Morgunblaðið - 10.12.1986, Síða 66
r>
Hún þarf breiðari ók.u$L."
Ást er...
.. .að hugsa um
hann.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
©1984 Los Angeles Times Syndicate
að fá dúkku!
Bréfritari kvartar yfir lyktinni sem oft leggur yfir Eskifjörð.
Um málfreyjur
í Velvakanda fimmtudaginn 13.
nóv. sl. biður Unnur um upplýsing-
ar um hvernig hún geti komist í
samband við málfreyjur. Ég efast
ekki um að nú þegar hafa fleiri en
ein málfreyja haft við hana sam-
band og boðið henni að sitja fundi
hinna mörgu deilda sem eru starf-
andi hér á höfuðborgarsvæðinu. En
það gætu verið fleiri sem áhuga
hefðu á því að kynnast þessum
ágæta félagsskap.
Islenskar málfreyjur eru nú hátt
á fimmta hundrað talsins og starfa
í 23 deildum víðsvegar um landið.
Deildarfundir eru haldnir tvisvar í
mánuði og takmarkast aðilatalan
við 30 í hverri deild svo að hver
og einn njóti þjálfunar sem best og
sé virkur þátttakandi. Innan deild-
anna fer fram viðamikil þjálfuri og
hvatning sem hver málfreyja veitir
annarri. Starfið miðar að því að
þjálfa einstaklinga til tjáskipta, fé-
lagslegra samskipta og forustu.
Einnig veita samtökin þjálfun í
ræðuflutningi og fundarsköpum.
Landssamtök málfreyja á Islandi
eru aðilar að alþjóðasamtökum sem
stofnuð voru í Bandaríkjunum 1938
og heita „Intemational Training In
Communication" (ITC).
Ég vona að þessar upplýsingar
um starf okkar málfreyja veiti Unni
og fleirum einhverjar upplýsingar
um félagsskapinn.
Ef einhver vill fá nánari upplýs-
ingar, t.d. um hvar fundir hinna
ýmsu deilda eru haldnir, er ég (und-
irrituð) fús til að veita þær upplýs-
ingar í síma 51983 og einnig
formaður útbreiðslunefndar Lands-
samtakanna, Hanna Bachmann, í
síma 25027.
F.h. kynningarnefndar Lands-
samtaka málfreyja á Islandi,
Sólveig Ágústsdóttir
formaður.
Ég vil með nokkrum orðum
þakka Guðmundi Guðmundarsyni
fyrir grein hans í Mbl. 4. þ.m. sem
hann nefnir Dýrkun ræfiidóms og
hortitta. Þetta eru orð í tíma töluð
og öllum hugsandi mönnum um-
hugsunar- og áhyggjuefni. Hvemig
ljóðformi er misboðið af allskonar
lýð sem þar veður um á forugum
skóm er undrunarefni og einkenni-
legt að ekki skuli hafa verið vakin
umræða um þessa hluti. Með þetta
fyrir augum er skiljanlegt að ekki
tókst að fá hátíðarkvæði, hvorki
nú eða á seinustu þjóðhátíð sem
kunnugt er.
Það vekur líka athygli að okkar
dýrmæti flölmiðill Ríkisútvarpið,
skuli alltof oft verða til þess að láta
þessa hortitti flæða yfír og særa
Fnykur á
Eskifirði
Ég er héma einn frá Eskifírði
sem er að verða vitlaus á fnyknum
úr bræðslunni okkar hér á staðnum.
í hvert skipti sem verið er að bræða
kemur þessi líka rokna fýla og ég
get ekki imyndað mér annað en að
hún fari illa með lungun og heilsu
fólks á staðnum. Mér fyndist ráð-
legast að færa bræðsluna út úr
bænum í stað þess að menga loftið
fyrir saklausu fólki. Annars er nú
nýkomið einhvers konar reykvam-
arkerfi sem eyðir hluta reyksins en
lyktin er eftir. Ef það hefði nú ve-
rið fundinn upp lykteyðir í staðinn
þá hefði þetta verið í lagi.
Þetta er meira að segja svo slæmt
að þegar fólk er að þurrka þvott á
snúrum og vindátt snýr að bænum
angar hreinn þvotturinn svo honum
er varla komandi í hús. Nú vona
ég að einhveijir taki þetta til sín
og ég veit að margir styðja mig í
þessu máli. Vonandi gerist eitthvað
á næstu ámm í sambandi við þetta
svo fólk þurfí ekki að stofna heil-
sunni í hættu, og geti þurrkað þvott
úti á snúm án þess að hann angi
af stybbu.
Með þökk
Sigurður Magnússon
þar með brageyra landsmanna.
Ríkisútvarpið hefír nú ágætan mál-
vöndunarmann, sem hefir gert
marga góða hluti, og er ég undr-
andi yfir að hann skuli ekki hafa
fjallað um og haft þau áhrif að
þessir „textar" væm ekki birtir, því
ef þeim er hafnað í fjölmiðlum er
von til að vöndun geti átt sér stað
bæði að efni og formi.
Ég treysti Ríkisútvarpinu, sem
er ábyggilega vanda sínum vaxið
og veit að ef það tekur sig til er
hægt að ráða bót á þessu, en vissu-
lega er manni raun að þessum
þvættingi sem Guðmundur minnist
á og tekur dæmi af. Lágkúran má
ekki ná lengra.
Árni Helgason
Þakkir til Guðmund-
ar Guðmundarsonar
HÖGNI HREKKVÍSI
Víkverji skrifar
Víkveiji ræddi fyrir skömmu
hversu mikilvægt það væri að
koma vel fram við eldra fólk og þá
ekki sízt í opinbemm stofnunum.
En það er annar hópur sem ekki
heldur má verða útundan og það
em börnin.
í þetta sinn var Víkerji með litlu
bami í fataverzlun. Það var
snemma morguns og afgreiðsl-
ustúlkan var mjög stúrin, þó ekki
ókurteis, hefur sennilega verið syfj-
uð. En fundin vom fram föt sem
bamið mátaði. í því kemur önnur
afgreiðslustúlka, brosmild og hjálp-
söm og baminu varð að orði:
„Sjáðu, þessi er svo glöð!“ - Jafnvel
litlum mannvemm líkar vel að kom-
ið sé vel fram við þær.
Hversu oft hefur það ekki komið
fyrir að börn standi við afgreiðslu-
borð í lengri tíma án þess að verða
afgreidd. Yfirleitt endar það með
að einhver viðskiptavinur bendir á
að röðin sé komin að þessu bami.
Ef hins vegar baminu verður á að
benda á að það hljóti að vera næst,
þykir það óendanleg frekja.
XXX
En úr því að minnst er á böm
hér, þá minnist Víkveiji þess
fyrir nokkmm ámm að hafa verið
staddur á leikskóla á meðan bamið
hans var að aðlagast skólanum.
Börnunum var skipt í deildir eftir
aldri, þannig að a.m.k. ár gat verið
milli þess yngsta og elzta. Eitt bam-
ið teiknaði sérstaklega vel, svo að
Víkveija varð að orði eitthvað á
þessa leið: „Mikið teiknar þú vel.“
Fóstran var fljót að grípa þetta og
sagði: „Já, þau teikna öll svo vel.“
Víkveiji fór nú ekki út í nánari
rökræðúr við fóstmna, en hugsaði
með sjálfum sér: Hvers vegna má
ekki hrósa Jónu fyrir að teikna
vel, án þess að hin bömin fái minni-
máttarkennd. Ekki em öll böm jafn
dugleg að teikna. Jón er áreiðanlega
duglegur að byggja bílabraut, Dísa
að svæfa dúkkuna, Kristín að
syngja o.s.frv. Er eitthvað neikvætt
við að hrósa svo framarlega sem
það er ekki gert á kostnað annarra?
XXX
Isumum framhaldskólum og jafn-
vel í elztu bekkjum-gmnnskól-
anna hefur verið komið upp
punktakerfí fyrir mætingu.
Víkveija fínnst þetta með því frá-
leitasta sem viðgengst í skólum.
Hvað gerist svo þegar ungmennin
koma út á vinnumarkaðinn vön
aðeins 90% mætingarskyldu. Finnst
þeim þá eðlilegt að nýta sér veik-
indadaga, sem allir eiga í hveijum
mánuði, þrátt fyrir engin veikindi?
Finnst þeim eðlilegt eftir mikla
gleðskaparhelgi að sleppa vinnu-
degi vegna þess að þau em vön 90%
mætingarskyldu?
Víkveiji skilur ekki hvers vegna
þessu var breytt úr uppmnalega
forminu eða að það geri neinum
gott.