Morgunblaðið - 25.01.1985, Blaðsíða 37

Minning.
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. JANÚAR 1985
37
Kristín Bjarna-
dóttir, Akureyri
Fædd 17. janúar 1909
Dáin 8. nóvember 1984
Söknuður og þakklæti var það
fyrsta sem mér datt í hug þegar ég
heyrði að húsmóðirin Kristín
Bjarnadóttir, Þingvallastræti 18,
Akureyri væri látin.
Hún lést þ. 8. nóvember sl. í
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akur-
eyri, eftir erfitt sjúkdómsstríð.
Kristín fæddist á Seyðisfirði,
dóttir hjónanna Sólveigar Ein-
arsdóttur og Bjarna Jónssonar
bankastjóra. Kristín giftist árið
1933 Sigurði 0. Björnssyni
prentsmiðjueiganda og bókaútgef-
anda, miklum sómamanni sem lát-
inn er fyrir nokkrum árum.
Þau hjónin áttu miklu barna-
láni að fagna. Börnin urðu sjö og
einnig ólu þau upp barnabarn sitt,
Sólveigu.
Börnin eru: Geir, Bjarni, Sól-
veig, Ingibjörg, Ragnar, Oddur og
Þór. Öll eru þau vel menntuð og
mætir þjóðfélagsþegnar.
Já, hlutverk húsmóðurinnar
með þennan barnahóp var stórt,
en það leysti hún af einstakri
trúmennsku og eljusemi.
Ég nefni hana húsmóður, það
sem ég áiít það vandasamasta og
mest krefjandi starf allra tíma.
Kristín var falleg kona. Hún var
vel gefin, hafði yndi af tónlist,
mikill mannvinur, trygg, góður
stjórnandi og ávallt tilbúin að
leysa hvers manns vanda. Heimil-
ið var orðlagt fyrir myndarskap
og mikinn gestagang. Þeir eru
margir munnbitarnir sem skóla-
fólk á Akureyri hefur borðað í
Þingvallastrætinu. Ég var svo
heppin að vera ein af þessum
skólakrökkum. Ég var skólasystir
Ingibjargar.
Fermingarvorið mitt fyrir 30
árum fluttist fjölskylda mín til
Keflavíkur. Þá var það, að Kristín
spurði mig hvort ég vildi vera hjá
sér í vist um sumarið. Ég tók því
og hef ávallt síðan borið mikið
traust til og virðingu fyrir þessari
konu. Mér var tekið sem einni úr
fjölskyldunni. Fyrst var ég vinnu-
kona í Þingvallastrætinu en eftir
miðjan júní fluttist fjölskyldan í
sumarbústað sinn, Selland í
Fnjóskadal. Þar var mikill gesta-
gangur og allir alltaf velkomnir.
Minnistætt er mér þegar Ferða-
skrifstofa Akureyrar stóð fyrir
ferðum upp á Vaðlaheiði til að
ferðalangar gætu skoðað sólsetur
á Jónsmessunótt. Langferðabíl-
arnir óku svo með fólkið í Selland,
þar sem öllum var gefið kaffi.
Ógleymanlegar voru kvöldvök-
urnar við arineldinn í Sellandi,
þar sem var sungið, farið í leiki
o.fl.
Þessu stjórnaði frú Kristín eins
og henni einni var lagið. Um leið
og ég kveð Kristínu hinstu kveðju
og óska henni guðsblessunar vil ég
senda börnum hennar og öllum
öðrum vandamönnum innilegar
samúðarkveðjur. Ég kveð Kristínu
með þakklæti fyrir það veganesti
sem ég fór með frá henni. Blessuð
sé minning hennar.
Eydís B. Eyjólfsdóttir
Minning:
Ömar Sverrisson
Fæddur 25. nóvember 1955
Dáinn 20. janúar 1985
Sunnudaginn 20. janúar bárust
mér þau harmatíðindi að bróðir
minn hefði látist er hann var í
heimsókn suður með sjó. Hver
hefði getað trúað að 29 ára gamall
kveddi hann lífið. Við ólumst upp
og áttum sameiginlegar gleði-
stundir, sorgarstundir, vonir og
trú. Þessar fáu línur sem ég
skrifa, eru fátækleg spor í þá átt
að þakka bróður fyrir samveru og
hjálpsemi í því lifanda lífi er við
saman áttum þar til kallið kom.
Bróðir minn giftist Aðalbjörgu
Ólafsdóttur árið 1978, en þá voru
þau búin að vera lofuð hvort öðru
í langan tíma og unnu hvort öðru
vel. Þau eignuðust tvö bðrn, óla og
Söru, og minnist ég hvað ómar
var hreykinn af börnunum og tal-
aði hann oft um þau og sá ég þá
ljóma er skein úr augum hans.
Okkur langar að kveðja bróður
og vin með þessum orðum:
Þú kristur bróðir allra ert,
alla styður fótmál hvert,
í sorg og gleði, hljóð og klökk,
við hefjum til þín bæn og þökk.
Guð styrki ykkur og blessi Alla,
óli og Sara.
Jonni, Kæja og synir.
Eg rita þessar línur í minningu
um góðan dreng. ómar Sverrisson
fæddist í Reykjavík 25. nóvember
1955, sonur Sigurlínar Magnús-
dóttur og Sverris Svavarssonar.
Hann ólst upp hjá móður sinni og
fóstra, Rósinkrans Kristjánssyni.
Þau bjuggu börnum sínum heimili
ríkt af hlýju og hjartagæsku.
Einhugur og styrkur var sem
ljós, er Ómar var annars vegar,
alltaf viðbúinn, alltaf tilbúinn, ef
eitthvað var að þá var hann kom-
inn til hjálpar. Omar ræktaði lífið
og hann eins og fleiri uppskar erf-
iði, svita og þunga eins og Iífið
gefur hinum vinnandi manni. En
þegar birta tók og ljósið skein, þá
var hann kallaður burt. Það kem-
ur upp spurning þegar maður
fréttir að góður vinur sé allur.
Hvað gerðist? Hann svo ungur, jú,
hjartað hætti að slá. Við eigum oft
erfitt með að skilja hvað stutt er
milli lífs og dauða. En það er ekki
spurningin hvar og hvenær, því
þegar kallið kemur þá er ekki
spurt, af hverju? Þessi spurning
brann á vörum mér, er ég frétti að
vinur minn ómar Sverrisson hefði
fengið hjartaslag og látist þar sem
hann var í heimsókn hjá vinum
sínum í Keflavík.
Við vottum eiginkonu, börnum,
foreldrum og öllum aðstandendum
okkar dýpstu samúð.
Stefán, María og synir.
Ingibjörg Þórðar-
dóttir — Minning
I upphafi voru Guð og maðurinn
vinir. Þeir gengu saman og ræddu
saman. Þeir gerðu miklar áætlan-
ir saman um hvernig lífið skyldi
ræktað.
Jarðarfarar-
skreytingar
Blóm, kransar, krossar.
Græna höndin
Gróðrastöö viö Hagkaup,
sími 82895.
Fædd 8. nóvember 1918
Dáin 17. janúar 1985
í dag fer fram útför tengdamóð-
ur minnar, Kristjönu Þórðardótt-
ur, er lést í Landakotsspítala að-
faranótt 17. janúar. Hún hafði háð
erfiða baráttu við sjúkdóm sinn
síðustu 9 mánuði, en samt kom
andlát hennar okkur öllum mjög á
óvart, því dugnaðurinn hjá henni
var svo mikill þegar hún kom
heim á milli meðferða. Það var
henni síst að skapi að beina at-
hygli að sjálfri sér eða veikindum
sínum, en talaði oft um hve góða
hjúkrun og umönnun hún fékk á
Landakotsspítala. Efst f huga
mínum er þakklæti til hennar, því
hún var mér ekki aðeins dásamleg
tengdamóðir, heldur og góð vin-
kona og var gott að leita til henn-
ar ef vandamál steðjuðu að, því
hún var svo skilningsrík.
Nú þegar leiðir okkar skilur
óska ég tengdamóður minni og
Heiðveigu mágkonu hennar góðr-
ar ferðar til nýrra heimkynna.
Anna Hauksdóttir
Gerða Kristjáns-
dóttir - Minning
Fædd 7. september 1900
Dáin 20. janúar 1985
Friður sé með þér, faðmi þig vefji
frelsisrík draumfögur nótt.
Englar Guðs yfir þér vaki,
er sól hnígur skýi að baki,
vaggi þér, vaggi þér rótt.
Þetta voru kveðjuorð Gerðu
ömmu til Sveins afa þegar hún
missti lífsförunautinn fyrir rúmu
ári. Orðsnilld í bundnu máli var
eiginleiki sem þessi fáorða kona
átti í ríkum mæli. Kveðskapnum
hélt hún fyrir sjálfa sig og bar
hann ekki á torg frekar en tilfinn-
ingar sínar, en það var þó helst í
gegnum vísurnar sem tilfinn-
ingarnar brutust fram.
Gerða amma sinnti ýmsum
störfum á langri ævi. Sem ung
stúlka var hún í vist og dvaldist
eitt ár í Danmörku við húshjálp og
barnfóstrustörf áður en hún gifti
sig. Síðan vann hún fullan starfs-
dag á ljósmyndastofunni með
Sveini afa á Eskifirði en tók auk
þess að sér börn skyldmenna sem
áttu um sárt að binda og 61 þau
upp með eigin dóttur af kærleiks-
ríku hjarta. Eftir að þau fluttu til
Reykjavíkur var heimili þeirra
ævinlega opið skyldfólki og vinum
sem þangað leituðu enda bæði nóg
húsrúm og hjartarúm. Þá áttum
við barnabörnin alltaf öruggt at-
hvarf og vísa aðstoð hjá ömmu og
afa og síðan börnin okkar á meðan
þrek og heilsa entust.
Síðustu árin sagði hún oft að
börnin væru líf sitt og yndi. Þess
nutum við þá og það þökkum við
nú, er sól hnígur skýi að baki.
Eygló, Björk, Sveinn
og fjölskyldur.
t
Frændi okkar,
GESTUR JÓNSSON,
Villingaholti,
veröur jarðsunginn frá Villingaholtskirkju laugardaginn 26. janúar
kl. 2 e.h.
Systkinabörn og aörir
aöstandendur.
t
Hjartanlega þökkum viö öllum þeim sem heiöruöu minningu eigin-
manns mins og föður okkar,
JÓHANNESAR V. JENSEN,
fró Lambanesi
og sýndu okkur vinarþel og hlýhug.
Helga Lárusdóttir,
Lórus Jóhannesson,
UnnarÞór Jóhannesson.
t
Þökkum samúöarkveöjur og hlýhug viö andlát og útför eiginmanns
mins og fööur okkar,
ZÓPHONÍ AS AR JÓNSSONAR,
Garöarsbraut 75,
Húsavfk.
Birna Hernitsdóttir,
Matthildur Zóphonfasdóttir,
Bryndfs Zóphonfasdóttir,
Sofffa Zóphonfasdóttir,
Elfn Rós Zóphonfasdóttir,
Ester Zóphonfasdóttir,
tengdasynir, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinsemd viö andlát og útför
eiginmanns mins, föður, tengdafööur, stjúpfööur, afa og langafa
okkar,
KARLS GUÐMUNDSSONAR,
aóstoöarverkstjóra,
Hjaróarhaga 44,
Reykjavík.
Markúsfna S. Markúsdóttir,
Guömundur R. Karlsson,
Guöbjörg M. Hannesdóttir,
Ólafur R. Karlsson,
Frfóa V. Magnúsdóttir,
Sigrföur Guömundsdóttir,
börn og barnabörn.