Alþýðublaðið - 23.03.1932, Blaðsíða 6

e
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
fats röggsamlega, — peir, sem
sjá ísl. kaupmenn daglega, hefðu
að vísu getað efast um pjóðemi
þessa kaupmanns, en það var
heild og samræmi í öllu hlut-
verkinu, eins og æfinlega hjá Har-
aldi innan þeirra. takmarka, sem
honum eru sett (og hann virðist
þekkja sjálfur). Ungfrú Amdis •
Björnsdóttir fór smekkjiega með hið
litlitla hlutverk frú Finndal. Við-
ar Pétursson hafði hlutverik Gunn-
steins læknis, sem er meðbiðdl)
Jósafats, og talar um sambýli vort
við aðra heima, er göfuglyndur
eins og fyrirmyndarsöguhetja hjá
Dickens, næstum eins og kristfflegt
smárit, en að mestu laus við alla
mannlega eiginleika. Um leik Við-
ars Péturssonar er engin ástæða
til að fjölyrða hér, en það er ó-
neitanlega fremur viðkunnanlegt
að sjá laglega menn uppi á leik-
sviðinu.
Leiknum var hið bezta tekið og
hinn æruverði höfundur kallaður
fram að leikslokum.
H. K. L.
ísland fyrir íslendinga
Eins og eðlilegt er hefir krepp-
an, sem nú heldur pjóð vorri í
heljar greipum, valdið miklu at-
vinnuleysi, bæði hér í bæ og ann-
ars staðar á landinu. Svo að segja
daglega missa menn atvinnu sína
eða atvinnuvon. — Þegar svo er
komið, að hundmð starfhæfra
manna era orðnir atvinnulausir.
er eðli/egt að menn fari að svip-
ast um og íhuga, hvort hér sé hlt
með feldu og hvort ekki megi
ráða á vandræÖunum einhverja
bót. Verður mönnmn þá meðal
annars starsýnt á pað, að hér er
fjöldi erlendra maninp i góðu yfir-
Jæti við ýmis konar atvinnu, og
alt af eru hingað að flytjast er-
lendir menn, sem atvinnu fá við
alls konar störf.. Aðrar pjóðir
hafa þegar reist strangar skorð-
ur við slíku, og virðist ekki nema
sjálfsagt, að vér reynum eitthvað
í þá átt líka.
Fyrir foxigöngu tveggja manraa,
Gisla Sdigurbjömssonar, form.
verzlunarmanniafél. „Merkúr“, og
Friðgeirs Sigurðssonar, form,
Matsveina- og veitingaþjóna-fél.
Islands, héldu formenn og fulltrú-
ar nokkurra stéttarfélaga hér i
bænum fund með sér síðastliðinn
sunnudag, þar sem þetta mál var
rætt all-ítarlega. Komu menn sér
saman um, að æskilegt væri að
stofna tffl sem víðtækastra og al-
mennastra samtaka um að vinna
að því, að hérlendir menn fengi
að njóta allrar þeirrar vinnu, sem
hér væri að fá og þeir væri færir
til að leysa af hend-i, og að leitá
fulltingis alþingis þess, sem nú
situr, um, að það legöi svo fyrir,
að takmörkuð yrði atvinnu- og
dvalar-leyfi erlendra manna hér,
að slik leyfi yrði ekki endurnýj-
uð, sem útrunnin verða á næst-
unni, né ný ieyfi veitt. Vora kosn-
ir á fundinum þrír menn til að
hafa framkvæmdir í þessu máli
og undirbúa fyrir annan fund,
sem halda skyldi sem fljótast, á-
varp til alþingis um þetta mál.
f þessa framkvæmdanefnd voru
kjörnir þeir Gísli Sigurbjörnsson,
Friðgeir Sigurðsson og Theodór
Árnason, og boðuðu þeir til ann-
ars fundar, sem haldinn var í
gærkvéldi, formenn eða stjórnar-
fulltrúa rúmlega þrjátíu stéttar-
'félaga hér í bænum. Var fundur
þessi mjög vel sóttur og undir-
tektir undir hugmynd forgöngu-
mannanna hinar beztu og allar á
einn veg. Lagði framkvæmda-
nefndin fram uppkast að ávarpj
táil alþingis, sem rætt var ræki-
lega og samþykt með nokkurri
breytingu, og síðan undirskrifað
af öllum fundarmönnum.
• Fer ávarp þetta hér á eftir:
„Þar sem atviranuhorfur eru
mjög ískyggilegar, bæði hér í bæ
og annars staðar á landinu, leyf-
um vér oss, undirritaðir fulltrúar
raebanskráðra félaga í Reykjavík,
að skora á hið háa alþingi, að
það taki nú þegar til rækilegrar
íhugunar, hverjar leiðir séu til
þess, að takmarka endurnýjun
dvalar- og atvinnu-leyfa útlend-
inga, sem atvinnu stunda hér á
landi, en sem hérlendir menn era
færir til.
Um leið leyfum vér oss að
benda á, að mjög hefir verið á-
bótavarat eftirliti vegabréfa er-
lendra manna, er hingað koma.
og má telja það eitt af mörgu,
sem hefir orðið til þess, að svo
mikið af útlendingum hefir hing-
að fluzt. Einnig hefir þess ekki
verið nægilega gætt, hvort þeir
útlendhigar, sem hér stunda at-
vínnu, hafi skjöl sín í lagi, sér-
staklega að því er snertir atvinnu-
og dvalar-Ieyfi.
Á seinni árum virðast ríkis-
stjórnirnar hafa verið allörlátar
um atviranuleyfi til útlendinga,
sem vér teljum, að nú ætti að
girða fyrir með öllu, eins og at-
vinnumöguleikum landsmanna er
nú háttað.
Þegar um er að ræða að veita
atvinnuleyfi erlendum mönnum,
álítum vér æskilegt, að ávalt væri
leitað álits þess félags, sem Miut
á að máli, um það, hvort ekki sé
völ á innlendum mönnum tffl
starfsins.
Vér treystum því, að hið háa
alþingi taki þetta mál tffl íhugun-
ar og skjótrar úriausnar."
Virðingarfylst.
f. h. verzlunarm.fél. „Merkúr“
Gísli Sigurbjörnsson.
f. h. Félags ísl. hljóðfæraleiikara
Theodór Árnason.
f. h. Trésmiðafélagsins
Björn Rögnvaldsson.
f. h. Kennarafélaigisins
Einar Magnússon.
f. h. Matsveina- og vedtingaþjóna-
félags fslands
Friðgedr Sigurðsson.
f. h. Stýrimannafélagsins
Jón Axel Pétursson.
f. h. Úrsmiðafélags Reykjavíkur
Jóh. Nordfjörð.
f. h. Símamannafélagsins
Andrés G. Þormar.
f. h. sölumanna í Reykjavík
Valg. Stefánisson.
f. h. Fél. járniðnaðariraanna
Loftur Þorsteinsson.
f. h. Fél. pípulagningamanna
Sigurgeir Jóhanrasson.
f. h. Sjómannafélags Reykjiavíkur
Sigurjón Á. Ólafsson.
f. h. Hins ísl. prentarafélags
Bjöm Jónsson.
f. h. Hárgreiðislukviennafélagsins
Kristolina Kragh.
f. h. Veggfóðrarafél. Reykjavíkur
Victor Helgason.
f. h. Verzlunarmannafél. Rvíkur
B. Þorsteinsison.
f. h. Bakarasvednafélagsins
Theodór Magnússon.
f. h. Rafvirkjafélags Reykjavíkur
Sig. Jónsson.
f. h. Fél. ísl. hjúkrunarkvenna
Sigríður Eiriksdóttir.
f. h. Málarasveinafélagsins
Jón Ágústsson.
f. h. Klæðiskerafélagsins
Helgi Þorkelsson.
f. h. Rakarasveimafélagsins
Þorbergur Ólafsson
f. h. Bifredðastjórafél. „Hreifill"
Bjami Bjarnason.
f. h. Ljósmyndarafél. fslands
Sig. Guðmundsson.
Það skal tekið fram, samkv.
einróma ósk fundarmanna, að
ekki er til þess ætlást, að seilst
verði til þeirra erlendu manraa,
sem hér hafa ílendst og búið um
sig, nema óþarfamenn séu, —
heldur er átt við fólk, sem nýlega
er flutt hingað, að ekki verði end-
urnýjuð dvalarleyfi þess, og að
ekki séu veitt atvinnu- og dval-
ar-leyfi nýju erlendu fólki.
Verður nánar vikið að þessuro
samtökum í blööunum næstu
daga. Er þess vænst, að þeir,
sem hlut eiga að máli, sikilji það,
að hér liggja ekki á bak við
aðrar hviatir en þær, :sem til
grundvallar liggjá sams konar
íhreyfingu í öðrum löndum, — að
hver þjóð reynir á þessum kreppu
tímum og atvinnuleysis að not-
ast sem mest við það, sem heiima
er hægt að fá. Þetta þekkja t. d.
flestir útlendingarnir, sem hér
eru, miklu betur en við, og er
þess vegna sennilegt að þeir skilji
vel málstað vorn.
Reykjavík, 16. marz 1932.
Theodór Ánnason
ritari framkv.raefndar.
Málverkasýning
Freymóðs Jóhannssonar.
Það er hressandi að standa
uppi á fjallstindi á fögrum sum-
ardegi og horfa yfir „þar, sem
víðsýnið skín“. .Það er yndislegt
að horfa á litskrúð loftsins við
sólris eða sólarlag, þegar dýrð
þess er mest; og hvort getur
Matjurta og blómafræ
nýkomið.
Vald. Poulsen.
Klapparstíg 29. Siml 24.
Höfum sérstaklega fjölbreytt
úrval af veggmyndum með sann-
gjömu verði. Sporöskjurammar,
flestax stærðir; lækkað verð. —
Mynda- & ramma-verzlun. Síml
2105, Freyjugötu 11.
nokkur varist því að hrífast af
þeim yndissjónum, sem þar getur
fegurstar ?
Á öðram stundum, þegar ekki
er kostur slíks náttúruljóma, þá
er inndælt að geta farið til góðra
liistamanna og horft á, hvernig
þeim hefir tekist að ná ljöma
náttúrannar í myndir sínar og
varðveita lianda öldum o g ó-
bornum fegurstu sýnirnar, sem
þeim hafa borið fyrir augu, —
sýna þær, eiras og þeir hafa séð
þær, bæði hið ytra og í huga sér.
Einn af listamönnum vorum.
sem kann að birta okkur tign og
fegurð fegurstu staða lands vors,
svo að veruleg ánægja er á að
horfa, er Freymóður Jóhannsson.
Helgidagana, sem nú eru næstir,
er einmitt tækifæri til að sjá mál-
verkasýningu hans á Skólavörðu-
stíg 12 (á mótum Skólavörðustigs
og Bergstaðastrætis). Það er ó-
blandin ánægja að horfa á beztu
myndirnar, sem þar getur að líta.
Þeir, sem séð hafa fegurstu hér-
aðsmyndirnar, sem Frei'móður
hefir dregið á leikhústjöld, þurfa
naumast frekari vitna við, táil þess
að þá langi til að sjá önnur mál-
verk haras. Og af þessari sýningu
er það líka skemst að segja, að
sá, sem ann fegurð í litum, hann
parf að koma og sjá hana. Ég
vil t. d. nefna Hríseyjarmyndina,
Svarfaðardal (nr. 30) með sólglit
á fjöllum, Heklu (nr. 35), Hrauns-
vatn í Öxnadal, „Frá Mývatns-
sveit“ (nr. 32) og Möðrudalsmynd-
ina, því þótt hann muni ætla að
umbæta þá mynd enn og kalli
hana ekki fullgerða, þá er hún
samt mjög fögur eins og hún er.
Enn er ótalin hin glæsta Hval-
fjarðarmynd (nr. 38), auk margra
annara ágætra landismálverka.
Og þá er eftir að sjá smiðinn
með járnið hvítglóandi (11. mynd),
síldarvi'miumyndina, „Við flatn-
ingsiborðið“, og fleiri myndir úr
starfi fölksins, sem mörgum mun
þykja ánægjulegt að virða fyrir
sér. —
Þesisá sýnirag er vel til þess
fallin að koma þeim, sem fegurð
unna, í hátíðarsfcap.
Gudm. R. Ólafsson
úr Grindavík.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðuri
Ólafur Fríðriksson.
Alþýðuprentsmiðjan.