arabo, þáverandi fram-
kvæmdastjóri Strandafaraskipa
landsins. Þá höfðu ekki margir
trú á því, að f þessu fælust ein-
hverjir framtiðarmöguleikar. Ég
sá strax í þessu nokkra verulega
ljósa punkta, þegar ég fór að
skoða þetta niður i kjölinn og
það hefur komið í ljós, að það
reyndist rétt að eyða sínum tíma
að vérulega miklu leyti í upp-
byggingu þessa samstarfs. Þetta
hefur svo vaxið og dafnað frá
upphafi og er orðið það, sem það
er í dag. Idag er þetta ekki bara
Norröna og siglingar hennar.
Það er miklu meira á döfinni.
Vest-norræna nefndin, sam-
starfsnefnd Færeyinga, Græn-
lendinga og íslendinga, hefur
skapað verulega athafnasemi á
Austurlandi. Við höfum verið í
samstarfi við Færeyinga og er-
um byrjaðir með Grænlending-
um svo framtíðarmöguleikarnir
eru verulegir.
Góðar viðtökur og
skilningur en
engir peningar
Ég tók fyrir nokkru þá
ákvörðun að helga mig þessu
samstarfi og þá helzt samgöng-
unum milli Islands og Færeyja. í
þvi skyni hef ég hætt sem bæjar-
stjóri á Seyðisfirði og byggt hús
við höfnina til að veita farþegum
Norrönu aukna þjónustu. Ég
hafði reyndar hugsað mér að það
mál gerðist öðru vísi. Síðastliðið
haust voru uppi um það hug-
myndir meðai alþingismanna
fjórðungsins og Ferðamálaráðs,
að bæta úr þjónustu við ferða-
menn hér. í byrjun voru góðar
viðtökur og skilningur á þessum
hugmyndum, en engir peningar.
Kaupstaðurinn hefur lagt í ær-
inn kostnað vegna þessa frá
byrjun, aðallega höfnin og ekki
var hægt að leggja meira á þá.
Því fór það svo, að ég sagði þess-
um aðilum, að þessi mál yrði að
leysa á annan hátt og það hefur
verið gert og til þess hef ég hlot-
ið stuðning margra. Ég vil taka
það fram, að bæði fyrrverandi
formaður Ferðamálaráðs og ein-
stakir starfsmenn þess hafa sýnt
þessum samgöngum mikinn
skilning og veitt bænum 100.000
króna stryk til að sinna þeim, en
úr öðru hefur ekki verið úr að
spila.
100.000 manns farið
um Seyóisfjörð vegna
siglinganna
Það er engin spurning um það,
að ferðamannaiðnaðurinn er gíf-
urlega þýðingarmikill fyrir
Austur- og Norðurland. Þar er
nánast ekkert annað en grunn-
atvinnuvegimir, sjávarútvegur
og landbúnaður og því verður
fjölbreytni í atvinnulífinu að
aukast og þar getur ferða-
mannaiðnaðurinn skipt miklu
máli. Það er allt hálf heimalegt,
sem ekki breytist og þetta er að
stækka landið. Þetta er tíunda
árið, sem siglingar Smyrils og
Norrönu standa yfir og á þeim
tíma hafa áreiðanlega nálægt
100.000 manns farið um Seyð-
isfjörð vegna siglinganna. Það er
augljóst hve mikla þýðingu það
hefur fyrir staðinn og landið í
heild, að hægt sé að taka á við-
unandi hátt á móti þessu fólki og
því leiðbeint um þá staði, sem
eru mikilvægir frá náttúrulegu
sjónarmiði og þannig komið í
veg fyrir að þeim verði spillt. Ég
þekki þessa útlendinga ekki af
öðru en að fara eftir því, sem
þeim er sagt, því þeir koma flest-
Hin nýja þjónustumiðstöð sem Jónas Hallgrímsson hefur byggt á Seyðis-
firði.