Alþýðublaðið - 14.01.1932, Qupperneq 4

4
KfcPYÐOBfeAÐlÐ
t. d. algengt a‘ð tala um, ef rafið
er stykki úr tré, flaski, seni kalila'ð
er, óviljandi eða af klaufaskap,
þá er pað kallað að flaska tréð,
en pað pykir ekki smiðsLegt ef
smiður rífur stykki úr trénu, sem
hann er að smíða. Þykir mér pví
líklegt, að sambandið á milli pess
að flaska tré og flaska á 'eiin-
hverju, sem gerandinn hafðá ekki
búist við, sé pað sama. I báðum
tilfellunum er petta notað um
klaufaleg mistök gerandans. Þætti
mér líklegt, að petta orð væri
skylt orðinu flak, sem er haft um
leifar af eánhverju, sem áður heíir
verið stærra eða meira, t. d. skips-
flak, sem er leifar af skipsskrokfc
eða hluti af honum.
13.—1,—31.
J. P.
Frú Gritta hefir
áhyggjur.
Frú Gritta hefir áhyggjur. Mað-
urinn hennar sagði henni í gær,
að hann yrði að draga af pekn
peningum, sem hún hingað til
hefði fengið til húshaldsins, —
pví að nú hefðu framkvæmdar-
stjóralaunin lika verið lækkuð.
Þetta eru Ijótir tímar. Frú GrLtta
spurði ekki eftiir pví, hve rnörg-
um verkamönnum hefði verið
sagt upp. Hún h-efir nóg með
sínar eigin áhyggjur. Hvers vegna
ætti hún a'ð brjóta heilann uni
áhyggjur verkamannskoinumxar,
hennar Grétu? Og pó gengur hún
líka um gólf í dag í • prönigu
stofukytrunni siuni og brýtur
heilann um pa'ð, hvað nú bí'ði
hennar og barnanna. Manninum
hennar hefir verið sagt upp. Nú
hafa pau ekki annað til að lifa
af en atvi'nnuleysiisstyrkinn, og
pegar hann er á enda ekki anmað
en kreppuhjiáipina. Me’ð hverju
eiga pau eiginlega að bofga húsa-
leiguna? Börnin eiga enga heila
skó á fæturna og hún sjálf enga
vetrarkápu, og maðurinn . . . og
hvað tekur við pegar kreppu-
hjálpin er á enda? En Gréta má
ekki vera að pví að hugsa lengur
um petta; hún parf aö hugsa
fyrir miðdegismatnum, og svo
parf hún aö lengja ermarnar á
treyju sonar síns og stoppa sokka
mannsins. Yfir öllu pessu gleym-
xr hún áhyggjunum, en ðftir verða
djúpar hrukkur á enninu og í
kringum munninn, án pess að hún
ha.fi hugmynd um.
Það er ekki eins létt að sjá á-
hyggjurnar á andliti frú Grittu.
, Það er jafn slétt og faUegt eins
og pað hefir verið og auk pess
vandlega púðrað; ekki með „rou-
ge“; hún parf pess ekki með. Að
eins varirnar eru örlítiö og pó ó-
merkjanlega rauðmálaðar. Það er
enn pá fyrri hluti dags, og fram-
kvæmdarstjórafrúin veit, hvað
viö á. Hún hefir áhyggjur, en
raunasvipurinn, sem pær áhyggj-
ur setja á andlit hennar, og
griemjan yfir peim, sem sjá má
á gangi hennar, fara sérstaklega
vel við svarta pelsinn og litla,
svarta veiðimannahattinn, sem
halilast svo „kókett“ á ljósu hár-
lokkunum. Og hann fer líka vel
við strákhnokkann, sem gengur
við hliðina á henná, í (löngum ma-
trósabuxum og með alvöiusvip
alveg eins og Jackie Googan. Það
eina, sem ekki' á hér við, er prátt
fyriir eirlituðu silaufuna, sem hann
ber, brúni láitli hundurinn, sem
eltir pau, ýmiist ti-1 hægri eða
vinstrá, oft langt á undan peim
eða á eftiir, án pess að skeyta
nokkru pví, sem frú Grittia eða
Fred látlá kalla til hans.
Frú Griitta svaf vel prátt fyrir
pær sorglegu fréttir, sem maöur-
inn fær'ði henni. En nú, á lieiðinni
mil'li búðanna, brýtur hún stöð-
ugt heilann um pað, hvernig hún
eigi að ráða fram úr pessum
vandræðum. Hún verður aö
lækka launin við Maríu, viinnu-
konuna; á pessum tímum er eng-
inn vandi að fá duglega vinnu-
konu fyriir tuttugu krónur á
mánuðii. Hún ætlar líka að tala
við fiðilukennarann hans Freds og
viið stúdentinn, sem gefur hon-
um aukastundiir. Hver veif nema
danzkennarimn hennar geri sig á-
nægðan með ofuriítiö minna fyr-
ir tímann. Að vísu er hann heims-
frægur danzkennari og afar-eft-
irsóttur af fína fólkinu. Frú Gritta
sér undir eins, að hún má ekki
gera sér vonir um aö lækka
penna útgjaidalið. En hún verður
að fresta pví að kaupa sér nýjan.
„selskaps“-kjóJ. Því að kjól, sem
ekki er eftir nýjasta Parísarsniði,
getur hún, framkvæmdarstjóra-
frúin, ekki sætt sig við. Kjóllinn
frá í fyrra, sem ungfrú Bumm
er að breyta, er lika ágætur; en
sex krónur á dag má hún ekki
borga henni fyrir pað; pað er
virkilega of mikið. Það verður
hún að segja henni afdráttarlaust.
Slikar upphæðir er ekki hægt að
borga á öðrurn eins tímum Og
pessum. Og nýja „sels,kaps“-kjól-
inn verður hún hvort sem er að
fá í næsta mánu’ði, hvað sem
hann kostar.
Fred rórillar við hliðina á
mömmu sinni úr einni bú'ð í aðra..
úr einni götu í a'ðra. Hann pegir,
af pví að hann veit af eigin
reynslu, að pað er erfitt a'ð tala
við hana um annað en pað, sism
hún sjálf finnur upp á. Auk pess
hefir hann nóg mn aö hugsa. Rétt
áðan sá hann sorpvagn og horfði
á, hvernig steypt var úr hoilum
kössum upp á hann. Nú var hann
að hugsa um pað, hve gaman pað
hlyti' að vera að aka svona
sorpvagni. Honum fanst lyktiin af
sorpinu svo góð, og jxessi vél svo
leyndardómsfull, sem gleyptj
parna innihaldið úr pessum stóru,
skítugu kö'ssum.
Á m-eðan Fred er að velta pessu
fyriir sér er hundurinn ko-mánn i
kunningsskap viö ganilan betlara,
sem siitur upp viö húsvegg ,og
Téttir tréfótinn út á götuna. Hur.d-
urinn stekkur geltanidi' í kring um
hann, pyí a'ð han,n finnur pað á
Ivktinni að hann rnuni hafa pylsu
með lauk í vasanum. Frú Gritta
verður líka vör við betlarann. Og
þótt hún hafi sj.áilf áhyggjur, pá
fánnur hún pó enn pá tiíl með-
aumkunnar með þeim, sem bágt
eiga. Hún dregur tíeyring upp
úr peningabuddunni og fær Fred
hann: „Gefðu gamia manntlnum
pietta!" Og um leið og hún lítur á
Fred man hún, a'ð hún hefiiir ekki
talað eitt orð við hann á allri
leiöinni. „Á eftir förunr við inn
á kaffihús og fáum okkur kökur
með rjóma,“ bætir hún við og
horfir hughreystandi á Fred.
Og hennii fiinst hún standa sig
vel við pað að fá sér sjálf ofur-
látla hressingu á eftir öllum
pessum áhyggjum.
Trude E. 'Schulz.
Um daginn og veginn
Unglingast. UNNUR nr. 38. Jóla-
trésfagna'ður ó niorgun, föistiu-
dag, í G.-T.-húsinu kl. 7 e. m.
Aðgöngumiða vitjist í Bratta-
! götu í kvöld kl. 8.
Unglingastúkan BYLGJA heldur
nýjórsfagnað með allis konar
skemtóatriðum og danzi næst
komandi sunnudag kl. 3 síðd.
í fundarml templara vi'ð Bröttv-
götu. Aðgöngumiðar verða af-
hentir skuldlausum meðlimium
stúkunnar og gestum hennar ó
morgun (föstudag) frá kl. 3—7
síðd. á sama stað og kosta 50
aura fyrir börn og 1 kr. fyrir ,
fulliorðna (par í innifalið mjólk
og kökur). — Skorað á meðlimi
stúkunmar og ' styrktarmenn
h-ennar að, Ijölmenna. Ung-
lingastúkan Díana tekur pátt
í fagnaðinum. Gœzlumenn.
Kristmann Guðmundsson
rithöfundur var boðiinn í haiuist
ti'l Gautaborgar til að haida par
fyri'rlestur fyrir Sænsk-íslienzka
félagið. Talaði hann um daglegt
líf á íslandii á landnámsöldiiinni.
(FB.)
Bifreiðafærðin.
1 morgun brutuist bifreiðar til
Hafnarfjarðar, en víða urðu pær
að fara utan við veginn. Var og
orðið ófært pangað nálægt há-
degi.
Lausanneráðstefnan.
Utanríkisráðherra Bandaríkj-
anna segir, að Bandarikin muni
ekki taka þátt í henni. (FB.-
fregn.)
Túlipanar
fást daglega hjá
Vald. Poulsen,
Klapparstíg 29. Sími 24.
Þórðarson, Ránargötu 9A, sími
1655.
Útuorpid í kvöld: Ki. 19,05:
Þýzka, 2. fl. Kl. 19,30: Veður-
fregnir. Kl. 19,35: Enska, 2. flokk-
ur. Kl, 20: Erincii: Verzlunarmál,
I. (Helgi P. Braem). Kl. 20,30:
Fréttir. Kl. 21,05: Hljiómleilkarii
Píanó-spil. (Emiil Thoroddsen.)
KI. 21,20: Upplestur. (Frú Ragn-
heiður Jónsdóttir.) KL 21,35:
Hljómileikar: Fiðla — píanó: Ein-
ar Sigfúsison og frú Valborg Eiin-
arsson leika: Sónötu i E-dúr, eft-
ir Hándel og Sönötu í E-moi.l, eft-
ir Mozart. — Síöan söngvúlar-
hljómleikar.
Togaramir. „Tryggv: gamli“ og
„Ver“ komu í gærkvieldi úr Eng-
landsför. „Otur“ kom í mótt af
veiðum nxeð 1700 körfur isfeskjar.
Isleiizka krónon er i dag í 57,28
gullaurum.
Veðrz'ð. Kl, 8 i morgun var 3
sfeiga frosit í Reykjavík. Útlit hér á
Suðvesturlandi: Suðausían- og
austan-átt, stundum allhvöss.
Snjóél.
Foruextir hafa verið hækkaðir í
Belgíu um 1 o/oj í 3V20/o.
Sundmaðurinn fótalausi. Ame-
ríkumaður nokkur hefir vakið
mikla athygli á sér undanfarið.
Hann er fram úr skarandi mikill
sundmaður en er fótalaus. Núna
er hann í Tokío í Japan og sýnir
par listir sinar við geysi aðsókn.
Týnd flugkona fundin. Þýsk
flugkona, Ellí Beinhorn að nafni,
sem menn héldu að farist hefði
einhversstaðar í Austur-Asíu, er nú
fundin. Hafði vél hennar bilað
inni á eyðimörku. Flugkonan komst
til nokkurra eyðimerkurbúa, sem
hjálpuðu henni til persneska
hafnarbæjarins Buschin.
Milljónera-frú brottnumin. Fyr-
ir nokkru ók milljónerafrú nokk-
ur í New-York út úr borginni og
var bifreiðarsijórinn sem ók bif-
reiðinni er hún fór i, negri. Erhún
var kominn nokkurn spöl út fyrir
borgina réðist bófaflokkur að bif-
ni reiðinog tók hann frúna og
negran föst. Skrifaði svo foringi
flokksins bréf til miljónamærings-
ins og bauð honum að velja um
tvo kosti: Annaðhvort skyldi hann
leysa konu sína út með 75 púsund
dollurum, eða að‘ bófaflokkurin
myndi stinga úr henni bæði auu n
Miljónamæringurinn tók auðvitað
pann kostinn að gieiða pessa litlu
upphæð!
HvaO er að firétta?
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ölafur Friðriksson.
Nœturlœknir er x nótt Þórður
Alpýðuprentsmiðian.