Morgunblaðið - 23.12.1984, Blaðsíða 46
46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. DESEMBER 1984
Karpað
um slemmu
í skamm-
deginu
Kútmagi og
yirðing að veði
Vestur
♦ 74
♦ -
♦ -
Norður
♦ 8
♦ -
♦ 10
♦ -
Suður
♦ Á
♦ 10
♦ -
♦ -
Austur
♦ 9
♦ 8
♦ -
♦ -
„Stendur alltaf á borðinu.** Norður
„Og ekki aldeilis." ♦ K8
„Alltaf, það er sama hvernig vörn- ♦ ÁG
in spilast." ♦ 108754
„Hvað leggurðu á það?“ ♦ K1086
„Hvað sem er!“ Vestur Austur
„Olræt, við leggjum þá rauðmaga ♦ D74 *109
undir; þú segir að spilið vinnist alltaf ♦ D95 ♦ 8762
en ég ætla að hnekkja því.“ ♦ ÁKD3 ♦ G962
„Höfum það frekar kútmaga svo ♦ G73 ♦ Á92
það telji." Suður
„Samþykkt." ♦ ÁG6532
♦ K1043
Þetta eru býsna algeng orða- ♦ — + D54
skipti við bridgeborðið. Tónninn
er eins og í karpi andstæðinna í
stjórnmálum, en að öðru leyti eiga
þessar umræður lítið skylt við
stjórnmálaþrætur. Það er nefni-
lega hægt að komast að niður-
stöðu um málið — meira að segja
réttri niðurstöðu — með því einu
að hugsa rökrétt.
Jæja, þessir tveir menn sem
áttu þarna í orðaskaki voru þekkt-
ir fyrir annað frekar en láta hlut
sinn fyrr en í fulla hnefana og
viðstaddir bjuggu sig undir spenn-
andi rökræður. Umræðuefnið voru
eftirfarandi sex spaðar og þrætu-
eplið var auðvitað hvort þeir
„stæðu á borðinu" eða ekki. Það
var mikið í húfi. Kútmaginn skipti
engu máli, hann var aðeins um-
búðapappír utan um brotthætta
virðingu kappanna sem bridge-
spilara. Báru þeir nafn með rentu?
Spurningin stóð um það. Og fyrir-
fram var vitað að annar gerði það
ekki, því það er ekki til „bæði- og“
í bridge. Bara „annað-hvort-eða“.
Annað hvort stendur spilið eða
það stendur ekki.
Þegar spilið kom upp vann
sagnhafi reyndar spilið og var svo
hissa að hann trúði ekki sínum
eigin augum. Tígulásinn kom út og
sagnhafi trompaði og spilaði
vondaufur laufi á tíuna. Hann
fékk að eiga þann slag og notaði
innkomuna til að trompa tígul.
Spilaði svo laufi aftur á kónginn,
en í þetta sinn drap austur og spil-
aði laufi um hæl. Inni á lauf-
drottningu svínaði sagnhafi
hjartagosa, trompaði tígul, fór inn
á hjartaás og trompaði enn tígul.
Tók svo hjartakónginn og þá var
komin upp þessi staða:
Norður
♦ K8
V-
♦ 10
♦ -
Vestur
♦ D74
♦ -
♦ -
♦ ■
Austur
♦ 109
♦ 8
♦ -
♦ ■
Sagnhafi spilaði nú hjarta og
gat ekki annað en fengið alla síð-
ustu slagina. Hann hafði allan
tímann ætlað sér að spila upp á
trompdrottninguna í austur, en
komst svo að því að 109 blankt
dugði allt eins vel. Forkostulegt
djöflabragð.
Það var á þessu stigi sem vinir
okkar tveir komu til sögunnar.
Þeir höfðu fylgst með spilinu utan
vallar og notað tímann til að velta
því fyrir sér hvort einhver vörn
væri til. Og komist að ólíkri niður-
stöðu.
„Jæja vinur rninn," sagði sá sem
ætlaði að hnekkja spilinu, „ég
spila trompi inni á laufás. Hvað
segirðu um það?“
„Ekki annað en það að þú skuld-
ar mér þúsundkall," var svarið og
rökin fylgdu í kjölfarið:
„Ég legg gosann á og þá kemur
upp þessi staða:
Norður
♦ 8
♦ ÁG
♦ 1087
♦ 86
Vestur Austur
♦ M5 llllll ♦ 8762
♦ KD ♦ G9
♦ G ♦ 9
Suður
♦ Á65
♦ K1043
♦ -
♦ D
Ég er inni í blindum og trompa
næst tígul heim. Svína svo hjarta-
gosa og trompa aftur tígul, fer inn
„Já, ég verð víst að viðurkenna
að þetta er rétt hjá þér. en spilið
stendur samt aldrei með bestu
vörn. Fæ ég annað tækifæri?"
„Allt í þessu fína, ef þú mátt
missa annan þúsundkall."
„Jæja þá. Vinningsleiðin bygg-
ist greinilega á því að sagnhafi
geti stytt sig fjórum sinnum
heima í trompinu með því að
stinga tígul. Og til þess á hann
ekki nema þrjár innkomur sjálfur,
en fær þá fjórðu með tígulútspil-
inu. Því spila ég einfaldlega út
hjarta og þá á sagnhafi ekki
glætu! Og við erum kvittir, ekki
satt?“
„Nei, bíddu nú hægur karl minn.
Ég held þú vanmetir hjartatíuna
svolítið. Sjáðu nú til. Ég fæ fyrsta
slag á hjartagosa og trompa tígul
á öðrum slag. Spila svo laufi á tí-
una. Hvað ætlarðu að gera við
því?“
„Ég drep og spila aftur laufi.“
„Allt í þessu fína. Það tek ég
heima á drottningu og spila
spaðagosa! Þú leggur á ekki satt,
því annars pikka ég bara af þér
trompin í rólegheitum og á rest-
ina.“
„Auðvitað legg ég á.“
„Fínt, þá er innkoman mætt
sem ég þurfti til fullkomna stytt-
inginn. Til viðbótar við spaða-
kónginn á ég hjartaás og laufkóng
eftir til að trompa tíglana og loka-
staðan verður nákvæmlega sú
sama og við skoðuðum síðast."
„Bíddu, bíddu, byrjum aftur.
Þetta getur ekki verið satt. Ég gef
þér slaginn á lauftíuna. Þá lend-
Suður á hjartaás og trompa einn tígulinn irðu í samgangserfiðleikum. Er
Jæja, þá er það alvaran. Þorir ♦ ÁG enn. Tek laufdrottningu og hjarta- það ekki?“
lesandinn að leggja sjálfsvirðingu ♦ 7 kóng og spila svo síðasta hjartanu. „Eitthvað ertu nú farinn að
sína að veði með því að taka af- ♦ - Nákvæmlega sama djöflabragðið guggna á þeirri sannfæringu að
stöðu? ♦ - kemur upp: hægt sé að hnekkja spilinu. Én
það er rétt hjá þér, það er besta
vörnin að gefa lauftíuna. En það
dugir ekki til, vegna hjartatíunn-
ar, eins og ég sagði þér áðan.
Ég fæ sem sagt slaginn á lauftí-
una og trompa þá tígul að vanda.
Spila svo laufdrottningu. Þú verð-
ur að sjálfsögðu að gefa þann slag
líka ef það á ekki að koma upp
nákvæmlega sama staðan. En þá
tek ég einfaldlega hjartakóng og
tíu og kasta laufum í borðinu. Þú
ræður hvort þú trompar hjartatí-
una eða ekki, vörnin fær aldrei
nema einn slag.“
„Já, það er nefnilega það. Ég
skulda þér víst tvö þúsundkall."
„Þrjú.“
„Þrjú? Jú, það er víst alveg rétt.
Tekurðu Visa?“
- O -
Látum þetta gott heita um karp
þeirra kumpána og snúum okkur
að nokkrum spilaþrautum til að
glíma við yfir hátíðirnar. Lausn-
irnar birtast síðan í áramótablað-
1.
Norður
♦ 862
♦ D109C32
♦ K54
♦ 6
Suður
♦ K95
♦ ÁKG4
♦ Á876
♦ Á10
Vetriur Norður Auntur I
— — — I hjarU
1 tipuAi 2 hjörtu l'autt 3 Krond
Patn 4 hjörtu Allir patw
Vestur spilar út laufkóng.
Hvernig viltu spila?
2.
Norður
♦ D3
♦ ÁD942
♦ 53
♦ 10652
Suður
♦ ÁKG10984
♦ -
♦ ÁK862
♦ Á