Morgunblaðið - 12.02.1987, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 1987
47
Kveðjuorð:
Einar Sigfússon
Fæddur 9. desember 1909
Dáinn 30. janúar 1987
Þær voru þungbærar fréttimar,
sem hún Lilli (Sisse) Sigfusson
flutti okkur. Maðurinn hennar,
Fusser eins og hann kallaðist og
kallaði sig sjálfur, var látinn, hafði
dáið úr hjartabilun. Við vissum það
raunar, að hann hafði verið veikur
nokkrum sinnum eftir að hann
hætti störfum hjá Sinfóníuhljóm-
sveit Árósa en upp á síðkastið virtist
sem honum væri farið að heilsast
betur. Kvöldið áður en hann lést
hlýddu þau hjónin á kammertón-
leika Schubert-kvartettsins í Tón-
listarhúsinu og hafði hann af þeim
mikla ánægju. Finnst mér þessi
kvöldstund lýsa sem mildandi ljós
yfir skyndilegu fráfalli hans.
Ég hitti Fusser og Sisse í fyrsta
sinn 2. júlí árið 1935, daginn, sem
nýstofnuð hljómsveit Árósaborgar
efndi til samkeppni milli margra
áhugasamra strengjaleikara. Stóð-
ust þau prófið með prýði og var
Fusser ráðinn til að leika í litlu lág-
fiðlusveitinni, sem auk hans var
skipuð Svend Roland, en Sisse fyllti
flokkinn ásamt tveimur öðrum á
aðra fiðlu.
Ég man hve Thomas Jensen var
ánægður með þessi úrslit. Hann
' mat þau mikils sem listamenn og
vissi um mannkosti þeirra, óijúf-
andi tryggð þeirra við hljómsveitina
og trúmennsku í starfi og svo það,
að þau kunnu að krydda alvöruna
með góðlátlegu gamni. Þann eigin-
leika kunni Jensen að meta.
Fusser var fæddur á Islandi, son-
ur Sigfúsar Einarssonar (1877—
1939), hins virta dómorganista í
Reykjavík, og bróðir Elsu Sigfúss,
söngkonu, sem nú er löngu látin.
Menntun sína fékk hann við Kon-
unglega danska tónlistarskólann í
Kaupmannahöfn og leið ekki á
löngu þar til hann hafði samið sig
að dönskum venjum og siðum. Sér-
staklega urðu miklir kærleikar með
honum og dönskunni, þeirri léttu
og hlýju kímni, sem sú tunga býr
yfir, ekki síst því afbrigði hennar,
sem talað er í Kaupmannahöfn.
I Árósum var Fusser ómissandi
hjálparhella hljómsveitarstjórans,
„snúningastrákur“ hans eins og
hann sagði í gamni, en fyrstu níu
árin hafði hljómsveitin enga fasta
stjórn. Fusser sá m.a. um samskipt-
in við blöð og útvarp og skipulagði
einnig tónleikaferðir hljómsveitar-
innar um Jótland. Frá 1949—1957
var hann trúnaðarmaður tónlistar-
mannanna, á tíma, sem öllu skipti,
að samskipti hljóðfæraleikaranna
og stjórnarinnar væru góð, árang-
ursrík samvinna þrátt fyrir kröpp
Salbjörg Magnús-
dóttir — Minning
Fædd 2. júlí 1919
Dáin 3. febrúar 1987
Salbjörg var dótturdóttir Bjarna
í Ásgarði og dvaldi oft á heimili
hans í uppvextinum. Þá var þröngt
í búi hjá mörgum en höfðingslund
sú er ríkti á því heimili fylgdi henni
alla ævi.
Hún hlaut í vöggugjöf flesta þá
kosti sem manninn mega prýða,
góðar gáfur, fegurð, hvar sem á
var litið, og hélt hún hinum fagra
vexti og limaburði fram til hinstu
stundar og var framkoma hennar
öll til fyrirmyndar.
Það kom fljótt í ljós að hún var
hugsjónamanneskja, sem þráði að
vinna að því að bæta lífskjör með-
bræðra sinna. Alla ævi var hún
þeirri hugsjón trú, vann að því að
vernda þá sem voru minni máttar,
hver sem í hlut átti og eigingirni
var ekki til í hennar fari.
Hún fluttist tólf ára gömul með
fjölskyldu sinni til Hafnarfjarðar
og átti þar heimili síðan. Ung gift-
ist hún Kristjáni Andréssyni,
Hafnfirðingi, og eignuðust þau sex
börn, sem öll voru vel gefin og
dugleg og hlutu háskólamenntun.
Einn son sinn misstu þau uppkom-
inn og var það þeim mikil sorg.
Skömmu síðar andaðist Kristján og
hafði Salbjörg þá misst sinn góða
lífsförunaut en hún hélt saman
heimilinu og hlúði að ijölskyldu
sinni eftir bestu getu.
Meðan þau Salbjörg og Kristján
voru yngri ráku þau bókabúð í
Hafnarfirði fyrir Mál og menningu
í sjö ár. Síðar er börnin fóru að
komast upp, fyrir um það bil tólf
árum, hóf hún störf á skrifstofu
ríkisspítalanna og starfaði þar uns
yfír lauk.
Þar kynntist ég mannkostum
hennar. Þrátt fyrir erfiða sjúkdóma
sem höfðu lengst af hijáð hana
kvartaði hún aldrei og var alltaf
tilbúin að bæta á sig störfum ef á
lá. Var starfsgleði hennar einstök
og hlýlegt viðmót við samstarfs-
menn og viðsemjendur stofnunar-
innar slíkt að allir voru afgreiddir
sem væru þeir vinir. Dugnaðurinn
og viljinn var oft meiri en kraftar
hennar og heilsa leyfði, sérstaklega
hin síðari ár.
Ekki heyrðist hún hallmæla öðr-
um, heldur mæla þeim bót sem illt
umtal hlutu. Hún reyndi ávallt að
sjá betri hliðina á tilverunni og virt-
ist lífsglöð á hveiju sem gekk.
Nú þegar hún er horfin okkur
félögum hennar, er hún okkur mik-
ill harmdauði. Fjölskyldu hennar
votta ég innilega samúð. Ég þakka
samfylgd Salbjargar og bið þess að
hlýjar kveðjur og óskir mínar megi
fylgja henni yfir landamærin.
Þórdís Aðalbjörnsdóttir
Salbjörg er látin. Við sem höfum
unnið með Salbjörgu sitjum eftir
hljóð. Glaðvær hlátur hennar heyr-
ist ekki framar. Við vissum að hún
átti við erfíðan sjúkdóm að stríða
í mörg ár og að hún þjáðist oft
þess vegna. En aldrei kvartaði Sal-
björg og gerði lítið úr tilraunum
okkar til að tala um veikindi henn-
ar. Táp hennar og samviskusemi
fékk okkur hin til að vinna betur.
Sem starfsmaður var hún alveg
einstök. Samviskusemi, vandvirkni
og þolinmæði við óþreyjufulla við-
skiptavini var eftirbreytni verð.
Sem félagi ávallt spaugsöm og
fræðandi í senn. Salbjörg hafði
ákveðnar skoðanir á þjóðmálunum
kjör og erfið vinnuskilyrði. Af
myndugleik og með sinni léttu lund
átti hann mikinn þátt í að skapa
þann samstarfsanda, sem hljóm-
sveitin var rómuð fyrir allt frá
upphafi og stuðlaði tvímælalaust
að þeim miklu listrænu kröfum, sem
danskir tónlistarmenn gerðu
sncmma til sín.
Sérstaklega ber að geta áhuga
Fussers á kammertónlistinni en
hann varð til þess, að strax á fyrstu
árum hljómsveitarinnar voru stofn-
aðar innan hennar ýmsar kammer-
sveitir. Fannst honum með réttu,
að á þann hátt mætti best auka list-
ræna getu tónlistarmannanna og
samvinnu.
Fusser varð fyrstur til þess af
hljómsveitarfélögunum að fá fasta
kennarastöðu við Jóska tónlistar-
skólann (á fiðlu, lágfiðlu og í
kammertónlist). Hann var frábær
og lét ekki sinn hlut nema gegn
vandlega rökstuddum ályktunum.
Og nú er Salbjörg svo skyndilega
horfin. Við héldum að veikindin
væru á undanhaldi því hún var svo
glöð yfir þeim árangri sem vísindin
höfðu náð.
Samstarfsfólk á skrif-
stofu Ríkisspítala.
kennari og starfaði áfram sem hinn
kostgæfi skjalavörður hljómsveitar-
innar auk þess að sjá um hina
vinsælu morgunleika á laugardög-
um. Kunnastur öllum almenningi
varð hann þó fýrir sumartónleik-
ana, sem hann kynnti árum saman
á skemmtilegan og smekkvísan
hátt.
Vegna sjúkleikans varð Fusser
að hætta störfum áður en aldurs-
markinu var náð. Heilsuleysið
lagðist þungt á hann og um stund
virtist sem böndin milli hans og
hljómsveitarinnar væru að rofna.
Sem betur fer birti þó aftur til þeg-
ar Tónlistarhúsið var opnað og
sérstaklega þegar hljómsveitin hélt
upp á fímmtíu ára afmælið. Þegar
einn af ritstjórum afmælisritsins fór
heim til hans í Stilling og afhenti
honum það, tók Fusser á móti því
með þessum orðum: „Nú get ég
kvatt sáttur við lífið, nú veit ég,
að hljómsveitin mun lifa áfram.“
Fram á síðasta ár tók Fusser
þátt í samkomum, sem hljóðfæra-
leikararnir efndu til, nú síðast 18.
desember ájólaskemmtun í Tónlist-
arhúsinu. Ég mun ávallt minnast
þess hve ánægður hann var að hitta
mig og konu mína enn einu sinni.
Lengi hélt hann um hönd mína og
talaði um gamla daga og sameigin-
legar minningar.
Nú er blikið og hlýjan í hans stóru
bláu augum slokknuð. Við vinir
hans munum alltaf minnast hans
sem mikils listamanns og þess góða
drengs sem hann var. Hugur okkar
er hjá eiginkonu hans og sonunum
tveimur, Atla og Finni, hljóðfæra-
leikurum með Sinfóníuhljómsveit
Suður-Jótlands. þeir hafa ávaxtað
vel arfinn, sem þeir fengu úr heima-
húsum, og ætla að skila honum t.il
þriðja ættliðar.
Fyrir hönd Sinfóníuhljóm-
sveitar Árósa, dr. phil.
Gustav Albeck, prófessor.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Saina gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubiii.
Fáskrúðsfirðingar f
Reykjavík og nágrenni
Hin árlega skemmtun verður haldin í Fóstbræðra-
heimilinu laugardaginn 14. febrúar.
Minnst verður 30 ára afmælis félagsins.
Góð skemmtiatriði — dans.
Húsið verður opnað kl. 20.30.
Boðið verður upp á léttar veitingar til kl. 22.00.
Verð aðgöngumiða kr. 750,-
Stjórnin
Viðtalstími borgarfulltrúa
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík
■.
i
I Borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins
verða til viðtals í Valhöll Háaleitis-
i braut 1, á laugardögum frá kl. 10-12.
Er þar tekið á móti hvers kyns fyrir-
a spurnum og ábendingum og er öllum
borgarbúum boðið að notfæra sér
a viðtalstíma þessa.
a
r
Laugardaginn 14. febrúar verða til viðtals Katrín Fjeldsted formað-
ur heilbrigðisráðs og Haraldur Blöndal formaður umferðarnefndar.
ISLANDSMEISTARAKEPPNI
ISAMKVÆMISDÖNSUM
Dansviðburður ársins
í Laugardalshöll sunnudaginn 5. mars.
Dansráð íslands