Morgunblaðið - 05.10.1986, Page 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 1986
B 17
Landamannaafréttur afmarkast að sunnanverðu af Ófærugili,
Krakatindi, Rauðafossafjöilum, LaufafeUi, Háskerðingi og Torfa-
jöldi. Að austanverðu af Hábarmi, KirkjufeUsósi og Tungnaá.
Afréttarlandið norðan við Tungnaá er ekki smalað fyrr en í seinni
leitum en það nær norður fyrir Veiðivötn. Tungnaá er einnig afrétt-
armörk að norðan þar sem hún rennur til vesturs í Þjórsá.
Riðið framhjá Sauðanefni.
Leitað í giU sem gangnamenn kaUa Heitaklof og er inn af JökulgiU.
jökul og þar með væri ógemingur
að ná því. Ekki var veðrið glæsilegt
þegar ekið var inn eftir Jökulgili
og var ég kominn á þá skoðun að
Kristinn hefði lítið vit á veðurspá.
En stuttu eftir að Qallgöngumenn-
imir vom famir upp birti heldur
betur til og var því líkast að dyr
opnuðust að nýjum heimi. Ásjóna
líparítQallanna breyttist í einni svip-
an og mátti sjá þar ýmsar kynja-
myndir og munstur sem glöddu
augað. Fannst mér þetta staðurinn
sem allir þyrftu að sjá. Á leiðinni
í Laugar daginn áður hafði ég séð
stórbrotna náttúrufegurð sem mér
fannst mikið til koma, en það var
aðeins forsmekkurinn að því sem
gat að líta í Jökulgili.
Komið var í Laugar um kvöld-
matarleytið og höfðu þá náðst milli
60 og 70 fjár en talið var að fímm
hafí sloppið úr klóm smalanna. Jök-
ulgilin eða öllu heldur fjöllin við
gilið em erfíðasti hluti afréttarins
til smölunar og til lítils að senda
þangað upp nema úrvals góða
smala sem reyndust vera margir í
þessum hóp, sem þama var að
verki. Virtust þeir hafa óþijótandi
úthald því ekki vom þeir fyrr komn-
ir niður á einum staðnum, en þeir
héldu upp á nýjan leik. Til marks
um það sem til þarf má geta þess
að fyrir nokkmm ámm fór þama
á fjall þrautreyndur íþróttakappi
og fannst honum nóg um þegar
hann kom niður að kvöldi, upp-
gefínn.
Þegar menn vom sestir að snæð-
ingi hófst mikil og fjörleg umræða
um atburði dagsins og fannst mér
stemmningin ekki ósvipuð og ríkir
í keppnisíþróttum þegar menn
koma í búningsklefann og byija að
kryfja leikinn til mergjar. Var rætt
Kjartan í Hjallanesi og Guðni á Lýtingsstöðum ráðast til uppgöngu á Suður-Barm, í baksýn sér í Sveins-
gil til vinstri og Jökulgil.
Féð komið í girðinguna við Áfangagil og göngum lokið. Efri röð frá vinstri: Geir í Næfurholti, Einar i Götu, Kristján f Hólum, Olgeir f
Nefsholti, Karl f Kvfarholti, Ófeigur í Næfurholti, Kjartan f HjaUanesi, Lilla á Ketilstöðum, Sigrún á Lýtingsstöðum, Bogga í Skarði, Björg
f Spjallsteinshöfða, Sigurður úr Kópavogi, Steingrímur úr Rcykjavík, Kristinn í Skarði, Jón á Fosshóli, Loftur í Neðra-Seli og Pálmi á
Læk. Fremri röð frá vinstri: Eiður í Árbæjarhjáleigu, Stefán á Rauðalæk, Ketill í Meiri-Tungu, Ingólfur f Skarði, Birgir á Ketilsstöðum,
Guðný á Lýtingsstöðum og Kristinn á Þverlæk.
um það sem betur hafði mátt fara
og það sem vel tókst til með. Út
frá þessum umræðum fór ég að
forvitnast um hvaða kostum smali
þyrfti að vera búinn til að geta tal-
ist góður. Töldu menn að umfram
allt þyrfti hann að vita hvemig fara
ætti að kind þannig að hún styggð-
ist ekki of mikið. Einnig þarf
smalinn að vera léttur á fæti og
með mikið úthald og sfðast en ekki
síst þarf hann að hafa ódrepandi
keppnisskap og metnað að missa
aldrei kind.
Ljúft er að vera
í Laugum
Mikil breyting hefur orðið á að-
búnaði gangnamanna í gegnum
tfðina, áður fyrr gistu menn í tjöld-
um eða hellum og hver og einn með
sinn skrínukost. Kaffíð var hitað á
hlóðum og síðar meir á prímusum -
og fatnaðurinn var óhentugur og
hélt illa vatni. í dag er öldin önnur
og sennilega er nú aðstaða sem
gangnamenn hafa í Laugum sú
besta á afréttum landsins. Gangna-
menn gista í skála Ferðafélags
íslands þar sem rúmt er um menn
og góð aðstaða til eldunar. Hrein-
lætisaðstaða er fullkomin og rúsín-