Morgunblaðið - 31.01.1985, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. JANÚAR 1985
Útboð á flutningum fyrir SH
Góð málalok fyrir
hrað fr y stiiðnaðinn
— segir Þórður Sverrisson aðstoðar-
framkvæmdastjóri Eimskipafélagsins
um samning SH og Eimskips
„EIMSKIP var þarna með mjög hagstætt tilboð í verði og mjög víðUeka
og góða þjónustu, sem felst bæði í rekstri frystiskipa, frystigáma og
frystigeymslu, tíðum ferðum og fleiru. Það var þetta, sem við vorum að
bjóða SH. Þeir hafa skoðað þessi tilboð mjög ítarlega og reiknað kostn-
aðinn af þessum flutningum til enda og komizt að þeirri niðurstöðu, sem
við vorum búnir að reikna út þegar tilboðin voru opnuð, að tilboð okkar
var Isgst í heildarkostnaði auk þess sem þjónustan var mun víðtækari og
betri en hjá öðrum,“ sagði Þórður Sverrisson, aðstoðarframkvæmdastjóri
Eimskipafélagsins, í samtali við Morgunblaðið.
„Ég held að það sé sama hverj-
ir fara í gegnum þessi tilboð,
þeir muni komast að sömu nið-
urstöðu og SH og því er það
mjög eðlilegt að þeir taki tilboði
okkar. Ég er líka sannfærður um
það, að fyrir hraðfrystiiðnaðinn
í landinu, eru þetta góð málalok.
Hann fær góða þjónustu og
lægsta flutningskostnaðinn, sem
í boði var á markaðnum.
Það gildir það sama um þetta
útboð og öll önnur, að með þeim
eru menn fyrst og fremst að fá
upplýsingar um það hvaða þjón-
ustu boðið er upp á á markaðn-
um og í þessu tilfelli fékk SH
þær upplýsingar. I öðru lagi er
verið að bjóða út til að finna út
hvað hver aðili fyrir sig verð-
leggur þjónustu sína á. Öll til-
boðin sem bárust voru mjög ólík
varðandi þjónustu og verð. Það
gildir það sama við mat á þess-
um tilboðum og öllum öðrum, að
reyna að ná sem lægstum kostn-
aði við þjónustuna og fá sem
mest út úr henni. Ég tel að með
þessu tilboði séum við bæði að
veita beztu þjónustuna og SH að
ná lægsta heildarkostnaði við
flutninga sína,“ sagði Þórður
Sverrisson.
Niðurstaðan er áfall fyrir
frjálsa samkeppni í landinu
— segir Finnbogi Kjeld forstjóri Skipafélags-
ins Víkur um samning SH og Eimskipafélagsins
„ÞESSI niðurstaða SH er áfall fyrir útboðsmarkaðinn í heild og frjálsa
samkeppni í landinu. Það læðist sá grunur að mönnum, að það hafi verið
ákveðið fyrirfram að semja við Eimskip. Eins og staðið hefur veríð að
málinu er þetta nærrí því vissa,“ sagði Finnbogi Kjeld, forstjóri Skipafé-
lagsins Víkur, er Morgunblaðið innti hann álits á því, að SH hefði ekki
gengið að tilboði félagsins í Ameríkuflutninga sína.
„Við bjóðum í þessa flutninga
samkvæmt fyrirliggjandi út-
boðsgögnum, sem fjalla um það
að flytja 18.000 lestir af frystum
fiski frá 21 höfn á íslandi til
Cambridge í Bandaríkjunum og
lesta á 8 til 12 höfnum í hverri
ferð. Útboðið er því nokkuð ljóst
og við gátum ekki boðið í annað
en það, sem talað er um í út-
boðsgögnum. Þar er ekki minnzt
á tfðni ferða eða neitt f þá áttina,
heldur aðeins sagt, að þessir
flutningar eigi að vera nokkuð
jafnir yfir allt árið. Að hafna
lægsta tilboðinu er gert á for-
sendum, sem okkur voru ekki
gerð grein fyrir í útboðinu eða á
nokkurn annan hátt. Þær eru
búnar til eftir á. Ef ætlunin var
að krefjast tíðra ferða hefði það
átt að koma fram strax, þannig
að menn vissu hvað þeir væru að
bjóða í. Það er ekki forsvaran-
legt að leikreglurnar séu búnar
til eftir á. Þær verða að vera
skýrar áður en leikurinn hefst,“
sagði Finnbogi Kjeld.
Morgunblaðið/Sigurgeir
Hvað boðarþorratungl?
Raufarhöfn:
Lýsi brennt til að halda
verksmiðjunni gangandi
Kaufarhöfn. 29. janúar.
TIL RAUFARHAFNAR hafa borist 49.720 tonn af lodnu á þessari vertíð.
Vinnsla hefur gengió vel að undanskildu því, ad hér hefur orðið skortur á
svartolíu. í tvö skipti hefur olíu verið ekið frá Húsavík á bílum til að forðast
stöðvun á verksmiðjunni. Nú er að koma að þriðja stoppinu vegna olíuleysis.
Nýi „Kyndill" kom hér 24. janúar þurrka mjöl. Fréttir hermdu, að
sl. með tæp 200 tonn af svartoliu.
Hér eru notuð í kringum 30 tonn á
sólarhring svo menn geta séð hvaða
birgðir þetta eru af olíu. Héðan er
líka gerður út togari, sem brennir
svartolíu. Til þess að forðsat stöðv-
un nú er verið að ganga frá lögnum
og tengingum til þess að geta
brennt lýsi til að framleiða gufu og
Kyndill ætti að dreifa olíu á hafnir
landsins og hann væri einnig hent-
ugur til lýsisflutninga, en hætt er
við að lýsisflutningar dragist sam-
an ef lýsinu verður brennt vegna
þess, að skipið kemur ekki með olíu,
sem svarar þörfum verksmiðjanna.
Helgi
Samband
bankamanna
fimmtíu ára
SAMBAND íslenskra bankamanna
var stofnað hinn 30. janúar árið 1935
og varð því 50 ára í gær. Fyrsti for-
maður félagsins var kosinn Harald-
ur lóhannessen úr Landsbanka ís-
lands.
Félaginu voru sett lög, þar sem
m.a. kom fram að tilgangur SÍB
væri að vinna að skipulagðri fé-
lagsstarfsemi íslenskra banka-
manna, svo og að gæta hagsmuna
þeirra í hvívetna. Meginverkefni
félagsins hafa ætíð verið fræðslu-
og kjaramál.
Sambandið átti þátt i stofnun
Bankamannaskólans, sem varð 40
ára á síðasta ári. Þar fer fram
kennsla fyrir flesta nýliða í starf-
inu, en einnig framhaldsnám. Á
vegum SÍB fer fram trúnaðar-
mannafræðsla en trúnaðarmenn
SÍB eru kosnir árlega á vinnustöð-
unum í bönkunum.
Árið 1938 tók sambandið fyrst
þátt í samvinnu norrænna banka-
manna og hefur siðan leitast við
að vera i nánu samstarfi um ýmis
mál við hliðstæð félög á Norður-
löndunum.
Núverandi formaður SÍB er
Sveinn Sveinsson. Sambandið hef-
ur aðsetur sitt á Tjarnargötu 14, i
húsnæði sem keypt var árið 1981.
Aðildarfélög SÍB eru nú 17 talsins
og að meðtöldum einstaklingum
sem aðild eiga að sambandinu, eru
félagsmenn 3.100. Á skrifstofu
sambandsins starfa 3 starfsmenn.
Næstkomandi laugardag býður
SÍB félagsmönnum í hóf á Tjarn-
argötu 14 milli klukkan 16 og 18.
Framlag til kvikmyndasjóðs
skorið niður um 30 milljónir
„Búið að leggja allt of mikið í sölurnar til
að svo megi verða,“ segir Indriði G. Þorsteinsson
NÝ LÖG um kvikmyndamál voru samþykkt af Alþingi með öllum greidd-
um atkvæðum hinn 30. maf 1984. Lögin miðuðu að þvf að einfalda aðild
stjórnvalda að þessum málaflokki, m.a. með því að sameina kvikmynda-
sjóð og kvikmyndasafn, en annað höfuðatriðið var að efla kvikmyndasjóð
til nokkurra muna og skyldi framlag í fjárlögum til sjóðsins miðað við
jafnvirði áætlaðs söluskatts af kvikmyndasýningum, en áður höfðu fram-
lög verið áætluð án nokkurrar slíkrar viðmiðunar. Arið 1984 var upphæð
þessi áætluð 32 milljónir króna og áæthin fyrir þetta ár hljóðar upp á
36—38 milljónir króna. í fjárlagafrumvarpi fyrir árið 1985 er hins vegar
reiknað með 8 milljóna króna framlagi til kvikmyndasjóðs.
Treysti því að þetta
nái ekki fram að ganga
Indriði G. Þorsteinsson var
formaður nefndar þeirrar er
samdi frumvarpið um kvik-
myndamál. Hann kvaðst hissa á
því hvað gengi óbjörgulega með
þennnan sjóð. „Það gengur af-
skaplega treglega að fá menn til
að átta sig á þvi að þessi grein
listar, kvikmyndalistin, er af-
skaplega fjárfrek varðandi alla
framkvæmd,” sagði Indriði.
„Greinin er ný á íslandi og hefur
tekist sérstaklega vel. Það nægir
þar að benda á kvikmyndina
„Hrafninn flýgur“ eftir Hrafn
Gunnlaugsson. Ég veit einnig til
þess að kvikmyndirnar „Land og
synir“ og „Útlaginn" fóru báðar
hátt í að ná helftinni af lands-
mönnum í kvikmyndahús. Þrátt
fyrir að íslendingar hafi sýnt ís-
lenskri kvimyndagerð mikinn
áhuga, þá er enginn vinnandi
vegur að stunda þessa listgrein
nema til komi einhver lág-
markstrygging í fjármunum til
að hrinda málunum af stað.
Bankakerfið hefur verið afskap-
lega liðlegt við þessa listgrein og
teygt sig oft miklu lengra en
maður gæti búist við af slíkum
stofnunum. Það ber auðvitað að
þakka, en sú hjálp væri einnig
nauðsynleg þó að fjárveiting til
kvikmyndasjóðs væri samkvæmt
lðgum um kvikmyndamál. Það er
alltaf hægt að hafa uppi með
rökum orðræðu um það að við
getum ekki eitt og annað, enda
mætti spara miklu meira {land-
inu en nú er gert. Þeir sem byrj-
uðu að fást við íslenskar kvik-
myndir gerðu það eingöngu af
þjóðerniskennd. í samfélögum
nútímans getum við ekki alltaf
tekið við erlendu efni. Það verða
að vera til íslenskar kvikmyndir
með íslenskum leikurum, á is-
lenskri tungu. Það kostar pen-
inga og Alþingi hefur fallist á
það með samþykki frumvarpsins
á sínum tíma að það gangi ekki
lengur að bláeygðir einstakl-
ingar veðsetji húsin sín til þess
að geta gert íslenskar kvikmynd-
ir. Ég treysti því að framlag til
kvikmyndasjóðs verði ekki skor-
ið jafn hrikalega niður og gert er
ráð fyrir. Það er búið að leggja
allt of mikið í sölurnar fyrir ís-
lenska kvikmyndagerð til þess.“
Alþingi getur alltaf
breytt lögum
Höskuldur Jónsson, ráðuneyt-
isstjóri í fjármálaráðuneytinu,
sagði, að þó kveðið væri á um
það í lögum að söluskattur af
kvikmyndasýningum í landinu
skyldi renna til kvikmyndasjóðs,
þá gæti Alþingi auðvitað breytt
fyrri ákvörðun sinni með nýrri
lagasetningu. „Ákvæði fjárlaga
geta ekki breytt sérlögunum, en
venjan er sú, að svokölluðum
mörkuðum tekjustofnum, þ.e.
tekjustofnum sem eru merktir
til sérstakra nota samkvæmt
sérlögum, hafa verið sett viss
takmörk í lánsfjárlögum hverju
sinni. Þekkt dæmi um þetta eru
takmarkanir á framlögum í
framkvæmdasjóð fatlaðra. Það
er umræðuefni á hverju ári að
ákvæði laga þess sjóðs sæti allt-
af takmörkunum í lánsfjárlög-
um. Ef ákvæði í lánsfjárlögum
um kvikmyndasjóðinn ná fram
að ganga, þá eru þessar 8 millj-
ónir sem eru ætlaðar í sjóðinn í
fullu samræmi við lög. Ákvæð-
um sérlaganna yrði þá breytt
tímabundið með ákvæðum
lánsfjárlaganna. Ef lánsfjárlög
yrðu hins vegar ekki samþykkt
þá er ekki vafi á því að greiða
yrði samkvæmt sérlögunum, í
þessu tilfelli lögum um kvik-
myndamál. Þær fullyrðingar
sem heyrst hafa um að ekki sé
greitt samkvæmt lögum eru út í
hött, því menn verða að athuga
það að Alþingi breytir stundum
ákvörðunum sínum,“ sagði
Höskuldur Jónsson að lokum.