Morgunblaðið - 26.10.1986, Blaðsíða 54

PR»SMA
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 1986
MITSUBISHI
Í9S1
TREDIA
Fólksbrll með torfærueiginleika
Þú kemst til áður ókunnra stada
á MITSUBISHI TREDIA med ALDRIFl,
85% læsingifá afturdrifi, 19 cm veghæð
og aflstýri.
m-*
- Bíllinn, sem affa hefur dreymt um
mHEKLAHF
ULI Laugavegi 170-172 Simi 695500
Verd kr. 577.000
Kristín Vigfús-
dóttir — Minning
Fædd 12. september 1906
Dáin 10. október 1986
Það fylgir því að eldast, að þá
sér maður á bak fleirum og fleirum
vinum og vandamönnum.
Nú nýlega heyrði ég að góð og
gömul kunningjakona mín frá
æskuárunum, Kristín Vigfúsdóttir,
Kirkjuteigi 11, Reykjavík væri látin
og að útför hennar færi fram frá
Laugameskirkju mánudaginn 20.
október. Þar á móti bjó Kristín f
tugi ára, flutti þangað nokkru áður
en sú kirkja var reist og var stolt
af henni.
Þó að við höfum sjaldan sést á
seinni árum, því miður, ri^uðust
upp fyrir mér góð kynni mín af
henni í gamla daga.
Bam að aldri missti hún móður
sína, var henni þá komið fyrir á
Gestshúsum, Bessastaðhreppi, til
Ólafs Bjamasonar útvegsbónda og
fyrri konu hans, Guðfínnu. Sú góða
kona lést einnig um aldur fram, svo
Stfna litla plst upp móðurlaus. Sáu
þá dætur Ólafs, Sigríður, Guðfínna
og Oddný, aðallega um uppeldið.
Einnig áttu þær einn bróður, Snæ-
bjöm. Svo var líka á heimilinu
Amleif, systir Ólafs. Vann hún
heimilinu vel á meðan líf og heilsa
entust.
Kristínu kynntist ég nokkmm
ámm fyrir fermingu, við vomm á
líku reki. Það atvikaðist þannig að
bróðir minn, Sigurður, kvæntist
Guðfinnu, miðsysturinni í Gests-
húsum. Kom ég þá nokkuð oft
þangað á meðan hún var heima og
gisti stundum. Tók þá Stína mér
alltaf mjög vel, sýndi mér Bessa-
staðakirkju og margt annað sem
vert var að sjá. Hún lét sitt ekki
eftir liggja við að hjálpa til á heimil-
inu. Var oft send inn til Hafnar-
Ver fíá Hafnarfirði, skipstjóri á
honum var Snæbjöm Ólafsson.
Bjuggu þau hjón fyrst í Hafnar-
firði, fluttu síðan út á Álftanes og
þaðan til Reykjavíkur. Keyptu þau
þá fljótlega húsið á Kirkjuteigi 11
og var það heimili hennar alla tíð
eftir það.
Mann sinn missti Kristín af slys-
fömm fyrir mörgum ámm. Vom
þá böm þeirra fjögur uppkomin.
Þau em Stella, Bragi, Vigdís og
Óskar. Einnig tók hún frænku sína,
Ágústu, í fóstur nýfædda og var
henni ekki síðri en sínum eigin böm-
um. Þá var í heimilinu Diðrik, bróðir
Guðna. Reyndist hann þeim eins
og best verður á kosið, ekki síst
eftir að hún varð ein, búin að missa
manninn og bömin farin að heiman.
Að leiðarlokum vil ég þakka
Kristínu fyrir allt, ekki síst gömlu
góðu dagana. Sendi öllu hennar
fólki innilegar samúðarkveðjur. Guð
geymi hana.
flarðar eftir ýmsum nauðsynjavör-
um, kom hún alltaf heim til okkar,
var það þá ósjaldan að mamma mín
fylgdi henni á leið frameftir og bar
pinklana fyrir hana.
Rúmlega tvítug giftist Kristín
ágætis manni, Guðna Jónssyni frá
Bjamastöðum, Bessastaðahreppi.
Var hann þá sjómaður á togaranum
mustlaiúœ
Sértilboð
aplöntur:
kr.38CT.-250.
Benjamín á hálWirði
,cm .... kr.59CT.-29o-
isar, allir á hálfvirði. ^
'5-50

ur
Enn ertímityrir
haustlaukana,
en nú fer hver ao
verða síðastur.
Notiðtækifærið,
geriðgóðkaup.
Þeire'rugóðk fiUiaustlauka -
raektunar.
Q1
mn
X!«isinU við Sigtún: Símar36770-6&6340
JBI
Þann 10. október síðastliðinn lést
amma mín, Kristín Vigfúsdóttir,
eftir stutta sjúkrahúslegu. Mig
Iangar að kveðja hana og minnast
hennar í nokkmm orðum.
Kristín amma fæddist 12. sept-
ember 1906 á Álftanesi í Bessa-
staðahreppi og ólst þar upp. Um
tvítugt giftist hún afa, Guðna Jóns-
sjni, sjómanni. Þau bjuggu fyrst á
Álftanesinu, en fluttu síðan til
Reykjavíkur. í Reykjavík bjuggu
þau fyrst í Pálsbæ við Lindargötu
en lengst af á Kirkjuteigi 11. Þau
eignuðust fjögur böm, Stellu,
Braga, Vigdísi og Óskar og tóku
Ágústu Vigfúsdóttur, bróðurdóttur
ömmu, í fóstur eftir að hún hafði
misst móður sína. Á heimilinu hjá
þeim í Reykjavík bjó einnig afabróð-
ir minn, Diðrik Jónsson, Diddi, sem
hefur ætíð verið fjölskyldunni algjör
stoð og stytta og verið eins og ann-
ar afi fyrir okkur krakkana. Oft
dvöldu aðrir hjá þeim í styttri og
lengri tíma.
Margar af fyrstu minningum
mínum em tengdar ömmu á Kirlqu-
teignum, eins og til dæmis þegar
ég gisti hjá henni og hún gaf mér
flóaða mjólk og kringlur fyrir svefn-
inn, las fyrir mig sögur og kenndi
mér kvöldbænir. Kirkjuteigurinn
var eins og annað heimili mitt, þar
sem alltaf var tekið vel á móti mér.
Það er skrítið að rilja upp kynni
manns af manneskju sem maður