Morgunblaðið - 15.01.1986, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR15. JANÚAR1986
Alfa Romeo 33. Ættaravipmótið leynir sér ekki.
Alfa Romeo 33 4x4:
Hreinræktaður
gæðingur
Mœlaborðið: Mikið af tökkum og tfósadýrð.
___________Bflar______________
Guöbrandur Gíslason
Endurminning: árið 1969 fór
ég á puttanum frá París til
Genfar. Þessi leið liggur um fjall-
lendi þegar nær dregur Svisslandi
og vegurinn hlykkjóttur. Á þess-
um vegi urðu mín fyrstu kynni
af bifreiðagerðinni Álfa Romeó
þegar ég fékk far með kaupsýslu-
manni nokkrum síðustu 150 kíló-
metrana eða svo gegnum flöllin.
Þessi góði maður ók Alfa Romeó
GTV 2000, litlum bíl og kubb-
slegum en frægum um allt megin-
landið (og víðar) fyrir snerpu og
aksturseiginleika.
Eg hef óstaðfestan grun um
að góðmennska ökumannsins ein
hafí ekki ráðið því að hann lofaði
mér að sitja í, heldur hafí hann
líka viljað sýna mér hvers þeir
voru megnugir, hann og Alfan
hans litla. (Milljónir bfla eru seldar
út á slíkar litlar syndir hugans ár
hvert, enda ekki nema von. Þessi
synd er svo sæt) En hvað um það.
Þegar ökuþórinn hleypti mér út
við Hvítfjallsbrú jrfír Lemanvatn-
ið, steinsnar frá hólmanum þar
sem styttan af náttúruunnandan-
um Rousseau starir yfír borgar-
menningu Genfar var ég annar
og breyttur maður. Kaupsýslu-
maðurinn hafði verið að flýta sér.
Og ef það er hægt að flýta sér
á hlykkjóttum fjallvegum á meg-
inlandinu, þá er það hægt í Alfa
Romeó. Þessi litli naggur loddi
við veginn eins og segulsteinn. í
sumum beygjunum spurði ég guð
minn hvort hann ætlaði að láta
mig fara svona ungan. Stundum
velti ég því fyrir mér hvort ég
ætti ekki að láta skynsemina ráða
og biðja manninn að hleypa mér
út úr bflnum áður en það væri
orðið um seinan. Það væri altént
skárra að skjálfa af sér nóttina í
Júrafjöllum en gista eitthvert gilið
sundurkraminn f bflflaki.
En í þetta sinn varð áræðið
óttanum yfírsterkara og fyrir
bragðið fékk ég smjörþefinn af
þvf adrenalínævintýri sem spýtist
gegnum blóðið þegar maður og
maskína eru eitt. Því kallinn var
afbragðs ökumaður og vissi
mætavel hvað hann mátti bjóða
Ölfunni, sínum afbragðsbfl. Állar
götur síðan hef ég virt bfla þessa
fyrirtækis og hrifíst af söng vél-
anna í þeim þegar þeir hafa skot-
ist framhjá.
Nú hefur umboð Alfa Romeó á
íslandi, Jöfur hf. hafið innflutning
á Alfa Romeó á nýjan leik eftir
sex ára hvfld. Á áttunda áratugn-
um flutti fyrirtækið inn nokkra
Alfa Sud-smábfla auk tveggja eða
þriggja GTV-bíla, en það fylgdi
þeim bflum sú ólukka að þeir
ryðguðu fljótt hér í sjávarseltunni
og þóttu því léleg flárfesting, þótt
eigendur þeirra hafí vafalaust
flestir verið sammála um hve
gaman er að aka þeim. En nú
fylgir nýja bflnum, Alfa Romeó
33 4x4, sex ára ryðvarnarábyrgð
eins og flestum öðrum bflum og
þar ætti þeirri hindrun að vera
rutt úr vegi.
Alfan hefur löngum hlotið lof
manna fyrir að vera einkar rás-
fastur bfll og víst er að ekki spill-
ir það fyrir aksturseiginleikum
hans að sú gerðin sem Jöfur býður
nú fslenskum kaupendum er með
aldrifí. Alfa Romeó slæst því í hóp
Subaru 1800, Toyota Tercel og
Mitsubishi Tredia sem fólksbifreið
með drifi á öllum hjólum. Þar er
ekki leiðum að líkjast, því allir
þessir japönsku bflar reynast
afbragðsvel við fslenskar aðstæð-
ur. Þó er samanburðurinn ekki
allskostar réttmætur því óráðlegt
er að aka Alfa Romeó 33 4x4
utanvega. Aidrifið þjónar fyrst og
fremst þeim tilgangi að auka enn
loðun bflsins við veginn, og auðvit-
að kemur það sér vel bæði í hálku
og snjó. Álfan er því sportlegur
fólksbfll hvort sem er að vetrar-
eða sumarlagi.
Alfa Romeó er sérkennilegur í
útliti. Veldur þar mestu afturendi
bflsins sem er hár og kubbslegur.
Þar sver hann sig f ættina, því
nýrri og stærri bílar af sömu gerð
eru enn keilulagaðri. Þetta lag
minnkar loftmótstöðu bflsins,
Alfa
Romeó 33
4x4
Alfa Romeó 33 4x4 er
fimm manna, femra dyra
fólksbifreið með aldrifi.
Lengd: 4,01 m, breidd 1,61
m, hæð 1,33 m, hæð undir
Iægsta punkt 16 sm, eigin
þyngd 970 kg. Rúmtak vél-
ar 1490 sm, hestöfl 95
(DIN) við 6000 snúninga á
mínútu. Þjöppuhlutfall er
9,0:1. Diskabremsur að
framan en skálar að aftan.
Alfa Romeó 33 4x4 kostar
um 615 þús. krónur. BUlinn
er tU á lager hjá umboðsað-
ila verksmiðjanna hér á
landi, Jöfri hf., Nýbýlavegi
2, 200 Kópavogi, sími (91)-
42600.
eykur farangursrými, en spillir
útsýni um afturgluggann. Speglar
á báðum hliðum bæta þó nokkuð
úrþví.
Þessi bíll er svo vel búinn
aukahlutum, að hann skákar jafn-
vel japönsku bflunum sem hingað
eru fluttir inn, en þeir hafa löng-
um borið af evrópskum bifreiðum
í þeim flölda aukahluta sem fylgt
hafa með í grunnverði. Alfan er
með rafdrifnar framrúður, raflæs-
ingar, skottlok sem opnað er
innan frá (betra væri þó að geta
opnað það líka utan frá). Sætin
eru upphituð, hægt er að stilia
stýrið svo henti ökumanni (velti-
stýri), þokuljós eru bæði að aftan
og framan og gler í rúðum er
bronslitað. Tímarofí er á inniljós-
um. Aftursætin eru skiptanleg
þannig að hægt er að auka far-
angursrýmið til muna þótt einn
farþeganna sitji.
Alfan hefur tekið upp þann
góða sið frá sænskum bflum, að
ljósin kvikna um leið og bfllinn
er ræstur og eru þau á meðan
hann er í gangi. Þurrka er á aft-
urrúðunni og hægt að sprauta
vatni á hana.
Alfa 33 er vel klæddur að inn-
an, með smekklegu áklæði í svört-
um og hvítum lit. Þegar sest er
undir stýri verður fyrir manni
mælaborð sem er í senn einkenn-
andi fyrir Alfa Romeo og ítalska
hönnun. leðurstýrið með Alfa-
merkinu á flautunni er augnayndi
sem gefur gott grip og mælar eru
stórir og blasa við ökumanni. Til
hægri við ökumann er fjöldi takka
sem grænt ljós logar á séu þeir
tengdir. Miðstöðin er staðsett
þarna og þótt hávaðasöm sé hitar
hún vel og fljótt, einkum efri hluta
farþegarýmisins. Heldur lengri
tíma tekur að hita fætur farþega.
Vel fer um ökumann og farþega
frammi í bflnum, svo og þá sem
aftur í silja, svo fremi að þeir séu
ekki mjög hávaxnir, því ekki er
ýkja hátt til lofts í bflnum.
Vélin í Alfa Romeó 33 er flög-
urra strokka með tveimur yfír-
liggjandi knastásum og tveimur
Weber-blöndungum og skilar hún
95 hestöflum við sex þúsund
snúninga á mínútu. Það er ekki
ofsögum sagt að hún er hreinasta
listasmíð. Hljóðið í henni gefur til
kynna að helstu kostir hennar eru
best nýttir við nokkum snúnings-
hraða, enda snýst hún silkimjúkt
upp fyrir 6000 snúninga án þess
að gefa nokkur merki um að henni
sé misboðið. Snerpan er góð, og
þegar ökumaður hefur tengt drifíð
á afturhjólin með handfanginu
fyrir framan gírstöngina verða
fáar bifreiðir til að skjóta Ölfunni
ref fyrir rass þótt e.t.v. afimeiri
séu, hvort sem er á malbiki eða
malarvegi. Stýrið er hæfilega
þungt og svömn þess mjög góð.
Alfan fer þangað sem henni er
beint án þess að vera með hina
minnstu tilhneigingu til að taka
af manni ráðin. Það er aðalsmerki
góðra sportbfla. Alfa 33 er með
fímm gíra kassa en skiptingin er
því miður ekki eins góð og æski-
legt væri. Mikið hlaup er á milli
gíra og þar af leiðandi hættir
manni jafnvel til að reka bflinn í
rangan gír a.m.k. meðan verið er
að venjast skiptingunni. Brems-
umar em mjög góðar, og sömu
sögu er að segja um fjöðrunina,
sem er stíf eins og sæmir bifreið
með þessa aksturseiginleika. Þó
er það ekki til óþæginda. Sá bfll
sem ég hafði til reynsluaksturs
var þéttur og virtist vel til alls
búnaðar vandað. .
*
I hnotskurn
Bifreiðaunnendum hlýtur að
fínnast Alfa Romeó 33 4x4 kær-
komin sending á íslenska bifreiða-
markaðinn. Þessi bfll er lipur og
snöggur og fáum bflum er
skemmtilegra að aka. Vélin er
hreint afbragð. Alfan rúmar fímm
manns í sæti en þó býður hann
upp á bestu eiginleika sportbfls
fyrir verð sem miðað við ríkulegan
búnað og vandaðan frágang hlýt-
ur að teljast mjög hagstætt.
Ljúfur tónn
eftir Guðrúnu
Þorsteinsdóttur
Þó að höfundur sé heilsulaus
kona, sem ámm saman hefur háð
erfíða baráttu við illan sjúkdóm, þá
vona ég að þetta verði ekki í senn
hennar fyrsta og síðasta ljóðabók,
heldur geti hún haldið áfram að
þroskast á braut ljóðlistarinnar.
Vissulega gefur kvaéðið „Tónlist"
fögur fyrirheit.
Lúfurtónn
frátitrandistreng
túlkarhugans
tilfinningu.
Hjartansbænar
biður heitt
andaþann
semeyraðgaf:
„Reistubrú
bifrðstháa
sendiboðum
sáttaogfriðar.
hjötraleys,
frelsiveit
gleðivek,
græðsálarmein."
Erla Þórdis Jónsdóttir
Flest kvæðin em rímuð og stuðl-
uð, en ekki alltaf að íslenskum
bragreglum, og hvað hrynjandi
snertir bregður hún stundum út af
bragvenjum okkar, en oft fer vel á
því, gefur það ljóðinu einhvem
óvæntan blæ.
Þessi bók vakti athygli mína,
vegna þess að næstum á hverri
blaðsíðu finnur maður baráttuvilja
og hetjulund, sem borin er uppi af
trú á æðri mátt.
Erla Þórdís hefur opin augu fyrir
lífínu í kringum sig. Hún yrkir um
náttúmna, borgina, húsnæði og
samskipti fólks, kvenfrelsi, böm á
atómöld, Bakkus og umferðarslys,
og svo auðvitað um ástina, brostnar
vonir og hjónaskilnað, huggun og
bamalán.
Þó augljóst sé, að oft er hún að
yrkja um sára eigin reynslu, þá er
hún ekki sjálfhverf. Það er eins og
hún geti alltaf brosað gegnum tárin,
og boðið örlögunum byrginn. Þessi
kvæði skilur hver manneskja með
heilbrigða skynsemi. Þetta stingur
f stúf við „svefnóra og óráðshjal"
margra ljóðasmiða síðari ára, en
svipuð ummæli hefur þekkt íslenskt
skáld haft um ljóðagerð skálda sfð-
ustu tíma í Lesbók Morgunblaðsins
siðastliðið haust.
Ég óska Erlu Þórdísi Jónsdóttur
til hamingju með ljóðabókina
„Maldað í móinn".
Höfundur er söngkennari.