Morgunblaðið - 09.09.1984, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. SEPTEMBER 1984
133
Fólk kemst best í snertingu
viö náttúruna með því að ganga
Þegar komiö er niður Frosta-
staöaháls á leiö inn í Land-
mannalaugar er farið fram hjá
litlu húsi sem stendur á svæöi
sem heitir Sólvangur. f þessu
húsi hafa landveröir friölands-
ins að Fjallabaki aösetur og
voru þar nú í sumar Guöjón Ó.
Magnússon og Anna S. Skúla-
dóttir.
Starf landvaröanna er aö hafa
eftirlit meö friölandinu sem er 47
þús. hektarar aö stærö. Þau fylgj-
ast meö mannvirkjagerö eins og
suöurlínu sem nú er veriö aö'reisa
frá Sigöldu. Þau sjá um tjald-
svæöin sem eru á svæöinu,
hreinsun þess og innheimtu, einn-
ig veita þau upplysingar um friö-
landiö og leiöbeina feröamönn-
um.
„Það má eiginlega segja aö viö
getum veriö aö allan sólarhring-
inn,“ sagöi Guöjón þegar blm.
hitti hann nýlega til að spjalla viö
hann um starf sitt. „Við erum svo
aö segja alltaf á vakt og þaö hefur
líka komiö fyrir aö hér hafi verið
bankaö upp á um miöja nótt og
var þá um aö ræöa fólk sem átti í
erfiðleikum.
Viö förum daglega til að skoöa
framkvæmdirnar viö suðurlínu og
hefur samstarfiö viö þá gengiö
ágætlega. Við brýnum fyrir þeim
að ganga vel frá eftir sig og aka
ekki utan vega, og hafa þeir tekiö
þaö til greina. Þaö er eins og fólk
geri sór ekki grein fyrir hve mikil
áhrif þaö getur haft aö aka utan
vega, þaö getur tekiö mörg ár aö
gróa i slóðirnar, auk þess sem
þetta er mjög Ijótt.
j friölandinu eru mjög margar
slóöir út um allt, þaö má kannski
segja aö þetta sé fullkomnasta
vegakerfi á landinu," segir Guöjón
Talað irið
landverðina
í Landmanna-
laugum
kíminn, „þessa vegi hafa ekki ein-
ungis linumenn búiö til heldur líka
bændur og feröamenn og svo eru
slóöir niöur aö öllum vötnum á
óteljandi stöðum. Sú hætta er
fyrir hendi þegar slóöirnar eru
svona margar aö fólk fari í ógáti
aö fylgja þeim og lendi í ógöng-
um, viö bendum fólki á aö fylgja
alltaf stikuöu vegunum enda eru
þeir vegir viöurkenndir fjallaveg-
ir.“
Hvernig er umgengnin hjá
ferðamönnum?
„Þaö er segin saga aö þar sem
eftirlit er, þar er umgengnin góö,
annars tjalda menn hvar sem er
og ruslið er út um allt og í öllum
gjótum. Mín reynsla er aö menn
fara eftir fyrirmælum landvaröa.
Viö reynum líka aö fræða fólk um
staöinn og segja þeim hvaö hann
hefur upp á aö bjóöa.“
Valda feröamenn ykkur ein-
hverjum vandræöum?
„Útlendingar hafa ekki verið til
teljandi vandræöa, þó gera þeir
sér oft ekki grein fyrir ástandi
vega og vita ekki aö ár eru hér
víöa óbrúaöar. Ég hitti t.d. einn
útlending hér í sumar sem fór
næstum því aö gráta þegar ég
sagöi honum aö ófært væri inn aö
Ófærufossi í Eldgjá, hann tjáöi
mér aö hann hefði komiö hingaö
einungis til aö sjá fossinn. Ég kom
líka aö einum útlendingi upp í
hverasvæöinu viö Brennisteins-
öldu sem var aö brjóta steina úr
hvernum sem hann ætlaöi aö taka
meö sér, en steinarnir þar eru
mjög fallegir og allt jarörask á
friölandinu er óheimilt.
Oft lendum viö í því aö rökræöa
viö íslendinga sem vilja ekki
borga fyrir tjaldstæöin hérna.
Fólk veröur aö gera sér grein fyrir
því aö þaö er aö borga fyrir eftirlit
og hreinsun á svæöinu enda kem-
ur enginn hingaö til aö skoöa rusl
heldur hreina náttúru. Fólk gerir
líka þá kröfu til vegageröarinnar
aö komast hingaö og þaö kostar
sitt, þaö er líka mikiö öryggi aö
hafa fólk hér alltaf ef eitthvaö
kemur upp á.“
Nú ert þú mikill fjallgöngumaö-
ur, hvaö finnst þér hafa breyst
síðan þú byrjaöir fyrir 10 árum?
„Þaö er miklu meiri fjöldi núna
sem stundar fjallgöngur en áöur,
t.d. þegar ég fór fyrir 9 árum
ásamt félögum mínum upp í
Hrafntinnusker, þar sem viö tjöld-
uöum, var þaö óvanalegt. Þá fóru
kannski 10 manns yfir sumariö
Laugaveginn, þ.e. stikuöu leiöina
inn í Þórsmörk, núna fara aö
meöaltali 10 manns á dag. Strax
og búiö er aö merkja leiöir þorir
fólk aö fara í svona ferðir. Aftur á
móti finnst mér þaö ekki eftir-
sóknarvert og ef ég fer Laugaveg-
inn núna vil ég helst fara aö vetri
til á skíðum, þá eru líka allar stik-
urnar farnar á kaf.
Þaö hefur oröiö mikil hugar-
farsbreyting og þaö er ánægjulegt
aö fólk skuli vera fariö aö flykkjast
í gönguferöir. Fólk hefur gert sér
grein fyrir því aö þaö kemst best i
snertingu viö náttúruna meö því
aö ganga.“
Sól og blíða
í Atlavík
Á tjaldstæöunum viö Atlavík í
Hallormsstaðarskógi var margt
um manninn í sumar. Mikiö bar
á fólki frá Suöur- og Vesturlandi
enda fáir sólskinsdagar á þeim
slóðum. Blaöamaöur og Ijós-
myndari Morgunblaösins voru á
ferö á Austurlandi í ágúst og
hittu þá þetta fólk í Atlavík. Mikil
ró virtist vera yfir fólkinu og
börnin nutu þess aö leika sér í
fögru umhverfi í þessu góöa
veöri.
Eygló Óskarsdóttir og Ragnar Lárusson t.v. úr Reykjavík og Svan-
hildur Jóhannesdóttir og Guðmundur Kristinsson Iré Mjólkárvirkj-
un og börnin öll: Hildur Ósk, Ólafur, Anna, Haukur Páll og Agnes.
Þau ákváöu aö stofna boint í sólina og onduöu í Atlavík.
Þau Gunnhildur Hauksdóttir, Helgi Arnarson og
dóttir þoirra hún Agnes Björk ætluöu í feröalag til
Vestfjaröa en haattu viö þaö og ákváöu aö elta
sólina austur á land í staðinn. Morgunbiaðið/ júííus
Anna Skúladóttir og synir hennar þeir Helgi og
Brynjólfur komu frá Reykjavík. Á myndina vantar
Brynjólf Mogensen.
Guójón Ó. Magnússon og Anna S. Skúladóttir, landveröir í Land
mannalaugum í sumar.
Færri íslendingar
en útlendingar
Rætt viö skálaverðina íLandmannalaugum
Feröafélag íslands
reisti skála í Land-
mannalaugum árið
1952 og hafa undan-
farin sumur verið
farnar feröir þangaö
um hverja helgi.
Þrír skálaverðir eru
þar þær: Helga Har-
aldsdóttir, Þorkatla
Aöalsteinsdóttir og
Sigríóur Fanney Ingi-
marsdóttir. Aö vísu
eru þær ekki nema
tvær í senn því aö þær
skiptast á aó vera í
Nýjadal á Sprengi-
sandi og er hver þeirra
í þrár vikur þar í einu.
Þegar blm. var
þarna á ferö hitti hann
Þórkötlu og Sigríöi aö
máli og innti þær eftir
þvi hvernig hefói
gengiö i sumar.
„Það hefur gengið
vel, umferöin hingaö
hefur veriö svipuö og
undanfarin ár en þetta
er þriöja sumarið
okkar hér. Þaö sem
kemur helst á óvart er
hve færra er af íslend-
ingum en útlendingum
og viröist okkur sem
hlutföllin sóu eitthvaó
aö breytast.
Þaö eykst stööugt
aö íslendingar leiti til
okkar eftir upplýsing-
um um svæöiö og fari
eftir göngustígum og
þaó var mikill munur
aö fá bæklinginn sem
Náttúruverndarráö gaf
út sl. vor um svæöiö.
Svæðiö hér i kring
er mjög fallegt og
heppilegt til útiveru og
gönguferöa. Tjald-
svæöiö er tiltölulega
lítiö, grýtt og frekar
blautt, en hér er auö-
vitaö bæöi heitt og
kalt vatn. Þaó er því
gott að dvelja hér í
nokkurn tíma, aftur á
móti er ekkert selt
hérna eins og sumir
hafa haldiö. Land-
mannalaugar eru aftur
á móti ekki heppilegur
staöur til aö stunda
drykkju frekar en aörir
staöir í óbyggöum,
fyrir utan aö þaö er
fullkomiö tillitsleysi
gagnvart göngufólki
og þeim sem komnir
eru hingaö til aö njóta
hvers kyns útiveru.
}
|.
f