Alþýðublaðið - 24.01.1932, Blaðsíða 1

Alpýðablaðið
1932.
Sunnudaginn 24. janúar
20. tölublað.
Þeir hrœða kvenfélk
og bðrn.
Því hef'ði enginn trúað fyrir íá-
uxn dögum, að slíkur menningar*
snauður óaldalýður væri til á ís-
landi, eins og nú er komi'ð fram
að er, og það ekki lengra frá
sjálfum höfuðstaðnum en vega-
lengdin milli Reykjavíkur og
Kefliavíkur.
En nú kemur líka í ljós það,
sem að eiras kunmugir hafa vita'ð,
að í Keflavík hefir um langan
tíma ríkt fullkomið stjórnleysi, og
að þar hefiilr hver ofbeldis-
seggur gert það, siem honuro
sýndist. NokkuT dærni má tilfæra.
Fyrir nokkru bár það við, að
maður, sem svaf -á gi'stihúsinu,
vaknaði alblóðugur. Var læknir
sóttur og sagði hann, að mia'ður-
imn hefði verið svæfður og dregin
úr honum tönn. Þetta höf'ðu eim-
hverjir of beldisseggjanna gert a'ó
gamni sínu!
Eru útidyr gistihússins or'ðnar
þannig, a'ð það er ekki hægt að
'læsa þeitm, því 'það er búið að
brjóta þær svo oft upp, þar e'ð
óaldarlýðurimn brýtur tafarlaust
upp hurðima, ef hún er lokuð!
Eimm formaðuf úr Keflavík elti
í haust tryllubát, þegar deillan var
út af dragnótaveiiðum, og reyndi
að sökkva honum]. En af því fljót-
legra var að snúa tryllubátnum1
sitt á hvað en mótorbátnum.
komst himn fyrnefndi undan um
hríð. En á endanum braut, ber-
serkurimn, er stjórnaði' vélbátnum,
tryMubátimn upp við línuveiðara.
Hér hefir verið siagt í blaðimu
frá mannimum frá Keflavík (út-
gerðarmanni þar), sem reyndi aö
nauðga konu hér x Reykiavík. Það
hefir veri'ð reynt að bera blak af
honum með því að segja, að
hann hafi verið svo drukkinn, að
hann hafi ekki: vitað hvað hann
gerði. En hann var ekki drukkn-
ari en það, að þegar hanm stóð
upp, af því lögreglan kom að
honum, hafði hann „vit" á að
Ijúga því, að hann hefði verið að
reyna að bjarga konunni frá
manni, sem hefði ætlað að nauðga
hennk
Nærri liggur að halda, að þessi
maður, sem vogaði sér þessa til-
raun á tiíltölulega fjölfai'inn.i
Reykiavíkurgötu, þó um nótt
væri, hafi verið búinn að gera
þetta nokkrum sinnum áður, þar
sem hvorki. er lög né réttur, það
er^ í Keflavík, og a'ð hann hafi
veriíð sömu skoðunar og kemrur
fram í skeyti því frá útgerðar-
mqnnafélaginu í Keflavík, sem
birt er á öðrum stað í bte'ðinu, áð
st]órnarskráin heimili honum , ó-
takmarkað athafnafrelsi";
Þa'ð er vert að athuga,að þessi
keflvíski . óaldarlýður er ekki
nema tiltölulega lítill hluti þorps-
búa, alveg eiins og berserkir og
iSlþýði voru hér í gamla daga
ekki neme.. lítill hluti aí þjó'ðinni.
Það má því ganga út frá því
vísu, að það séu raunveruliega
ekki nema fimm til tíu menn,
sem ráða aöförunum nú í "Keíla-
vík, hræ'ða konur og börn um
nótt, og það, þannig, að sumar
k-onur bera þess ekki bætur í
liangan tíma, og sumar miáisike
aldrei.
Þar &sm hér því raunverulega
er um fáa menn a'ð ræða, ætti að
vera au'ðvelt að uppræta þennan
löglausa lýð, og sennilega þyrfti
ekki a'ð taka nema nokkra þeirra
höndum, tiíl þess að hinir sæu,
að þeir tímar eru löngu liðnir.
að mönnum sé vært, sem hafa i
hótunum um að Lirolesta og
drepa mótsíö>ðumenn sína, og hlif-
ást ekki1 við að hafa þessar hót-
janix í fxammi svo konur heyri..
Það er krafa Alþýðusambands-
ins, að skipaður verði' tafariaust
sérstakur dómari í þetta mál, og
að landsstjórmiin gneiði götu þeirra
manna, er orðið hafa að flýja úr
Keflavík undan ofbeldismönnun-
Menningarástand
forráðamanna útgerðarmanlnafé-
^agsinis í Keflavík má sjá á eftir-
farandá, skeyti, er barst Alþýðu-
sambandii Mands í gærkveldíi um
M. 7.
Keflavík, 23. jan. 1932.
Við teljum, að þér hafið með
verkbannsofbeldd tekið af pkkur
þann borgaralega rétt, er við eig-
um samkvæmt stjórnarskránni,
sem er ótakmarkað athafnafœlsá.
Þess vegna krefjumst vér pesis,
að þér léttið af okkur nú pegaí
því verkbanni, er á okkur liggur;
og að það ver'ði gert án alra
sfcilyrða, því annars munum við
taka tjil annara ráða.
Útger&armamnafélag Keflavíkwi
, Skeytíi þesisu var skiiljanleg^
engu svarað.
tandlð í
vik.
Nokkrir verbamenn verða að flýja af taeimllum
sfnum ®g era kemnir fil Me^kjavfkiir og aðrir til
Verklýðsfélag Keflavfkur er ekki nppleyst.
Úfier^amenii skrif-
Esgi sgálfir tillögiiraa
urai að sifita verkiýðs"
félaglran, bárn hana
npp á verfcnianraii''
fundinnm og sendn
sJálfiF símlelðis tii
Reyk|avíkar.
I gærdag kom verkamaður
hingað til Reykjavíkur, sem flúið
hafði frá heimili sínu í Keflávík.
Gaf hann stjórn Alþýðusambands
íslands eftirfarandi skýrslu. Er
nafn mannsins ekki nefnt hér.
Skýrsla mannsins hljóðar svo:
Um morguninn 21. þ. m. boð-
ar stjó^n TJtgerðarmannafélags
Kteflavíkurhriepps á fund til sin
sitjórn verkalýðsfélagsins og mæta
par þrír úr stjórn Verklýðsfélags
Keflavíkur, og spurði stjórn út-
gerðarmannafélagsins þá að því,
hvort nokkuð hefði gerat í því áð'
leysa bannið í Keflavík, en stjórn
verklÝðsfélagsins kvað það ekki
vera, og kvað hún málið vera nú
í höndum Verkamálaráðsins, og
sögðust útgerðarmenn þá ékkert
hafa við þá að tala.
Kl. 3 sama dag kaila útgerðar-
menn saman fund og stendur sá
fundur til kl. að ganga 9 Uim
kvöldið. Létu þá útgerðarmenn
það boð ganga út um þorpið, að
þeir skoruðu á verklýðsfélags-
menn a'ð koma á fund til sín uro
kvöldið, en ekki kváðu þeir aðra
verklýðsmenn mega koma á þenn-
an fund en þá, sem væru í veirk-
lýðsféilagiriu í Keflavík, þ. e., að
þangað máttu ekki koma félagar
úr öðrum verklýðsfélögum, sem
staddir vo<ru í þiorpimu, í atviinnu^
léit. Af þeim fundi get ég ekki
gefið skýrslu, því á honum var ég
ekki.
22. þ. m. kl. 2 var settur fund-
ur í verklýðsfélaginu, og stýrði
Helgi Eyjólfsson honum. Voru
allflestir verklýðsmenn á fundin'-
um.
Fundarefni var að ræða um
lausn vinnudeiiilunnar.
Þegar uroræður höfðu sta'ðið
um srund komu útgerðarmenn og
fylktu liði kring um fundarhúsið.
Þegar þetta skeður eru verfea-
menn að ¦ ræða tillögu um að
senda s,ímlei'ðcs fyrirspurn til
Verkamálaráðsins því viiðvíkjandi.
hvoit verklýðsfélagið mætti ssmja
við útgerðarmenn, siem þeir töldu
sig eiga kost á. — Var tillaga
um þetta samþykt af félagsmönn-
um, og var Kristinn Jónsson
verkamaður fenginn til að fara
með skeytið, en hann komst ekki
nema út í dyrnar. Voru þá úti
fyrir útgerðarrnenn og kváðu þeir
Kristinn ekki mega fara liengra,
nema hann læsi upp símskeytið.
Kristinn neitaði því. Varð þá að
ráðii, að stjóm útgerðarmanna-
félagsins var boðið inn á fundimr
og var þar lesið upp sfceytið fyrir
•þeim. Þótti útgerðarmönnum
skeytið eigi fullnægjandi og
sögðu, að nú væri nóg komið, þar
sem líkur væm til a& bátur með
fjórum mönnum væri farinn af
okkar völdum.
Með stjórn útgerðarmannafé-
lagsins ruddist totti á fundinn Sig-
urður Pétursson Jormaður, talaði
hann á fundinum og gaf i skyn:
að enginn þeirra verklýðsmanna,
sem hér væru inni nú, ,og ekki
hefðu farið á fund útgerðarmanna
kvöldið áður, skyldi fara heill út
úr húsinu, nema félagiinu væri
slitiið.,'
Voru vierklýðsmenn með ýmsar
uppástúngur, en stjórn útgerðar-