Morgunblaðið - 22.01.1985, Síða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR 22. JANtJAR 1985
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guómundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Agúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033. Áskrift-
argjald 330 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 25 kr. eintakiö.
Stjórnarandstaða
Morgunblaðsins
NT, málgagn framsóknar-
manna og forsætisráð-
herra, segir í forystugrein á
Iaugardaginn, að ekki verði
„betur séð en að Morgunblað-
ið sé lagst í stjórnarandstöðu
og ætli á næstu vikum og
mánuðum að grafa undan
stjórninni". Hvað veldur því
að NT kemst nú að þessari
niðurstöðu? Jú, ástæðan er
sú, að Morgunblaðið birti á
fimmtudaginn frétt sem
byggð var á hugmyndum
Steingríms Hermannssonar,
forsætisráðherra, um efna-
hagsaðgerðir, þar sem megin-
áhersla er lögð á skattahækk-
anir. Þá skýrði Morgunblaðið
frá því að þingflokkur sjálf-
stæðismanna teldi þessar
hugmyndir ekki hæfar sem
umræðugrundvöll.
Strax á fimmtudag byrjaði
forsætisráðherra að bera
þessar hugmyndir sínar til
baka í hljóðvarpsfréttum og
síðan í blöðum á föstudaginn.
Kjarninn í máli forsætisráð-
herra var sá, að Morgunblaðið
færi með rangt mál. NT bygg-
ir á þessum málflutningi í
forystugrein sinni á laugar-
daginn því til stuðnings að
Morgunblaðið sé „lagst í
stjórnarandstöðu". Eins og
lesendur Morgunblaðsins vita
sá blaðið sig knúið til þess á
laugardaginn að birta orð-
rétta kafla úr skriflegum
hugmyndum Steingríms Her-
mannssonar til að sýna fram
á skattahækkunaráformin.
Telji forsætisráðherra þessa
kafla gefa alranga mynd af
tillögum sínum er hér með
skorað á hann að birta plagg-
ið í heild, svo að alþjóð geti
dæmt um þau áhersluatriði
sem þar er að finna.
Að því er varðar afstöðu
Morgunblaðsins til ríkis-
stjórnar Steingríms Her-
mannssonar verður að segja
hvern hlut eins og hann er:
Það er furðuleg niðurstaða
hjá NT, málgagni forsætis-
ráðherra, að álykta sem svo
að fréttir um hugmyndir for-
sætisráðherra um nýja efna-
hagsstefnu séu til marks um
stjórnarandstöðu hjá dag-
blaði. Hér á þessum stað hef-
ur áður verið á það minnst, að
enginn geti með rökum haldið
því fram að forsætisráðherra
sé í andstöðu við ríkisstjórn
sína. NT gefur nú svo sterk-
lega til kynna að þessi full-
yrðing Morgunblaðsins sé
röng, að menn standa kannski
frammi fyrir einhverri furðu-
legustu þversögn í íslenskri
stjórnmálasögu.
Morgunblaðið hefur verið
sjálfu sér samkvæmt í afstöð-
unni til ríkisstjórnar Stein-
gríms Hermannssonar og
mun halda áfram að vera það.
Blaðið fagnar og styður það
sem vel er gert en gagnrýnir
hitt sem miður fer. Morgun-
blaðið hefur ekki valið sama
kost og NT að ræða fremur
um menn en málefni þessarar
ríkisstjórnar. Hugmyndir
Steingríms Hermannssonar
eru fréttnæmar vegna þeirra
sjónarmiða sem þar koma
fram. Á hitt á eftir að reyna,
hvort forsætisráðherra getur
hrundið þeim í framkvæmd.
Kerfis-
sjónarmið
kaupmanna
Fáir hafa viljað láta meira
til sín taka þegar frelsi og
minni ríkisafskipti ber á
góma en Verslunarráð ís-
lands. Hefur það af mörgum
verið talið í broddi fylkingar
hjá þeim sem berjast fyrir
niðurskurði á hinu opinbera
stjórnkerfi.
Á döfinni hafa verið tillög-
ur sem miða að því að fækka
ráðuneytum í því skyni að
gera stjórn ríkisins markviss-
ari. Ætla mætti að þessar til-
lögur nytu stuðnings þeirra
sem vilja sem minnst ríkis-
afskipti. Nú hefur sam-
starfsráð Félags ísl. stór-
kaupmanna, Kaupmanna-
samtaka íslands og Verslun-
arráðs íslands ályktað á þann
veg að ekki beri að leggja
viðskiptaráðuneytið niður,
það sé svo mikilvægt „fag-
ráðuneyti".
Vilji kaupmenn beita sér
sem þrýstihópur hafa þeir
jafnan snúið sér fyrst til
viðskiptaráðuneytisins. Nú
mega þeir ekki til þess hugsa
að nokkur breyting verði á að-
stöðunni að þessu leyti, þeir
eru með sömu kerfissjónar-
mið og aðrir þegar rætt er um
breytingar á þeirra „fagráðu-
neyti".
Ofurtrúin á forsjá ríkisins
er mikil hér á landi eins og
þessi ályktun kaupmanna
staðfestir. Verður þess vafa-
lítið ekki langt að bíða, úr því
kaupmenn hafa riðið á vaðið
að fleiri þrýstihópar gagnvart
viðskiptaráðuneytinu láti til
sín heyra, „fagi“ sínu til varn-
ar.
„Þetta hefur alltaf
verið minn draumur“
— segir Ingibjörg Jóhannsdóttir, sem sett hefur á stofn
þjónustubýli aldraðra á Blesastöðum í Skeiðahreppi
„HUGMYNDIN að þvf að setja á
stofn svona heimili vaknaði eiginlega
strax í bernsku og þetta hefur alla tíð
verið minn draumur," sagði húsfreyj-
an i Blesastöðum, Ingibjörg Jó-
hannsdóttir, er hún tók á móti okkur
í vistlegum húsakynnum sínum, þar
sem hún hefur af myndarskap sett á
stofn þjónustubýli fyrír aldraða.
Bksastaðir eru í Skeiðahreppi I
Árnessýslu, og hefur Ingibjörg búið á
jörðinni alla sína búskapartíð. Eigin-
maður hennar, Hermann Guð-
mundsson, var borinn og barnfæddur
á Blesastöðum, en hann lést fyrir
fjórum árum.
„Við hjónin höfðum ákveðið að
byggja þetta hús og reka hér svona
þjónustubýli fyrir aldraða. Það var
þó ekki fyrr en núna sem þetta
varð að veruieika, en húsið var vígt
25. nóvember síðastliðinn," sagði
Ingibjörg um leið og við tylltum
okkur í hlýlegri setustofunni. „Ég
seldi jörðina dugnaðarfólki úr
Kópavogi, og hélt eftir 16 hektur-
um, en hér á Blesastöðum er þrí-
býli fyrir utan þetta hús. Þetta
rúmar að vísu ekki marga vist-
menn, nú eru hérna fjórar konur,
og þá fyrstu, sem ég var búin að
hafa í tvö ár, tók ég með mér þegar
ég flutti. Tvær í viðbót eru svo
væntanlegar og þá verður ekki
pláss fyrir fleiri í bráð.“
Ingibjörg gekk með okkur um
húsið, sem er 200 fermetrar að
gólffleti, byggt úr fallegum viði og
klætt innan með furu. „Mér líður
afskaplega vel í þessu húsi, og ég
held að það sé betra að vera í svona
timburhúsi en steinhúsi," sagði
Ingibjörg. í eldhúsinu var sænsk
stúlka, Ann Maria, að ljúka við
uppþvottinn, en hún aðstoðar Ingi-
björgu við húsverkin hálfan dag-
inn. Hún hefur dvalið hér á landi
síðan í sumar og kann vel við sig á
Blesastöðum.
Aðspurð kvaðst Ingibjörg ekki
njóta neinna opinberra styrkja i
þessu framtaki sínu, enda hefði
hún ekki farið fram á slíkt. „Ég
segi nú ekki að ég hafi kannski ekki
þurft á því að halda. Framkvæmdir
hafa tafist svolítið þar sem ég hef
ekki haft nægilegt fjármagn til að
ganga endanlega frá þessu. Það er
margt sem á eftir að gera, til dæm-
is þarf að endurnýja húsgögnin á
Séð yfir setustofuna.
Kaupsýsluíslei
eftir Baldur
Jónsson
í ritstjórnargrein í Morgunblað-
inu 12. janúar sl. var fundið að því,
að nú væri farið að auglýsa keilu-
spil í blaðinu og haft um það nýtt
orð eða „réttara sagt orðskrípið
„bóling““, eins og komist er að
orði.
16. janúar birtist grein í blaðinu
undir fyrirsögninni „Keila skal
það heita". Þar er haft eftir aug-
lýsandanum, Jóni Hjaltasyni, að
íþróttin heiti „keila", sögnin verði
því „að keila“ og „keilari“ heiti sá
sem leikur. Þar er einnig greint
frá því, að auglýsandi hafi leitað
til íslenskrar málnefndar, en ekki
fengið svar fyrr en sex mánuðum
síðar.
Frá þessum viðskiptum er skýrt
í ritstjórnargrein í Morgunblaðinu
í dag, 20. janúar, og gefið í skyn,
að nú sé illa komið vegna seina-
gangs nefndarinnar. Við skulum
líta aðeins betur á þetta mál.
Þegar Jón Hjaltason ritaði bréf
sitt til málnefndarinnar 26. júní
1984, höfðum við áður talað saman
í síma. Þá skýrði ég honum frá
því, að orðið „bóling" kæmi ekki til
greina að minni hyggju. Þetta
kemur fram í bréfi mínu til með-
nefndarmanna minna, dags. 4. júlí
1984, þar sem skýrt er frá erindi
Jóns, en það var ekki bundið við
orð yfir keiluspil, heldur var einn-
ig spurt um íslenskar þýðingar á e.
squash bail og racquet ball.
Eins og allir vita, var til í upp-
hafi þessara viðskipta a.m.k. eitt
vel þekkt íslenskt heiti á þeim
leik, sem nú er sérstaklega gerður
að umtalsefni, þ.e. orðið keiluspil.
Því var aldrei um það að ræða, að
íslenskt heiti skorti algerlega,
heldur hvort finna mætti annað,
sem bréfritari gæti betur sætt sig
við. Málið var nú ekki brýnna en
Baldur Jónsson