Morgunblaðið - 22.11.1984, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. NÓVEMBER 1984
, (Tetta er heid ég s& web
martröá. G'óáa hwort ejer l rifnwu.'1
Ate/ heyrdu. — Númer 67 er
treim húsum neðar í götunni!
I’etta er sjálfrirkur símsrari
lögreglunnar. Nafn og heimil-
isfang takk...
HÖGNI HREKKVISI
1,V'ENTOLEiSA KDSW &S 34FNA4IICIE? 06 TÓLAcSÆí!'
Fleiri á foreldrafundi
Móðir skrifar:
„Ég, móðir barns í Myllubakka-
skóla Keflavíkur, mætti á fund
Foreldra- og kennarafélags skól-
ans hinn 12. þessa mánaðar. Þetta
var reglulega góður fundur. Ég fór
að velta því fyrir mér, þegar ég
kom heim, hvar allir foreldrar
barnanna í skólanum væru.
Kannski vinna þeir svona mikið og
eru þreyttir á kvöldin, þegar fund-
irnir eru haldnir, eða komast ekki
frá börnunum og vilja ekki skilja
þau eftir ein heima. Mér datt því f
hug, hvort laugardagssíðdegi væri
hentugri tími fyrir þessa foreldra.
Það kom til tals á þessum fundi,
hvort kenna ætti börnunum á
laugardögum vegna verkfallsins,
en það var ekki ákveðið. Kannski
væri hægt að sleppa því og hafa
frekar foreldrafundina á þeim
dögum. Ég öfunda enga kennara,
sem kennir alla daga og kvöld vik-
unnar, hann leggur mikið á sig og
hlýtur að vera þreyttur eins og við
hin, sem eigum börn í skólanum.
Verkfallið á ekki að koma niður á
foreldrum, nemendum og kennur-
um.
Það var annað sem mér datt I
hug og það var i sambandi við
handavinnu barnanna. Væri ekki
hægt að láta þau búa til eitthvað á
sig sjálf, t.d. vettlinga, húfu, trefil,
svuntu og fleira, sem not er af, en
ekki eitthvað sem sett er ofan í
skúffu og geymt þar til þau eldast
og eignast börn.
Það sagði við mig lítið barns-
hjarta: „Ef ég má ekki skrópa í
skólanum, megið þið þá skrópa á
fundum?" Ég svaraði því til að ef
við gætum, þá mættum við. Von-
andi verður næsti fundur því fjör-
ugur. Ég vil þakka fráfarandi
stjórn félagsins fyrir góðar sam-
verustundir, gott kaffi og meðlæti
og bjóða nýju stjórnina hjartan-
lega velkomna. Megi Guð og gæf-
an fylgja henni.
mf-
Þorleifi Kr. Guðlaugssyni fínnst það mikið óréttlæti, að innheimtur sé eignaskattur af húsnæði, sem þó er ekki greitt
nema að hluta, jafnvel þótt flutt sé inn í það.
Óréttlæti í skattamálum
Þorleifur Kr. Guðlaugsson skrif-
ar:
Heiðraði Velvakandi.
I fréttum útvarpsins 19.11.1984,
Jólagjöfin til
afa og ömmu
Bjarni G. Tómasson skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Það var fólska í handsali hátt-
virts fjármálaráðherra og Krist-
jáns Thorlaciusar að lokinn undir-
skrift samninga, enda eru vinnu-
brögð af þeim toga spunnin ekkert
annað en bálköstur sem brennur
upp í óðaverðbólgu. Jólagjöfin sem
alþýðuvinirnir í BSRB sendu ellilíf-
eyrisþegum mun reynast þeim rýt-
ingsstunga í bakið.
Enginn veit hvernig dæmið verð-
ur gert upp. Björtustu vonir um að
ellilífeyrir hækki um kr. 2000. Það
þýðir að þá hækka hæstu laun
hartnær um það sem lægstu laun
eru í dag. Aldraðir og alþýðufólk:
Þegar þessir dánumenn koma og
þurfa á ykkur að halda, þá ausa
þeir ykkur lofi, og segja gjarnan að
þið séuð fólkið sem sköpuðuð ís-
lenskan þjóðarauð með langri ævi
erfiðismanna. Þegar þeir segja
ykkur þetta þá skulið þið muna
þessi samningasvik, hafa þau
geymd en ekki gleymd.
Þegar samningarnir voru í burð-
arliðnum segi ég: „Ætti ég sæti á
Alþingi, bæri ég fram tillögu um að
verkfallsrétturinn yrði tekinn af
opinberum starfsmönnum." En
háttvirt Alþingi er naumast annað
en það er forðum var kveðið
„hrafnaþing kolsvart í holti fyrir
haukþing á bregi". Háttvirt Al-
þingi horfði máttlaust og ráðþrota
á menn á fullu kaupi hjá ríkinu
keppast við að brjóta ríkið niður.
að kvöldi, var talað við Steingrím
Hermannsson forsætisráðherra.
Þar sagði hann meðal annars að
hann teldi álitlegt að hækka fast-
Bjarni G. Tómasson segir mestu
bjartsýnismenn halda, að nýgerðir
kjarasamningar færi ellilífeyrisþeg-
um 2800 króna hækkun og fínnst
honum það smánarleg jólagjöf til
eldri kynslóðarinnar.
Máttarstólparnir urðu skemmdar-
verkamenn. Svokallaðir talsmenn
launþega létu einfeldningana halda
að þeir væru í kjarabaráttu, þótt
allir aðrir skilji að hér er um póli-
tíska baráttu að ræða. Launþegar
og ellilífeyrisþegar voru sviknir.
Kjörin batna ekki, þau versna.
Kaldrifjaðastir allra kaldrifjaðra
manna eru þeir sem skapa fátækt
til að græða á henni og nota hana
til að efla völd sín og áhrif. Hvaða
flokkur er það sem græðir á fá-
tækt, upplausn og ringulreið? Eng-
um dettur nema einn íslenskur
stjórnmálaflokkur í hug svo und-
arlegt sem það er. Uppá þetta
hljóðuðu samningarnir.
Við höldum áfram að ræða um
jólagjöfina sem alþýðuvinirnir
færðu afa og ömmu í næstu grein."
eignaskatt og hann mundi skila
sér betur en aðrir skattar. Það
getur verið að eignaskattur sé til-
tölulega auðveldur í innheimtu, en
þó hef ég grun um að ef hann
hækkar mikið, þá verði líkt með
hann og söluskattinn, sem er nú í
milljónatugum í óskilum.
Hvernig ætlar svo forsætisráð-
herrann að varna því að leigjend-
ur beri ekki þennan fasteignaskatt
í hækkuðum leigugjöldum? Þessi
aðferð er ekki fær að mínum dómi.
Ennfremur, nú er fjöldi fólks að
byggja íbúðir yfir sig og á þá að
pína þá enn meir i sínum erfiðleik-
um, með auknum sköttum á eignir
þeirra? Eignir þeirra, já, það er nú
ekki svo gott að byggjendur eigi
sitt húsnæði, þó þeir séu fluttir
inn. Það er því álitamá) að fast-
eignagjöld eigi að greiða fyrr en
verðgildi eigna er að meira en
hálfu leyti greitt. Það er óréttlátt
að greiða fasteignagjald af því
sem fólk á alls ekki nema að nafn-
inu til.
Það er óhæfa að lækka tekju-
skatt og útsvar, það eru aðrir
skattar sem rýra tekjur okkar öllu
öðru fremur, en það er söluskatt-
urinn og vörugjaldið, sem vinstri-
stjórnir hafa dælt yfir okkur á
liðnum árum.
Óréttlætið í skattamálunum er
takmarkalaust.
Ég skal taka hér eitt lítið dæmi.
Margir eru þeir sem þurfa og vilja
kaupa nýjan bíl. Hvernig er
skattamálunum þar háttað? Það
eru heil árslaun manns sem tekin
eru af slíkum kaupum í beinan
skatt á einu bretti. Það eru dýr
þjónustustörf íslenska ríkisins í
okkar fámenna þjóðfélagi, að við
skulum verða að bera skatta sem
taka meira en helming af tekjum
okkar.