Morgunblaðið - 09.01.1986, Qupperneq 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR1986
"þvi m'<5ur, he.rra. EnOj'ir kundar leuf<^iV
i i >i , • “'i' ^
a nóieJ/nu-
Hve örugg er hún gegn
segulbandi á svo sem 50
mfæri?
Með
morgunkaffinu
Ég verð að aura mér
saman fyrir klippingu og
rakstri, því fólk fær ella
ranghugmyndir um mig.
Fækkum púðursprengjum um ára
mót og tökum tillit til annarra
Til Velvakanda.
Árið 1985 er liðið. Hér í Reykja-
vík má segja að allt hafi logað í eldi
á gamlárskvöld og nýársnótt.
Hundruð þúsundir króna eða jafnvel
milljónir, fóru forgörðum. Og í hvað?
í eldfæri og skemmdir. Þessi spurn-
ing hlýtur að vakna: Er ekki hægt
að halda hátíðleg áramót án þess
að skaði hljótist af?
Alls konar púðursprengjum og
eldsprengjum er fleygt fyrir fætur
aldraðs fólks og nálægt kerrum
ungbarna og vagna. Og þetta á að
vera þeim til skemmtunar sem að
þessu standa. Slíkir hlutir geta verið
lífshættulegir þegar hjartveikir eiga
í hlut. Dóti sem þessu er hent inn
um dyr og glugga ef því er að skipta
en þeir sem gera slíkt hugsa ekkert
um þá hættu og tjón sem af getur
hlotist. Margur hefur orðið fyrir tjóni
af þessum völdum. Núna fyrir ára-
mótin fylgdist ég með þegar slökkvi-
liðsbílar óku upp að Pósti og síma
í Breiðholti en þar inni fylltist allt
af reyk eftir að einhver gerði sér
leik að því að henda púðurkerlingu
inn um gluggarifu. Gegn athæfí sem
þessu duga ekki aðvaranir eldvarn-
aráðs eða annarra, nema þá helst
óskir og bænir foreldrar hafí áhrif
á börnin meðan þau eru ung að
árum.
Gaman er þegar skotið er upp
rakettum og sjá himininn loga af
marglitum ljósum. En nú er komið
nýtt ár. En á nýársdag og fram yfír
þrettánda liggur útbrunnið flugelda-
drasl utandyra eins og hráviði út
um allt. Þá þyrftum við á hjálparliði
að halda til þess að hreinsa til. Þeir
gera það sjaldnast sem skutu því á
loft.
Mig langar til að fjalla dálítið um
athyglisverða auglýsingu í sjón-
varpinu, auglýsinguna um plötuna
„Hjálpum þeim“. Fólkið virðist
syngja með svo mikilli tilfinningu
að söngurinn og boðskapurinn hlýtur
að hafa náð til allra. Auðvitað voru
raddirnar mismunandi en samstill-
ingin, myndatakan og textinn ásamt
kómum, í heild var þetta dásamlegt.
En hver er þessi litla fallega hnáta
sem syngur með svo mikilli innlifun?
Þess spyija margir. Myndimar af
hörmungunum sem sýndar vom á
eftir vom hins vegar óþarflega
margar.
Ég segi nú eins og Guðrún (Mbl.
24. des.). Getum við ekki komið
þessari plötu á erlendan markað og
þá með prentuðum texta á ensku? Ég
vona að þessi plata seljist vel.
Um efni sjónvarpsins um jól og
áramót má segja að þar hafi verið
eitthvað fyrir alla. Að mínu áliti var
dagskráin mjög góð. Fannst mér
eitt af því besta fíðluleikur Sigrúnar
Eðvaldsdóttur.
Að lokum: Ég get ekki stillt mig
um að beina því til Slysavarnafélags
íslands að það beiti sér fyrir því að
minna af „skotvopnum" og púður-
sprengjum verði selt um næstu ára-
mót. Þá yrði margur ánægðari og
margur ríkari og líklega gætu fleiri
gefíð til líknarmála.
Pálína Magnúsdóttir
Víkverji skrifar
*
Islenzk fjölskylda, sem búsett er í
Bandaríkjunum, en hugðist halda
jól á íslandi kynntist sérkennum far-
gjaldafrumskógarins vel í viðskiptum
við íslenzka flugfélagið. í fyrsta lagi
var auðvitað hagkvæmara að kaupa
farseðla fyrir alla fjölskylduna til Lúx-
emborgar en til Keflavíkur en það er
náttúrlega gömul saga, sem allir
þekkja. Hitt kom þessu fólki meira á
óvart, að fargjöld Flugleiða voru
hækkuð verulega á tímabilinu 12.- 24.
desember og það svo mjög að það
munaði þessa fjiilskyldu rúmlega tutt-
ugu þúsund krónum en hækkunin nam
100 Bandaríkjadölum á hvern fjöl-
skyldumeðlim. Til þess að njóta lægstu
fargjalda varð fjölskyldan annað hvort
að fara til íslands fyrir 12. desember
eða eftir 24. desember. Skýringin á
þessu er sögð sú, að einmitt þetta
tímabil fyrir jól séu miklir flutningar
yfir Atlantshafíð á vegum Flugleiða
og vel má það vera. En á sama tíma
og fargjöld á þessari flugleið eru
hækkuð á þessu tímabili býður fyrir-
tækið lægri fargjöld á öðrum flugleið-
um m.a. frá Norðurlöndum til þess
að hvetja fólk t.d. námsmenn til þess
að koma heim um jólin. A örfáum
árum. mun íslenzkum námsmönnum í
Bandaríkjunum hafa fjölgað úr um
100 í um 700. Hvers eiga þeir' að
gjalda?
xxx
eigubílstjóri hafði orð á því við
farþega sinn í gærmorgun, að
mikið líf væri í kringum Sverri Her-
mannsson, menntamálaráðherra.
Raunar sagði hann, að skyndilega
virtist allt vera á fleygiferð í mennta-
málaráðuneytinu, þaðan, sem hvorki
hefði heyrzt hósti né stuna árum
saman eða frá því, að Magnús Torfí
Ólafsson afnam z, þann góða bókstaf,
sem Víkveiji skrifar enn a.m.k. við
og við. Leigubíistjórinn og viðmælandi
hans urðu sammála um það, að hvað
sem segja mætti um stjórnmálahæfi-
leika menntamálaráðherra, væri hann
eini ráðherrann um langt árabil, sem
hefði ráðizt af fullri hörku gegn „kerf-
inu“. Og viðbrögð „kerfisins" væru
öllum ljós. Úr öllum áttum streymdu
mótmæli að menntamálaráðherra,
starfsfólk mótmælti, viðskiptamenn
lánasjóðsins, sem árum saman hafa
formælt vinnubrögðum hans, mót-
mæltu og teldu hann nú allt í einu
hina beztu stofnun og svo mætti lengi
telja. Þegar um þetta er hugsað kemur
í ljós, að þetta er auðvitað alveg rétt.
Sverrir Hermannsson hefur hrist
rækilega upp í „kerfínu" í þeim ráðu-
neytum, sem hann hefur haft með
höndum. Hann tók til hendi í því kvik-
syndi, sem var Rarik. Hann hristi
rækilega upp í sjóefnavinnslunni á
Reykjanesi. Hann hefur nú komið svo
mikilli hreyfíngu á lánamál náms-
manna að eitthvað jákvætt hlýtur að
koma út úr því fyrir skattgreiðendur.
M.a.o., skyldu skattgreiðendur hafa
áttað sig á því, að þessar aðgerðir
allar eru í þeirra þágu?
XXX
Eftir að Melavöllur var lagður niður
er Tjömin nánast eina skauta-
svellið í Reykjavík. Að vísu er líka
hægt að fara upp á Rauðavatn á
skauta. Hins vegar er ekki nægilega
vel hlúð að skautaíþróttinni enda virð-
ist hún vera að leggjast niður að
mestu. Þriggja barna móðir hafði orð
á því við Víkverja, að börn hennar
hefðu ætlað á skauta á Tjörninni en
orðið frá að hverfa vegna þess hve
skautasvellið var skítugt. Hún hafði
orð á því, að hinn ungi, vinsæli og
ötuli borgarstjóri Reykvíkinga þyrfti
að kippa þessu í lag þannig að aðlað-
andi væri fyrir fólk að fara á skauta
á Tjörninni. Þessu er hér með komið
á framfæri við borgarstjóra.