Morgunblaðið - 13.11.1984, Síða 20

20
MORGUNBLAÐID, ÞRIÐJUDAGUR 13. NÓVEMBER 1984
R
N
Æ Ð I N G hf
STJÓRNUN SKIPULAG
Vegna mikillar eftirspurnar:
Námskeið í sölu-
sálfræði og
samskiptatækni
Hagræöing hf. heldur námskeiö í Sölusálfræöi og
samskiptatækni dagana 24. og 25. nóvember 1984 í
Eiríksbúö, Hótel Loftleiöum kl. 9—16 báöa dagana.
Efni:
— Opin og leynd samskipti og mikilvægi þeirra viö
kaup og sölu.
— Atferlisgerðir og áhrif þeirra á kaup og sölu.
— Samtalstækni.
— Ákvarðanataka og hvernig má hafa áhrif á hana
viö kaup og sölu.
— Tilboö, eöli þeirra og uppbygging.
— Samningar og hin ýmsu stig þeirra.
— Mikilvægi tvíbindingar samninga (Samningsbind-
ing/Sálfræöileg binding).
— Persónuleikaþættir og samskiptagerðir, nýting
þeirra til áhrifa í kaup og sölu.
Þétttakondur
Namskeiöið er aetlaö sölufólki, innkaupastjórum, verslunarstjórum, afgreiöslufólki
og „andlitum fyrirtækja útáviö“.
Laiðboinnndi:
Bjarni Ingvarsson, BA MA. Bjarni hefur stundaö nám í vinnu og skipulagssálfræöi viö
Háskóiann í Lancaster, Englandi. Hann er aö Ijúka doktorsnámi frá sama skóla.
Hann hefur stundaö rannsóknir heima og erlendis. Hann er nú starfsmaöur Hagræö-
ingar hf.
Hagræöing hf. er róögjafa og fræöslufyrirtæki ó sviöl starfsmanna, stjórnunar og
skipulags. Hagræöing hf. starfar í samráöi viö AMM Ltd. í Englandi og býöur uppó
m.a.: AMP stjórnunarróögjöf, Starfsmannasvipmynd, ýmis námskeiö og leiötoga-
seminar.
Nánari upptýsingar og tilkynningar um þátttöku í síma 84379.
Eigum fyrirliggjandi handbremsubarka
í allar gerðir japanskra bíla.
Auk þess mikið úrval barka í aðrar
bílategundir.
Vetð frá kr. 207:
Þetta er orginal japönsk gæðavara
framleidd eftir DOT gæðastaðli.
LLING"
Sérverslun með hemlahluti.
Skeifunni 11 Sími: 31340, 82740,
Sextugur í dag:
Gunnar Flóvenz
framkvæmdastjóri
Gunnar Flóvenz er sextugur í
dag. Hann er löngu þjóðkunnur
fyrir afskipti sín af sölumálum
síldarframleiðenda og sem
framkvæmdastjóri Síldarút-
vegsnefndar. Um áratuga skeið
hafa leiðir okkar oft legið sam-
an, bæði í starfi og á öðrum
vettvangi. Langar mig því með
þessum línum að þakka liðna tíð
og árna honum áframhaldandi
farsældar í þróttmiklu starfi.
Síðasta heimsstyrjöld hafði 1
ýmsu veigamiklar breytingar í
för með sér fyrir utanríkisverzl-
un okkar. I æ ríkari mæli reynd-
ist nauðsynlegt, að íslensk
stjórnvöld þyrftu að greiða fyrir
viðskiptum við einstök lönd eða
fyrir útflutningi á tilteknum
vörutegundum. Var slíkt jafnan
gert fyrir milligöngu utanríkis-
þjónustunnar, oft í formi við-
skiptasamninga sem sendi-
nefndir á vegum utanríkisráðu-
neytisins önnuðust. Oft voru
þessu viðskipti því aðeins mögu-
leg, að slíkir samningar væru
fyrir hendi. Valið í þessar sendi-
nefndir var að jafnaði þannig,
að hagsmunasamtökum at-
vinnuveganna var gefinn kostur
á að tilnefna fulltrúa í þessar
nefndir. Um langt árabil hefur
Gunnar verið forsvarsmaður
Síldarútvegsnefndar á þessum
vettvangi og gætt þar dyggilega
hagsmuna umbjóðenda sinna.
Get ég hér trútt um talað þegar
ég nú minnist fjölmargra sendi-
nefnda, sem við höfum tekið
þátt í saman.
Ekki fer það milli mála, að af
samstarfi í slíkum nefndum
kynnast menn kostum og hæfni
félaga sinna. Þekking þeirra á
viðfangsefnum kemur fljótt í
ljós og sama er að segja um
ýmsa eiginleika þeirra sem máli
skipta þegar á reynir á samn-
ingaviðræðum. Þegar í upphafi
var mér ljóst, að Gunnar var
ýmsum þeim kostum búinn sem
að gagni hlutu að koma í slíkum
störfum sem hér var um að
ræða. Auk þess bættist hér við
mikil starfsreynsla hans og hag-
nýt menntun sem hann aflaði
sér hér heima og erlendis.
Ekki eru hér tök á að greina
að ráði frá störfum Gunnars á
þessum vettvangi. Mig langar þó
til að minnast á tvö atriði af
mörgum sem mér koma nú í
huga. Hið fyrra varðar sölu á
síld til Rúmeníu og sýnir mæta
vel árvekni hans í starfi, jafn-
hliða keppni hans og þraut-
seigju í að vinna nýja markaði
fyrir síld erlendis.
Hugmyndinni að hugsanleg-
um Rúmeníuviðskiptum skaut
upp í Genf á árlegum ECE-
fundi, þar sem rætt var um
viðskipti „austurs og vesturs“. í
tvíhliða viðræðum við rúmensku
sendinefndina vakti ég máls á
því, hvort áhugi kynni að vera á
að selja okkur gasolíu gegn því
að við greiddum andvirðið með
síld, en enduruppbygging á olíu-
vinnslu stóð þá yfir um þetta
leyti þar í landi. Var lofað að
málið skyldi athugað. Ég hafði
litla trú á þessu, en kom ábend-
ingu um málið á framfæri
heima. Gunnar tók það upp af
fullum krafti og hófust nú við-
ræður við ýmsa aðila á ýmsum
stöðum. Rætt var við firmu í
Búkarest og við sendiráð Rúm-
ena í London. Loks kom hingað
rúmönsk sendinefnd og 9. des-
ember 1963 gengu íslensku olíu-
félögin frá samningum við ríkis-
fyrirtækið Prolexport um kaup
á tveimur 17 þúsund tonna gas-
olíuförmum, öðrum til af-
greiðslu í maí 1964 og hinum
síðari í ágúst. Áður hafði verið
samið um sölu á saltaðri síld
(magnið nam ég nú ekki). Hér
var ekki um bein vöruskipti að
ræða. Verðið á gasolíunni var
miðað við heimsmarkað (aruba-
-notering) eða US $ 26.00 mínus
9% cf Reykjavík. Á árinu 1965
var aftur samið um tyo 17 þús-
und tonna gasolíufarma, en í
svipinn man ég ekki eftir hvern-
ig þeim viðskiptum lyktaði.
Eg er sannfærður um að án
afskipta Gunnars af þessu,
kappi hans og þrautseigju að
koma þessu máli í höfn, hefði
aldrei af þessum viðskiptum
orðið. Er þetta eitt dæmi af
mörgum um árvekni hans í
starfi.
Síðara atriðið, sem ég drep
hér á eru samningaviðræður við
Sovétríkin í Moskva í júlí/ágúst
1965 og var ég formaður þeirrar
nefndar. Þetta var fjölmenn
nefnd og var Gunnar fulltrúi
síldarútvegsnefndar í henni.
Viðræðurnar voru frá upphafi
mjög erfiðar. Olli þar mestu, að
hugmyndir viðsemjenda okkar
um íslenska vörulistann voru
mjög langt frá því sem við höfð-
um gert okkur vonir um. Þannig
gerðu þeir ráð fyrir, að kvótar
fyrir saltsíld og frysta síld yrðu
felldir niður með öllu, en þeir
námu 40% af heildarverðmæti
íslenska listans. Viðbárur við-
semjenda okkar voru einkum
þær, að þeir væru sjálfum sér
nógir með síld. Jafnframt kvört-
uðu þeir yfir, að ekki hefði verið
staðið við afgreiðslur á réttum
tíma eða jafnvel ekki afgreitt
umsamið magn. Mér er enn i
minni málflutningur Gunnars,
en það kom öðrum fremur í hans
hlut að svara ásökunum um
vanefndir. Annars var nefndin
algjörlega sammála um, að með
öllu væri ótækt að fella niður
síldarkvótann, enda ströng
fyrirmæli að heiman um þetta
atriði. Við þetta lentu viðræð-
urnar í sjálfheldu og enduðu
með því að mér var falið að til-
kynna, að við höfnuðum fram-
komnum tillögum og óskuðum
eftir frestun á viðræðunum.
Jafnframt beindum við þeim
óskum til viðsemjenda okkar að
endurskoða afstöðu sína og
reyna að koma til móts við óskir
okkar. Það var brugðist drengi-
lega við þessum tilmælum
okkar, því í byrjun nóvember
var mér falið að fara aftur til
Moskva. Þar var nýr samningur
undirritaður 11. nóvember.
Gerði hann ráð fyrir 10—15 þús-
und tonna kvóta fyrir saltsíld og
5 þúsund tonna kvóta fyrir
frysta síld.
Ég hef bent á þetta atriði sér-
staklega til að sýna hve
þýðingarmikið það hefur verið
fyrir Síldarútvegsnefnd og önn-
ur hagsmunasamtök atvinnu-
veganna að fylgjast með því er
hagsmunamál þeirra eru rædd
og þeim til lykta ráðið.
Það má svo bæta því við, að
hér var Gunnar sem oftar réttur
maður á réttum stað.
Þetta er orðið lengra en til
stóð. Ég vil þó ekki ljúka þessu
spjalli án þess að geta Sigrúnar,
eiginkonu Gunnars. Þar á það
við að maðurinn einn er ei nema
hálfur með öðrum er hann
meira en hann sjálfur. Þeim
hjónum og fjölskyldu þeirra
árnum við Lottí allra heilla í til-
efni af sextugsafmæli Gunnars.
Oddur Guðjónsson
Mitt liv, fiksjoner ...
Erlendar
bækur
Jóhanna Kristjónsdóttir
Cindy Haug: Mitt liv, fiksjoner.
Útg. Aschehaug 1984.
Bókin skiptist í þrjá kafla, fiksj-
onsnoveller, fiksjonshörespill, og
fiksjoner. Að minum dómi finnst
mér fyrsti kaflinn bezt gerður, fal-
lega skrifaðar smásögur eða öllu
heldur myndir og sýnir býsna
mikið næmi höfundarins gagnvart
þeim persónum sem verið er að
lýsa. Cindy Haug er með ýmsar
nýstárlegar hugmyndir og gerir
tilraunir sem víða takast vel, því
að hún er leikin að fást við orð og
koma á framfæri því sem hún
vildi sagt hafa.

í seinni hlutunum gætir víða til-
gerðar sem á þó væntanlega að
koma út sem einlægni. Þó eru sum
prósaljóðin skemmtileg og ef ég
mætti nota orðið rösklega gerð,
þótt það sé kannski talið fjarri þvi
að ná yfir skáldskap. Og þó.
Aðalyrkisefnið er konan, rétt
einu sinni, á hinum ýmsasta aldri
og uppruna. Afstaða kvenna til
umhverfisins og náungans. Sums
staðar finnst mér tilraunastarf-
semin og frumleikinn bera
skáldskapinn ofurliði. En Cindy
Haug er án efa snjall höfundur.
Hún mun hafa sent frá sér
fyrstu skrif sín fyrir þremur árum
er hún sendi frá sér smásagna-
safn. Síðan kom skáldsagan Se deg
ikke tilbake mot Europa og bli
stein... 0, Eyurodike. Sú vakti
verulega athygli á Cindy og viðbú-
ið, að þessi bók geri það einnig,
alténd í heimalandi hennar.