Alþýðublaðið - 04.03.1932, Blaðsíða 3

Afep? SJUBfeAÐÍÐ

3
Árið 1921 vax hann sviftur ensk-
am borgararétti og nafnbótum
fieim, er hann hafði pegið í Eng-
landi, en hann var áður fluttur
úr landi og bjó síðustu ár æfi
Sinnar í Berlín,
Fyrirspiirn svarað.
Vegna fyrirspurnar í Alþýou-
‘biaðinu 22. þ. m. um pað, hvers
vegna börnin væru ekki kölluð
til barnaspurninga á öðrum tíma
en þeim, sem þau eiga að vera í
barnaskólunum.
Skólastjórar beggja barnaskól-
anna og kennarar efri bekkja
skólanna sendu nýlega fyrirspurn
þess efnis til fræðslumálastjórn-
arinnar, hvort skólunum væri
leyfilegt að sleppa börnunum úr
lögskipuðum kenslustundum
vegn;a barnaspuminganna.
Sú leið verður líka að álítast
fær, að prestarnir boði ferming-
arbörnin til sín á þeim tíma dags,
sem þau eiga ekki að vera í
skólunum.
Svar fræðsilumálastjórnarinnar
er á þessia leið:
FR ÆÐSLUMÁLAST JÓRINN.
Reykjavík, 5. febr. 1932.
Vegna fyrirspurnar kennaria við
barnaskóla Reykjavíkur, dags. 1.
þ. m. um það, hvort leyfa beri
börnum að vanrækja lögskipaðar
kenslustundir vegna barnaspum-
inga, er því til að svara, að í
fræðslulögunum er ekki gert ráð
fyrir, að ágreiningur geti orðið
um þetta atriði milli skóla og
kirkju, enda mun það ekki hafa
komið fyrir fyr en hér í Reykja-
vik, að húsnæðisvandræði skól-
ans urðu þess valdandi, að kenna
varð alla daga frá kl. 8 á morgn-
ana til kl. 7 á kvöldin. 1
En þar eð skólaganga er ákveð-
in fyrir öll böm með lögum, en
ferming ekki lögskipuð, þá er
augljóst, að sikólarnir hafa full
umráð yfir börnunum þann tíma,
sem ákveðið er að þau skuli
dvelja í skólanum, Pað er því í
valdi skólanna og yfirstjórnar
þeirra, hvort leyfa skal börnum
að sleppa kenslustundum vegna
barnaspurninga eða einhvers ann-
ars, og verður það þvi að eins
gert, að skólastjóri telji slíka
undanþágu ekki koma rnn of í
bága við kensluna.
Vegna þess, að aðstandendur
þeirra barna, sem ganga í barna-
skóla Reykjavíkur, munu vilja
láta ferma börn sín, þá er æski-
legt að samkomulag náist um það
milli skólanna og prestanna, að
þau börn, sem fermast eiga að
vorinu, gætu á þar tilsettum tíma
gengið til spurninga, enda mundi
annað mælast illa fyrir.
Virðingarfyllst,
f. h. f.
Helgi Elíasson.
Stéttiarfélag barnakennara í
Reykjavik (H. M. P.).
IðnaðffiFHiál.
Um leiið og iðnsýningamefndin
birtiT ávarp það, sem byrtist hér í
blaðinu fyrir nokkru, vill hún gera
nokkra grein fyrir þeirri knýj-
andi þörf, sem hrint hefir af stað
þessu sýningarmáli einmitt nú á
yfÍTstandandi erfiðu tínium, svo
og hverju slik sýning má til veg-
ar koma.
Tii að draga úr því atviinnu-
leysi, sem alls staðar er fylgi-
fiskur fjármálakr-eppu þeiirrar,
sem nú gengur yfir heiminn, er
það heróp allra þjóða til lands-
manna sinna að nota fyrst og
fremst iinnlenda framleiðslu og
búa sem mest og bezt að sínu.
Og hjá mörgum þjóðum þarf
enga kreppu til þess að heróp
þetta gjalli. Þær eru sívakandi
yfiir miesta velfamaðarmáli sínu:
efling og notkun innlends iðnaðar
og framleiðslu.
Við Islendingar höfum hins
vegar fram að þesisu Mtið að
mestu fara sem vildi um iðnáð
vorn.
Vdð höfum látíð okkur litlu
sikifta afkomu iðnaðarins og lát-
ið ráðast hver örlög honum væru
sköpuð er þrengdi að þjóðinni
á sviði fjármála og viðskifta.
Jafnvel löggjafarvaldið hefir á
mörgum sviðum og í verulegum
jatriðum í tollalggöjöf sinni tekið
innlenda framleiðslu þeiirn vand-
ræðatökum, sem á ýmsum svið-
um skapa erlendri framleiðslu
betri aðstöðu hér á1 landi en
vorri eigin.
Nú hefir ísienzka þjóðin þreytt
um skeið fangbrögð við krepp-
una og hafa iðnaðarmenn vorir
goldið það afhnoð í þedm vi'ð-
skiftum, að atvinnuleysi er nú
meira meðal þeirra en verið hefir
um langt árabil. Og þó höfum
vér þá sérstöðu á þessu sviði,
að hér á landi þyrfti alls ekkert
atvinnuleysi að vera meðál iðn-
aðarmanma, ef. þjóðiin notaði fram-
ar öðru eigiin framlei'ðslu.
Aldrei hefir því verið meiri þörf
en nú á aukningu innliendrar
framleiðslu tíl að draga úr at-
vinnuleysi og fjárhagsörðugleik-
um framleiðendo, iðnaðarmanna
og þjóðarinnar í heild.
Aldrei á síðarii áratugum hefir
þjóðinni verið meiri nauðsyn á
því en nú, að búa sem mest að
sínu í hvívetnia og gneiða götu
jnnlendrar framleiðslu með þvi
að nota hana undanteknimgarliaust
á öllum þeim sviðum, sem unt er.
Aldrei hefir íslenzkt löggjafar-
vald haft meiri skyldur gagnvart
íslenzkum iðnaði en nú, þó ekki
væri meira krafist honum til
handa í tollalöggjöf vorri en
jafnréttis við þann erlenda iðniað,
sem hér er boðinn þjóðinni að
þarflausu henni til fjárhagslegs
tjóns og aukins atvinnuleysis.
Islenzka þjóðin greiðir árlega
a'ð óþörfu erlendum þjóðum fleiri
milljónir krónia í laun fyrir vinnu,
sem hún sjálf getur int af hendi. ‘
Höfum vér efni á þessu ?
Nei! Því fer fjarri, og þetta
verdur að bneytast.
(Frh.)
Alfiiiigi.
Meiri hluti fjárhagsnefndar
neðri deildar flytur að beiðni fjár-
málaráðherra frumvarp um ríkis-
skattanefnd. Séu í henni þrír
menn, er fjármálaráðherra skip-
ar til 6 ára — þannig, að einn
þeirra fer frá annað hvert ár, í
fyrstu tvö skiftin eftir hlutkesti
—, og tveir varamenn,. Einn
nefndarmanna skal hafa þekkingu
á landbúnaði og annar á sjávar-
útvegi og viðskiftum. Nefndin á
að úrskurða kærur, sem fram
koma út af úrskurðum yfirskatta-
nefnda um álagningu tekju- og
eigna-skatts og útsvara, hafa eft-
iílit með störfum sikattanefnda,
skattstjóra og yfirskattanefnda,
og samræma sfcattaframtöl og
skattgreiðsluákvarðanir. — Nú er
æðsta úrskurðarvald um útsvars-
kærur hjá atvinnumálaráðuneyt-
inu. — Rikisskattanefndin hafi að-
setur í Reykjavík, og sé skatt-
stjórinn ráðunautur hennar og
lienni til aðstoðar við starfið, að
því leyti sem starf hans leyfir og
ekki kemuír í bága við endurskoð-
un og úrskurði nefndarinnar um
hans eigin verk.
Við 1. urnræðu um frumvarpið
lýsti Ásgeir ráðherra yfir því, að
>ef til þesis komi að hann velji
ínenn í nefndina, þá skuli hann
gera það hlutdrægnislaust, eins
og hann væri að skipa dómara. —
Allsherjarnefnd n. d. leggur til,
að frv. Vilmundar Jónssonar um
Ljósmæðra- og hjúkrunarkvenma-
skóla íslands verði' samþykt. Pó
skrifa nefndarmenn íhaldsflokks-
ins undir nefndarálitið með fyrir-
vara. Jafnframt flytur nefndin
frv. um, að ákvæðið í núgildandi
Ijóismæðraskólalögum um, að
ríkissjóður leggi til yfirsietu-
Ikvennaáhöld í Ijósmæðraumdæm-
in, verði flutt yfir í yfirsetu-
kvennalögin. Er það samfelling
á lögum, en ekld efnisbreyting.
Vilmundur flytur þá viðbótar-
tillögu við frv. um, að iðnaðar-
nefnd verði bætt við fastar nefnd-
ir alþingis, að við þær verði
einnig bætt heilbrigdismálanefnd.
Jón í Stóradal, Guðrún Lár-
usd. og Páll Hermannsison flytja
frv. um kirkjugarda, að mestu
samhljóða kirkjugarðafrv. því, er
stjórnin flutti í fyrravetur. Flytja
þau frumvarpið samkvæmt ósk
séra Þorsteins Briem á Akranesi,
er var formaður kirkjumála-
nefndarinnar.
Jörundur og Bernharð flytja
frv. um saudfjármörk, að mestu
samhljóÖa frv. því, sem þeir
fluttu í fyrra vetur.
Landbúnaðarnefnd n. d. flytur
frv. um, að hesta og naut, er
gelda parf, skuli svœfa áiður en
gelding fer fram. Skulu sýslu-
nefndir sjá um, að hæfilegn
margir geldingamenn, sem kunni
að fara með svæfingarefni (Clo-
roform) séu í hverri sýslu, og
hafi. þeir vottorð dýralæknis eða
héraðslæknis um, að þeir kunnl
að inna þetta verk vel af hönd-
um. Gangi lögin í gildi rnn næstu
árarnót. Frumvarpið er flutt sam-
kvæmt ósk Dýraverndunarfélags
Islands.
J. A. J. flytur tvö frv. um:
eignarnámsheimildir, aðra handa
Hólshreppi í N.-lsafjarðarsýslu
(Bolungavík) á landsispiildu við
brimbrjótinn þar — ásamt mann-
virkjum,, sem á henni eru, — til
landtökusvæðis vélbáta og undir
fiskverkunarstöð, hina handaEyr-
arhreppi til afnota við starf-
rækslu bátabryggju í Skeljavík'
við Hnífsdal.
Fjöldi viðaukatillagna er kom-
inn fram við vegalagabreytingar-
frv. P. Ottesens, um a'ð taka ýmsa
vegi í þjóðvegatölu.
Báði nm 30,
era Sengn 50 miij. kr.
Kaapmennabafnai'brél.
19. febr. 1932.
Kaupmannahafnarbœr og krepp-
an. Þeir fjárhagsörðugleikar, sem
nú ganga yfir og vandræði öll.
hafa valdið því, að Kaupmanna-
hafnarbær þurfti á handbæru fé
aö halda, að öðrum kosti hefði
mestur hluti allrar vinnu fyrir bæ-
inn stöðvast. — Þetta er þó sízt
af þvi, aÖ ill stjórn hafi verið á
bæjarmálunum, þvert á móti. Það
er viðurkent af öllum flokkum, að
fjármál bæjarins séu í bezta lagi.
Vitanlega finst ihaldsflokknum
(hægrimönnum) ávalt illa haldið
á því fé, sem varið er til umbóta
eða til b-einnar hjálpar verka-
mannastéttinni. Og það er þá líka
einmitt þetta fé, sem varið befir
verið til vinnuleysissjóðanna, eldi-
viðarstyrks til vinnulausra og
ellistyrksþega, bygginga o. s. frv.,
sem meiri hluta bæjarstjórnarinn-
ar befir verið legið á hálsi fyrir.
En að stjóm fjármála bæjarins
getur enginn fundið með neinum
rökum. Þetta sýndi sig bezt nú,
er bærinn þurfti að halda á láni,
30 milljónum kr. Honum bauðst
yfir 50 millj. kr. og mátti þannig
hafna nokkrum lánbjóðendum,
enda þótt lánbeiðnin í samráði
við innanríkisráðherrann væri
hækkuð úr 30 millj. upp I 50
millj. kr. — Annað dæmið um
skilning manna á fjárþörf bæjar-
ins og afleiðingum þessara örð-
ugu tíma var hækkunin á bœði
ljósi og gasi og akstr-i með stræt-
isvögnunum. Hefir enginn urgur
heyrst út af því, enda þótt m>argi-'
ir eigi í yök að verjast fjárhags-
lega á þessum örðugu tímum.
Menn skildu það strax, að neyð
brýtur öll lög. Tilgáta „Morgun-
blaðsins“ um kurr út af þessu er