Alþýðublaðið - 28.01.1932, Blaðsíða 4
4
unarleysi, sem kaliað er glanna-
skapur. og sem er miklu óafsakan-
legra hjá manni, sem getur hugs-
að, heldur en beinharður ásetning-
ur. Þegar pað var um garð geng-
ið skildi ég hvað ég hafði gert og
var ráðp ota í bili. Svo fór ég að
meta afeiðingarnar, og bjóst nú
við, að Baldur myndi láta sem
ekkert væri, en reiðast mér undir-
niðri, og að kunningjaskapur okk-
ar, sem ég hafði haft mikla á-
nægju af, rnyndi vera farinn út
um púfur, enda pött hann héldist
á yfirborðinu. Ég bölvaði glanna-
skapinum, en fór, auðvitað liggpr
mér við að segja, að stæla mig
upp til pess að smjúga undan auð-
mýkingunni, ef hún skildi liggja við
borð. En pá leit Baldur á mig sem
snöggvast og grét síðan. Mér
hnykti við, ég vissi ekki hvaðan á
mig stóð veðrið, en skildi pó að
ég myndi hafa móðgað hann
míklu meira en mér gat dottið I
hug, en vegna viðspyrnuleysisins
gat ég gert pað, sem ég átti að
gera og mér bar. Ég lagði hönd-
ina á öxl honum og bað hann
vera mér ekki reiðan og fyrirgefa
mér. Þá anzaði Baldur: »Því ætti
ég að vera reiður við pig. Þú
hefur ekkert gert neítt, sem ég
purfi að fyrirgefac. Ég varð hissa.
en skildí um leið til fullnustu af-
glapaskapinn í pvi sem ég hafði
gert og ég skildi Baldur. Baldur
var ekki geðlaus. heldur geðríkur,
en næmur skilningur hans á mann-
fólkinu og öllurn pess háttum hafði
rutt geði hans aðra og fegurri
braut en pá sem geðríki flestra
annara præðir. Hann vóg misgerð-
ir við sig á aðra vog en vog heift-
ar og reiði, hann mat pær með
postullegu hugarfari. Það var svip-
nr hins blessaða Franciskusar af
Assisi yfir pessu og yfir Baldri
öllum. Það var helgi klaustursins
yfir huga hans, og hver veit nema
að hann hefði mótað mörg og
óafmáaníeg spor í hugarfar heims-
ins, ef hann hefði eytt dögum
sínum í klausturklefanum, klæddur
hinumórauðafatihinnasmáu bræðra
hins biessaða Franciskusar. Eftir
petta atvik skildi ég bæði Baldur
og manninn, sem gékk út fyrir og
grét beisklega. En Baldur var enn
aiúðlegri við mig en áður.
Þegar ég heyrði lát hans afréð
ég að segja frá pessu, ekki af pví
að ég pyrfti á fyrirgefningu hans
að halda Ég vissi að hann sagði
pað satt. að htnnar purfti ekki með.
En ég segi frá pvi af pví, að pað
er guðspjallabiær á atvikinu, sem
hvorki mér né peim, sem við var
mun úr minni líða, og af pví að
pað lýsir Baldri svo átakanlega
rétt og vel. Það kunna að vísu að
vera tvær mannlýsingar í atvikinu,
en pað verður að hafa pað.
Guðbr. Jónsson.
Nýir kaupendur
6 nýir kaupendur að blaðinu
(komu í gæjr, 9 í íyroa dag og 5
á mánudagi'nn.
Frá Dýraf'ið!
er blaðiinu skrifað:
. . . Meir en lítið urðu menm hér
háissa, er peir lásu smágre'in, „úr
bréfi úr Dýrafirði“, sem nýlega
bxrtist í Tímanum. Þar segiir, að
„einhverjir menn á Þingeyri hafi
stöðugt verið að ala á önotum í
garð Framsóknarmanna bæði iinn-
an héraðs og utan“. Væri petta
svo, að mikið væri að pesisu gert,
pá er pað síður en svo ómerki-
legt. Það er merldilegt, að augu
yerkalýðsins eru æ betur að opn-
ast fyrir svikum Framsóknar (sem
hér eftir í greininni verður nefnd
Mtla íhaldið). Já, við hérna hló-
rnn pegar við sáurn greinarhöf-
und tala um alhliða viðnei'sn
Þingeyrar vegna atbeiina liitla í-
haldsins. Já, hver trúir nú pessu,
sem tiil pekkir? Að blaðið skuli
biirta slíka endemis vitleysu at-
hugasiemdaliaust. Sannleikuriinn er
sá, að sú viðreiisn, sem átt hefir
sér stað á Þingeyri, hefir orðið
fyrir atbeina Alpýðufioikksmanna
í Verklýðsfél. Þingeyrar. Verka-
lýðurinn heíir haft pömtunarfélag
á vegum sínum með góðum ár-
angri, en 2 félagar — báðilr í pví
„litla“ — hófu pöntun utan við
starfsiemi félagsiins. Slík var sú-
viðreisnin pess litla, að reyna að
kæfa pessa sjálfsögðu sókn ver'ka-
lýðsins. Þá hefir ónefndur full-
trúi: pess litla — sem ein u sinni
var formaður verklýðsfélagsins —
alt af sett sig á möti lítMfjörleg-
um kauphækkunum, og er pó
kaup hér 30—50 »/o liægra en víða
annars staðar. Þá má nefna pað,
að nú eru verkalaun hér greidd
í peningum, en áður en verklýös-
féi. var stofnað í vörum að
mestu, eða hinum svonefdu mállli-
skriftumi. Enn fremur hefir fé-
lagið komi'ö pví til leiðar, að
enginn vinni á Eyrimmi í ;algengri
eyrarvinmu nema félagsbundnir
menn eða konur. Annað fleira —
og óbeint gagn —, sem verklýðs-
félagið hefir unnið, hirði ég eigi
um að greina frekar, en veit pað,
að margir prestar á borð við
Sigga Z. (pess er til getið, að
bréfkaflinn í Timanum hafi frá
honum verið) pyrftu í heila
mamisæfi að vinna að eins mikl-
um endurbótum eins og pau fáu
árin, sem verklýðsfélagið hefir
starfað, og við vonum, verMýðs-
félagar, að svo fram<arlega sem
verklýðsfélagið helzt að miklu
hreint af fingraförum pess litla
(íhaldsins), pá eigi pað eftir að
lyfta mörgum Grettistökum — án
allrar hjálpar frá aftaníossum
litla íhaldsiins. Ég — og fleiri
hér — telja bezt, að hreppnum
væri skift í tvent — kauptúnið
skilið frá hreppnumi, og til pess
að bömin á „eyrinni purfi ekki
lengur að vera föl og svöng“,
parf svo kauptúnið að eignast
Sanda, sem er pmestssetur og hief-
jr góð skilyrði til ræktunar og
liggur auk pess fast að landi
kauptúnsins (7—8 mín. ferð á
bíl). En pað væri fávi'zka að
halda pað, eins og átt mun vera
við í umræddri Tímaklausu, að
séra Sigurðux Z. gæti komið pví
mállii í höfn. Hann virðist nú byrj-
aður á að búta tíil eiinstakra
manna hluta úr Sandalan.dk Allir
sjá, hver árangur þeirrar starf-
semi klerksins verður. Nei, petta
hrós, sem á klerk er hlaöið 1
umræddri Tímaklausu, er í alla
staði blekking. En Mtt er rétt, að
verkamenn hér í félagi með fá-
tækum bændum i Dýrafirði eiga
að standa sameinaðk móti litla
og stóra íhaldinu, hvort sem pað
skreytir sig með nafni Framisókn-
ar eða sjálfstæðisi. En pess ber
vel að gæta, áð við, sem göngum
í eima fylkingu, við verðum að
vera stéttvísiir og vita og pekkja
herbrögð beggja andstöðuflokk-
anna, pví viið hérna Alpýðuflokks-
menn, okkur dettur ekki í bug
að leggja eyrun að pví, að litla
íhaldið — fremur en pað stóra
— muni frekar nú en áður byggja
upp heilbrigt atvinnu- og athafna-
líf á ÞingeyrL Til pess þekkjnm
við yíirstéttardraslið alt of vel
•— við þekkjum verk þess bæði
hér og annars staðar, þau segja
okkur eigi að við eigurn að
blanda blóði við annan fylkingar-
arm íhaldsins, siður en svo. Þau
bernda einmitt til pess, að við,
siem ti'lheyrum hinni vimmamdi
stétt, pað erum við, sem eigum
að byggja upp bæiina á íslandi,
eiins og raunar alt landið. Þá
væri fyrst takmarkinu náð. Og
pegar því takmarki væri náð, þá
væri skemtilegra að skemdar-
fingraför íhaldanna væru sem
miinst áberandii. Þá yrði líka dóm-
ur framtíðarinnar betri.
€m dnginKB og wefgliais
Stúkon „1930“. Fundur annað
kvö'ld. Kosináng em.bættiismanna
o. fl.
Umboðsmaður Alpýðusambands-
Ins í Vestmannaeyjum
hefir verlð tilinefndur Árni
Johnsen. Geta miesnn í Eyjúm, er
eiga erindi við Alpýðusambandið,
pví snúið sér til hans.
Býggingafélag verkamanna
var stofnað í Vestmannaeyjum
fyrir skömmu. Stóð jafnaðar-
mannafélagið Þórshiamar að
stofnun pess. Á stofnfundimum
mættu um 20 menn og gerðust
'félagar. í stjórn voru kosnir : Þor-
steinn Víglundarson foran., GuðL
Gislason ritari og Guðm. Jóns>-
son gjaldkerii.
Jafnaðarmenn í Eyjum
starfa nú af miklu fjöra. Halda
bæði félögin, Þórshamar og Fé-
lag ungra jafmaðarmánma, iðulega
fyndái, sem eru vel sóttíir.
í Iðnó annað kvöld
Annað kvöld heldur F. U. if.
skemtun í Iðnó tíi ágóða fyrír
verkalýðiinn, sem ofsóttur hefir
verið í KefLavík og Vesitmanna-
eyjumL Skemtisfcriáiin er fjölbreytt
og góð. Hljómisveáit Hótel Islands
spilar.
16 böm sýna víkivaka
í kvöld í „Hótel Borg“.
Sláturfélag Suðurlands
er 25 ára í dag.
Alpýðufóik!
Takið vel eftir hvaða verzlahir
au.g'lýsa hér í blaðinu og skáftíð
við pær. Á erfiðum tímum, peg-
ar barátta verkalýðsins. harðnax,'
eru margir, aem á ýmisa lund sýna
alpýðunni óvild. Til eru þe>r
kaupsýslumienn til dæmis, aem
ætlast til að njóta viðskifta al-
pýðufólks, pó peir eingöngu aug-
lýsi vörur sínar í blöðum, siem
stöðugt sýna öllu alpýðufólkæ
fullan fjandskap. Alþýðufólki er
nauðsynlegt að búast til varnar
fyrir hagsmuni sina, meðal ann-
ars með pví að styðja blað
flokksins, lcaupa pað og lesia, og
láta pá, sem par auglýsa, njóta
viðskiíta sinna.
Fékk sjón eftir dó haja uerjr)
blind í 27 ár. Dönsk stúlka, Olga
Henmngsen að nafni, sem heima
hefiir átt í Lundúnumí í mörg ár,
fékk sjónina um daginn, eftir að
hafa verið blind í 27 ár. Hún Tnisti
sijónina pegar hún var á áttrmdia
ári, en fyrir aðgerðir ensfca visr
indamannsins N. N- C. Flemings
liæknaðist hún. — í viðtali við
blaðamann segir stúlfcan. Mér
finst nú eins og ég sé í ælfilntým-
liandi alt er svo mifclu fegurra en
ég hafði gert mér í hugarlund.
Islenzka krónan er í dag í 58,10
gullaurum.
„Skátinn.“ 1. tbl. 3. árgangs er
komið út.
Togamrnir. „Bragi“ kom í nótt
úr Englandsför og í morgun
komu „Skúli fógeti" og „Wal-
pote“ af veiðum. — Afli „Vexs“,
er kom af veiðum í gærmorgun,
var 2100 körfur ísfiskjar.
Kristileg mmkoma verður á
Njálsgötu 1 kl. 8 í kvöld. AHir
velkomnir.
Skrítlan.
Skrifstofumaðuriinn: Ég skai
aldrei dnekka kaffi framar með
morgunverðinum.
Kunninginn: Því pá?
Skrifst.: Af því pað heldur mér
vakandi allan daginn.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðrikssoo.
Alpýðuprentsmiðjan.