Alþýðublaðið - 06.10.1920, Blaðsíða 4

4*
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Að gefnu tilefni og samkvæmt 1. gr. reglugjörðar 28. f. m.
um framkvæmd laga nr. 10, 1915 og nr. 8, 1917 tilkynnist hjer
með, að óleyfilegt er, án leyfis Verðlagsnefndar, að hækka verð á
vörutegundum þeim er hjer segir:
Korn- og mjölvörum, garðávöxtum, sykri, kaffi, te, mjólk,
einnig dósamjólk, feitmeti, fiski, kjöti, fataefni handa körlum,
fatnaði, einnig skófatnaði, segldúk, veiðarfærum, olíu, til ljósa og
vjela, bensíni og byggingarefni.
Fyrirspurnir til Verðlagsnefndar lútandi að verðlagi skulu
vera skriflegar.
Þetla er gert heyrum kunnugt til leiðbeiningar og eflirbreytni
þeim, er hlut eiga að máli.
Reykjavík 5. okt. 1920.
V er ðlag-snefndin.
Þér sem hirtuð tómt sængurver í Kirkjugarðinum 4. þessa mán-
aðar, gerið svo vel að vitja um fiður í það á sama stað 7. þ. m.
^ógaæandínn,
Amerísk /andnemasctga.
(Framh.)
Á höfuðbólinu tók kona of-
urstans og allar dætur hans á
móti systkinunum. Meðal dætr-
anna var einnig ung fósturdóttir,
sem var mjög hæglát og upp-
burðarlaus, en varð skyndilega æst,
er hún heyrði nafn Rolands For-
resters. Hún hét Felie Doe og
var dóttir eins kunningja Bruce,
sem tekinn hafði verið til fanga
af Shawníunum og síðan gengið
í flokk þeirra. Þegar liðhlaupinn
hirti ekki meira um dóttur sína,
tók ofurstinn hana að sér, að því
er hann sagði herforingjanum.
„Þið eruð þá ákveðin í þvf,
að halda ferðinni þegar á morgun
áfram til Ósfossanna?" spurði
Brucke ofursti gesti sína. „Það
verður svo að vera, en eg hafði
hlakkað til, að hafa ykkur hjá
mér í nokkra mánuði".
Herforinginn hafnaði boðinu
og bað ofurstann að segja sér frá
þeim hættum, sem enn gætu verið
á vegi landnemanna unz þeir
kæmust á áfangastaðinn.
„Þær eru engar, alls engar, að
því er eg bezt veit“, sagði Bruce.
„Fyrir ykkur liggur eins bjartur
og breiður vegur, og þið frekast
getið óskað, og hvað snertir
rauðskinnana, þá hafa þeir ekkett
gert vart við sig í ár. En ef þú
ert hræddur um systur þína, get-
urðu sest hér að í nýlendu vorri.
Hér er ekkert að óttast. Rauð-
skinnar halda sig ætíð í hæfilegri
fjarlægð. Jarðvegurinn er hér
góður, og okkur gleddi það, að
hafa ykkur meðal vor. Ykkar
líkar eru hér sjaldgæfir; fátæk-
linga vantar okkur ekki“.
„Þér skjátlast ofursti", mælti
Roland, „þegar þú telur okkur
meðal efnafólks. Fátæktin er ein-
mitt ástæðan til þess, að eg verð
að Ieita til afskektari sveitar en
þessarar, þangað, sem jarðnæði
er ódýrara".
„Hvað segir þúi“ hrópaði
ofurstinn steinhissa. „Hefir For*
rester gamli frændi ykkar þá ekki
arfleítt ykkur systkinin? Braxley,
hinn gamli góði vinur minn, hefir
margoft sagt mér, að Forrester
major væri ríkasti maðurina í
sinni sveit, og að því er eg bezt
veit átti hann engin börn. Hver
erfir hann, fyrst þið gerið það
ekki?“
„Þessi gamli vinur þinn, sem
þú svo kallar, hann Richard
Braxley. Og því er eg hingað
kominn til Kentucky, sem æfin-
týramaður og landshornamaður,
til þess að öðlast ódýrt jarðnæði
með venjulegum kjörum og ger-
ast landnemi“.
Liðsforinginn vildi sýnilega
sem minst um þetta tala, en karl-
inn lét ekki svo búið standa og
hætti ekki fyr en hann hafi feng-
ið nánari fregnir af þessu. Og
vegna þess, að mál þetta við
kemur svo mjög sögunni, verður
hér nánar skýrt frá tildrögum
þess. /
Staurag’erði
til sölu. Kr. i,6o á meter. —
Hentugt um lóðir og kálgarða,
Túngötu 20. — Sími 426.
Skögræktarstjórinn.
1 dreng
vantar til að bera Alþbl.
til kaupenda. — Komið
á afgreiðsluna í dag.
Shróbtiöin í Kirkjustrætl
2 (Herkastalanum) selur mjög
vandaðan skófatnað svo sem:
Karlmanna- og Verkamannastíg-
vél, Barnastígvél af ýmsum stærð-
um og sérstaklega vandað kven-
skótau; há og lá stígvél af ýms»
um gerðum. AUar viðgerðir leyst-
ar fljótt og vel af hendi. Komið
og reyniði Virðingarfylst Ól. Tb.
Stúlhru vantar okkur. Guð*
rún og Steindór, Grettisgötu 10.
Stúilsa óskast í vist uú
þegar. Uppl. í Bankastræti 7 uppi>
Ritstjóri og ábyrgðarmaðnr:
Ólafur Friöriksson.
Prentsmiöjan Gntenberg.