Morgunblaðið - 12.07.1985, Blaðsíða 44
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. JtJLÍ 1985
+
Faöir okkar, tengdafaöir og afi,
KRISTJÁN EINARSSON,
rafvirkiameistari,
Grettisgötu 48,
varö bráökvaddur á heimili sínu miövikudaginn 10. júlí.
Eyrún Kristjánsdóttir,
Anna Kristjánsdóttir, Tor Orstadius,
Einar Kristjánason, Guórún Guómundsdóttir,
Edda Kristjánsdóttir, Hrafn Gunnlaugsson
og barnabörn.
t
Okkar elskulega
MARY ELISE BERNDSEN,
Austurbrún 4,
andaöist í Borgarspítalanum hinn 1. júlí. Jaröarförin hefurfariö fram
í kyrrþey.
Fyrir hönd aöstandenda,
Guöríöur Christiansdóttir Hjaltested,
Signý Amby Jónsson.
+
Móöir okkar,
GUÐRÚN ÞÓRDARDÓTTIR,
Skerseyrarvegi 1,
Hafnarfiröi,
verður jarösungin frá Hafnarfjaröarkirkju kl. 13.30 í dag. Blóm og
kransar afþakkaöir en þelr sem vildu minnast hinnar látnu eru
beönir að láta Hrafnistu i Hafnarfiröi njóta þess.
Friðrik Rúnar Gíslason,
örn Eyjólfsson,
Aóalsteinn Eyjólfsson,
Hafsteinn Eyjólfsson,
Erla Eyjólfsdóttir,
Þóröur Eyjólfsson,
Finnbogi Eyjólfsson,
Halldór Eyjólfsson.
+ Útför móöur okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNARJÓNSDÓTTUR
frá Kirkjubæ,
veröur gerð frá Garðakirkju, Álftanesi, laugardaginn 13. júlí kl.
13.30. Guömundur f. Gíslason,
Magnús H. Gfslason, Bjarni Á. Gíslason,
Guöbjörg M. Gfsladóttir, Þorsteinn Gfslason, Gunnar Gfslason,
Sólveig K. Gfsladóttir, Guðmundur H. Gfslason,
tengdabörn og barnabörn.
+
Ástvinur okkar,
ALFRED LONG GÚSTAFSSON,
Lögbergi 2, Djúpavogi,
veröur jarösunginn frá Djúpavogskirkju laugardaginn 13. júlí kl.
14.00.
Birna Björnsdóttir,
bðrn, tengdabörn, barnabörn og systkini hins látna.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför
VILHJÁLMS KRISTJÁNSSONAR,
Sandholti 16, Ólafsvik.
Sérstakar þakkir sendum viö starfsfólki hjúkrunardeildar DAS,
Hafnarfiröi, fyrir góöa umönnun.
Hugborg Þorsteinsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Alúöarþakklr til allra, er sýndu okkur samúö og hlýhug viö andlát
og útför
MARINÓS KRISTINS JÓNSSONAR,
Dragavegi 8,
Reykjavík.
Katrín Kristín Hallgrímsdóttir,
Sigurlaug Marinósdóttir,
Hallgrimur Marinósson,
Arndís Sigurbjörnsdóttir
og barnabörn.
Minning:
Ásbjörn Sigur-
jónsson á Álafossi
Fæddur 26. mars 1926
Dáinn 7. júlí 1985
í dag kveðjum við góðan vin og
félaga í 20 ára starfsemi
Lionsklúbbs Kjalarnesþings,
Ásbjörn Sigurjónsson.
Hann var stofnfélagi klúbbsins
okkar í Mosfellssveit 1965, ritari
'67—’68 og formaður ’77-’78.
Við eigum margar góðar minn-
ingar frá starfi og í leik með fé-
laga okkar Ásbirni. Krafur hans
og ósérhlífni í uppbyggingu dval-
arheimilisins að Hlaðhömrum ár-
ið sem hann var formaður klúbbs-
ins verður okkur félögunum ætíð
minnisstætt.
Margar góðar stundir höfum við
átt með Ásbirni í blómaræktun
fyrir klúbbinn í Reykjahlíð hjá
Jóel. Við eldri félagarnir eigum
tré og plöntur í görðum okkar frá
Ásbirni sem hann skildi t.d. eftir
við anddyri, og spurði síðan næsta
morgun er félagar hittust í sund-
lauginni: „Fannst þú það sem ég
færði þér í gær?“
Ásbjörn eignaðist forláta út-
skurðarvél. Þá hætti hann ekki,
fyrr en við Lionsfélagar og/eða
sundfélagar höfðum gefið húsum
okkar nafn, og þá gaf hann okkur
skilti með nafninu úr völdum viði,
og má víða sjá þessi skilti á húsum
hjá vinum hans í sveitinni. Þannig
var Ásbjörn. Við vottum elsku-
legri eiginkonu hans, Ingunni, og
Sigurjóni syni þeirra innilega
samúð.
Með Lionskveðju frá félögunum.
Guðm. Jóhannesson
Að morgni sunnudagsins 7. júlí
sl. andaðist á heimili sínu á Ála-
fossi í Mosfellssveit, Ásbjörn Sig-
urjónsson, 59 ára að aldri. Það
þarf lengri tíma en nokkra daga
til að hægt sé að trúa því, að burtu
sé kvaddur og horfinn úr lífi
manns æskuvinur, samferð, sem
hófst í 9 ára bekk í barnaskóla og
lauk með samtali hálfum öðrum
degi fyrir andlát hans. Aldrei leið
langt að við heyrðum ekki hvor í
öðrum, og við námsdvalir okkar
erlendis bættu tíð bréfaskipti úr
fjarlægðinni. Eitt er víst, að burtu
er nú kvaddur um aldur fram góð-
ur drengur, sérstæður persónu-
leiki, sem sópaði að, mikill fram-
kvæmdamaður en að sama skapi
náttúrubarn. Eðli dýra og alls
gróðurs stóð honum sem opin bók
og því var unun að ferðast með
honum innanlands sem utan.
Minningarnar koma fram í hug-
ann hver af annarri, minningar,
sem ekki ber skugga á.
Ásbjörn fæddist 26. marz 1926
að Álafossi í Mosfellssveit, sonur
hjónanna Sigurjóns Péturssonar,
verksmiðjueiganda á Álafossi og
íþróttafrömuðar, og Sigurbjargar
Asbjörnsdóttur. Ásbjörn var
yngstur þriggja systkina, en hin
eru: Sigríður, fyrrum forstjóri
Sundhallar Reykjavíkur, nú hús-
freyja að Hurðarbaki í Borgar-
firði, gift Bjarna Þorsteinssyni
bónda þar, og Pétur, verkfræðing-
ur, fyrrum forstjóri Rannsókn-
arstofnunar iðnaðarins, giftur
Halldóru Guðjohnsen. Á heimilið
til Sigurbjargar og Sigurjóns kom
árið 1925 Sæunn Jónsdóttir, verzl-
unarmaður, sem síðan ólst þar
upp og er ætíð sem ein af systkin-
unum.
Æskuheimili Ásbjörns var
sannkallað myndar- og rausnar-
heimili, alltaf mannmargt og
gestkvæmt, og eigum við æskuvin-
ir hans góðar minningar frá þeim
ljúfu dögum, og þá oft í skjóli Sig-
urbjargar. Foreldra sína dáði
Ásbjörn mjög, og eftir að Sigurjón
andaðist reyndist hann móður
sinni góður sonur. Óhætt er að
segja, að hann var sambland
þeirra beggja, framtakssamur,
hlýr og góður.
Mikil umsvif voru á Álafossi í
þá daga. Á sumrin var rekinn þar
íþróttaskóli fyrir tilstilli og með
framtaki Sigurjóns, og þar var
umfangsmikill verksmiðjurekstur.
Sigurjón leiddi um langan veg
heitt vatn að Álafossi og hitaði
upp íbúðar- og verksmiðjuhús auk
sundhallar, sem hann reisti. í ið-
andi mannlífi og stórframkvæmd-
um er Ásbjörn alinn upp og við
slíkar aðstæður naut hann sín
bezt. Kyrrstaða var honum ekki að
skapi. Það var stórt Álafossheim-
ilið á þeim tíma, þegar íþrótta-
skólinn var rekinn með öllum
þeim fjölda ungs fólks, sem þar
var. Reglusemi og heilbrigt líferni
var í öndvegi. Ásbjörn var maður
framfara og framþróunar og lagði
sitt lóð á vogarskál uppbyggingar
iðnaðar á íslandi.
Ásbjörn gekk í Miðbæjarskól-
ann og stundaði nám í Verzlun-
arskóla íslands og útskrifaðist
þaðan árið 1944. Við vorum 60
skóiasystkinin, sem útskrifuðumst
þá um vorið. Á aðeins hálfum
mánuði sjáum við á bak öðrum
skólabróður okkar. Hinn 22. júní
sl. lézt Þórarinn Sveinsson, skóla-
bróðir okkar, og nú Ásbjörn, hinn
áttundi úr hópnum. Ásbjörn unni
skóla sínum, hann var uppáhald
skólasystkina sinna og sannkall-
aður hrókur alls fagnaðar. Það er
þungbært að sjá á bak öðrum
mætum skólafélaga okkar langt
um aldur fram.
Að námi loknu hóf Ásbjörn
störf við fyrirtæki föður síns,
Klæðaverksmiðjuna Álafoss. Árið
1946 hélt hann til Noregs til fram-
haldsnáms. Varð sú dvöl styttri en
til stóð, því að árið 1947 sneri
hann aftur heim til starfa við
fyrirtækið vegna veikinda föður
síns. Veitti hann því forstöðu allt
til ársins 1968, þegar fyrirtækið
var selt. Þeir rúmu tveir áratugir,
er hann veitti fyrirtækinu for-
stöðu, var eitt mesta framfara-
skeið í sögu þess. Hvort tveggja
var, að umskipti urðu í húsa- og
vélakosti fyrirtækisins. En ekki
var þar við setið, því að Ásbjörn
hefur ávallt verið sérlega hug-
kvæmur og snjall í allri vöru-
þróun. Skal hér minnzt þess, að
ein af undirstöðum í ullarvöru-
framleiðslu og ekki síður í útflutn-
ingi okkar íslendinga hefur verið
„hespulopi", sem hefur fært
ómældar tekjur í okkar þjóðarbú.
Er engum einum manni meir að
þakka þessa þýðingarmiklu ull-
arvöruframleiðslu en Ásbirni Sig-
urjónssyni, sem átti ailan veg og
vanda að því, að „hespulopinn"
varð að veruleika.
Eftir að fyrirtækið var selt,
starfaði Ásbjörn áfram við það
sem sölustjóri. Nokkrum árum
síðar hætti hann þar störfum og
sneri sér að eigin rekstri bæði á
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð, hjálp og vinarhug við andlát
og útför hjartkærrar dóttur okkar og systur,
SIGRÍDAR SOFFÍU ÁSGEIRSDÓTTUR,
Stóraavæði 4,
Granivík.
Elísa Ingólfsdóttir, Ásgeir Kristinsson,
Heimir Ásgeirsson,
Ingólfur Kristinn Ásgeirsson.
sviði innflutnings og framleiðslu.
Verður því þó ekki á móti mælt, að
á engan hátt gat athafnaþrá, sem
honum var í blóð borin, notið sín
eins og á fyrri tímum uppbygg-
ingar, þegar allt iðaði af mannlífi
og stórframkvæmdum á Álafossi.
Heillaspor ævi sinnar steig
Ásbjörn hinn 5. ágúst 1950 er
hann giftist eftirlifandi konu sinni
Ingunni Finnbogadóttur frá Sól-
völlum í Mosfellssveit. Ingunn er
dóttir Finnboga Helgasonar
bónda þar og konu hans, Ingi-
bjargar Bjarnadóttur, en hún lézt
1979. Ingunn er glæsileg kona og
einstök húsmóðir, sem var styrk-
asta stoð í Iffi hans. Heimilislífið
var fagurt með einstökum heimil-
isföður og einkasyninum, honum
Sigurjóni, sem hefur frá fyrstu tíð
verið þeirra sólargeisli. Sigurjón
fæddist 21. júní 1954 og starfar
hjá Jarðhitaskóla Orkustofnunar,
mikill efnismaður. Unnusta hans
er Ingibjörg Sigurðardóttir
menntaskólakennari. Ingunn hef-
ur undanfarin ár starfað við
sundlaugina á Varmá í Mosfells-
sveit.
Ásbjörn lét félagsmál sig miklu
varða hvort heldur var innan
sveitar eða utan. Hann var for-
maður Ungmennafélagsins Aftur-
eldingar í Mosfellssveit, stofnandi
og fyrsti formaður Sjálfstæðisfé-
lagsins Þorsteins Ingólfssonar, sat
í hreppsnefnd Mosfellshrepps í
átta ár og var stofnandi Ly-
onsklúbbs Mosfellssveitar. Djúp
spor markaði hann í handknatt-
leiksíþróttina á íslandi með for-
mennsku sinni í Handknattleiks-
sambandi íslands í tfu ár. í stjórn
Félags íslenzkra iðnrekenda var
Ásbjörn i áraraðir. í öllu, sem
hann tók sér á hendur, var hann
eldhugi, fylginn sé'- og þeim
málstað, sem hann barðist fyrir.
Hús sitt á Álafossi byggðu Ing-
unn og Ásbjörn árið 1955. Hvort
heldur var í litla húsinu þeirra á
Álafossi eða í hinu nýja, glæsilega
húsi þeirra, alls staðar rikti þessi
hlýi og góði heimilisbragur. Ás-
björn var sannkallaður heimilis-
maður, gestrisinn, barngóður, hlýr
og kátur. Hann var ræktunarmað-
ur, hafði ávallt dýr í kringum sig,
sem hann talaði við og skildi og
öllum leið vel í návist hans.
Á kveðjustundu leitar hugurinn
til baka. Minningarnar verma en
söknuður sækir á hugann eftir 50
ára vináttu. Við skólasystkinin úr
Verzlunarskóla íslands frá árinu
1944 þökkum Ásbirni Sigurjóns-
syni samfylgdina og allt sem hann
var okkur.
Ég og fjölskylda mín þökkum
honum vináttuna og gleðina em
fylgdi honum og allar góðu sam-
verustundirnar, sem aldrei líða úr
minni.
Við andlát Ásbjörns sendum við
Ingunni, Sigurjóni og Ingibjörgu
okkar hlýjustu kveðjur. Enginn á
nú meir um sárt að binda en þau
sem hann unni mest. Megi minn-
ingarnar um eiginmanninn, föður-
inn og drenginn góða nú verða
þeim styrkur.
Blessuð sé minning Ásbjörns
Sigurjónssonar.
Hjalti Geir Kristjánsson
Ásbjörn vinur minn á Álafossi
er nú allur langt um aldur fram en
hann varð bráðkvaddur að heimili
sínu sl. sunnudagsmorgun. Ás-
björn átti við nokkra vanheilsu að