Morgunblaðið - 23.11.1984, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 1984
Hjónaminning:
Hólmgeir G. Jónsson
' Unnur G. Jónsdóttir
Útför Hólmgeirs Jónssonar
verður gerð í dag, föstudag, frá
Neskirkju kl. 13.30 eftir hádegi.
Vinir berast burt með tímans
straumi og blómin fölna á einni
hélunótt, sagði góðskáldið okkar
Jónas Hallgrímsson. Hann hefir
áreiðanlega sagt það fyrir munn
margra er eftir hann komu.
Mér datt það allra síst í hug
þegar ég talaði við vin minn
Hólmgeir Jónsson þann 5. nó-
vember síðastliðinn, á afmælis-
degi konu hans og frænku minnar
er dó 27. janúar síðastliðinn, að
við ættum ekki eftir að heyra hvor
í öðrum oftar hér á jörð.
Svona er nú tilvera okkar í þess-
um heimi og gamli málshátturinn
„það veit enginn hver annan gref-
ur“ er alltaf ný .
Hólmgeir Gunnar hét hann
fullu nafni, fæddur í Reykjavík 6.
september 1910. Foreldrar hans
voru Jón Jónsson Mýrdal, fæddur
á Hjörleifshöfða 1878, dó í Reykja-
vík 1947 og Aðalbjörg Jónsdóttir,
fædd í Tungu í Fljótshlíð 1888, dá-
in 1952.
v Hólmgeir ólst upp í Reykjavík
og byrjaði mjög ungur að starfa
að verslunarstörfum er varð svo í
framvindu hans ævistarf. Eins og
svo margir aðrir ágætir verslun-
armenn vann Hólmgeir sín fyrstu
verslunarstörf sem sendisveinn og
með því fyrsta í því starfi var
hann sendisveinn í verslunni Vað-
nes. Síðar varð Hólmgeir um all-
langa tíð verslunarstjóri í Kidda-
búðum og síðar í verslunni Port-
land og Málmiðjunni, og nú síð-
ustu nær þrjá áratugina af-
greiðslu- og lagerstjóri í Máln-
ingarverksmiðjunni Hörpu.
Á öðrum sviðum en starfsvett-
vangi var Hólmgeir einna virkast-
ur í Knattspyrnufélaginu Val. Þar
byrjaði hann ungur sína knatt-
spyrnutíð og varð með tímanum
einn af meistaraflokksmönnum í
því félagi og einn af þeim er fyrst-
ir fóru með Valsmönnum í keppn-
isfeðir til útlanda. Með Val starf-
aði Hólmgeir um langa tíð og eftir
að hann hætti þátttöku í leikjum
félagsins var hugur hans hinn
sami og áður. Hann fór ótal sinn-
um sem áhorfandi og hvetjandi
þegar Valur var að leika og hélt
sinni órofa tryggð við félagið alla
tíð.
Það er komið á sjötta áratug frá
því ég kynntist Hólmgeiri fyrst.
Það var á þeim árum er þau Unn-
ur frænka mín og hann fóru að
vera saman. Þau Unnur Jónsdóttir
og Hólmgeir Jónsson giftust þann
12. júní 1933. Fyrstu búskaparárin
bjuggu þau Unnur og Hólmgeir á
Sólvallagötu 12. Laust eftir 1940
flytja þau að Grenimel 15 i nyja
íbúð er Hólmgeir lét byggja þar í
fjölbýlishúsi. I þeirri íbúð bjuggu
þau alla tið síðan.
Á árunum kringum 1940 dvöldu
þau hjón um tíma á sumrin suður
I Innri-Njarðvíkurhverfi hjá
frændfólki Unnar með dætur sín-
ar tvær er þá voru litlar telpur.
Okkur systkinunum og fjölskyld-
um okkar eru minnisstæðar marg-
ar ánægjulegar stundir frá þeim
tímum. Hólmgeir var lífrænn og
léttur og vildi einatt eitthvað hafa
fyrir stafni. Þá var það til siðs að
róa útí þarann sem kallað var og
veiða þaraþyrsklinginn er öllum
þótti afbragðs góður, ekki síst með
nýjum kartöflum uppúr görðun-
um. Hólmgeir fór i maðkasand
með okkur heimamönnum til að
ná maðki í beitu, reri með okkur
og fiskaði vel, var mjög áhuga-
samur við fiskiríið.
Með Hólmgeiri vini mínum er
nú horfinn úr okkar heimi einn
hinn allra besti maður er ég hefi
kynnst um dagana. Ég átti því láni
að fagna að vera svo til heima-
gangur hjá þeim hjónum, elsku-
legri frænku minni og Hólmgeiri
manni hennar og dætrum þeirra
meðan þær bjuggu í foreldrahús-
um. Þar átti ég, fjölskylda mín og
systkini góðum vinum að mæta,
sama hvort þeirra hjóna var.
Hólmgeir var ævinlega glaður og
góður hvort sem maður hitti hann
heima eða að heiman við vinnu
sína, sérstakt lipurmenni í öllum
sínum störfum og með afbrigðum
afkastamikill afgreiðslumaður.
Sem eiginmaður, faðir og afi var
Hólmgeir sérlegur vinur fjöl-
skyldu sinnar, einatt tilbúinn til
alls er gera þurfti fyrir alla með
gleði. Fyrirmyndar reglumaður
var hann er ekki vildi vamm sitt
eða sinna vita. Það er margs góðs
að minnast og margs góðs að
sakna frá því elskulega góðgerð-
arheimili þeirra Unnar frænku
minnar og Hólmgeirs manns
hennar. Ég veit að það eru margir
aðrir er vildu segja það sama, en
allir eiga sín endadægur og nú eru
það góðu minningarnar frá Greni-
mel 15 sem geymast en gleymast
ei.
Það var ekki langt milli þeirra
Unnar og Hólmgeirs, það voru að-
eins 9 mánuðir og 3 vikur. Eftir að
Unnur dó bjó Hólmgeir einn í íbúð
þeirra hjóna. Hann átti öðru
hvoru og um helgar heimili hjá
sínum góðu dætrum, tengdasonum
og barnabörnum er öll vildu hon-
um til góðs gera.
Börn þeirra Unnar og Hólm-
geirs eru: Eyvör Margrét, hennar
maður er Steingrímur Helgason
stórkaupmaður. Þeirra börn eru
Unnur Heba, Helga Guðrún, Jón
Hólmgeir og Ingunn. Helga Guð-
rún er gift, hennar maður er Ei-
ríkur Hauksson kennari, þau eiga
eina dóttur er heitir Hildur; Aðal-
björg er yngri systirin, hennar
maður er Lárus Guðgeirsson flug-
maður, þau eiga tvær dætur er
heita Unnur Björk og Iris ósk.
Hólmgeir hafði lengst af ævinni
góða heilsu og var sístarfandi, en
síðustu mánuði ævinnar var heils-
an farin að gefa sig og var hann
því farinn að leita sér lækninga
nokkru áður en hann lést, en
áfram hélt hann samt að vinna
fram á síðasta ævidag, er hann að
kveldi þess dags gat ekkert lengur,
og var hann þá fluttur meðvitund-
arlaus á gjörgæsludeild Borgar-
spítalans, þar sem hann lá meðvit-
undarlaus í eina viku áður en
hann dó þar að kveldi hins 16.
þessa mánaðar. Þá var hann allur
hér á meðal okkar þessi sómamað-
ur og góði drengur.
Með innilegu þakklæti fyrir alla
vinsemd frá fyrstu tíð við okkur
hjónin, systkini mín og fjölskyldur
okkar, er Hólmgeir nú kvaddur
hinstu kveðju i nafni Drottins sem
gaf hann og tók hann til sinna
eilífu búastaða og ástvina sinna.
Guðs blessun sé og veri með
minningu hans.
Innilegar samúðarkveðjur til
systranna, manna þeirra og
barna.
Guðmundur A. Finnbogason.
Horfinn er sjónum afi minn.
Andlát hans var skyndilegt og
kom mönnum að óvörum. Því er
erfitt að átta sig á því að hann sé
horfinn á vit feðranna. Aðeins um
tíu mánuðir eru liðnir frá andláti
konu hans og ömmu minnar. Þann
tíma var ekki að sjá á honum nein
merki veikleika nema allra síðustu
dagana, en engann grunaði hve
slæmt það var. Hann stundaði
vinnu sína ótrauður allt til enda-
lokanna, enda atorkusamur maður
með endemum. Samvizkusemin og
reglan i lífi hans voru aðdáunar og
allrar eftirbreytni verð. Á heimili
hans var maður ávallt velkominn
og voru heimsóknirnar tfðar á
uppvaxtarárunum þegar fátt var
eftirsóttara en að fá að sofa yfir
nótt hjá afa og ömmu. Hjá þeim
lærðist listin að spila og tefla, en
afi var ætíð sterkur skákmaður
þótt hann gæfi sig lítt að listinni.
Afi var rólyndur maður og þýð-
lyndur að eðlisfari. Hann hafði
góða kímnigáfu og átti auðvelt
með að vekja mönnum hlátur ef
svo bar undir. En nú er hann lát-
inn og verður borinn til grafar í
dag. Megi hann hvíla i friði.
Jón Hólmgeir Steingrímsson.
Föstudaginn þann 16. nóvember
sl. andaðist í gjörgæztudeild Borg-
arspítaians Hólmgeir G. Jónsson
tengdafaðir minn, eftir viku legu á
þeirri stofnun og var lát hans
óvænt vinum og vandamönnum,
þar eð ekki var gróið i síðasta ljá-
far þess sláttumanns er ætið á sið-
asta orðið, en þar á ég við lát
tengdamóður minnar, Unnar Guð-
finnu Jónsdóttur er lézt þann 27.
janúar sl. eftir stranga legu á
Landspítalanum og átti Hólmgeir
þangað ófá sporin til að sinna
konu sinni. Engan grunaði þá er
Unnur fékk um jóiin að dveljast
heima með fjölskýldu sinni, sem
þá vissi hvert stefndi með lífs-
hlaup hennar, að þetta yrðu síð-
ustu jólin þeirra beggja á þvi
heimili, að Grenimel 15, þar sem
þau höfðu bæði lagst á eitt að
skapa dætrum sfnum yndislegt
heimili. Auk þess sem dyrnar
stóðu ætíð opnar vinum og vanda-
mönnum jafnt að nóttu sem degi.
Ekki hvað sízt áttu afa- og ömmu-
börnin þar hjartahlýju að mæta
og var þar fullt jafnræði á með
þeim hjónum sem og í öðru.
t
Eiginmaöur minn,
OTTI VILBERQ JÓNSSON,
raiöhjólaamiöur,
Dalsali 6,
lést I Landakotsspitala aöfaranótt 22. nóvember sl.
Fyrir mina hönd, barna, tengdabarna og barnabarna,
Rigmor H. Jónsson.
t
ÞÓRUNN GUDBRANDSDÓTTIR
frá Loftsölum,
Mýrdal,
andaöist 21. nóvember.
Syatkinin.
t
Hjartkær faöir okkar, tengdafaöir og afi,
HÓLMGEIR G. JÓNSSON,
Grenimel 15,
veröur jarösunginn frá Neskirkju föstudaginn 23. nóvember kl.
13.30.
Eyvör M. Hólmgeirsdóttir, Steingrimur Helgason,
Aöalbjörg Hólmgeirsdóttir, Lárua Guögeirsson
og barnabörn.
t
Eiginkona min, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
GUÐNÝ MAGNÚSDÓTTIR
Frá ivarshúsum,
Dvalarheimilinu Höfóa, Akranesi,
sem andaöist I Sjúkrahúsi Akraness 18. nóvember, veröur jarö-
sungin frá Akraneskirkju laugardaginn 24. nóvember kl. 11.30.
Þeim sem vlldu mlnnast hennar er bent á SJúkrahús Akraness.
Guóbjarni Sigmundsson,
Sveinn Guóbjarnason,
Fjóla Guöbjarnadóttir,
Vigdfs Guóbjarnadóttir,
Lilja Guóbjarnadóttir,
Erna Guöbjarnadóttir,
Sigmundur Guóbjarnason,
Sveinbjörn Guóbjarnason,
Sturla Guöbjarnason,
Hannesina Guöbjarnadóttir,
Gyóa Pálsdóttir,
Jóhannes Guðjónsson,
Jóhann Bogason,
Jón Hallgrlmsson,
Magnús Olafsson,
Margrét Þorvaldadóttir,
Sigrlóur Magnúsdóttir,
Sjöfn Pálsdóttir,
Eggert Steinþórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.

Bróöir okkar,
GUDMUNDUR HELGASON,
Túngötu 18,
Keflavfk,
sem lést 14. þ.m., veröur jarösunginn frá Keflavikurkirkju laugar-
daginn 24. nóvember kl. 14.00.
Matthlas Helgason,
Haukur Helgason,
Ólafur Helgason,
Jóhanna Helgadóttir,
Marla Helgadóttir,
Sigurlaug Helgadóttir.
+
Sonur okkar, bróöir, mágur og dóttursonur,
VIGFÚS JÓNSSON,
Ásbraut 13, Kópavogi,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 26. nóvember
kl. 13.30.
Jón Vigfússon,
Steínunn Kristln Jónsdóttir,
Ingi Þór Jónsson,
Svanhildur Stefánsdóttir,
Ells Reynarsson,
Stefán Hannesson.
+
Eiginmaöur minn og faöir,
GUOMUNDUR JÓNSSON,
Grlmsey,
sem lést I Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri 19. nóvember sl., ver-
öur jarösunglnn frá Miögaröaklrkju, Grfmsey, sunnudaginn 25.
nóvember kl. 13.30. Blóm vinsamlega afþökkuö, en þeim sem vilja
minnast hins látna er bent á sundlaugarsjóö Grimseyjar.
Steinunn Sigurbjörnsdóttir,
Hafliöi Guðmundsson.
Minningarkort sundlaugarsjóös fást I Bókvall, Akureyrl, og Kaup-
félaginu i Grimsey.
+
Systir okkar.
GUÐVEIG STEFANSDÓTTIR
frá Siglufiröi,
sem lést á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 13. nóvember sl., veröur
jarösungin frá Langholtskirkju i Reykjavik I dag, föstudaginn 23.
nóvember, kl. 15.00.
Pétur Stefánsson,
Frióþóra Stefánsdóttir.