Morgunblaðið - 04.07.1985, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚLÍ 1985
fclk í 7íi
fréttum L )sL
í skjóli
„bjöllunnar“
Það þýðir ekkert annað en að
láta sig hafa það að físka þó að
það rigni meiripart sumars. Þessi
strákur lætur veðrið ekki aftra sér
og hefur fundið ágæta leið til að
fiska í votviðrinu með hjálp bjoll-
unnar góðkunnu.
Borgarstjórinn í hestvagni
Borgarstjórinn í Reykjavík brá sér í heldur óvenjulega ökuferð
er hann ók í hestvagni frá heimili sinu á Lynghaga á skrifstof-
una sína i Pósthússtræti fyrir skömmu. Það voru Fáksfélagar sem
buðu í ökuferðina í tilefni Fjórðungsmótsins sem var á Víðivöllum
um síðustu helgi.
,v '• - '
Þorvaldur S. Þorvaldsson arkitekt og Lárus Blöndai bóksali að gróðursetja tré í reit SkógrækUrfélags Reykjavíkur
að Reynivöllum í Kjós nú í vor.
LÁRUS BLÖNDAL BÓKSALI
Trjárækt hefur verið mitt yndi,
ekki síst á seinni
arum
«
Líklega njótum við þess öll og
gleðjumst er við sjáum
trjágróðurinn aukast með hverju
sumri er líður. Og svo er nú kom-
ið að það þýðir ekki framar að
telja neinum trú um að tré þríf-
ist ekki á íslandi, svo ríkulega
MEL GIBSON
99
Lítur á sig sem fórnarlamb
en ekki stjörnu
Hann er stórstirni, leikari með frábæra hæfi-
leika segja fróðir menn og hefur Ijómandi
útlit, en er þó feiminn og ráðvilltur og lítur á
sjálfan sig fremur sem fórnarlamb en stjörnu.
Á liðnu ári hefur Gibson leikið aðalhlutverk í
fjórum stórmyndum og milljónirnar streyma í
vasana. Honum er ekki gefið um almenningsat-
hygli sem sakir standa og áætlar að dvelja næsta
ár heldur einangraður til að fást við ótiltekið
verkefni sem hann vill ekki ræða.
Með honum verða þó auðvitað eiginkona og
börnin fjögur. Raunin mun sú að frægð Mel Gib-
sons sem hófst má segja er hann lék hermann í
Gallopoli 1981 ætli að taka sinn toll eða eins og
hann segir sjálfur:
„Þetta gerðist allt svo skjótt, ég verð að hemla,
annars lendi ég í einhverju hrikalegu."
Sannast sagna hefur ljúfa lífið leitt hann um
tvísýna stigu. Fyrir skömmu var drengurinn
nefnilega tekinn fyrir of hraðan akstur, drukkinn
við stýrið.
má sjá afrakstur iðinna handa
skjóta upp kolli hvarvetna um
landið. En betur má ef duga skal,
áfram verður að halda og fleiri
að fá áhuga á að gróðursetja.
Ýmsir aðilar vinna verk til fyrir-
myndar á þessu sviði, ekki síst
þeir sem halda hópinn í Skóg-
ræktarfélagi Reykjavíkur.
Blm. tók einn þeirra tali, Lárus
Blöndal bóksala, sem oft og lengi
hefur gefið sér tíma til að auðga
landið með nýjum sprotum.
„Það var 1958 að ég byrjaði í
þessu. Þetta atvikaðist þannig að
ég fékk úthlutað landspildu Vfe
hektara í Mosfellssveit, og þetta
hefur verið mitt yndi síðan, ekki
síst nú á seinni árum. Það er
nefnilega fyrst núna sem ég er að
sjá grósku í trjánum sem ég
gróðursetti fyrir meira en aldar-
fjórðungi.
Við erum líklega orðnir elstir í
félaginu ég og hann Björn
Ófeigsson en stutt finnst mér
síðan við vorum yngstir og þeir
frammámenn hjá okkur t.d. Guð-
mundur Marteinsson verkfræð-
ingur og Sveinbjörn Jónsson
lögfræðingur."
— Er þetta ekki tímafrek
sjálfboðavinna?
„Jú, vissulega tekur þetta mik-
inn tíma, en það er með þetta
eins og annað, það reynist auð-
velt að finna tíma ef áhuginn er
fyrir hendi. Hér áður og fyrr á
árum.kom það fyrir á haustin að
ég var að fara á kvöldin með olíu-
lukt til að grafa holur og setja í
áburð áður en trén færu þar
niður, á vorin. Ég þurfti aldrei að
hugsa framar um áburð ef ég
notaði þetta ráð.“
— Er einhver reitur sem þú
hefur ræktað sem þér er sérstak-
lega kær?
„Ég sé allavega í huga mér
reitina á Varmá. Það er upphaf-
lega sumarbústaðaland, sem í
kringum aldamót verður vafa-
laust orðið að almenningsgarði
og sannkölluðum aldingarði.
Þetta er einn gróðursælasti stað-
urinn í sveitnni. Ég man forðum
tíð þegar við vorum að byrja að
gróðursetja að fólk hafði litla trú
á að hægt væri að rækta tré
þarna, þar sem þetta var ber
melur og gróðursnauður jarðveg-
ur.“
— Finnt þér áhugi fólks vera
að aukast á trjárækt?
„Já, núna seinustu árin. Það
sem þarf að gerast er að ríki að
sem á jarðir um allt land, úthluti
einstaklingum, fyrirtækjum og
félögum spildum þar sem þessir
aðilar geta fengið að gróðursetja
eftir vild. Þannig varð Heið-
mörkin að veruleika."