Morgunblaðið - 25.02.1986, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRÚAR 1986
25
stöðva herbílana, Á meðan á þessu
stóð sýndi sjónvarpsstöð 4, sem er
mjög hliðholl Marcosi, frá útihljóm-
leikum úr miðborginni og lét eins
og ekkert sérstakt væri á seyði.
Enrile og Ramos töluðu loks við
fréttamenn skömmu fyrir kvöldmat.
Það lá vel á þeim og Doy Laurel,
varaforsetaefni Cory Aquino, stóð
brosandi við hlið þeirra. Hann var
mættur til að óska þeim til ham-
ingju með hetjudáð þeirra. Enrile
sagði að afl fólksins hefði stöðvað
ferð herdeildanna úti fyrir á frið-
samlegan hátt. Hann sagðist hafa
talað við Marcos en ekki væri hægt
að komast að samkomulagi við
hann þar sem krafa fólksins væri
að hann léti af embætti og hann
neitaði að gera það.
hennnen
ddupp
Símamynd/AP
er umlukt gaddavírsrúllum og hvers kyns tAlmiinnni sem hefur verið
ijist ekki að höllinni.
Manila kl. 22.00
á mánudagskvöld
Anna Bjarnadóttir, frétta-
ritari Morgunblaðsins, er
enn í Manila. Hún sendi
eftirfarandi grein til
blaðsins kl. 22.00 á mánu-
dagskvöld (staðartími) og
tók fram að atburðarásin
væri hröð og því gæti
ýmislegt hafa gerzt nýtt
þegar lesendur fengju
blaðið í hendur á þriðju-
dagsmorgun.
en vamarmálaráðherrann komst
óhultur í gegnum þvöguna og var
hylltur. Hann fór strax á fund með
Ramos í Camp Crame og þeir töluðu
lengi.
Það varð að stöðva
herbílana
Mikil spenna ríkti frammi á
göngum á meðan tvímenningamir
ræddu saman. Fréttir bárust af víg-
búnum herbílum á næsta götuhomi.
Lista jrfír vopnabirgðir var út-
hiutað meðal hermanna. Veritas,
útvarpsstöð kirkjunnar, sem hefur
gegnt mikilvægu hlutverki f baráttu
fólksins fyrir sönnu lýðræði, bað
almenning að safnast saman og
Ramos taldi upp langan lista
herdeilda, sem styðja þá úti á lands-
byggðinni og sagði að ungir, hug-
sjónaríkir og umbótasinnaðir her-
menn styddu þá og hlýddu ekki
lengur yfirstjóm Marcosar og Fab-
ius Ver, yfírhershöfðingja. Hann
leit upp og glotti þegar hann var
spurður hversu ömgg byggingin
væri og svaraði að takið væri sterkt.
Enrile vildi ekki bera uppreisn fólks-
ins í Manila saman við uppreisnina
gegn keisaranum f íran.
Hann sagði að vopn Marcosar
skiptu ekki lengur máli. „Hann
getur drepið einhveija okkar en
ekki alla,“ sagði hann. „Og hann
getur reitt fólkið til reiði og þá
getur komið til blóðsúthellinga."
Ramos átti von á að hermenn
myndu beina rifflum að yfirmönn-
um sínum ef þeir skipuðu þeim að
skjóta landa sína. Þeir áttu von á
að barátta þeirra myndi enda á
„fallegan og hamingjuríkan" hátt.
Mannfjöldinn úti fyrir var gífur-
legur. Strætisvögnum var lagt þvert
yfír götur þar sem herbílamir höfðu
verið stöðvaðir og hraktir á brott.
Fleiri herbílar vom á leið inn á
autt svæði við götuhomið. Fólki
leist ekki á þetta og ég fylltist
baráttuhug. Mér fannst það ekki
nógu ákveðið í að stoppa þesas
tmkka. Fjórir þeirra höfðu þegar
ekið inn á svæðið og fólk stóð í
fjariægð og velti fyrir sér hvað þeir
ætluðust fyrir. Rauðir fánar, sem
tákna ormstuástand, blöktu út um
glugga þeirra.
Tveir ungir jesúítar í hvítum
kyrtlum, með bakpoka, og héldu á
vasaljósum vom á leið til herbílanna
og ég skundaði á eftir þeim full
forvitni. Bílstjóri eins bílsins var
ósköp ungur og vingjamlegur.
Hann sagði að þeim hefði verið
sagt að leggja bílunum þama á
svæðinu og bíða frekari fyrirmæla.
fréttum á miðnætti og var harðorð-
ur í garð Enrile og Ramosar. Hann
sagði þá vilja taka völdin í sínar
hendur og ætla að koma á herstjóm
sem Cory Aquino fengi líklega sæti
í. Hann sagði að það yrði þung
byrði á samvisku þeirra ef óbreyttir
borgarar særðust í átökum.
Enrile kom út af fundi skömmu
seinna og ég varð til að segja honum
af orðum Marcosar. „Við könnumst
við þrögð hans," sagði hann. „Hann
er að reyna að koma á sundmngu
hjá okkur. Ég er að þessu fyrir
landið og þjóðina. Marcos ætti að
líta í eigin barm áður en hann talar
um samvisku annarra. Hann fer
með fullkomið þvaður." Marcos
sagði í ræðunni að hann væri reiðu-
búinn að stjóma sjálfur herdeild
gegn „uppreisharmönnunum", eins
og hann kallaði Enrile, Ramos og
þeirra menn. „Hvemig ætti Marcos
að geta það, hann kemst ekki einu
sinni óstuddur á salemið," sagði
vamarmálaráðherran. Hann sagðist
ekki vilja segja annað um líkamlega
heilsu Marcosar. Þegar ég spurði
hvort hann hefði skoðun á geðheilsu
hans, sagði hann: „Marcos var mjög
ríkjanna um midja nótt eftir að
öryggisvörður Malacanang hefði
gefíst upp. Enrile fór úr skothelda
vestinu og slappaði af en ákvað að
fara aftur í vestið áður en þeir fóm
út til mannfjöldans að fagna sigrin-
um. Enrile hélt ianga tölu og sagði
meðal annars að fólkið hefði sýnt '
að það myndi aldrei þola einræðis-
stjóm í landinu og benti kommún-
istum að þeir hefðu litla von um
völd í landinu. Það var eins og fargi
væri af fólkinu létt. Hermenn föðm-
uðust og mörgum lá við gráti af
gleði. Kona þakkaði hermanni fyrir
hjálpina og nunnur brostu sínu blíð-
asta og deildu út glösum með
ávaxtasafa í morgunhitanum.
Á sama tíma og Enrile og Ramos
vom að fagna sigri hélt Marcos
blaðamannafund sem var sjónvarp-
að beint úr Malacanang-höll. Fólk
hélt að upptakan væri gömul en svo
var ekki. Marcos lýsti yfír neyðar-
ástandi þótt hann segðist hafa fulla
stjóm á öllu. Ver yfírhershöfðingi
hvatti hann til að leyfa hermönnum
að beita valdi gegn fólkinu ef með
þyrfti, en Marcos bað hann að
hinkra við. Hann sagði að herlið
Símamynd/AP
Hermenn bera poka fullan af vopnum inn í bækistöðvar almannavarna í Manila og gengu til liðs við
Ramos og Enrile.
Ég spurði hver gæfi honum fyrir-
skipanir, hvort hann væri með hluta
hersins eða fólkinu í landinu. „Við
emm með fólkinu," sagði hann. „En
við verðum að bíða og sjá hvað
setur." Ég gerði L-merki Cory
Aquino með hendinni og hann lagði
sína hönd við mína en beygði ekki
fínguma.
Aumingja pilturinn var velþjálf-
aður hermaður sem hlýddi fyrir-
skipunum og var ekki reiðubúinn
að söðla yfir. En mikið langaði hann
til þess.
Sömu sögu er að segja um bfl-
stjóra annarra herbfla. Fólkinu
tókst loks að stöðva þá, settist fyrir
framan þá og ýtti til fóiksbflum svo
herbflamir komust ekki leiðar
sinnar. Svissneskur blaðamaður
benti mér á að fara varlega. „Þú
gerir ekkert gagn með því að slasast
í átökurn," sagði hann. „En þú vildir
augsýnilega vera Filippseyingur á
þessari stundu." Hópur fólks klifr-
aði upp á pall eins herbflsins og ég
settist inn til eins bflstjórans. Leið-
togi herdeildarinnar kom því miður
aðeins of snemma og rak okkur
með vopnavaldi niður og út úr bfln-
um. Annars hefði okkur líklega
tekist að fá bflstjórana til að aka
með hvítt flagg inn á Camp Crame.
Ég spurði einn varðmannanna við
bflana hvemig honum liði þegar
hann fyndi óvild fólksins í þeirra
garð. Hann vildi ekki svara spum-
ingunni og leit á mig bænaraugum.
Marcos fer með þvaður
Marcos kom fram í sjónvarps-
greindur maður."
Ramos fór út og fékk sér frískt
loft skömmu eftir miðnættið. Hann
hljóp fyrst með sjónvarpsmenn, ljós-
myndara og nokkra blaðamenn á
hælum sér út fyrir herbúðimar og
í gegnum mannfjöldann. Fólkið
hrópaði „Ramos, Ramos" og lét
hriftiingu í ljós. Hann hljóp léttur
á fæti fram og aftur fyrir framan
Camp Crame og gekk svo um
svæðið til að heilsa upp á sína
menn. Hann sagði að hann hefði
aldrei gert neitt stórkostlegra á ævi
sinni en að heyja þessa baráttu og
sagði Marcos verða hræddari með
hverri klukkustund. Hann hafði orð
á hælaháum skóm blaðamanns
Morgunblaðsins en hrósaði mér
fyrir að hafa haldið í við sig á
hlaupunum.
Fagnað of snemma
Fyrstu fréttir eldsnemma í morg-
un hermdu að mannfjölda við Camp
Aguinaldo hefði verið tvístrað með
táragasi, herdeildir komist þangað
inn og sjö þyrlur væru yfír Camp
Crame. I ljós kom að herdeildimar
og þyrlumar vom hættulausar.
Hermaður einn sagði mér að hann
hefði haldið að lokastundin væri
runnin upp þegar þyrlumar flugu
yfír. „Við höfðum ekki hugmynd
um hvað var á seyði," sagði hann
og var ekki laus við óttann úr
augunum tveimur klukkustundum
síðar.
Enrile og Ramos fögnuðu frétt-
um af því um sjöleytið að Marcos
og fjölskylda hefðu flúið til Banda-
mætti nota byssur og smærri vopn
ef óbreyttir borgarar reyndu að ná
stofnunum ríkisins á sitt vald.
Imelda Marcos, dætur þeirra hjóna 1 j
og bamaböm voru við útsending-
una. En sjónvarpssendingin var
rofín í miðju kafí, menn uppreisnar-
manna höfðu tekið sjónvarpsstöð á
sitt vald og Veritas var falið að
reka hana. Marcos hefur enn að-
gang að þremur sjónvarpsstöðvum.
Fólk flytur úr nágrenni
Malacanang
Malacanang-höll er umkringd
öryggisvörðum og gaddavírsrúllur
loka öllum ieiðum að henni. Venju-
legt fólk býr innan girðinganna í
næsta nágrenni við höllina. Ég
stoppaði ekki lengi þar fyrir utan
í dag en hitti tvær konur sem voru
að flytja til ættingja sinna annars
staðar í borginni. „Svæðið er mor-
andi af hermönnum og ég er hrædd
héma,“ sagði fullorðin kona.
Öryggisverðir við eitt hliðið vildu
ekki leyfa mér að taka mynd af sér.
Þeir voru hálfóttaslegnir á svip.
Leiðtogi þeirra margbað mig að
skilja að hann væri bara að hlýða
fyrirskipunum þegar hann neitaði
að hleypa mér inn á svæðið við
höllina.
Marcos verður að láta gefa nýjar
fyrirskipanir fyrir morgundaginn.
Fyrr í kvöld bauð hann stuðnings- y
mönnum sínum, sérstaklega þeim
sem hafa byssuleyfi, að koma til
hallarinnar og vera viðstadda þegar
hann sver embættiseið sinn fyrir
næstu sex árin í forsetaembætti.