Morgunblaðið - 20.07.1985, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. JÚLl 1985
Við undruðumst oft félagarnir
hversu geysilegt þrek Bragi hafði
til að sinna jöfnum höndum
10—12 klst. vinnu á dag við fyrir-
tækið ásamt búskapnum. En þeg-
ar áhugamál og vinna fara saman
ásamt rnikilli samheldni innan
' fjölskyldunnar virðist þetta vera
hægt. Að vísu var Bragi enginn
meðalmaður. Hann var talsvert
meira. Hann var þrekmaður mik-
ill að burðum og vexti og varð
aldrei misdægurt fyrr en hann
kenndi sér þess mein fyrir ári síð-
an, sem varð banamein hans að-
eins fimmtugur að aldri. Bragi
hefði heldur aldrei sætt sig við
það hlutskipti að dvelja lengi
sjúkur maöur án batavona.
Nú, þegar kallið er komið, kem-
ur margt upp í hugann. Ekki verð-
^ ur Braga á Miðhúsum svo minnst,
að ekki sé getið um hina einstöku
kímni hans og hnyttnu tilsvör.
Engan skaðaði hann með orðum
enda orðvar og fordómalaus þegar
rætt var um menn og málefni, en
menn sátu stundum orðlausir og
hugsandi eftir þegar þeir ætluðu
að skemmta sér á hans kostnað
eða annarra.
Áður var minnst á áhugamál
Braga. Auk hestamennskunnar,
en hann var félagi í Hestamanna-
félaginu Geysi, var hann virkur
félagi í Rotaryklúbbi Rangæinga
og fagfélagi sínu, Meistarafélagi
Suðurlands. Þá er ógetið eins af
hans stærstu áhugamálum þar
^ sem hann fékk mikla lífsfyllingu,
en það voru ferðir inn á afrétt
Hvolhreppinga, Emstrur. Þaðan
áttu Bragi og Ragnhildur margar
af sínum bestu minningum. Auk
þess að fara í skemmti- og skoðun-
arferðir í Emstrur vann Bragi þar
ásamt fleiri áhugamönnum í
Hvolhreppi að ýmsum framfara-
málum og ber þar hæst smíði brú-
ar yfir Innri-Emstruá og síðar
smíði sælu- og leitarmannahúss.
Það þykist ég vita, að hans verði
sárt saknað í Emstruleiðangrum í
framtíðinni hvort sem um er að
ræða skemmti- og vinnuferðir eða
björgun fjár úr djúpum árgiljum.
ótalin eru ýmis trúanaðarstörf
sem Braga voru falin. Hann tók
við hreppstjórastarfi af tengda-
föður sínum, Lárusi Ág. Gíslasyni,
þegar hann lét af störfum fyrir
aldurs sakir. Auk þess voru hon-
um falin ýmis trúnaðar- og nefnd-
arstörf af hálfu hreppsfélagsins
og búnaðarfélagsins.
Bragi var mikill gæfumaður í
einkalífi. Að vísu missti hann
móður sína ungur eins og áður er
getið og það markar ávallt djúp
spor í barnssálina. En hann eign-
aðist í staðinn góðar fjölskyldur,
fyrst sem barn og unglingur og
síðan góða eiginkonu en þau voru
hvort öðru mikils virði. Hann
eignaðist góða tengdaforeldra sem
tóku honum opnum örmum á
heimilið og ekki hvað síst eignað-
ist Bragi fjögur mannvænleg börn
og fjögur barnabörn sem voru
hans augasteinar, enda hafði hann
mikið dálæti á börnum. Þeirra
harmur er mestur við missinn.
Börn þeirra Braga og Ragnhild-
ar eru: Ölöf Lilja, húsmóðir, fædd
Síðbúin kveðja:
Jakob Jónsson
ufirþingvörður
Fátækleg kveðjuorð skulu færð
á blað, yljuð innilegri þökk fyrir
kynnin kær. Hugljúf er sú mynd,
er í muna bærist, þegar yfirþing-
vörður okkar hefur staðið sína
hinztu vakt.
Nú hefur þetta síunga hraust-
menni, þessi trausti og grandvari
þegn, hinn trygglyndi vinur vina
sinna, lokið sinu drjúga dagsverki.
Einhvern veginn mun allt verða
öðruvísi en áður á göngum þings-
ins, þó andblærinn lifi með þeim,
sem þekktu Jakob og fengu notið
fágætlega góðra starfa hans.
Hversu örstutt en þó umliðið frá
því hann gerði þar að gamni sínu,
* gaf út sín Ijósu og glöggu fyrir-
mæli, hafði á öllu ærna gát og
leysti vandamálin vel og fljótt sem
ætíð áður. Engan óraði þá fyrir
því, að svo skammt væri eftir ævi
hans, því enginn sá þess stað, að
illur gestur hefði þegar gert
strandhögg svo alvarlegt, að engu
var eirt.
Hugsunin skörp, viðbrögðin
snör, stjórnunin örugg sem áður,
og list hans að gleðja mann með
góðri sögu eða yndislegri eftir-
hermu söm við sig. Gott er að geta
staðið svo sína „pligt“ til hins síð-
asta, og gera það með slíkri rögg-
semi og reisn.
Jakob fékk í vöggugjöf góða eig-
» inleika, andlegt og líkamlegt at-
gjörvi hans fór ekki framhjá nein-
um. Fumlaust var að hverju verki
gengið, góðlátleg glettni glitraði í
tilsvörum hans og athugasemdum,
honum varð ekki orðs vant og oft
sagði ég honum, að betur mundi
hann sóma sér í ræðustóli Alþing-
is en margur okkar sem þar mæl-
ir.
Hverri gamansögu hans fylgdi
hlýlegur eftirmáli, því illmælgi
var honum víðs fjarri, öllu þvi
góða haldið til haga, án þess að í
nokkru kæmi niður á kímni sög-
-54 unnar. Þannig var Jakob, heil-
steyptur og hreinlyndur, sam-
vizkusemin honum í blóð borin og
aldrei hætt við hálfunnið verk.
Að vinna vel og vinna hratt,
leggja sig í ham í stóru og smáu
voru þau „mottó", sem ávallt var
unnið eftir.
Einlægni vináttunnar met ég þó
■* *- mest alls. Hana fann maður jafnt
í hlýju og styrku handtakinu, sem
í ylhýru brosinu, sem honum var
svo eiginlegt.
Þar munu margir sakna vinar í
stað, sendlarnir ungu sem lærðu
margt undir handarjaðri hans,
sem og þingmennirnir, er nutu að-
stoðar hans í öllum greinum, að
ógleymdum öllum öðrum, sem
hann átti við hin margvíslegustu
samskipti. Hann átti ríka réttlæt-
iskennd, fór aldrei í manngreinar-
álit, maður alvöru er við átti, og
gleðin og gamanið áttu sín ríku
ítök. Horfinn er af sviði óvenju vel
gerður og góður þegn, sem ævi-
langt gerði skyldu sína og ívið bet-
ur.
Ég kveð Jakob yfirþingvörð
klökkum og þakklátum hug. Sú
mynd er mér hugumkær er ég á og
mun eiga af þeim manni, er flest-
um betur átti skilið nafngiftina
fornu: „drengur góður“.
Hann geymdi æskunnar eld
innra með sér ævilangt, varðveitti
barnið í sjálfum sér, miðlaði öðr-
um ríkulega af auðlegð síns stóra
hjarta, sem nú er hætt að slá.
En hann lét okkur eftir auðlegð
margra minningamynda, sem ég
geymi í þakklæti og birtu þeirrar
fullvissu, að andi hans lifi áfram
með okkur.
Blessuð sé sú minningamynd.
Eftirlifandi eiginkonu og öðrum
ástvinum eru sendar einlægar
samúðarkveðjur.
26. nóvember 1957, gift Sigfúsi
Öfjörð. Þau eiga tvö börn og búa á
Selfossi. Lárus Ágúst, sagnfræð-
ingur og nemi í húsasmíði, fæddur
24. september 1959, sambýliskona
hans er Elísabet Coehran og eiga
þau heimili í Reykjavík. Bryndís
Bára, húsmóðir, fædd 28. október
1961, sambýlismaður hennar er
Guðjón Jónsson, eiga þau tvö börn
og búa á Miðhúsum. Yngst er Sæ-
rún Steinunn, verslunarstúlka,
fædd 18. janúar 1963, trúlofuð
Guðjóni Steinarssyni og búa þau á
Miðhúsum.
f veikindum föður síns tók Lár-
us við hlutverki hans í Ás hf. Það
var Braga mikill styrkur og hugg-
un þegar Lárus, sem nýlokið hafði
löngu háskólamámi, hóf nám í
húsasmíði þegar veikindin bar að
garði í fyrra. Lárus hefur alla tíð
frá unga aldri unnið við smíðar á
sumrin hjá föður sínum og síðar
hjá Ás hf. og kann hann því tökin
á faginu. Það er því gott til þess að
vita fyrir okkur, hina eftirlifandi í
fyrirtækinu, að Bragi er ekki með
öllu horfinn frá okkur með Lárus
sem fulltrúa sinn og einn af full-
mektugum í áhöfninni.
Mig skortir þekkingu til að fara
nánar út í ævistörf Braga Run-
ólfssonar, enda reikna ég með, að
hann sé mér lítið þakklátur fyrir
að skrifa eftirmæli um sig látinn
jafn hógvær og lítillátur sem hann
var um sína hagi. Eitt veit ég þó
með vissu, að umhyggja hans fyrir
fjölskyldu sinni og velferð hennar
sat í fyrirrúmi. En nú blasir það
við okkur öllum, að jarðnesku lífi
Braga Runólfssonar á Miðhúsum
er lokið eftir aðeins 51 ár. Annað
líf tekur við, sjálfsagt göfugra.
Víst er um það, að vanti smiði þar
verður þeim ekki í kot vísað með
Braga nálægan.
Fyrir hönd okkar félaganna í
Byggingafélaginu Ás hf. og fjöl-
skyldna okkar vil ég þakka Braga
Runólfssyni samfylgdina. Við
kveðjum traustan og góðan vin
okkar í bili.
Mikill og sár harmur er kveðinn
að aðstandendum Braga Runólfs-
sonar. Þeim vottum við í Bygg-
ingafélaginu Ás hf. dýpstu samúð-
ar og biðjum góðan Guð að styrkja
þau. Þeirra mikla huggun er sú
vissa um að nú líður Braga vel.
Guð blessi minningu hans.
Aðalbjörn Kjartansson
Djúpivogur:
Söfnuðu til hjálparstarfsins
DjápaToxi.
Á DÖGUNUM tóku nokkur börn hér á Djúpavogi sig til og héldu
hlutaveltu i hverfinu sínu til ágóða fyrir Hjálparstofnun kirkjunnar.
Þau söfnuðu 1230 krónum, sem lagðar voru inn á póstgíróreikning.
Börnin eru Margrét lvarsdóttir, Helga Emilsdóttir, Auður Eysteins-
dóttir og Guðjón Bergur Jakobsson. — Ingimar
Þórshöfn
Söfnuðu til kirkjubyggingar
Þessar ungu stúlkur, Karen Konráðsdóttir, Aðalheiður Níelsdóttir og
Rakel Sölvadóttir tóku sig til fyrir nokkru og héldu hlutaveltu til
ágóða fyrir kirkjubyggingu á Þórshöfn og söfnuðust um tvö þúsund
krónur. Mjór er mikils vísir og segja þær stöllur að þetta sé aðeins
byrjunin á frekari söfnun. Áhugi er að vakna fyrir byggingu kirkju á
Þórshöfn og hefur henni verið valinn staður í skipulaginu.
LOFTORKA sýnir einingahús í Grafarvogi, Funafold 1,
laugardag og sunnudag 20. — 21. júlí kl. 1—7
einnig 27. — 28. júlí.
Húsiö er sýnt málað og meö innréttingum.
Viöarklæöningar og fulningahuröir frá Innrétt-
ingamiöstööinni Ármúla 17a.
Innréttingar, gluggakistur og skápar frá Tré-
smiöju Þorsteins og Árna, Selfossi.
Komiö og kynniö ykkur kosti
na?ir
•RKA
LOFT ORKUHÚSANN A
Skipholti 35, s. 84090, 83522.
Engjaási 1, Borgarnesi, s. 93-7113.
Helgi Seljan