Morgunblaðið - 09.11.1984, Side 31

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1984
ENGIN BYLTING
— en tekið tillit til tæknialdar
Sagt frá einni stærstu og merkustu húsgagnasýningu sem
haldin er árlega í Mílanó undir heitinu 24 Salone Del Mobile
Italiano.
24 Salone Del Mobile Italiano, er yfirskrift húsgagnasýningar, sem haldin var dagana
19.-24. september síðastliðinn í Mflanó. Sýningín er árviss atburður og er með merkari
og stærri húsgagnasýningum í heiminum. Þar sýna öll helstu húsgagnafyrirtæki Evropu
en meirihluti fyrirtækjanna er þó ítalskur.
ýningarsvæöið myndar
eins og lítinn borgar-
kjarna, þar standa mörg
hús viö litlar götur og til
marks um stærö þessarar
sýningar má segja aö þó
aö gestir gangi um sali
sýningardagana frá
morgni til kvölds er hæpiö aö þeir komist
yfir aö skoöa allt, sem þarna er aö sjá.
Sýningunni er skipt í þrjá þætti; húsgögn
til heimilisnota, má þar á meöal annars sjá
eldhúsinnréttingar, skrifstofuhúsgögn og
Ijós.
En þrátt fyrir mikiö úrval þá eru aðeins
tiltölulega fá fyrirtæki, sem eru verulega
stefnumarkandi í þessum iönaöi aö sögn
fróöra. Þessi fyrirtæki voru þó ekki meö
neinar byltingartilraunir aö þessu sinni,
heidur einkenndust húsgögnin miklu frekar
af léttleika, einfaidieik og hagnýtni. Aftur á
móti fyrir 2—3 árum mátti sjá mjög sér-
kennileg og framúrstefnuleg húsgögn á
þessari sýningu, en svo viröist sem hús-
gagnaframleiöendur hafi rekiö sig á, aö
fólk er ekki tilbúiö til aö meötaka slíkar
nýjungar.
Svo virðist hinsvegar sem húsgagna-
framleiöendur taki í æ ríkara mæli tillit til
þeirrar þróunar, aö fólk eyðir nú meiri tíma
fyrir framan myndbanda- og tölvuskerma.
Sófar og stólar eru gjarnan þannig úr garöi
gerðir aö þaö megi bæöi sitja og liggja i
þeim. Einnig er gert ráö fyrir aö stólarnir
séu mikið notaöir og hægt sé aö taka af
þeim áklæöiö og hreinsa. Hiilusamstæöur
eru nú sérstaklega hannaöar þannig aö
þær rúmi sjónvarp, myndbandstæki,
hljómflutningstæki svo og tölvuskerma.
Þannig er hagnýtni hlutanna oft í fyrirrúmi.
Þaö má geta þess, aö ákiæöalitir eru
fremur sterkir, knallrautt virðist til dæmis
vinsæll litur.
Ef benda á á fleiri nýjungar sem komu
fram á sýningunni má geta þess aö fariö er
aö nota efni eins og haröplast í auknum
mæli í húsgögn. Þá ekki hvaö síst í hillur og
skápa. Er haröplastið meö svokölluöu
bakteríumunstri, vegna þess hve þaö líkist
bakteríum, eins og þær líta út séöar í gegn-
um smásjá.
Aö lokum má svo geta þess, aö á 24
Salone Del Mobile Italiano eru aðeins til
sýnis og sölu splunkunýir hlutir og fram-
leiösla frá árinu áöur bönnuö. En látum
myndirnar tala, þær greina best frá þeim
hræringum, sem nú eru í húsgagnaiönaöin-
Frá húagagnafyirtækinu Driade kem-
ur þessi sérkennilegi stóll og vió lát-
um boró frá því í fyrra og eftir aama
hötund, Maaaino Morozzi, fljóta meó
en boröinu aem er frá Caaaina má
raöa upp á marga miamunandi vegu.
Standlampi frá Arteluce.
Stofuborö úr Cherry-viö frá
Caaaína.
Hillur frá hinu nýatárlega húa■
gagnafyrirtæki Memphis.
þaö höfuöleöur burt, er ofaukiö var. Mikill
tími fór í þaö, aö brenna fyrir æöar, en
skuröurinn var síðan saumaöur saman og
höfuö konunnar vafið. Þaö leiö aðeins stutt
stund þar til hún var þess albúin aö fara
heim. Aögeröin haföi aöeins tekiö um V/i
klukkustund.
I kaffihléinu eftir ennislyftinguna sagöi
Sigurður mér frá ferö til Bandaríkjanna
1978, en þá átti hann þess kost aö gegna
sérstakri námsstööu viö háskóla Miami-
borgar í Flórída-ríki þar sem hann vann
meö Ralph Milard lækni. Milard hefur lagt
drjúgan skerf til nýrra aögeröa á klofinni
vör. „í sömu ferö fór ég með félögum mín-
um frá Buffalo til Guatemala," sagöi Sig-
uröur. „Við fórum upp i fjöllin í lítiö indíána-
þorp, þar sem ekki haföi verið læknishjálp
aö fá, er þurfti aö styðjast viö deyfingu eöa
léttari svæfingu. Þaö var mjög spennandi
hve mikiö var unnt aö hjálpa þessu fólki viö
frumstæö skilyröi. Viö unnum í sjálfboöa-
liösvinnu fyrir hjálparsamtök er nefnast
Ayuda, sem er spænska og þýöir hjálp.
Samtökin voru stofnuö 1968 til hjálpar
indíánum Miö- og Suöur-Ameríku. Viö
breyttum engu fyrir þjóöfélagiö í heild, en
talsverðu fyrir nokkurn hóp manna."
Þaö var komiö aö síöustu aögeröinni,
sem ég var viöstaddur hjá Siguröi E, Þor-
valdssyni. Þaö var augnlokaaögerö á ung-
um karli. Aögerðin var fremur stutt, tók
aöeins um 1 klukkustund. Aögeröin fór
fram í annarri skuröstofu en þeirri, þar sem
hinar voru geröar. Þetta var lítil aögeröa-
stofa, þar sem leikið var af segulbandi til
aö dreifa huga sjúklinganna. Mig minnir aö
tónlistin væri eins og sú, sem leikin er á
kjötkveðjuhátíöum i Brasilíu — fjörug og
létt. Einnig var þó boöiö upp á klassíska
tónlist meö Richard Clayderman. Sjúkling-
urinn þjáöist af miklum pokum undir aug-
um. Siguröur skar skurö í neöri augnlokin
og athugaöi hvort nokkur fita leyndist í
pokunum, en hann kvaö slíkt erfitt viöur-
eignar. Sjúklingurinn var nánast laus viö