Morgunblaðið - 31.01.1985, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. JANPAR 1985
t
KLÁUS EGGERTSSON
fró Veatri Leirórgöröum,
Borgarfiröi,
lést i sjúkrahúsi Akraness þriöjudaginn 29. janúar.
Vandamenn.
Minning:
Magnea Guðrún
Ingimundardóttir
t
Faöir okkar og stjúpfaöir,
BJARNI EYJÓLFSSON,
Túngötu 18,
Veetmannaeyjum,
andaöist i sjúkrahúsi Vestamannaeyja 30. janúar 1985.
Bjarni Bjarnason,
Guöný Bjarnadóttir,
El(n Loftsdóttir.
t
Fósturmóðir min,
STEINUNN SIGURDARDÓTTIR,
lóst aö Hrafnistu 27. þ.m. Jarösett veröur frá Fossvogskapellu,
mánudaginn 4. febrúar kl. 13.30.
Guðlaug Jóhannesdóttir.
t
Systir okkar.
BRYNDÍS ARNGRÍMSDÓTTIR,
Álftanesi,
veröur jarösungin frá Bessastaöakirkju föstudaginn 1. febrúar kl.
14.00.
Þeir sem vilja minnast hennar láti Kristniboössambandiö eöa aörar
líknarstofnanir njóta þess.
Dagbjört Arngrfmsdóttir,
Sólborg Arngrfmsdóttir,
Guórún Arngrfmsdóttir,
Kristjón Oddsson.
^Dale .
Cameeie
námskeiÖið
Kynningarfundur verður haldinn
fimmtudaginn 31. janúar kl. 20.30 aö
Síðumúla 35, uppi.
Allir velkomnir.
Námskeiðið getur hjálpað þór:
★ Aö öölast meiri trú á sjálfan þig og
hæfileika þína.
★ Aö byggja upp jákvæöara viðhorf
gagnvart lífinu.
★ Aö ná betri samvinnu viö starfsfélaga,
fjölskyldu og vini.
★ Aö þjálfa minniö á nöfn, andlit og staö-
reyndir.
★ Aö ná betra valdi á sjálfum þér í ræöu-
mennsku.
★ Aö eiga auöveldara meö aö hitta nýtt
fólk og mæta nýjum verkefnum.
★ Aö veröa hæfari í því aö fá örvandi
samvinnu frá öörum.
★ Aö ná meira valdi yfir áhyggjum og
kvíöa í daglegu lífi.
★ Aö meta eigin hæfileika og setja þér
ný, persónuleg markmiö.
★ Carnegie-námskeiöin eru kennd í 62
löndum og metin til háskólanáms í
Bandaríkjunum. Fjárfesting í menntun
skilar þér aröi ævilangt.
82411
Einkaleyfi á íslandi
STJÓRNUNARSKÓLINN
DALE CARNEGIE w w v w ’
namskeiðin Konráö Adolphsson
Fædd 31. janúar 1905
Dáin 21. janúar 1985
Eigi stjörnum ofar
á ég þig að finna,
meðal bræðra minna
mín þú leitar, Guð.
Nær en blærinn, blómið,
barn á mínum armi,
ást í eigin barmi,
ertu hjá mér, Guð.
Hvar sem þrautir þjaka,
þig ég heyri biðja:
Viltu veikan styðja,
vera hjá mér þar.
Já, þinn vil ég vera,
vígja þér mitt hjarta,
láta Ijós þitt bjarta,
leiða, blessa mig.
(Frostenson — Sbj. E.)
Hún amma mín, eða Agga eins
og við systkinin kölluðum hana,
var ein af þessum góðu og duglegu
konum sem lögðu sitt af mörkum
til þjóðarbúsins, en hverrar lífs-
saga verður ekki skráð á spjöldum
sögunnar, frekar en svo margra
annarra kvenna sem hverfa í
fjöldann. En okkur hverfur Agga
aldrei, því sú lífsreynsla og þær
minningar sem við eigum um hana
sjá til þess að í hjarta okkar skip-
ar hún háan sess. Sú lífsreynsla
sem hún hlaut, hjálpar okkur að
lifa okkar eigin lífi, með minning-
um um hana sem alltaf var nálæg
þegar við þurftum á henni að
halda.
Ásvallagata 65 kemur oft upp í
hugann þegar rifjaðar eru upp
gamlar minningar, en þar bjó
Agga ásamt afa Sigga, sem stund-
aði sjóinn. Mikið líf og fjör var á
Ásvallagötunni og undum við þar
langdvölum systkinin við hin
ýmsu störf og leiki í „stóra port-
inu“ eins og það var kallað. Var
þetta alla tíð okkar annað heimili,
þar til við fluttum öll ásamt Öggu
og afa Sigga vestur á Seltjarnar-
nes.
t
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON,
sem lést á Hrafnistu, Reykjavík, 23. janúar sl., veröur jarösunginn
frá Fossvogskirkju i dag, fimmtudaginn 31. janúar, kl. 3. e.h.
Ólfna Siguröardóttir,
Anna Sigurðardóftir, Skúli Jóhannesson,
Hanna Siguröardóttir, Hilmar Skarphéóinsson,
Viöar Sigurðsson, Sólbjörf Kristjónsdóttir,
Katrin Egilsdóttir, Sæmundur Pétursson,
Guölaug Siguröardóttir, Magnús Hansson,
Rut Sigurðardóttir
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
GUDJÓN JÓNSSON
bifreiðasmiöur og trésmiöur,
Hvassaleiti 42,
veröur jarösunginn frá Bústaöakirkju föstudaginn 1. febrúar kl.
13.30.
Margrét Þóröardóttir,
Þórður Rafn Guðjónsson, Jónína Björnsdóttir,
Katrfn Hlif Guðjónsdóttir, Hókon Sigurðsson,
Jón Hlföar Guöjónsson, Sígrfður J. Sigurðardóttir
og barnabörn.
t
Astkær eiginmaöur minn, faðlr, tengdafaöir og afi,
GARÐAR MAGNÚSSON,
Faxabraut 11,
Keflavfk,
veröur jarösunginn frá Keflavikurkirkju, föstudaginn 1. febr. kl.
14.00.
Sigríóur Benediktsdóttir,
Guöbjörg Garöarsdóttir, Albert Duprel,
Þórunn Garöarsdóttir, Jón Newman,
Magnea Garðarsdóttir, Jens Kristinsson,
Sonja Garöarsdóttir, Lúövfk Georgsson,
Þórir Haraldsson, Margrét Siguröardóttir,
og barnabörn.
t
Eiginkona min, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
ÞORGEROUR JÓHANNA MAGNÚSDÓTTIR,
Hofsvallagötu 22,
veröur jarösunginfráDómkirkjunniföstudaginn l.febrúarkl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuö en þeir sem vlldu minnast hinnar látnu
láti liknarstofnanir njóta þess.
Ásgeir Matthfasson,
Dagmar Asgeirsdóttir,
Guöfinna Ásgeirsd. Anderson,
Ása Ásgeirsdóttir,
Anna Ásgeirsdóttir,
Tengdasynir, barnabörn
og barnabarnabörn.
Þegar litið er til baka kemur
glöggt í ljós hversu lánsöm við
systkinin vorum að alast upp í
sama húsi og afi og amma. Það
veitti ákveðið öryggi á heimilinu,
sérstaklega vegna þess að bæði afi
Siggi og pabbi voru sjómenn. Það
var alltaf einhver heima, alltaf
einhver til að tala við um sín
vandamál og sínar sorgir. Á Nes-
inu voru lífsviðhorfin grundvölluð,
vandamálin rædd, og reynt að
leysa þau. Þar sem afi Siggi var á
sjónum var Agga mikið einsömul,
og þá naut ég þess að sofa hjá
henni, mega skríða undir stóru
sængina hans afa og sökkva niður
í rúmið. Við þau tækifæri lásum
við oft saman úr Nýja testament-
inu áður en við buðum hvor ann-
arri góða nótt.
Agga var ákveðin kona og sam-
viskusöm, hún sýndi mikla skap-
festu og lagði ríka áherslu á að
það góða í fari hvers og eins ætti
að njóta sín, og ef við værum
nægjusöm, farnaðist okkur vel. Ég
varð fyrir miklum áhrifum frá
Öggu, sérstaklega hafði ég gaman
af sögum frá uppvaxtarárum
hennar og því lífi sem fólk lifði þá.
Eftir að við systkinin stofnuð-
um okkar eigin heimili og fluttum
burt urðu samverustundirnar með
Öggu alltaf færri og færri. Vegna
atvinnu minnar flutti ég út á land
og átti erfitt með að heimsækja
hana reglulega. Saknaði ég þess
mikið, en símhringingarnar urðu
þeim mun fleiri. Alltaf ræddum
við um að hún kæmi í heimsókn en
því miður varð aldrei af því. Kom
svo að lokum að Agga var orðin
gömul kona, sem þurfti á aðstoð
að halda. Var erfitt að sætta sig
við að hún, sem alla tíð hafði stað-
ið eins og klettur gegn áföllum
lífsins, gæti ekki lengur séð um
sitt heimili.
Nú þegar við fylgjum ömmu
okkar til grafar, er okkur efst í
huga að þakka henni öll ár sam-
verustundanna, og fyrir það
traust og vináttu sem ávallt ríkti
á milli okkar.
Megi hún hvíla í friði og minn-
ing hennar ljóma um aldur og ævi.
Fyrir hönd okkar systkina
Helga Magnea
Hvers hönd er það, sem hjúkrar best?
Hvers hönd er það, sem vinnur mest?
Hvers hönd, sem styður hrumt og valt.
Hvers hönd er það, sem lagar allt?
Hvers hönd, sem tekur hest að sér
þau hörðu störf, sem minnst á ber?
Hvers hönd, sem lítil laun fær greitt,
en leggst til hvíldar jafnan þreytt?
Hvers hönd er það, sem hjálpar þeim,
sem hjálparlausir koma í heim?
Hvers hönd, sem vaggar vöggu hljótt,
þá vinir allir sofa rótt?
Hvers hönd, sem græðir hjartasár?
Hvers hönd, sem þerrar barnsins tár?
Hvers hönd er það, sem hefir þrótt
að hjúkra bæði dag og nótt?
Hvers hönd, sem reisir hniginn mann?
Hvers hönd, sem jafnan bjargráð kann?
Hvers hönd, sem þolir erfið ár,
þótt einatt verði þreytt og sár?
Hvers hönd, sem aldrei hlífir sér?
Hvers hönd, svo fús að þjóna og þjást?
Hún þrek sitt fær hjá móðurást.
(Móðurást — Pétur Sigurðsson)
llnna og Dísa