Morgunblaðið - 12.06.1985, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. JÚNÍ 1985
23
þær hafa komið upp börnum sín-
um. Við konur erum oft sjálfar
gagnrýnni á störf hver annarrar
en á störf karla. Þó finnst mér að
við sækjum ákveðið fram, jafnvel
þó við verðum að búa við það að
þurfa að standa okkur helmingi
betur en karlmenn.
Það er athyglisvert, að þegar
karlmenn taka við ábyrgðarstörf-
um er þess oft getið í fjölmiðlum,
en ef konur taka við sömu störfum
virðist sjaldan vera ástæða til að
geta þess.
í þjóðfélagsmálunum i dag er
það meinið, að enginn þorir að
ráðast að rótum vandans, heldur
er haldið áfram að sletta bót á
slitna flík. Þetta er ekkert sérmál
núverandi ríkisstjórnar, heldur
flestra stjórnmálamannanna í
landinu. Það þarf greinilega fleiri
sterkar konur í ábyrgðarstöður í
íslensku þjóðfélagi ef jafnvægi á
að nást,“ voru lokaorð Önnu
Pálsdóttur og er varla að efa að
rödd hennar á eftir að heyrast víð-
ar en hjá landssambandi sjálf-
stæðiskvenna, en hún er starfandi
meinatæknir í Reykjavík.
Halldóra Rafnar
fráfarandi formaður
Landssambands
Sj álf stæðiskvenna:
Aukum hlut
kvenna
Þegar ég tók við fyrir tveimur
árum byrjuðum við strax með
ýmsar nýjungar. Við héldum
stjórnarfund strax daginn eftir
aðaifundinn, þar ákváðum við að
setja á stofn framkvæmdastjórn,
þar sem sitja formaður, varafor-
maður, gjaldkeri, ritari og tvær
aðrar úr stjórninni, í stað 14
manna stjórnar víðsvegar að af
landinu, sagði Halldóra Rafnar,
fráfarandi formaður Landssam-
bands Sjálfstæðiskvenna, í viðtali
við fréttaritara Morgunblaðsins á
ísafirði að afloknu landsþingi
kvennanna þar. Við gáfum svo út
þingtíðindi, með áhugaverðum er-
indum og ágripi úr fundargerðum
þingsins. Ester Guðmundsdóttir
sá um útgáfu þess, sem fjármögn-
uð var með auglýsingum. Þá höf-
um við 4 sinnum gefið út frétta-
bréf landsstjórnar sem Ragnheið-
ur Ólafsdóttir ritstýrði. Kom sú
útgáfa að nokkru í stað blaðsins
Hörpu sem áður var gefið út.
Framkvæmdastjórnin hittist
einu sinni eða oftar í mánuði, sem
var mögulegt vegna nálægðar
framkvæmdastjórnarkvennanna
hverrar við aðra. Fullskipaðir
stjórnarfundir hafa verið haldnir
átta sinnum á tveimur árum, auk
þess sem við höfum hringt til
stjórnar kvenna þegar meirihátt-
ar mál hafa verið á döfinni.
Auk þess höfum við haft þá
reglu, að senda öllum stjórnarkon-
um fundargerðir bæði fram-
kvæmdar- og stjórnarfunda.
Það sem fyrir okkur vakti fyrst
og fremst var að gera sérstakt
átak til að auka hlut sjálfstæðis-
kvenna innan flokksins. Við skrif-
uðum þingflokknum og óskuðum
eftir að fleiri konur fengju sæti í
nefndum og ráðum ríkisins. Við
ræddum við miðstjórn flokksins
hvers vegna konur leituðu frekar
til starfa hjá félögum utan hefð-
bundinna stjórnmálaflokka.
Nefnd var skipuð undir forsæti
Friðriks Sophussonar, varafor-
manns flokksins, og skilaði hún
mjög vel undirbúinni skýrslu um
málið.
Við lögðum áherslu á aðstöðu
fyrir börn þegar fundir væru
haldnir á vegum flokksins. Okkur
fannst ástæðulaust að börnum
fyndist að Sjálfstæðisflokkurinn
væri að taka foreldrana frá þeim.
Síðar var ákveðið að halda full-
trúaráðsfund sem stóð í tvo daga í
Valhöll á Þingvöllum sl. haust.
Aðalmál fundarins var stefnu-
mörkun fyrir framtíðina, sem fékk
ítarlega umfjöllun. Efnisatriði
voru mikið rædd á Flokksráðs- og
formannaráðstefnu Sjálfstæðis-
flokksins sl. haust og mátti sjá
áhrifa hennar gæta víða í ályktun-
um landsfundar flokksins nú í vor.
Vegna góðrar reynslu af Val-
hallarfundinum var rætt um að
flytja þinghaldið út á land. í vetur
kom svo tilboð frá ísafirði, sem
stjórninni þótti mjög hagstætt, og
var því tekið, þó ég hefði gjarnan
viljað að fyrsta þingið utan
Reykjavíkursvæðisins yrði haldið
á æskustöðvum mínum á Akur-
eyri.
Ég er þó alls ekki óánægð með
valið því móttökur og undirbún-
ingur ísfirsku kvennanna var með
miklum ágætum.
Eftir Valhöll og landsfundinn
var ákveðið að taka fyrir ný við-
horf, þess vegna völdum við yfir-
skriftina „Nútímakonan heima og
heiman". Fjögur góð framsöguer-
indi voru flutt og mjög gagnlegar
umræður urðu bæði í nefndunum
og á fundinum.
Að mínu áliti má skipta konum
í þrjá aldursflokka.
I fyrsta lagi ungu konurnar sem
eru að taka ákvarðanir um fram-
tíðina, velja sér nám og starf. í
öðru lagi konur með heimili og
börn á' framfæri. Þar er e.t.v. meg-
inmálið dagvistun barna, sam-
felldur skóiadagur og val um
hlutastörf utan heimilis. Og í
þriðja lagi konur sem hafa komið
upp börnum sínum, en eru enn
með fulla starfsorku. Þar þarf að
huga að endurmenntun fullorðins-
fræðslu og aðlögun að vinnumark-
aðinum.
Við höfum haft mikið samstarf
við Hvöt, félag sjálfstæðiskvenna í
Reykjavík. í mars 1984 héldum við
ráðstefnu sem nefndist Friður,
Frelsi, mannréttindi og gáfum er-
indin út um haustið. Nú vinnum
við saman að bók um kvennaára-
tuginn sem nú er að ljúka. Sér
Bessý Jóhannsdóttir um útgáfuna
og vonumst við til að hún komi út
í haust. Við eigum aðild að friðar-
hreyfingu íslenskra kvenna,
Framkvæmdanefnd um launamál
kvenna og ýmsum fleiri samtök-
um.
Dögg Pálsdóttir lögfræðingur,
Ólöf Benediktsdóttir kennari og
Áslaug Friðriksdóttir skólastjóri
áttu sæti i laganefnd, sem starfað
hefur undanfarið. Drög að laga-
breytingum voru lögð fram til
kynningar á þinginu núna. Þaðan
fara þau til umfjöllunar í félögun-
um og verða síðan afgreidd á þing-
inu 1987.
Ég vil að lokum segja það að
þann árangur sem náðst hefur á
starfstímabilinu þakka ég góðum
konum í virkri stjórn og ágætum
starfsmanni á skrifstofunni. Það
hefur e.t.v. hjálpað mér, að ég er
alin upp úti á landi og skil því
betur ólíkar skoðanir þéttbýlis og
dreifbýlis, innan stjórnar þar sem
var sterkur áhugi fyrir að koma
fram málum. Þar sem ég sá fram
á að geta ekki sinnt formanns-
starfinu eins og hingað til, ákvað
ég að gefa ekki kost á mér aftur.
Ég vil heldur hætta en vinna með
hálfum huga jafn mikilvægt starf.
Ég þakka sjálfstæðiskonum
ánægjulegt samstarf og góða við-
kynningu og óska nýkjörnum
formanni og stjórn farsældar í
starfi, sagði Halldóra Rafnar að
lokum.
- Úlfar