Morgunblaðið - 28.01.1986, Blaðsíða 40

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. JANÚAR1986
40
Kristrún Guðmunds-
dóttír—Minning
Kristrún lést í Borgarspítalanum
17. janúar sl. eftir langvarandi
vanheilsu. Útför hennar var gerð í
kyrrþey eins og hún hafði óskað
eftir.
Hún fæddist í Reykjavík 13.
október 1906, dóttir hjónanna Jó-
dísar Erlingsdóttur, borgfírskrar
konu, og Guðmundar Magnússonar,
en hann var úr Kjós. Þau hjón
bjuggu allan sinn búskap í Reykja-
vík, á Frakkastíg 17. Guðmundur
var sjómaður á skútum í 40 ár. Þau
_ eignuðust einn son, sem dó ungur,
og dætumar Kristrúnu og Þórdísi,
sem var 6 árum yngri, og býr að
Laugateig 9 hér í borg með manni
sínum Guðmundi Þorteinssyni. Ég
þekki ekki mikið til uppvaxtarára
þeirra systra, en öll framganga
þeirra síðar á ævinni bendir til góðs
veganestis úr heimahúsum. Krist-
rún var snemma bókhneigð og nám-
fús. Hún hóf nám í Verslunarskól-
anum, en varð að hætta við það
vegna veikinda og kennaranám
varð hún síðar að gefa upp á bátinn
af sömu ástæðu. Berklaveikin
reyndist þeim systrum þungur Qöt-
ur um fót eins og fleiri ungmennum
á þeim árum, þótt þær væru svo
lánsamar að fá bata, endurheimta
starfsþrekið og eiga langan og
giftudijúgan vinnudag á fullorð-
insárum.
Þær systumar voru alla tíð ein-
staklega samrýndar og samhentar.
„Hún Rúna var ekki bara systir
mín,“ segir Þórdís nú, „hún var
mér önnur móðir, vinur og félagi,
sem ég gat leitað til hvem dag í
gleði og sorg.“ Sjálf launaði Þórdís
systur sinni ríkulega með ást og
umhyggju, þá ekki síst síðustu
æviár hennar.
Sú menntun, sem Kristrún fékk
á yngri ámm, nýttist henni vel enda
var hún góðum gáfum gædd að
upplagi. Hún gegndi gjaldkerastörf-
um hjá Mjólkursamsölunni í nokkur
ár, lærði jafnframt hraðritun, og
fékk stöðu sem þingskrifari hjá
Alþingi. Hún talaði og ritaði gott
mál, og þingmenn sóttust eftir að
fá hana til þess að hreinrita ræður
sínar. Síðast, eða svo lengi sem hún
treysti sér til vegna aldurs og
hnignandi heilsu, vann hún á skrif-
stofu Fæðingarheimilis Reykjavík-
ur, virt og vel látin þar sem annars
staðar.
14. júlí 1940 giftist Kristrún Jó-
hanni Kristjánssyni byggingameist-
ara ættuðum úr Öxnadal. Jóhann
var ekkjumaður og átti tvö ung
böm af fyrra hjónabandi. Dóttur
hans, Helgu, var komið í fóstur
hjá góðu fóiki, en Haukur ólst upp
frá 6 ára aldri hjá föður sínum og
Kristrúnu, og reyndust þau góð
mæðgin upp frá því. Haukur er tré-
smiður að iðn, kvæntur Sólveigu
Kjartansdóttir og eiga þau sex böm.
Jóhann og Kristrún áttu eina dótt-
ur, Erlu, sem er kennari og gift
Gunnari Þórarinssyni skrifstofu-
manni. Þau eiga þijú böm, Jóhann
Rúnar, Gunnar Þór og Rúna.
Jóhann var öðlingsmaður og
bjuggu þau Kristrún í farsælu
hjónabandi á nótalegu heimili sínu
í Auðunarstræti 17 allt þar til Jó-
hann lést árið 1966 eftir löng og
kvalafull veikindi, öllum harmdauði
sem hann þekktu.
Hér hafa helstu æviatriði Krist-
rúnar verið rakin í fáum línum og
er þá eftir sá þáttur á ferli hennar,
sem ég þekkti best, störfin í þágu
Styrktarfélags vangefínna. Hún átti
sæti í stjóm þess félags frá stofnun
þess árið 1958 allt til ársins 1977.
Hún var í stjóm dagheimilisins
Lyngáss frá 1961 til 1980, þar af
var hún formaður í nærri 10 ár.
Konur í félaginu höfðu mánaðar-
lega fundi að vetrinum í mörg ár,
stöðu árlega fyrir basar, kaffisölu
og síðar Qáröflunarskemmtunum.
Allar tekjur mnnu í sjóð, sem notað-
ur var til kaupa á innbúi, leik- og
kennslutækjum fyrir heimili van-
gefínna, hvort sem þau vom í eigu
Styrktarfélagsins eða ekki. Það
kom í hlut Krisrúnar að gæta feng-
ins íjár, því að hún var formaður
sjóðstjómarinnar öll árin og ýmist
stjómandi eða ritari þessara vin-
sæiu og nytsömu kvennafunda. Ég
hafði stundum orð á því í þá daga,
að fundargerðimar hennar væm
alltof ítarlegar frá þessum fundum,
nú þykja mér þær hreinn fjársjóður.
Ekki em þar með talin störf Krist-
rúnar fyrir Styrktarfélagið, því að
hún var jafnan reiðubúin að hlaupa
í skarðið og það oft með litlum
fyrirvara ef förföll urðu á skrifstof-
unni. Þar kom þekking hennar á
bókhaldi og peningavörslu að góðu
haldi. Leikskólinn, sem var vísir að
Lyngásheimilinu, starfaði um tíma
í kjallaranum heima hjá henni og
t Eiginkona mín, móðir okkar og dóttir, GERÐUR ÓLAFSDÓTTIR, Bugöutanga 5, Mosfellsaveit, andaöist í Landspítalanum aö kvöldi 24. janúar sl. Ásgeir M. Jónsson, Ólafur Jón Ásgeirsson, Gerður Rós Ásgeirsdóttir, Benedikta Þoriáksdóttir.
t Eiginmaöur minn og faöir okkar, KRISTINN BJÖRGVIN ÁRDAL, lóst á heimili sínu, Miklubraut 3, Reykjavík, hinn 25. janúar. Elke Árdal, Marfa Árdal, Hannes Árdal.
t INGÓLFUR BJÖRGVIN JÓNSSON, Selvogsgötu 4, Hafnarfirði, andaðist aö kvöldi 26. janúar á St. Jósepsspítalanum í Hafnar- firði. Aðstandendur.
t SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR THORLACÍUS, Vesturgötu 55 A, andaðist á Hrafnistu 24. janúar. Fyrir hönd aöstandenda. Danfel Daníelsson.
t Elskuleg móöir okkar, GUÐRÚN JÓNSDÓTTIR LINDQVIST, Hrauni, Dýrafiröi, er andaöist á Elliheimilinu Grund 24. janúar veröur jarösungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 29. janúar kl. 15.00. Kristjana Lindqvist, Jón Lindqvist, Alma Lindqvist.
t Filippfa Blöndal, Eskihlfð 6A, Reykjavfk, veröur jarösungin frá Haligrímskirkju miövikudaginn 29. janúar kl. 10.30. Ólafur Kristjánsson, Auður Eyjólfsdóttir, Björn Blöndal, Guöbjörg Blöndal.
Minning:
Hildur Vigfús-
dóttir Hjaltalín
Fædd 20. maí 1898
Dáin 22. desember 1985
Hún Hildur er dáin, þessi orð
vöktu sorg og trega í huga okkar
um síðustu jól og áramót. Helfregn-
in kom þó ekki á óvart því Hildur
var þungt haldin síðustu vikumar
og lá þá á sjúkrahúsi. Hún hafði
verið heilsutæp nokkuð iengi og
munu einbeitni hennar og andlegt
þrek oft hafa verið sá kraftur sem
hélt henni uppréttri ásamt trú og
skyldurækni.
Hildur var fædd og uppalin í
Brokey, var þriðja bam foreldra
sinna Vigfúsar Hjaltalín bónda og
konu hans Kristjönu Kristjánsdótt-
ur frá Gunnarsstöðum. Hildur hét
eftir ömmu sinni Hildi Vigfúsdótur
Sigurðssonar stúdents í Geitareyj-
um. í Geitareyjaætt var margt
hagleiks- og hugvitsmanna og mun
Vigfús Hjaltalín hafa sótt nokkuð
til þeirra. Hann gerði ýmsar tilraun-
ir tii að létta störfín á heimili sínu.
Best tókst honum með sjálfvirka
kommyllu, sem knúin var sjávar-
fallaorku og var notuð í um 20 ár
og létti störfum af konum og ungl-
ingum sem annars hefðu orðið að
mala í handkvöm. Fleira gerði hann
til að létta ýmiss störf en það var
áður en vélar komu til sögunnar.
Kristjana var líka af hagleiksfólki
komin. Hún fór í kvennaskólann í
Ytri-Ey og giftist Vigfúsi 19 ára
gömul. Hún var dugleg og reglusöm
húsmóðir og kenndi dætrum sínum
vandaðan útsaum auk allra starfa
sem vinna þurfti á góðu heimili í
sveit svo þær gætu verið sjálfbjarga
með flest. Hjá þessum góðu hjónum
sem í engu máttu vamm sitt vita
ólst Hildur upp við fjölbreytt störf,
sum erfíð önnur nokkuð skemmti-
leg. Margt þarf að gera í eyjum,
hirða ýmis hlunnindi og leita að
eggjum og dún, unnu bæði stúlkur
og drengir þau störf.
Allt er ferðast á sjó og var Hildur
ekki sjóhrædd á þeim ámm enda
var hún kjarkmikil. Um tvítugt fór
Hildur í hússtjómarskóla, Iærði síð-
an að sauma og vann við sauma-
skap um tíma. Sumarið 1926 fór
hún í kaupavinnu norður í Eyja-
fjörð, hefur hana eflaust langað að
sjá meira af landinu en BreiðaQörð-
inn og Reykjavík. Á þeim árum fór
fólk ekki landshoma á milli nema
það ætti erindi. Þetta góða sumar
sá Hildur fyrst Gunnar Jónatansson
sem varð eiginmaður hennar. Þau
bjuggu um tíma í Eyjafírði og síðan
fá ár í Reykjavík en lengst í Stykkis-
hólmi. Gunnar var góðmenni og
dugnaðarmaður, hann var lengst
ráðunautur á Snæfellsnesi og vann
af öllum kröftum við að aðstoða
bændur í ræktunar- og framfara-
málum. Hjónaband Hildar og Gunn-
ars var gott og stóðu þau vel saman
í blíðu og stríðu. Þau eignuðust góð
og dugleg böm sem öll eru í mikil-
vægum stöðum. Vigfús er löggiltur
endurskoðandi, Óskar Hreinn er
forstjóri og Anna Laufey banka-
starfsmaður. Hildur var frændræk-
in og sýndi fólki ekki tómlæti, hún
fylgdist með því og rétti hjálpar-
hönd ef með þurfti.
t
Hjartkær systir okkar og mágkona,
VALBORG SANDHOLT,
Njálsgötu 59,
sem lóst 16. janúar verður jarðsungin frá Hallgrimskirkju þriðju-
daginn 28. janúar kl. 15.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast hennar
er bent á Hallgrímskirkju i Reykjavík.
Egill Th. Sandholt, Sigrfður M. Sandholt,
Ásgeir Sandholt, Þóra K. Sandholt,
Hanna Sandholt, Camilla Sandholt,
Martha Sandholt.
þangað kom Þórdís til starfa vegna
eindreginnar hvatningar systur
sinnar, sem vissi manna best um
afburðahæfileika hennar til að
fóstra og hlú að þeim, sem mest
þurfa á aðstoð að halda. Þórdís
starfaði á heimilum félagsins frá
1959 til 1982. Þær systur eru því
ótvírætt í hópi þeirra sem lengst
og mest hafa unnið í þágu þess og
verða þau störf aldrei fullþökkuð
af þeim, sem þeirra hafa notið.
Eins og sjá má af ofanrituðu er
þessi þáttur í ævi Kristrúnar svo
samofinn sögu, stofnun og starfs-
sögu Styrktarfélagsins, að ekki er
gerlegt að rekja hann náið í stuttu
máli. En óhætt er að endurtaka,
að hún var um tuttugu ára skeið
einn af traustustu máttarstólpum
þess félags. Sjálf vildi hún láta sem
minnst á sér bera á þessum vett-
vangi. Henni féll betur að vinna að
tjaldabaki, og þar átti hún sinn
örugga sess, full af uppörvun og
hvatningu til þeirra, sem fremur
höfðu orð fyrir málefninu, sem við
öll unnum að, bættum kjörum og
velferð þess fólks, sem framast allra
þarf að eiga sér málsvara og bak-
hjarla í veröld okkar.
Við félagar hennar kveðjum hana
því nú með innilegu þakklæti fyrir
langt samstarf og góða samfylgd
öll þessi ár.
Erlu, Þórdísi og allri Qölskyldu
hennar sendum við í Styrktarfélagi
vangefínna innilegar kveðjur og
biðjum guð að blessa þeim og okkur
minningu mætrar konu.
Sigríður Ingimarsdóttir
Frændur hennar nokkrir héldu
til í húsi þeirra hjóna, 2 eða fleiri
í einu þegar þeir voru við nám eða
störf í Stykkishólmi. Alltaf var gott
að koma á heimili Hildar og Gunn-
ars, gestrisni og glaðlegt viðmót
mætti öllum þar. Þökk sé þeim góðu
hjónum.
Guð blessi böm þeirra og afkom-
endur.
J.G.
Leiðrétting
í sunnudagsblaði birtist grein um
Ingibjörgu Jónsdóttur frá Þóreyj-
amúpi í V-Hún. Þau mistök urðu
að mynd birtist með greininni af
nöfnu hennar Ingibjörgu Jónsdótt-
ur. Um leið óg hér er birt mynd
af Ingibjörgu Jónsdóttur frá Þóreyj-
amúpi, er beðist velvirðingar á
mistökunum.