Morgunblaðið - 21.11.1984, Blaðsíða 47

47
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 1984
Sr. Láras Þ. Guðmundsson
„ ... taldi ég að heiðri
og virðingu kirkjuþings-
ins væri best borgið
með því að forða því frá
ófrjóum umræðum, sem
skaðað gæti hreina og
klára afstöðu kirkjunn-
ar til friðarmála og út-
þenslu vígbúnaðar-
kapphlaupsins, umræðu
er boðið gæti upp á
rangfærslur og mis-
skilning.“
Það er þekkingin á Guði, sem
ein getur leyst okkur úr þessum
viðjum.
Bakhjarl Bænar-
skrárinnar
Á „Bænarskrána" rituðu nöfn
sín trúnaðarmenn almennings á
Vestfjörðum úr öllum stjórnmála-
flokkum.
Bænarskrá þessi var afhent for-
sætisráðherra íslands 1. okt. sl.
Ennþá heur ekkert svar borist.
Bakhjarl þessarar bænarskrár
er m.a. samþykkt Prestastefnunn-
ar á Hólum 1982 og þingsályktun-
artillaga, er samþykkt var sam-
hljóða á Kirkjuþingi sl. ár. Þar er
lögð áhersla á stöðvun vígbúnað-
arkapphlaupsins og því beint til
stjórnmálaflokkanna og ríkis-
stjórnarinnar að fylgja því eftir
innanlands og á alþjóðavettvangi.
Brýnt er fyrir fslendingum að
nýta frelsi sitt til að hvetja til af-
vopnunar og nýskipanar efna-
hagsmála með jöfnun lífsgæða að
markmiði.
í samþykkt Prestastefnunnar
1982 segir m.a.: „Vér bendum á, að
málefni friðar og afvopnunar sé
ofar flokkssjónarmiðum stjórn-
málaflokkanna. í málefnum friðar
og afvopnunar hljóta allir menn
að vera kallaðir til ábyrgðar."
Þá má benda á að samþykkt
„Uppsalaráðstefnunnar, Líf og
friður", sem biskupar allra Norð-
urlandanna boðuðu til, er efnis-
lega grundvöllur að samþykkt
Kirkjuþings 1983 um friðarmál.
Vígbúnaðarkapphlaup stórveld-
anna hefur nú beinst inn á þær
brautir að koma sér upp sem
þéttriðnustu og margföldustu
fjarskiptakerfi til notkunar, ef til
kjarnorkustríðs kæmi, enda
sprengimagn fyrir hendi til þess
að sprengja jörð margoft í loft
upp. — Sífellt er byggt á ógnar-
jafnvæginu.
Vopnakapphlaup
byggir á óvild
Fyrirhuguð ratsjárstöð á Stiga-
hlíð er þáttur í þessari áætlun.
Markmið kerfisins í heild, frá
sjónarmiði Bandaríkjanna, er að
geta grandað eldflaugum eða
sprengjuflugvélum eins fjarri
Bandaríkjunum sjálfum og mögu-
legt er. Þar af leiðir að slíkt gæti
gerst yfir okkar landi eða um-
hverfis það. Það þýðir að fsland og
íslendingar geta hugsanlega orðið
í útvarðasveit Bandaríkjanna, þ.e.
við erum þar sem hættan er mest,
ef til styrjaldar kemur. Við erum
því í reynd skotmark beggja stór-
veldanna í hugsanlegum átökum
þeirra.
f kjarnorkustríði verður einhver
settur í það vandaverk að velja
menn til lífs eða dauða, velja
staði, sem þyrmt skal. Hvers virði
er þá eitt útsker norður í hafi með
rúmlega 200 þúsund sálum, er tek-
ið er viðmið við milljónaborgir
stórveldanna?
Grundvöllur siðferðilegrar
breytni eru boðorðin 10. f fjórum
þeim fyrstu er fjallað um sam-
skipti manns og Guðs en í hinum
um samskipti manna í milli,
hvernig við eigum að láta í ljósi
ást okkar á náunganum en ekki
hatur og hefndarhug. Þessi boðorð
eru falin eða gleymd e.t.v. af
ásetningi, annars er ekki hægt að
réttlæta meðferð á sameiginlegri
eign alls mannkyns, auðlindum
jarðar og mannlegu hugviti.
Vopnakapphlaupið þarf á óvild
manna á meðal að halda, það ýtir
undir ómannúðlega hugsun
mannsins og gengur út frá því að
skynsemi hans sé óbrigðul. Biblían
leggur hinsvegar áherslu á að
maðurinn sé ekki óskeikull, heldur
þurfi hann á handleiðslu og
áminningu Guðs að halda.
Óvinurinn er afstætt hugtak og
fer eftir því hvar við erum og eig-
um heima í veröldinni.
Spurningin er því hvort vopna-
kapphlaupið hafi orðið vegna þess
að við áttum óvini eða hvort við
höfum orðið óvinir einhvers vegna
vígbúnaðarins. Áróður vopnvæð-
ingarinnar telur okkur trú um að
við séum góð en hinn aðilinn vond-
ur, en Biblían sýnir okkur Guð,
sem snýr sér að óvini sínum með
kærleika, en gerir þó ráð fyrir að
maðurinn geti brugðist. ógnar-
jafnvægið gerir grín að orðum
Jesú — að elska óvini sína — og
telur þau kjánaleg og jafnvel
hættuleg.
Kristnir menn verða að skynja
hlutdeild sína sem ráðgjafar
valdhafanna, og þeirra sem
ákvarðanirnar taka. Þess vegna
verðum við að segja afdráttar-
laust nei við vopnakapphlaupi
stórveldanna.
„Verið gjörendur orðsins, og eigi
aðeins heyrendur þess, ella svíkið
þér sjálfa yður.“ Jak.br. 1:22.
Hvers vegna dró ég
tillöguna til baka
á Kirkjuþingi?
Ég dró tillögu mína um stuð-
ning við „Bænarskrá Vestfirð-
inga“ til baka af þeirri ástæðu að
grundvöllurinn, sem hún byggir á,
að mati friðarhóps presta á Vest-
fjörðum, er einmitt samþykkt síð-
asta kirkjuþings. Forsendur henn-
ar og sá grundvöllur var aldrei
dreginn í efa við 1. umræðu máls-
ins og heldur ekki í þeim tveim
nefndarálitum, er fyrir lágu við
seinni umræðu málsins. Þess
vegna taldi ég að heiðri og virð-
ingu kirkjuþingsins væri best
borgið með því að forða því frá
ófrjóum umræðum, sem skaðað
gætu hreina og klára afstöðu
kirkjunnar til friðarmála og út-
þenslu vígbúnaðarkapphlaupsins,
umræðu er boðið gæti upp á rang-
færslur og misskilning.
Von trúar viö endalok
Yfirvöldin verða að geta reiknað
með kristnum mönnum, sem
gagnrýnum viðræðuaðila og jafn-
framt meðþenkjandi, sem er
reiðubúinn að axla ábyrgð og taka
þátt í lausn vandamálanna. Ein
leið, sem kristnir menn geta bent
á, er að snuá við þessari vopnvæð-
ingu og byrja einhvers staðar, t.d.
hér á landi á Vestfjörðum — núna.
Vegna trúar okkar lítum við
kristnir menn svo á að þótt öllu
lífi verði eytt á þessari jörð, þá
væri það ekki endalok. Trúin gefur
okkur von og fullvissu um eilíft líf
að þessu loknu. En lífið og kristin
trú leggur okkur þær skyldur á
herðar að vernda og viðhalda lífi á
jörðunni og af öllum mætti koma í
veg fyrir eyðingu þess.
Ábyrgöin er okkar
Okkur er gefið frelsi, frjáls vilji
til að velja líf eða dauða. { 5. Móse-
bók stendur í hvatningarræðu
Móse til ísraelsmanna um að
halda sáttmálann, í 30. kafla 19.
og 20. versi:
„Ég kveð í dag bæði himin og
jörð til vitnis móti yður, að ég
hefi lagt fyrir þig lífið og dauð-
ann, blessunina og bölvunina.
Veldu þá lífið, til þess að þú og
niðjar þínir megi lifa, með þvi
að elska Drottin Guð þinn,
hlýða raustu hans og halda þér
fast við hann, því að undir því er
líf þitt komið og langgæður ald-
ur þinn, svo að þú megir búa í
landinu, sem Drottinn sór feðr-
um þínum, Abraham, Isak og
Jakob, að gefa þeim.“
Trúin á hinn eina Drottin gerir
okkur ókleift að taka vonleysið
sem síðasta orðið.
„Af því að þú hefur varðveitt
orðið um þolgæði mitt mun ég
varðveita þig frá reynslustund-
inni, sem koma mun yfir alla
heimsbyggðina, til að reyna þá
sem á jörðunni búa.“ Op. Jóh.
3:10.
Lirus Þortn. GuAmundsson er
prófastur nó Holti í ÖnundarfirAi.
í ræningja-
höndum
eftir Ármann Kr.
Einarsson
BÓKAFORLAGIÐ Vaka hefur gefið
út barnabókina í ræningjahöndum
eftir Ármann Kr. Einarsson. Þetta er
þriðja bókin í vinsælu safni úrvals-
barnabóka, sem Vaka gefur út undir
samheitinu ,,/Evintýraheimur Ár-
manns“. Spennandi atvik og litrík
ævintýri einkenna þessa bók, sem er
endurskoðuð útgáfa samnefndrar
bókar, er kom út fyrir tveimur ára-
tugum í flokki bóka um þá félaga
Óla og Magga.
Ármann Kr. Einarsson þarf
ekki að kynna fyrir lesendum.
Hann hefur með penna sínum leitt
tugþúsundir íslenskra barna og
unglinga inn í ævintýraheim, sem
þau hafa notið til hins ítrasta.
Hann hefur fyrir löngu hlotið við-
urkenningu sem einn fremsti
barna- og unglingabókahöfundur
okkar og bækur hans hafa verið
þýddar á fjölda tungumála.
í ræningjahöndum ber öll ein-
kenni höfundar síns. Hún er ljúf
og létt en um leið spennandi. Höf-
undur leiðir lesandann á vit ótrú-
legustu atvika þar sem allt getur
gerst.
í bókinni, sem er á annað
hundrað blaðsíður, eru teikningar
eftir Halldór Pétursson, kápu-
hönnun annaðist Gunnar Bald-
ursson, en mynd á kápu teiknaði
Þorsteinn Eggertsson. I ræningja-
höndum er sett og prentuð i
Prentstofu G. Benediktssonar, en
bundin hjá Bókfelli hf.
(Fréttatilkynning.)
ENGIABÖRNÍN
(áöur Finnska)
Sendum í
póstkröfu
Laugavegi 28,
sími 22201.