Morgunblaðið - 16.11.1985, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR16. NÓVEMBER1985
áster...
.... varanlegt
htmdtak.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rlghts reserved
»1SB5 Los Angeles Times Syndicate
ðeðtiMi
Ég sit í baðkarinu!
Þeir eru að biðja okkur að
koma til þeirra á rannsókn-
arstofuna til þess að skoða
nýja límið, sem þeir eru
búniraðfinnaupp?
* L'ATrU EKKI E/NS 06 pú HAFIR ALPZEI
Séo GOLFBRAUT 'AÐOK! "
Óvenjuleg framkoma í viðskiptum
Vegna skrifa Matthíasar G. Pét-
urssonar í Velvakanda í gær, þykir
mér rétt að gera eftirfarandi at-
hugasemdir: Matthías segir í pistli
sinum, að hann hafi keypt umrætt
blöndunartæki í verzlun okkar
fyrir nokkru . Við þetta er það að
athuga, að í samtali við Harald
Bjarnason, sölustjóra, sagðist
Matthías hafa keypt tækið í verzl-
un okkar að Skúlagötu 30, en þaðan
flutti verzlunin árið 1981, þannig
að það sem Matthías kallar „fyrir
nokkru" eru raunverulega u.þ.b. 4
ár. Ekki gat Matthías lagt fram
nótu til staðfestingar á því að
varan hafi yfirleitt verið keypt
hjá okkur, enda hefur komið í ljós,
að Matthías er alls ekki viss um
hvar tækið var keypt, þar sem
hann fór áður í Byggingavöru-
verzlun Isleifs Jónssonar hf. og
fullyrti að tækið væri þaðan komið
og leitaði eftir endurgreiðslu þar.
Fullyrðingar Matthíasar um ólið-
legheit eru út í hött, þar sem
honum var annars vegar boðið að
taka tækið í umboðssölu fyrir hann
eða taka við tækinu gegn innleggs-
nótu, sem hann gæti notað til út-
tektar á öðrum vörum. Þetta er
boðið, þrátt fyrir að ekki liggur
fyrir að tækið hafi verið keypt
hjá okkur, en þó svo væri, þá fyrir
4 árum. í verzlun sem verzlar með
byggingavörur er það daglegt
brauð að vörum sé skilað eða skipt,
þar sem t.d. tengihlutir eru oft
keyptir í ríflegu magni svo að ekki
þurfi að senda menn af bygginga-
stað ef eitthvað vantar upp á.
Þetta gerum við dagiega án nokk-
urra árekstra, enda vitum við að
viðskipti byggjast að miklu leyti á
lipurð og kurteisi beggja aðila.
Þetta hefur okkur tekist nokkuð
vel í þau hartnær 70 ár sem fyrir-
tækið hefur starfað. Mér þykir
Rjúpnayeiðimenn
sýni skynsemi
Nú er rjúpnavertíðin hafin enn
einu sinni og menn farnir að villast
í fjöllum landsins. Það er annars
furðulegt að menn skuli vera að
þvælast í þoku og slagviðri uppi um
regin fjöll og kunna ekki að gæta
fóta sinna.
Það er dýrt að leita, með öllum
miður að Morgunblaðið skuli ekki
leita sjónarmiða beggja aðila í
máli sem þessu, einkanlega þar
sem beinlínis er farið rangt með
staðreyndir og ómaklega vegið að
starfsmanni fyrirtækisins í grein
Matthíasar. Ég vona að Matthíasi
takist að selja blöndunartækið sitt
sem allra fyrst, en hann er þá
væntanlega reiðubúinn til þess að
endurgreiða kaupandanum tækið
eftir svo sem 4 ár, ef í ljós kemur,
að viðkomandi hefur ekki not fyrir
tækið. Með þökk fyrir birtinguna.
Hjörtur Örn Hjartarson,
framkv.stjóri
J. Þorláksson & Norðmann hf.
þeim mannafla og tækjum sem beitt
er þegar menn týnast. Það verður
því að gera þá kröfu til rjúpnaveiði-
manna, sem og annarra, er fara um
öræfi landsins, að þeir hagi ferðum
sínum af skynsemi og forsjá. Að
álpast upp á fjöll þegar skammdegið
nálgast og allra veðra er von, er
varhugavert ef menn eru ekki ferða-
vanir og vel útbúnir.
En af því að ég er farinn að tala
um rjúpuna þá hefir mér oft fundist
ýmsir fordæma veiðina óþarflega
og með hálfgerðum slepjutón. Hitt
er svo annað mál, að það ætti að
banna með öllu notkun snjósleða við
þessar veiðar eins og mun tíðkast í
Þingeyjasýslum. Rétt væri að tak-
marka veiði við tiltekinn fjölda
fugla, t.d. 30 rjúpur hver veiðimað-
ur. Sumir eru farnir að stunda þetta
og hætta annari vinnu meðan skot-
veiðitíminn er. Þetta er óhæfa og
of mikil græðgi. Fjárgræðginni fylg-
ir gjarnan ofurkapp og gírug augu,
sportveiði þekkja þessir menn ekki.
Veiðimaður
spurt og svarad
Lesendaþjonusta MORGUNBLAÐSINS
Um leik Liverpool og Coventry
Knattspyrnuunnandi spyr:
Hvernig stóð á því að auglýstur leikur Liverpool og Coventry
var ekki sýndur í sjónvarinu laugardaginn 9. nóvember sl. Ég missi
aldrei af leik Liverpool og skipti því um vakt í vinnunni til að
geta horft á leikinn. Varð ég því fyrir miklum vonbrigðum á laugar-
daginn þegr sagt var að annar leikur yrði sýndur í staðinn.
Svar Bjarna Felixsonar:
Rétt er að fyrirhugað var að sýna nefndan leik í sjónvarpinu.
Hins vegar komu skyndilega boð frá Englandi um að ekki ætti að
taka upp þennan leik heldur leik Watford og Aston Villa og ákvað
ég að fá þann leik sendan, frekar en engan. Kom ég boðum til allra
dagblaða um breytingu á dagskrá og var skilmerkilega skýrt frá
því í tæka tíð.
Víkverji skrifar
Eg er svo hamingjusöm, að ég
á ekki til orð“, sagði Hólm-
fríður Karlsdóttir meðal annars,
þegar búið var að kjósa hana feg-
urstu konu heimsins á fimmtu-
dagskvöldið. Nokkrar umræður
hafa jafnan orðið um gildi fegurð-
arkeppni, þegar hún stendur yfir
og sýnist sitt hverjum. Sigrar ís-
lenzkra stúlkna í Fegurðarsam-
keppni Norðurlanda og keppninni
um titilinn Ungfrú heimur eru út
af fyrir sig ánægjuefni, bæði fyrir
stúlkurnar sjálfar og okkur hin.
Víkverji sér ekki ástæðu til að
amast við fegurðarsamkeppni,
frekar en keppni á öðrum sviðum,
svo framarlega sem vel er að mál-
um staðið. Sú auglýsing, sem
Hólmfríður Karlsdóttir er landi
og þjóð þessa dagana, er af góðu
tagi og sýnir, að þegar val okkar
tekst vel, þá er kvennalandslið
okkar á þessu sviði ekkert síðra
mál, en önnur landslið; til að
mynda í handbolta, knattspyrnu
eða skák, nema síður sé.
XXX
að virðist liggja djúpt í eðli
Reykvíkinga og annarra á
Stór-Reykjavíkursvæðinu að vera
jafnan seinir fyrir með vetrar-
búnað bíla sinna. Alltaf er það
svo, þegar fyrstu vetrarhálkur
verða, að yfirgnæfandi fjöldi öku-
manna er á vanbúnum bílum,
sjálfum sér og öðrum til tións.
Reyndar er rangt, að kenna
höfuðborgarbúum einum slíkan
trassaskap, því svo annað dæmi
sé tekið, gengur engin rjúpnaveríð
í garð, án þess að einhverjir veiði-
menn týnist. Og þegar þeir finnast
eftir mannmarga og erfiða leit, þá
reynast þeir illa búnir til þessara
ferða.
Við fslendingar ættum að hafa
það jafnan í huga, að þegar á
haustið líður, svo ekki sé nú talað
um þegar fram á vetur kemur, er
það skylda okkar að hafa ekki öll
segl við veðri.
XXX
Víkverji brá sér í verzlun um
síðustu helgi og keypti vörur
fyrir 199 krónur. Afgreiðslumað-
urinn tók við 500 króna seðli og
gaf 300 krónur til baka. Víkverji
beið eftir einni krónu til viðbótar,
en afgreiðslumaðurinn gerði sig
líklegan til að afgreiða næsta
mann. Víkverji spurði hverju sætti
— hvort hann ætti ekki að fá eina
krónu enn? — Nú, vildruðu fá hana
líka? spurði afgreiðslumaðurinn.
Þetta sýnir betur en margt annað
hvar blessuð krónan okkar er á
vegi stödd.
XXX
Nýr veitingastaður er nú kom-
inn þar sem Hestamannafé-
lagið Fákur hafði áður aðsetur við
Breiðholtsbraut í Reykjavík. Það
þykja varla tíðindi lengur, að
menn hefji veitingarekstur — svo
algengt er það nú — nema hvað
þessi heitir því' íslenzka nafni
Sprengisandur. Veitingahúsaeig-
endur hafa verið gagnrýndir fyrir
það hér í blaðinu að sækja nöfn á
staði sína til útlanda og er því
þessu nafni fagnað hér í dálkum
Víkverja.
XXX
Hrakningasaga þjóðhátíðar-
gjafar Bandaríkjmaanna til
okkar fslendinga, risafurusneiðar-
innar úr ríki Reagans, er öll hin
neyðarlegasta. I forystugrein
Morgunblaðsins er því haldið
fram, að átölulaust hefði verið af
okkar hálfu, þótt þessi gjöf hefði
beðið önnur þréttán hundruð ár, úr
því sem komið var.
En 3neiðin er mætt til landsins.
Ög nú blasir sá vandi við ráða-
mönnum að koma henni fyrir
þannig að ekki skyggi á annars
ágæt samskipti okkar og Banda-
ríkjamanna. Lausnin er auðvitað
sú, að sneiðin verði geymd, þar sem
enginn sér hana næstu þrettán
hundruð árin og kemur Víkverji
þeirri ábendingu hér á framfæri
við stjórnvöld, að þau setji sneið-
ina á stall í öðru óskabarni sínu,
sem er Þjóðarbókhlaðan.
M -.1' ..