Morgunblaðið - 11.02.1986, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR11. FEBRÚAR1986
^Sarrtk-usiemí mínum útirei kn/ngi
'e^ 3S"7 Og \>(J 3 52>."
ást er___
... að eyða ævinni
saman
TU Reg. U5. Pat. Ott -all rlghts reservw)
» 1982 Los Angetes Tknes Syndicate
Ég er farin fyrir fullt og
allt. Og vertu nú ekki að
sáldra sigarettuösku um
allt!
Með
morgunkaffínu
Viltu ekki lita hárið brúnt.
Það er í stíl vð sósulitinn!
HÖGNI HREKKVÍSI
HEATHCLIFF _______
„þb etzr hibxs til-skammar nú Þeöae/
Þj óðaratkvæðagr eiðslu
um fjölgun þingmanna
Á ekki litli maðurinn, en á honum
hvílir skattgreiðslan mest, að fá að
segja sitt álit á hvort að fjölga eigi
þingmönnum? Lávarðadeildina
skipa nú 30 menn og þeir fá yfir
40 þúsund krónur á mánuði. Venju-
legir starfsmenn sem eru búnir að
vinna 40 ár hjá ríkinu fá rúmlega
23.000 krónur, þó að þeir hafi ekki
tekið sín ellilaun fyrr en 70 ára að
aldri. Ég legg til að þjóðaratkvæða-
■ greiðsla verði látin fara fram um
þetta mál. Ekki er hægt að bæta
sköttum á litla manninn, nógir eru
þeir samt. Nú hækka óbeinu skatt-
amir líka því ríkið þarf sitt, yfir-
byggingin er fram úr hófi. Ó, að
við ættum Ólaf Thors og Bjama
Benediktsson núna, þá kvæði við
Ég er ein af þessum eldri borgur-
um sem fór með ferðaskrifstofunni
Sólarflug til Tenerife 8. janúar. Ég
ætla að benda fólki á að athuga
vel sinn gang áður en það kaupir
miða þar, því allt sem mér var sagt
stóðst ekki. Ekki einu sinni var ég
annan tón, eða Jón á Reynisstað
og Pétur Ottesen.
Sjálf stæðiskona
komin á það hótel sem ég pantaði
þegar ég fór heim eftir marga flutn-
inga. Ferðin til útlanda tók 15
klukkUstundir og auðvitað nætur-
flug en átti að vera dagflug. Það
var sama sagan heim aftur.
Kristín Sigmundsdóttir.
Það stóðst ekkert
Víkverji skrifar
Víkveiji varpaði þeirri spurn-
ingu fram í þættinum hér síð-
astliðinn laugardag, hvort það væri
til of mikils mælzt, að kjarabætur
til fólks í formi lækkaðs olíu- og
benzínverðs skiluðu sér til neyt-
enda. Raunar var spumingunni
beint til viðskiptaráðherra landsins.
Til skamms tíma kostaði bensínlítr-
inn 35 krónur, en lækkaði um eina
krónu nú nýverið. En á meðan lítr-
inn kostaði 35 krónur var innkaups-
verð á hvetjum lítra aðeins 8 krón-
ur. Það þýðir að álögur ríkisins,
dreifingarkostnaður og álagning
oiíufélaganna voru rúmlega 77% af
verðinu, sem bíleigandinn greiðir
hér frá bensíntanki.
Á föstudag mátti lesa í Morgun-
blaðinu úttekt á olíumálum undan-
farið og á forsíðu var frá því skýrt
að olíumálaráðherra Kuwait spáði
því að olíufat.ið færi að verðgildi á
alþjóðamarkaði niður í 10 Banda-
ríkjadali. Verði slík lækkun á næst-
unni er hún æði mikil frá því er
verðið var hæst fyrir nokkrum
mánuðum. Ekki er langt síðan olíu-
fatið var selt á 30 dali.
Nú segja þeir vísu menn, sem
selja olíu og benzín á íslandi að
útilokað sé að búast megi við því
að svo gífurleg lækkun verði á
benzíni, en geri menn ráð fyrir því
að lækkunin eigi sér stað og inn-
kaupsverð á þessari dýrmætu orku
falli jafnmikið og verðið á olíufat-
inu, ætti sambærilegt innkaupsverð
að verða 2,67 krónur. Þá yrðu
opinber gjöld, dreifingarkostnaður
og álagning, sem hækkar verðið
hér heima, komin yfir 90%, þ.e.a.s.
bíleigandi greiddi í raun ríkinu
andvirði hverra níu lítra í skatt af
hverjum tíu, sem hann keypti.
Ummæli Guðrúnar Helgadóttur
alþingismanns hafa að vonum
vakið mikla athygli. Hún segist
ekki geta lifað af laununum sínum,
þrátt fyrir að hún hafi 40 þúsund
krónur, þegar hún hafi staðið ríkinu
skil á því sem því ber. Þetta eru
mun hærri laun, en fjöldi fólks
verður að láta sér nægja. En þegar
talað er um lág laun, þá mega
menn og minnast þess að ýmis
launatengdur kostnaður hækkar
útgjöld atvinnuveganna um rúm
32% og hefur gert lengi. Getur verið
að verkalýðsfélögin hafi verið of
gjörn á að safna í sjóði fjármunum,
sem síðan brenna upp í verðbólgu,
í stað þess að láta fólkið njóta þeirra
á líðandi stundu? Væru 25.000
króna laun hækkuð um 32% fást út
33.000 króna laun.
xxx
Iforystugrein Morgunblaðsins á
laugardag var sérstaklega fjallað
um lyfjakostnað og verðskyn. Til-
efnið er grein eftir Signrbjörn
Sveinsson, sem spurði, hvort unnt
væri að spara 400 milljónir króna
á ári í lyfjakostnaði Trygginga-
stofnunar ríkisins og er spumingin
byggð á athyglisverðum mismun í
lyfjanotkun landsmanna. Reykvík-
ingar nota lyf, sem eru 212% dýrari
en Skagfirðingar. Þarna er greini-
lega um eitthvert kýli að ræða, sem
vert væri að stjómvöld styngju á.
Fyrir allnokkru benti Víkvetji á
að sjúklingur einn, sem hann þekkti
til, hafi fengið lyf afgreidd yfir
búðarborðið í apóteki fyrir nokkur
hundmð krónur, en lyfin kostuðu
samtals 30.000 krónur. Víkveiji
krafðist þess þá, að mönnum yrði
gert ljóst, hvert verðmæti þeirra
lyfja væri, sem þeir fengju afgreidd.
Að afhenda mönnum lyf, sem em
tugþúsunda virði og láta þá borga
um 300 krónur fyrir þau, er hið
sama og að eyðileggja allt verðskyn
þeirra, sem nota eiga lyfin. Við-
skiptavinur Tryggingastofnunar-
innar á í þessu tilfelli kröfu á að
fá vitneskju um verðmæti lyfsins.
XXX
Kosningarnar á Filippseyjum
em einhver sorglegasti skrípa-
leikur, sem heimsbyggðin hefur
orðið vitni að á síðustu ámm. Undir
yfirskyni lýðræðis em kosningatöl-
ur falsaðar, haft er rangt við og
þeir, sem að þessum skrípalátum
standa roðna ekki einu sinni, þegar
þeir standa frammi fyrir heims-
pressunni og skýra frá málum.
Spillingjn er þama í sínu æðsta
veldi. Þegar þetta er skrifað hafa
báðir forsetaframbjóðendurnir lýst
yfir sigri sínum — en hvemig skera
á úr um hvor verður forseti, verður
líklegast aðeins gert með valdi.
XXX
Nú er kominn 11. febrúar og
liðinn sá frestur, sem skatt-
stjórar landsins hafa sett skatt-
greiðendum landsins til þess að tí-
unda tekjur sínar. Vonandi er að
allir hafi getað skrifað undir skatt-
framtalið „að viðlögðum dreng-
skap“ eins og þar stendur.