Morgunblaðið - 18.07.1986, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 1986
35
Minning':
••
Guðrún Ossurar-
dóttir frá Fossá
Fædd 20. janúar 1902
Dáin 7. júní 1986
Hinn 7. júní síðastliðinn andaðist
í Sjúkrahúsi Patreksfjarðar Guðrún
Ossurardóttir fyrrum húsfreyja að
Fossá í Barðarstrandarhreppi. Hún
var jarðsett að Btjánslæk 13. júní
að viðstöddu fjölmenni.
Guðrún var fædd í Kvígindisdal
20. janúar 1902. Foreldrar hennar
voru hjónin Jóna María Sigurðar-
dóttir og Ossur Amason Thorodds-
en. Þau eignuðust 6 böm. Auk
Guðrúnar voru það Guðbjörg,
Soffía, Ingibjörg, Lilja og Markús
Björn. Smábam fluttist Guðrún með
foreldrum sínum að Neðri-Tungu í
Örlygshöfn, en þar bjuggu þau allan
sinn búskap. Um fímm ára aldur
fór Guðrún í fóstur til föðursystur
sinnar, Kristínar Thoroddsen, sem
þá bjó í Ólafsvík, en síðar fluttust
þær til Patreksfjarðar. Hjá Kristínu
ólst Guðrún upp að mestu leyti,
þótt hún dveldist oft hjá foreldrum
sínum að sumrinu. Seinna tók
Kristín að sér ungan dreng, Guð-
mund Sigurðsson, sem systursonur
hennar átti, og ólst hann upp hjá
þeim að mestu leiti.
Guðrún fór snemma að vinna
eins og venja var þá með unglinga,
en þá var helst að fá vinnu við fisk-
þvott úti á plani, en það var bæði
erfið vinna og oft var kalt og ónota-
legt að standa við fiskstokkana.
Um tvítugt fór Guðrún til
Reykjavíkur og var þar um tíma í
vist eins og þá tíðkaðist. Þar lenti
hún hjá miklu ágætisfólki, Halli
Þorleifssyni og Guðrúnu Agústs-
dóttur konu hans, í Lækjargötu 12.
I sama húsi bjuggu séra Bjami
Jónsson og Áslaug kona hans, en
hún var systir Guðrúnar Ágústs-
dóttur. Öllu þessu góða fólki
kynntist Guðrún og þarna var henni
tekið sem hún væri ein af fjölskyld-
unni. Þetta var mikið söngfólk og
þegar í ljós kom að hún hafði mjög
falleg söngrödd lögðu hjónin sig
fram við að kenna henni undirstöðu-
atriði í söng og með þeim fór hún
ætíð í kirkju og söng þar. Guðrún
hafði alla tíð mikla ánægju af að
syngja og var ákaflega þakklát
þessu fólki fyrir alla þess velvild
og hlýju.
Um þrítugsaldur fór Guðrún í
kaupavinnu að Fossá í Barðastrand-
arhreppi en þar bjuggu þá Sigur-
mundur Guðmundsson og Kristín
Kristjánsdóttir ásamt sonum sínum
þremur og höfðu þau búið þar síðan
fyrir aldamót. Fljótlega trúlofaðist
hún Haraldi, elsta syninum, sem
var á sama aldri og hún og þann
30. maí 1936 giftust þau. Þau
bjuggu svo þar með foreldrum Har-
aldar allt til ársins 1955 að Sigur-
mundur lést. Þá tóku þau Haraldur
og Guðrún við búinu. Þau vom
mjög samhent við að vinna að bú-
skapnum og bjuggu stórbúi. Þau
eignuðust fimm börn: Kristínu Ing-
unni, sem býr í Haga á Barðaströnd,
gjft Bjama Hákonarsyni. Þau eiga
7 böm; Ingva Óskar, sem er bóndi
á Fossá. Hann er giftur Jón Stellu
Jónsdóttur. Þau eiga 2 börn; Maríu
Kristínu, sem búsett er í Reykjavík.
Hún var gift Víði Hólm Kristjáns-
syni vélstjóra. Hann lést fyrir
nokkmm ámm; Dóttur sem lést
nýfædd; Sigurmund, sem er vél-
stjóri. Kona hans er Bima Pálsdóttir
og eiga þau eina dóttur. Þau em
búsett í Reykjavík.
Ég sem þetta rita var barn,
líklega 5 ára, á Fossá þegar Gunna
kom þangað fyrst og ég man vel
þessa fínlegu og broshým stúlku.
Ég laðaðist fljótt að henni og var
mikið með henni. Hún var mér ákaf-
lega góð, en ég gerði nú ekki alltaf
eins og hún sagði mér og átti það
til að segja henni að það væri amma
mín sem réði yfir mér en ekki hún.
En aldrei varð hún mér reið. Hún
var svo mild og góð og beytti ekki
hörku við böm. Bræður mínir,
Kjartan og Hrafnkell, komu að
Fossá 1938 fimm og sex ára gaml-
ir og ólust þar upp frá þeim tíma.
Á sumrin vom oft mörg börn á
heimilinu. Eitt sumar vom þar tíu
böm og það kom að miklu leyti á
Gunnu að sjá um mat og annað
fyrir fólkið. Éitt sumarið vom tutt-
ugu og þrír í heimili. Oft var langur
vinnudagur hjá húsmóður á svo
stóm heimili. Þægindi vom lítil þá
á heimilum í sveitinni þarna. Vatn
þurfti að bera í bæinn og gerðu
karlmenn það reyndar því það tald-
ist ekki kvenmannsverk. En að elda
mat fyrir allt þetta fólk á tvíhólfa
eldavél sem kynt var með mó og
baka öll brauð og kökur, allt var
þetta óhemju vinna. En hún Gunna
var svo glaðlynd að eðlisfari og
átti sér svo mörg áhugamál, að hún
átti gott með að finna sér hvíldar-
og gleðistundir. Hún las mikið af
góðum bókum. Húri hafði einnig
mjög gaman af fallegum útsaumi,
en það var aðeins fyrstu árin sem
hún gaf sér tíma til að stunda hann-
yrðir. Hún var mikill náttúmunn-
andi og mikla ánægju hafði hún
af að fara í reiðtúra um helgar inn
í Vatnsfjörð og þar á einum stað
þar sem fegurð landsins í Vatns-
firði er einna mest, í Hörgsnesi, er
grashvammur og þar var eitt stórt
og fallegt reynitré. Þarna var áð
og maður hvíldi sig undir trénu og
hestamir bitu í ró og næði á með-
an. Þessi hrísla var alltaf og er enn
kölluð „hríslan hennar Gunnu" því
að þama var hennar uppáhaldsstað-
ur. Nú hefur hríslan sáð út frá sér
og er þarna kominn fallegur skóg-
arlundur. Einnig varð Gunnu oft
gengið upp að Fossinum fyrir ofan
bæinn þegar gott var veður. Hún
naut þess svo að sitja og hlusta á
niðinn og söng mófuglanna. Islensk
söngbók í rauðu bandi lá alltaf í
kommóðunni og þegar stund gafst
tók hún bókina og söng af hjartans
lyst. Ég man hve mikið hún söng
við börnin sín og með þeim er þau
vom lítil. Guðrún og Haraldur höfðu
mjög gott lag á bömum og þeirra
börn og önnur sem á heimilinu vom
fengu gott veganesti fyrir lífið.
Heiðarleiki, trúmennska og vin-
gjarnleg framkoma vom einkenni
hjónanna beggja, og vom þau öðr-
um til fyrirmyndar að mörgu leyti.
Fyrir tæpum 20 ámm var byggt
upp á Fossá, bæði íbúðarhús og
aðrar byggingar á staðnum. Har-
aldur átti tvær jarðir, Fossá og
Hamar. Var nýi bærinn byggður á
hamri en heitir samt Fossá. Synir
Haraldar og Guðrúnar unnu þar
mest að. Ingvi, sonur þeirra, býr
nú þar með fjölskyldu sinni. Harald-
ur og Guðrún bjuggu hjá þeim þar
til fyrir þrem ámm að Iíaraldur
veiktist og þurfti að fara á sjúkra-
húsið á Patreksfirði. Hann hafði þá
einnig misst sjónina að mestu leyti.
Síðan hefur Gunna verið að mestu
í Haga hjá dóttur sinni, en öðm
hvetju á sjúkrahúsinu ef þess þurfti
með.
Haraldur heldur sér vel andlega
þrátt fyrir háan aldur og heilsu-
brest. Hann tekur öllu sem að
höndum ber með skynsemi og æðm-
leysi. Hann hefur nú misst sinn trúa
og góða lífsfömnaut. Hjónaband
þeirra hafði varað í rúm 50 ár og
aldrei borið skugga á. Ég votta
honum og börnum þeirra samúð
mína. Þegar ég kveð Gunnu hinstu
kveðju er mér efst í huga þakklæti
fyrir allt sem hún gerði fyrir mig
og bræður mína, og einnig dætur
mínar sem allar nutu þess að vera
á Fossá þegar þær vom í æsku.
Blessuð sé minnig hennar.
Inga
Gunnar Steinsson
Fossnesi - Minning
Fæddur 4. mars 1927
Dáinn 27. júní 1986
Þann 3. júlí var moldu orpinn í |
Stóra-Núps kirkjugarði Gunnar j
Steinsson í Fossnesi í Gnúpveija-,
hreppi. Hann ólst upp einbimi hjá!
góðum foreldrum og gerðist gildurj
bóndi þegar hann hafði aldur til ogl
hafði fastnað sér ágæta konu, Jó-
hönnu Jensdóttur. Allir vegir virtust
greiðfærir og bar hvergi skugga
á. En skjótt skipast veður í lofti.
Sem hendi væri veifað var hann á
besta aldri heltekinn sjúkdómi sem
varð þess valdandi að hann hlaut
að dveljast á sjúkrahúsi hátt á ann-
an áratug, lokaður inni í sjálfum
sér og átti sér enga leið framar til
þess samfélags, sem við flest lifum
og hræmmst í. Eins og áður er
sagt var Gunnar góður bóndi og
þjóðhagasmiður svo sem hann átti
kyn til en það dregur skammt ef
ekki kemur fleira til. Gunnar var
hvurs manns hugljúfi og hygg ég
að það sé hvuijum manni drýgst
veganesi á langri vegferð. Sú er
ástæða þess að ég teikna upp þessi
fátæklegu orð þegar dauðastríði
Gunnars er lokið, að við vomm
næstum jafnaldra og leikbræður frá
því er við uxum úr grasi.
Margs er að minnast frá þeim
tímum en það var milli okkar
tveggja og verður ekki tíundað hér.
Ég minnist þessa góða vinar og
félaga sem í engu mátti vamm sitt
vita og þakka honum fyrir það sem
hann var mér. Hvíldin mun hafa
verið honum kærkomin, en við
söknum hans vinir hans og félagar.
Öllum, sem vom honum nákomnir,
votta ég samúð mína.
Sveinn Ágústsson, Ásum
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minningar-
greinar verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara.
Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði,
að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. f minningargreinum skal
hinn látni ekki ávarpaður. Þess skal einnig getið, af
marggefnu tilefni, að frumort ljóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasíðum Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með góðu línubili. Meginregla
er að minningargreinar birtist undir fullu höfundarnafni.
+
Útför eiginmanns mins og stjúpfööur,
GUÐMUNDAR ÓSKARS GUÐMUNDSSONAR,
bónda,
Seljalandsbúinu,
isafirði,
verður gerð frá ísafjaröarkirkju laugardaginn 19. júlí kl. 14.00.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Guðbjörg Jónsdóttir,
Bragi Líndal Ólafsson.
t
Móðir okkar,
HALLDÓRA GUÐRÚN HALLDÓRSDÓTTIR,
Oddabraut 10,
Þorlákshöfn,
verður jarðsungin frá Strandarkirkju í Selvogi laugardaginn 19.
júlí kl. 11.00 fyrir hádegi. Fyrir hönd vandamanna,
Guðrún Bjarnadóttir,
Ása Bjarnadóttir.
+
Faðir okkar og afi minn,
SÆMUNDUR KR. JÓNSSON,
veggfóðrarameistari,
Nökkvavogi 9,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju í dag, föstudaginn 18. júlí,
kl. 15.00.
Jarösett verður frá Fossvogskirkjugarði. Þeir sem vildu minnast
hins látna eru beðnir um að láta Krabbameinsfélagiö njóta þess.
Maria Sæmundsdóttir,
Kristjana Sæmundsdóttir,
Sæmundur Árni Tómasson.
+
Þökkum af alhug öllum fjær og nær sem sýndu okkur vináttu og
samúð við andlát og útför mannsins mins, föður, tengdaföður,
afa og langafa,
ÓSKARS JÓNSSONAR,
skipstjóra,
Hafnargötu 78,
Keflavik.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki á Hjarta-
deild Landspítalans og Vífilsstaða spítala fyrir góöa umönnun í
veikindum hans. Guð blessi ykkur öll.
Halldóra Jónasdóttir,
Hreinn Óskarsson, Guðrún Björnsdóttir,
Gróa Hreinsdóttir,
Sigurður Hreinsson, Sigrún Júlíusdóttir,
Óskar Jón Hreinsson, Jóhanna Helgadóttir,
og barnabarnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð vegna fráfalls
MÁLFRÍÐAR GISLADÓTTUR,
Hringbraut 13,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki 3. hæðar Sólvangs i
Hafnarfirði fyrir frábært hjúkrunarstarf.
Vandamenn hinnar látnu.
+
Þökkum auðsýnda samúð vegna andláts
MAGNEU G. GUÐMUNDSDÓTTUR FRANDSEN
og biðjum ykkur blessunar guðs.
F.h. aðstandenda,
Guðrún Lovfsa,
Guðmundur Björgvin.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
ELfSABETAR SNORRADÓTTUR
frá Laxfossi.
Jón Snorrason, Hólmfrfður Sigurðardóttir
og aðrir aðstandendur.