Alþýðublaðið - 27.02.1932, Blaðsíða 3

ver,a, ef slíkt afbrot er endurteld'ð.
Einnig er svo ákveðiö í frv., að
lækni, eða þann sem lækninga-
leyfi hefir, megi svifta læknitnga-
leyfi, ef hann gerir sig sekan um
það, sem honum er sérstaklega
ósamboðið sem lækni, svo sem
ef hann gefur röng og villandi
læknisvottorð eða læknisumsagnir
að órannsökuðu máli, jafnvel þótt
ekki teljiist sannað, að tjón hafi
hlotist af, eða ef hann reynist sek-
ur um skottulækningar eða hlut-
deild í þeim, lausmælgi um
einkamál, sem hann hefir komist
að sem læknir, eða alvarlegí
hirðuleysi eða ódugnað í störfum
sínum.
Annað frumvarp flytur Vil-
mundur um skipun héraðslækna
o. fl., þar sem ákveðið er, að
borgun fyrir störf þeirra og ferðir
skuli fara eftir gjaldskrá, er land-
iæknir semur og ráðherra stað-
festir. Nú er hin löggilta gjald-
skrá að mestu dauður bókstafur,
því að bæði er hún úrelt og
hlutföllin um borgun fyrir hin
ýmsu læknisverk röng, og svo
er ákveöið í lögum, að hún komi
því að eins til greina, að ágrein-
ingur verði milli héraðslækniis og
sjúklings út af gjaldi fyrir lækn-
isverk. „En gjaldsfcrá, sem þá að
eins gildir, er sjúklingur telur
sig tilneyddan að leggja út í deilu
við lækni sinn um borgun fyrir
(unnin læknisverk. gætir illa rétt-
ar sjúklingannia,“ svo sem segir
í greinargerð frv. Pað er einnig
óheppilegt, að breytingar á lækn-
isverkiataxta geti ekki orðið nema
með því að bera þær hverju sdnni
undir samþykki alþingis með
Lagabreytingu, svo sem nú myndi
vera, ef þesisi breyting kæmi ekki
tiL
Jafnframt er í frumvarpinu um
Lækningaleyfi ákveðið, að borgun
fyrir störf Lækna, sem ekki eru
héraöslæknar, þar á meðal fyrir
tannlækningar, nudd o. s. frv.,
skuLi fara eftir gjaldskrá, og sé
leitað samninga um hana rnilli
stéttarfélags lækna og heiilbrigðis-
stjórnarinnar. I henni sé tekið
hæfilegt tillit til þess, að þessir
læknar hafa ekki emhættislaun.
En náist ekki sJíkur samningur,
þá gildi gjaldskrá, er landliæknir
sernur og heilbrigðisstjórmn stiað-
festir.
í greinargerð'inni segir svo, að
hér „er leitast við' að deila sem
sanngjarnast á milli embættis-
læknanna og hinna embættislausu
lækna, svo að hvorugir verði
ger'ðir að olnbogabörnum, og hef-
ir Læknafélagið enga sérstaka at-
hugasemd gert við þau ákvæöi.
Pað telur að eins, að of lítill
munur sé gerður ■ á sérfræðing-
um og öðrum læknum- og bendir
á, að í Danmörku, þar sem al-
mennir læknar taka 4 laónur fyrir
viðtai, tairi sérfræðingar 40 krón-
ur. Petta virðiist ekki vera tiL fyr-
irmyndar, og er ólíku saman að
jafna hér iog í Danmörku að þesisiit
leyti. Par á almenningur víðast
aðgang að hjálp sérfræðinga i
sjúkrahúsum og annars sta'öar
fyrir mjög sanngjarna þóknun, að
öllum tryggingum þeirra ó-
gleymdum. Læknir, sem setur upp
tugi króna fyrir eitt viðtal, er
fyrir danska auðkýfinga, en ekki
fyrir almenning. Hér getur verið
að eins einn sérfræðingur í ein-
hverri griein á öllu landinu. Al-
menningur á þá eklri i annað hús
að venda. Ef hann getur ekki unn-
ið fyrir kaup við hæfi almennimgs,
er hér engin þörf fyxir liann.“
I frv. um skipun héraðslækna
er Loks ákveðið, að héraðslæknis-
og bæjarlæknis-embættið í
Reykjavík verði aftur siameinað,
svo að eiinn maður gegni því
starfi.
Á landinu eru 48 læknishéruð.
Á skiftingu þeirra eru ekki gerðar
aðrar breytingar í frv. en þær,
að Súðavíkurhreppur við fsa-
fjarðardjúp er tekinn undan ísa-
fjarðarhéraði og lagður við Ögur-
héraðs (sem nú heitir Nauteyrar-
hérað), en íbúar í Álftafiirði í
Súðavikurhreppi eigi þó jöfnum
höndum tilkall til læknisþjónustu
á ísafirði og í Ögurhéraði.
Frumvörp þesisi voru til 1. um-
ræðu í neðri deild í gær, og
var þeim að henni lokinni báöum
vísað til allsherjarnefndar.
Pétur. Ottesen prófaði skarp-
leik sinn á því að tala sig „dauð-
ian“, sem kallað er, um lækninga-
ieyfafrumvarþið. Fann hann m. a.
það því til foráttu, að það ætiað-
ist til, að lieilbrigðiisstjórnin semji
við stéttarfélag lækna um gjald-
skrá þeirra lækna, sem ekki eru
héraðslæknar. Vildi Pétur alls
ekki, að ríkið semdi við stéttar-
félag. Það mætti þá í staðinn
semjia við Læknafélag íslands,
siagði hann. Hann hélt sem sé, að
þetta aðaPstétitarfélag Lækna —
Læknafélag íslands — væri ekki
stéttarfélag(!) — einmitt stéttar-
félagið, sem samið yrði við sam-
fcvæmt frumvarpinu. Kom Pétur
með mörg fleiri álífca „rök“ og
athugasemdir og sló mjög um
sig í krafti þeirra. — Sannast
löngum spakmælið: „Oflæti
vísindanna er auðmýkt, saman-
borið við hroka fávizkunnar."
Abyrgðin fyrir fitvegsbanhanii.
Það skal tekið fram, að ábyrgð
sú, sem ríkissjóður hefir gengið
í fyrir Otvegsbankann, nær tií
alls innstæðufjár í banfcanum og
útibúum hans. Hitt er alrangt, a'ð
ábyrgðin nái til hlutaíjárinis og
að hún hafi verið veitt tiil þess
að bjarga hluthöfum bankans og
eigendum úhættufjárins frá tjóni.
Sögur þær, sem ganga um þetta
síðara atriði, em algerlega til-
hæfulausar.

Dagsbrún.
Shýrsla sfJérBmrlniaas* á aðalfnndi.
---- NL
Dagsbrúnarskrifstofan.
Sigurður Guömundsson fjár-
málaritari félagsins hefir stjórnað
henni og séð um innheimtu allra
félagsgjalda. Skrifstofan er opin
frá kl. 4—7 síÖdegis og hefir símia
724. Hefiir verið mikil aðsókn
verkamanna að henni og margs
konar aðstoð verið veitt félögum,
iinnheimt 4000 kr. vinnulaun, auk
skaðabóta vörubílstjóra frá ail-
þiingishátíðinni, upþlýsingar verið
gefnar viðvikjandii skattauppgjöf-
um, fátækrastyrk og ými's konar
skýrsluútfyllingum. Fjármálaritar-
inn hefir einnig haft eftMit með
félagsmönnum á vinnustöðunum
og greitt úr ýmis konar deilu-
málum, oft í samráði við félags-
stjórn. Vinna á sfcrifstofunni er
stöðugt vaxandi.
Vörubíkisitíöin í Reykjavík.
Að tilhlutun Dagsbrúnar voru
í apríi vörubílastöðvarnar í bæn-
um - sameinaðar í eina. Eru ailir
meðlimir hennar Dagsbrúnarmienn
og á stöðin að ábyrgjast félags-
gjöld til Dagsbrúnar. Á vörubíla-
stöðxnni eru 130 bifreiðarstjórar,
er hver hefir eina vörubifreið.
Settir eru sérstakir vinnutaxtar
fyrir bifreiðarstjóra með vörubif-
reið.
Skadabœtur mgm Alpingisliátið-
arkeyrslu.
Stjórn Dagsbrúnar fékk fyrri
hluta ársins framgengt kröfum
sínum um skaðabætur vegna mis-
fellna á keyrslutilhögun hjá vöru-
bifreiðarstjórum úr Dagsbrún. Var
sæzt á alls kr. 10 000,00 skaða-
bætur fi-á hátíðanefndinni, en
Dagsbrún tók að sér að fúll-
nægja nokkrum bifreiðarstjórum
vörubifreiða utan Reykjavikur og
einstöku í Reykjavík (félagsbíl-
ar), siem ekki voru í Dagsbrún,
Verkajnannalöggjöf á árinu.
Helzt má tilnefna bætta lög-
gjöf um verkamannabústaði með
auknum opinberum styrk, þar
sem helmingur af tekjum tóbaks-
emkasölunnar á að renna til
byggingarsjóðanna og hægara
gert að ná lánum tiil þeiirra o.
s. frv. Pá hafa verið bætt slysa-
tryggingarlögin, bætur hækkaðar
þegar eftirlátin er ómegð, og
iyfja- og lækniis-koistnaður greidd-
ur að nokkrum hluta. Atvinnu-
bótastyrk greiðir rílrið bæjum og
hieppum 1/3 alt að kr. 300 þús.
samtals, edins og fyr hefir verið
drepið á. Iðnaðarmenn njóta iag-
anna um skjóta iinnh-eimtu verk-
fcaups. Fátt annað er teíjandi.
Pingmenn Alþýðuflokksmis hafa
borið fram þau lagafrumvörp um
bætur handa verkalýðnum, scm
samþykt hafa verið, og fjölda
annara, er hafa verið feld.
Fjárhagur. félagsins.
Tekjur félagsins hafa innheimst
[ betur en nokkru siinni fyr, og eru
rúmar 14 000 kr. Af þvi eru vext-
ir rúmar 300 kr„ um 900 kr. in-n-
tökugjöld, en árgjöld um 12900
kr. Skuldlausir félagar eru 907,
en 1 ár eða hluta af árgjaldi
sikulda 340. Gjöld félagsi'ns eru
og vaxandi, ein-s og eðlMegt er
með hinni vaxandi starf-semi og
félagsskrifstofu. Vmsir s-kattai’ tiil
A1 þ ýð u sam band sán s, fulltrúaráðs
alþjóðas-ambands flutniingsverka-
mianna í Amsterdam, og styrkt-
arsjóðs verkam-anna- og sjó-
miannafélagamna í Reykjavík
nem-a um 4600 kr„ skriísítofu-
kostnaður um kr. 5000,00, fund-
arhúsl-eiga kr. 500,00 og ömxur
gjöld eru um 3200 kr„ en tekju-
afgangur um 900 krónur. Þess
má geta, að unidir „önnur gjöld“
eru hér taldir styrkir til verka-
m-annáfélagsiins á ísafirði í Ikaup-
dei-lu, til iþróttafélags verka-
manna og ti indverakra verk-
iýðssamtaka.
Eigniiir félagsins eru um 22 000
kr. Þar af eru handbærir sjóðir
10300 kr. M'elabletturinn og
skuldabréf í Iðnó tali-ð 6200 kr„
ýmsir skrifstofumunir 700 kr. og
útistandandi árstillög 9400 kr. að'
nafnverði, en talin hálfvdrði, eða
4700 kr„ og má telja það láta
nærri sanni. Félagið skuldar eng-
um neitt.
Það er sjáanlegt, að með ei-n-s
mikilii starfsemi o-g h-efir verið,
hrökkva árstiillögin að ein-s rúm-
lega fyrir gjöldum. Um félaga-
au-knin-gu er varla að ræða að
ráði nú, þar sem svo að segja
allir vinnandi menn í bænum eru
í félaginu, sem þar eiga heima.
Innheimtan getur orðið enn nokk-
uð betri', en ekki- svo, að mjög
miikiu nemi. Það fer því að korna
að því að þurfi að hækfca árs-
gjöldin, svo að hægt sé að krana
upp verkfallssjóöi eins og Sjó-
miannafélag Reykj-avíkur, og at-
vin núteysissjóði, en til núverandí
félagsstarfa er rétt svo að árs-
gjöi-din nægí.
Horfur.
Vaxandi- starf liggur fyrir fé-
iaginu. Kreppan í atvinnuvegum
liandsins og alls heiimsms og á-
sókn atvxnnurekenda viðs vegar
er næg hvöt tiil þess fyrir verka-
lýðssamtökin að vakna nú fyrir
aivöru, treysta samtökin og fara
að vinna að því af alefli að þau
ráði í landinu. Alþýðusamband
Isiands hefir mi-kið eflsit á árintt
o-g samtakamáttur félaganna hefir
(sézt í m-örgum deilum. En innan
samband-sins er Dagsbrún stærsta
og styrkasta félagiið, og ætti því
að h-afa forgön-gu um mörg mál.
og þá fyrst og fremst að skipu-
ieggje -endurreisin-arstarf verka-
lýðsiins. Dagsbrún hefir aldrex
verá-ð eins fjö-lmenn og sterk og