Morgunblaðið - 28.01.1986, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JANÚAR1986
Síðumúla 35 — Sími 36811
flfoflQftiiiHfafcife
Askriftarsíminn er 83033
Skottast í
skottuleik
Leiklist
Jóhanna Kristjónsdóttir
Revíuleikhúsið sýnir í Breið-
holtsskóla við Arnarbakka:
Skottuleik eftir Brynju Bene-
diktsdóttur
Tónlist: Jón Ólafsson
Söngtextar: Karl Ágúst Úlfsson
Lýsing: David Walter
Búningar: Una Collins
Leikstjóri: Brynja Benedikts-
dóttir
Revíuleikhúsið reynir eftir
megni að festa sig í sessi, við
harla erfíðar ytri aðstæður. Erfíð-
leikar þess eru nokkuð raktir í
grein í leikskrá. Samt ekki í nein-
um vælutón, enda sæmir slíkt
hvorki Revíuleikhúsi né væri það
í samræmi við þá viðleitni sem
leikhúsið og forsvarsmenn þeirra
hafa sýnt.
Skottuleikur er ætlaður böm-
um og þar segir frá þremur skott-
um, sem eru þó lítið skyldar þjóð-
sagnaskottunum, því að þetta em
góðar og sniðugar skottur og taka
það fram að þær hrekki enga —
nema í mesta lagi þær gantist
hver við aðra. Skottumar eiga
ekki þak yfír höfuðið og em á
sífelldum flækingi og þeim gengur
ekki meira en svo að eiga í sig
og á en þær nýta vel þann feng
sem þær komast yfír og klæða-
burður þeirra er sannarlega vottur
um að skottur era hugmyndaríkar
og þegar því er að skipta töluvert
glysgjamar.
Leikurinn er byggður upp á
ærslum og uppáteldum skottanna
fremur en að sögð sé heilleg saga
þó að ýmislegt í leiknum hafi skír-
skotun til fyrri skotta og móra.
Jafnvel má kenna áhrif Bakka-
bræðra og fleiri náunga.
Sýningin smellur ágætlega
saman, fyrst og fremst vegna
hressilegrar sviðsetningar og
ágætrar frammistöðu leikkvenn-
anna þriggja sem fara með
skottuhlutverkin, þeirra Guðrúnar
Alfreðsdóttur, Guðrúnar Þórðar-
dóttur og Sögu Jónsdóttur. Þær
halda athygli ungra áhorfenda
allan tfmann og vöktu kátínu
þeirra. Tónlist og söngur skipar
nokkum sess, hefði mátt draga
aðeins niður í píanómúsíkinni, lá
við hún yfírgnæfði skottusöngva,
einkum í fyrsta lagi.
Sviðið er haft afar einfalt og
leikmunir fáir, en bara skemmti-
lega gerðir. Persónan Móri var
sniðug uppákoma.
Augljóst var að ungir áhorfend-
ur skemmtu sér konunglega og
höfðu gaman af tiltektum skott-
anna og fylgdust með þeim af
áhuga. Og það er ekki svo lítið.
Vegna þess að miðar að þessari
sýningu bárast of seint tii Mbl.
var ekki skrifað um sýninguna
fyrr en á þriðju sýningu.
lykllorð í frdgangi
og xiarðneislu skjala
Verslunarskjölum, skýrslum, tölvuútskriftum, bœklingum
eöa öörum blööum er stungiö í glœra Unibind
plastkápu meö níösterkum kili, lagt í Unibind vélina,
sem skilar þeim aftur snyrtilega innbundnum.
• Ódýrt • Einfalt • Fljótlegt • Engin undirbúningsvinna
• Enginn skuröur • Allt aö 8 cm kjalarþykkt
• Allt aö 45 cm kjalarlengd
6m
Meö nýjungarnar og nœg bílastœöi
Vetrarmynd
Morgunblaðið/Ingólfur Guðmundsson
Úr Skottuleik Revíuleikhússins
Ofg-ar og ofstæki
Höfundi til vansa — Sjálf-
stæðisflokknum til skaða
eftir Sigurð Magnússon
Það urðu margir undrandi á
innrammaðri grein í Morgunblað-
inu sl. laugardag, þar sem var að
fínna róg og níð um Albert Guð-
mundsson 1. þingmann Reykvík-
inga í ríkara mæli en menn eiga
almennt að venjast. Greinin er
eftir Leif Sveinsson forstjóra í
Völundi, sem ég er að vísu ekki
nákunnugur, en hef alltaf talið
ábjrrgan og grandvaran einstakl-
ing.
Torskilið er hvað Leifí gengur
í raun og vera til með slíkum
subbuskrifum. Ein skýringin gæti
verið sú, að pólitískt ofstæki og
heift væra svo mikil að hann
hreinlega sjáist ekki fyrir, sé ekki
sjálfrátt.
Slík skrif verða því að skoðast
sem meiriháttar óhappaverk fyrir
Leif sjálfan, svo hans eigin nafn-
giftir séu notaðar.
Engum dylst, að ýmsar sjóm-
valdsákvarðanir Alberts Guð-
mundssonar em umdeilanlegar og
að í samstarfí muni hann ekki
alltaf léttur í taumi. En ætli það
sé ekki svo um fleiri stjómmála-
menn ef grannt er skoðað.
Vert er að vekja rækilega at-
hygli Leifs á þeirri staðreynd, að
um það leyti sem Albert Guð-
•mundsson er að hasla sér völl á
pólitískum vettvangi, er hann
studdur til þess af ýmsum máttar-
stólpum Sjálfstæðisflokksins og
forystumönnum hans, auk þeirra
þúsunda kjósenda sem síðar kom
í ljós hvers stuðnings hann nýtur.
Það er því hætt við að „kvikind-
in“ sem Leifur Sveinsson vill losna
við og reka úr Sjálfstæðisflokkn-
um yrðu æði mörg, ef honum yrði
að ósk sinni.
Leifur Sveinsson á að biðja
Albert Guðmundsson afsökunar á
óvenjulega rætnum skrifum og
jafnframt að lofa okkur hinum
því, að svona lagað hendi hann
ekki oftar.
Annað sæmir ekki manni sem
þykir svo vænt um flokkinn sinn.
Höfundur er fræmkvæmdastjóri
fþróttasambands íslands.