Morgunblaðið - 04.07.1985, Blaðsíða 20
20
MORGUNBLAÐIÐ, PIMMTUDAGUR 4. JULÍ 1985
N
'1 léttum dúp
Smekklegar gjafir,
léttar og hentugar, —
og hitta i mark.
GLIT
Höföabakka 9 Reykjavik
S. 685411
Microline 182/192/193
Ný kynslóö
tölvuprentara!
Kostimir eru ótvíræðir:
• Þriðjungi minni og helmingi léttari en áður.
• Miklu hljóðlátari en áður.
• Fullkomlega aðhæföir IBM PC og sambæri-
legum tölvum.
• Tbngjast öllum tölvum.
• Prenta 160 stafi á sekúndu, skáletur og
gæðaletur.
• Notandi getinr sjálfur hannað eigin leturgerðir.
• Fullkomin varahluta- og viðhaldsþjónusta.
• Til á lager.
Nýjungamar koma alltaf fyrst frá MICROLINE.
Það er því engin furða að
MICROLINE eru mest
seldu tölvuprentarar á íslandi.
ÍMÍKROl
SkeifunniH Sími 685610
Sumartónleikar
í Skálholti 10 ára
— eftir Atla Heimi
Sveinsson
Á laugardaginn kemur, þann 6.
júlí, hefjast tíundu sumartónleik-
ar í Skálholtskirkju. Það voru
tvær frábærar listakonur, Helga
Ingólfsdóttir semballeikari og
Manuela Wiesler flautuleikari,
sem fengu hugmyndina og skipu-
lögðu þessa hugþekku og menn-
ingarlegu tónleikaröð. Þær segja
svo sjálfar frá: „Á hverju sumri
kemur fjöldi ferðamanna, inn-
lendra sem erlendra aö Skálholti
og skoðar kirkjuna á þessum sögu-
fræga stað. Dag nokkurn vorum
við þar á meðal og hrifumst eins
og aðrir af skrautlegum gluggum
og fagurri altaristöflu. Okkur
þótti leitt, að fólk skyldi ekki
staldra við nema nokkrar mínútur
til að taka myndir — og þegar við
uppgötvuðum hinn frábæra
hljómburð kirkjunnar fæddist
hugmyndin að „Sumartónleikum í
Skálholtskirkju“.“
Og síðan 1975 hafa verið haldnir
tónleikarí Skálholtskirkju á laug-
ardögum og sunnudögum í júlí- og
ágústmánuði tónlistarunnendum
og ferðalöngum til yndisauka.
Þessari tónlistariðkun hefur verið
forkunnar vel tekið, enda hafa
hinir fremstu listamenn lagt sig
alla fram. Tónlistin hljómar líka
vel í fögru guðshúsinu, við nið sög-
unnar að kontrapunkti og fegurð
landsins að umgjörð.
Árið 1975 var flutt músík frá 17.
og 18. öld. Helga Ingólfsdóttir og
Elín Guðmundsdóttir léku músík
fyrir tvo sembala, verk eftir
franska og ítalska meistara og svo
léku Manuela og Helga saman
verk eftir Bach. Samvinna þeirra í
túlkun á verkum Bachs var
snemma rómuð, leikgæði þeirra á
heimsmælikvarða eins og hljóm-
plata þeirra, Bach í Skálholti,
vitnar um.
En fleiri listamenn komu fram í
Skálholti. Árið 1967 flytja Ágústa
Ágústsdóttir sópransöngkona og
Haukur Guðlaugsson organisti
ásamt Helgu lög úr nótnahefti
Önnu Magdalenu Bach, og Hafliði
Hallgrímsson sellóleikari flytur
með Helgu sónötur Bachs. Og ári
síðar bætast Camilla Söderberg
blokkflautuleikari og Snorri Örn
Snorrason gítar- og lútuleikari i
hópinn með alls kyns áhugaverða
barokkmúsík. Og það er einnig á
því ári að Manuela Wiesler heldur
einleikstónleika á flautuna sína,
og blandar saman barokk- og nú-
tímatónlist.
Og árið 1978 heyrast fyrstu ís-
lensku verkin á sumartónleikun-
um: Sumarmál eftir Leif Þórar-
insson fyrir flautu og sembal,
samið sérstaklega fyrir Manuelu
og Helgu, og Frumskógar fyrir
sembal eftir Atla Heimi Sveins-
son. Verk Leifs var frumflutt á
tólfta afmælisdegi sonar hans,
Þórarins Böðvars. Og Manueia og
Helga segja um verkið: „Leifur bjó
í Skálholti síðustu vikuna fyrir
tónleikana og vann með okkur að
undirbúningi þeirra. Honum
fannst staðurinn hafa svo góð
áhrif á sig, að hann bætti nýjum
kafla við Sumarmál tveim dögum
fyrir frumflutning." Síðar samdi
Leifur fleiri verk fyrir Manuelu og
Helgu, Manuelumúsík fyrir ein-
leiksflautu og Da-fantasíu fyrir
sembal, bæði samin árið 1979.
Og fleiri tónskáld komu á eftir:
Páll P. Pálsson samdi Stúlkuna og
vindinn (1979), Jónas Tómasson
Notturno III fyrir lágfiðlu og
sembal (1980) sem Ingvar Jónas-
son og Helga frumfluttu, Jón Ás-
geisson samdi Sembalsónötu
(1980), Jón Þórarinsson Brek fyrir
flautu og sembal (1981). Árið 1982
voru sérstakir tónleikar með söng-
og orgelverkum eftir Gunnar
Reyni Sveinsson sem Halldór
Vilhelmsson og Gústaf Jóhannes-
son fluttu, og aðrir tónleikar með
verkum eftir Hafliða Hallgríms-
son, og árið 1983 frumflytur
Manuela Solitude eftir Magnús
Blöndal Jóhannsson. Og þá fara
gítarleikararnir að láta til sín
taka. Árið 1983 heldur Arnaldur
Arnarsson tónleika og ári síðar
Pétur Jónasson.
Hér er aðeins stiklað á stóru í
sögu sumartónleikanna og ótrú-
lega margt óupptalið, t.d. þegar
Ragnar Björnsson fékk sex tón-
skáld til að semja fyrir sig sálma-
forleiki árið 1980, eða þegar Helga
flutti hermitónlist frá 18. öld,
Andlát og útför Jakobs eftir Jó-
hann Kuhnau, eitt af rarítetum
tónlistarsögunnar. Það hefur allt-
af ríkt mikið andans fjör á sumar-
tónleikunum, og hvergi borið á
stöðnun né deyfð.
Og heldur ekki í þetta sinn. Nú
verður um næstu helgar haldin
norræn tónlistarhátíð í Skálholti
og minnst 300 ára afmælis Bachs,
Hándels og Domenicos Scarlatti.
Þar leika listamenn frá Dan-
Atli Heimir Sveinsson tónskáld.
„Og sídan 1975 hafa
verið haldnir tónleikar í
Skálholtskirkju á laug-
ardögum og sunnudög-
um í júlí- og ágústmán-
uöi tónlistarunnendum
og ferdalöngum til ynd-
isauka. Þessari tónlist-
ariðkun hefur verið for-
kunnar vel tekið, enda
hafa hinir fremstu lista-
menn lagt sig alla
fram.“
mörku, Finnlandi, íslandi, Noregi
og Svíþjóð á fiðlu, flautu, gömbu
og sembal. Við opnun sumartón-
leikanna mun Glúmur Gylfason
leika orgeltokkötu eftir Bach og
Kór Menntaskólans við Hamra-
hlíð flytja mótettu meistarans
undir stjórn Þorgerðar Ingólfs-
dóttur. Ég hlakka persónulega til
að hlýða á gamlan kunningja
minn leika sónötur Bachs og
Hándels á barokkflautu, en sá
heitir Toke Lund Christiansen, og
lék hann m.a. flautukonsert minn
af mikilli snilld í Kaupmannahöfn
og Aþenu. En allt er þetta úrvals-
fólk sem hingað kemur, og hver
efnisskrá annarri áhugaverðari.
Og þetta er verðugt framlag okkar
til tónlistarárs Evrópu.
Uöfundur er tónskíld
um elskhugum og eldri bróðir
með sína röð af nýjum kærust-
um. Báðar þessar manneskjur
reyna að þrýsta söguhetju okkar
sem er sextán ára — auðvitað —
inní hegðunarmynstur sem hann
kærir sig ekki um. En þegar inná
eina ljósmyndina hans slysast
poppskvísa mikil og fönguleg
missir ungi maðurinn jafnvægið.
Og það er sko engin venjuleg ást,
finnst honum og höfundum
myndarinnar líka.
En því miður er þessi ást og
myndin sjálf voða venjuleg. Hún
hefur enga dramatíska taug,
heldur lullar sisvona áfram
heldur slyttislega, án átaka og
líka án mikilla leiðinda. Sögu-
þráðurinn er slappur en á hon-
um eru nokkrar gamansamar
slaufur og geðþekkir aukaleikar-
ar. Ungi maðurinn er ekki frum-
leg persóna en sæmilega túlkuð
af Jon Cryer. Poppskvísan, ástin
hans, er ósköp þunn og syngur
vond popplög af litlum tilþrifum.
Og það má merkilegt heita að No
Small Affair skuli hafa verið
kvikmynduð af Vilmos Zsig-
mond. Ekki er nokkur leið að sjá
að þessi fátæklega myndvinnsla
skuli vera verk sama manns og
tók til dæmis The River með jafn
miklum ágætum og sjá má í
Laugarásbíói þessa dagana. En
viðfangsefnið býður heldur ekki
upp á annað en það venjulega.
Demi Moore og Jon Cryer í No Small Affair fyrsta ástin eins og venjulega.
Eins og venjulega
Kvikmyndlr
Árni Þórarinsson
STJÖRNUBÍÓ: Engin venjuleg ást
— No Small Affair ★ Vi
Bandari.sk. Árgerð 1984.
Handrit: Charles Bolt, Terence
Mulcahy.
Leikstjóri: Jerry Schatzberg.
Aðalhlutverk: Jon Cryer, Demi
Moore.
No Small Affair er ekki mikið
mál. Þetta er meinlaus lítil
mynd sem engan ætti að særa,
en hefur ósköp takmarkað fram
að færa. Hún er ein af þessum
endalausu amerisku þroskasög-
um um ungan mann sem kynnist
fyrstu ástinni, — og ekki þeirri
síðustu. Ungi maðurinn hefur f
upphafi einkum samband við
dauða hluti í umhverfinu gegn-
um ljósmyndalinsu; hann vill
ekki ljósmynda fólk því það
angrar hann bara og fer að gera
tilkall til hans, eins og einstæð
móðir hans með sína röð af feit-