Morgunblaðið - 09.11.1984, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1984
nmnmn
„ Fiyrtu |?ér. De-ÝfispraJJbíxn hx.bt!r
brÁ&um. cCÓ \j\rkxt- "
Ast er...
... að skoða saman
skordýr.
TM R*g. U.S. Pat. Off — all ríghts reserved
® 1979 Los Angeles Times Syndicate
Ér er búin að lesa Velvakanda!
Nei, ég reyki ekki mikið, eina
rettu á dag!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ERTU A9 8V/SGJA SAMPKASTAL.A?''
Glerbrot eru aldrei til prýði, en geta valdið meiðslum og skemmdum. Öldruðum skólamanni finnst að setja ætti
strangar reglur um meðferð glervara á almannafæri, svo vegfarendur geti verið óhultir.
Tilgangslaust að taka
ósómann vettlingatökum
Aldraður skólamamaður skrifar:
Ég hef dvalið hér í Reykjavík
nokkur undanfarin ár og jafnan
gengið drjúgan vegarspotta á
hverjum degi til vinnu minnar.
Þetta er rúmlega hálftíma snarp-
ur gangur og því ágætt heilsubót-
aratriði.
Nokkur síðustu misserin hef ég
svo tekið upp gamla og góða venju
frá fyrri árum: að nota reiöhjól.
Þótt forystumenn umferðarmála í
Reykjavík geri ekki ráð fyrir
hjólreiðum, því miður, tel ég að
með fyllstu gætni vegfarenda geti
hjólreiðamönnum vegnað vel í
umferðinni. Sú er að minnsta
kosti reynsla mín og ég mæli þvi
eindregið með, að sem flestir iðki
meira hjólreiðar og göngur en nú
tíðkast. Hníga að því svo sterk og
augljós rök, að ég tel ástæðulaust
Sadofoss
LÍM OG ÞÉTTIEFNI
RubboraeaMK
að tiunda þau. Að sjálfsögðu var
það stórbót fyrir hjólreiðamenn,
þegar heimild var gefin til þess að
hjóla á gangstéttum, þar sem það
hefti ekki gangandi vegfarendur.
Engu að síður mælast allir
hjólreiðamenn til þess að umferð-
arstjórn borgarinnar láti sem
fyrst og sem viðast gera sérstaka
hjólreiðastíga, þar sem gangstétt-
ir eru hvergi. Það mundi stuðla
mjög að hvoru tveggja: Aukinni
notkun reiðhjólsins og auknu öryggi
og hafa margs konar hagnað og
blessun í för með sér fyrir fjöl-
marga. Ýmsar þjóðir hafa fyrir
löngu komið þessum nauðsynlega
þætti umferðarinnar í fullkomið
horf, eins og öllu ferðafólki ætti að
vera kunnugt.
Þetta voru nokkur orð um gildi
göngu og hjólreiða. En i rauninni
var það annað atriði, sem mér bjó
ekki siður i brjósti, — atriði, sem i
raun og sannleika er mjög alvar-
legs eðlis og göngu- og hjólreiða-
maðurinn rekur sig alltaf tilfinn-
anlega á sér til skaða og skap-
raunar.
Það eru hin stórhættulegu gler-
brot, sem eru svo ótrúlega víða,
bæði á götum og gangstéttum.
Hvernig sem á því stendur er það
óhrekjandi staðreynd, að kæru-
lausir vegfarendur hafa lengi iðk-
að þann ljóta og hættulega leik —
og iðka enn — að henda frá sér
tómum glerflöskum í götu eða
gangstétt, svo þær brotna í mola.
Það þarf ekki að lýsa þeirri hættu,
sem af þessu getur leitt, hún er
svo augljós, enda er það vitað mál,
að fjöldi manns hefur bæði orðið
fyrir meiðslum og miklu tjóni á
farartækjum af þessum ástæðum.
Hjólreiðamenn verða einmitt oft
fyrir miklu tjóni af völdum þess-
ara glerbrota, því að víða má telj-
ast útilokað að varast þau.
Ýmsir hafa vakið athygli á þess-
um ósóma f blöðum, — og tveir nú
síðast fyrir nokkrum dögum. Þessi
orð mín eru fyrst og fremst skráð
til að taka undir við þá og til að
hvetja til tafarlausra aðgerða.
Hér er um svo alvarlegt mál að
ræða, að það er ekki hægt að láta
það afskiptalaust lengur. Ég er í
hópi þeirra fjölmörgu sem mælast
eindregið til, að umferðarmála-
stjórn borgarinnar hefji þegar
harðan áróður gegn þessum ósóma
i öllum fjölmiðlum. Og beri hann
ekki skjótan árangur verði öllum
gert kunnugt að þeir, sem staðnir
verða að slíkum verknaði, hljóti
þungar sektir. Það er tilgangslaust
að taka ósómann vettlingatökum.
Skemmtigarð undir þaki
Ómar Ólafsson skrifar: Moskva hefur Kremlarmúra og
Margar borgir hafa mikið að- grafhýsi Lenins, New York Frels-
dráttarafl fyrir ferðamenn, isstyttuna og París Eiffelturninn.
Því ættum við ekki að byggja
eitthvað, sem vekti athygli víða
um lönd?
Ohófsamir rík-
isstarfsmeim
Borgfirðingur skrifar:
Á ferðalögum mínum til út-
landa verð ég iðulega samferða
ýmsum ríkisstarfsmönnum og
nefndarmönnum sem eru að
ferðast á vegum ríkisins. Þessir
menn virðast mest ferðast á
„business-class“-farrými og
virðast því ekki sækjast eftir að
ferðast á afsláttarkjörum eins
og flestir annars myndu gera ef
þeir þyrftu sjálfir að grtiðn
ferðakostnaðinn. Nú veit ég ekki
af hverju þetta stafar eða í hve
miklum mæli þetta er. Ég vona
bara að þetta sé ekki eingöngu
bruðl með skattpeningana mína
eða eitthvert stærilæti.
Mér þætti vænt um ef fjár-
málaráðuneytið gæti gefið mér
skýringar á þessu.
i
Við gætum gert skemmtigarð
með tívolí undir þaki, þar sem
væru sígrænir runnar, gosbrunn-
ar, gangstígar og grænir grasbal-
ar. Við undirbúning mætti taka til
fyrirmyndar fallegustu hallar-
garða Indlands, Japan og Kína og
Versalagarða. Þannig mætti sam-
eina það besta og fallegasta undir
cinu glerþaki. Þar gæti fólk hist
og eytt saman helgum sumar og
vetur á meðan börnin leika sér í
leiktækjum. Erlendir ferðamenn
myndu einnig koma um langan
veg til að sjá slíkan garð ef vel
tækist til. Ég vildi gjarnan að
fleiri létu skoðun sina í ljós, séu
þeir sama sinnis og ég. Kostnaður
við þetta verður auðvitað mikill,
en við erum ekki svo fá að við
kljúfum það ekki.