Morgunblaðið - 14.02.1987, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. FEBRUAR 1987
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 1987
33
plmrgtwiWiilííl*
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
HaraldurSveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 500 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakiö.
Kerfiskratar í vörn
Hiti hljóp í umræður á Al-
þingi Islendinga í fyrra-
dag. Þar kom á dagskrá tillaga
til þingsályktunar frá átta
þingmönnum Sjálfstæðis-
flokksins. Hún er stutt og
hnitmiðuð, aðeins ein setning:
„Alþingi ályktar að fela ríkis-
stjóminni að láta þegar hefja
undirbúning þess að Þjóðhags-
stofnun verði lögð niður.“ Telja
flutningsmenn tillögunnar, að
nú sé kjörið tækifæri til að
leggja þessa stofnun niður, þar
sem Jón Sigurðsson, forstjóri
hennar, hefur látið af störfum
vegna stjómmálaafskipta, en
hann skipar fyrsta sæti á lista
Alþýðuflokksins í Reykjavík. í
greinargerð með tillögunni
segja flutningsmenn meðal
annars: „Þjóðhagsstofnun hef-
ur nú starfað á annan áratug
og haft með höndum verkefni
sem eðlilegast er að Hagstofan
annist, auk þess sem stofnunin
hefur annast svokallaða efna-
hagsráðgjöf við ríkisstjómina
sem ekki verður séð að orðið
hafí til heilla.“
Skipuleg ráðgjöf við ríkis-
stjómir um efnahagsmál hefur
verið með ýmsu móti, frá því
að stjóm landsins færðist hing-
að frá Kaupmannahöfn.
Raunar er saga hagfræðinnar
í landinu næsta stutt. Það er
líklega í kringum 1950, sem
fyrst er farið að tala um sér-
staka efnahagsráðunauta ríkis-
stjómarinnar. Þeir gegndu
síðan vaxandi hlutverki á sjötta
áratugnum og áttu mikilvægan
þátt í endanlegri mótun og út-
færslu þeirra hugmynda, sem
leiddu til þeirrar stökkbreyting-
ar, sem varð í allri efnahags-
stjóm með myndun viðreisnar-
stjómarinnar fyrir rúmum
aldarfjórðungi. Var þá um
skeið starfrækt sérstakt efna-
hagsráðuneyti. Kom viðreisn-
arstjómin efnahagsráðgjöf og
starfsemi efnahagsráðunauta í
fastar skorður. Þjóðhagsstofn-
un var hins vegar komið á fót
með lögum 1974, en vísir að
henni hafði þá um tíma verið
hluti af hinu mikla bákni, sem
vinstri stjómin frá 1971 setti
á laggimar, Framkvæmda-
stofnun ríkisins.
Samkvæmt lögum á Þjóð-
hagsstofnun að fylgjast með
árferði og afkomu þjóðarbús-
ins, vinna að hagrannsóknum
og vera ríkisstjóminni til ráðu-
neytis í efnahagsmálum.
Eyjólfur Konráð Jónsson, fyrsti
flutningsmaður þingsályktun-
artillögu sjálfstæðismanna,
benti réttilega á það í fram-
söguræðu sinni á Alþingi, að
mikilvægt sé í opinberum
rekstri að koma í veg fyrir tví-
eða margverknað; nýta beri
starfskrafta og skattfé fólks
með sem skynsamlegustum
hætti. Þessi orð eiga vel við,
þegar litið er á hlutverk og störf
Þjóðhagsstofnunar við núver-
andi aðstæður. Fyrir einum
áratug var til að mynda ekki
unnt að leiða kjaradeilur til
lykta, án þess að stuðst væri
að verulegu leyti við útreikn-
inga og ráðgjöf Þjóðhagsstofn-
unar. Nú em aðilar vinnumark-
aðarins sjálfum sér nógir í
þessu efni eins og dæmin
sanna. í forsætisráðuneytinu
starfar nú sérstakur efnahags-
ráðunautur. Hagstofan fylgist
með árferði og afkomu þjóðar-
búsins. Þannig mætti áfram
telja.
Hitinn hljóp í umræður um
þetta mál á Alþingi, af því að
þingmenn Alþýðuflokksins
brugðust illa við tillögunni um
afnám Þjóðhagsstofnunar.
Birgir ísleifur Gunnarsson,
þingmaður Sjálfstæðisflokks-
ins, skýrði afstöðu alþýðu-
flokksmanna með þeim orðum,
að kerfiskrati sæti í fleti fyrir.
Eða eins og segir í endursögn
af ræðu hans hér í blaðinu í
gær: „Við kerfiskrötum má
ekki hrófla. Hér er hinn hvíti
stormsveipur í hlutverki varð-
hundar kerfisins. Er nú slíkur
maður líklegur til að taka til
hendi í stjómkerfinu?“ Vísaði
Birgir ísleifur þar til Jóns Bald-
vins Hannibalssonar, formanns
Alþýðuflokksins, sem hann
sagði, að hefði farið eins og
hvítur stormsveipur um land
allt og lofað að brjóta kerfís-
múrinn og stuðla að hagræð-
ingu og spamaði í ríkiskerfinu.
Jón Baldvin sagði tillögu sjálf-
stæðismanna sýndarplagg, hún
væri illa gmnduð og illa unnin.
Eins og kunnugt er hefur
formaður Alþýðuflokksins lýst
yfir því, að komist hann til
áhrifa og valda að kosningum
loknum ætli hann að láta hend-
ur standa fram úr ermum strax
frá fyrstu mínútu. Hann ætlar
að reka seðlabankastjóra, loka
sendiráðum og bylta skipan
ráðuneyta með því að stofna
einhvers konar yfírráðuneyti
fyrir ofurmenni. Umræðumar
á þingi á fímmtudag leiddu í
ljós, að einn reitur kerfisins er
þó friðhelgur hjá Alþýðuflokkn-
um, Þjóðhagsstofnun. Það er
enn sami munur og fyrr á Jóni
og séra Jóni.
ítosœfcfi ináQ
Umsjónarmaður Gísli Jónsson 375. þáttur
Ég skírskota beint til loka
síðasta þáttar. Ef ég fæ mikla
og góða sendingu, get ég sagt
á líkingamáli að mikinn hvalreka
hafi rekið á fjörur mínar. En ég
get ekki sagt að mikinn hval
hafi rekið. Hvalrekann rekur
ekki, að sjálfsögðu, heldur hval-
inn.
Hvalinn rekur, segjum við.
Ekki megum við segja *hvalur-
inn rekur, því að hann er þá
ekki í standi til að reka eitt eða
neitt. Á sama hátt segjum við
bátinn rekur, ekki *báturinn
rekur, því að það er eitthvert
ópersónulegt afl sem rekur bæði
bátinn og hvalinn í þessum sam-
böndum. Því er kallað að sögnin
að reka sé ópersónuleg í sam-
böndum eins og þessu. Með
sama lagi segjum við: bátinn
bar að landi, skýin dró frá sólu
og vindinn lægði.
★
Víkingur Guðmundsson átti
eftir að segja síðasta orðið. I
niðurlagi bréfs síns tók hann
þessi dæmi af álappalegu mál-
fari sem hann hafði heyrt eða
séð í fjölmiðlum:
1. „Það má segja að þunga-
miðjan standi í heila viku.“ Þetta
var úr fréttaviðtali á afmæli
sjálfs Háskóla Islands. Auðvitað
stendur ekki þungamiðja. Þetta
minnir reyndar umsjónarmann á
eftirfarandi ræðukafla sem hann
varð vitni að á skrifaratíð sinni
í alþingi: „í þessu máli eru tvær
þungamiðjur og báðar grímu-
klæddar." Einhveijum hefði þótt
þetta nykrað líkingamál.
2. „Næsta skref sem menn
taka sér fyrir hendur." Umsjón-
armaður þarf víst ekki að
útskýra kauðaskapinn í þessu
tali, þegar fætur og hendur er
komið í einn hrærigraut.
3. „Hann las hinar ýmsustu
hugsanir manna.“ Umsjónar-
maður hefur nokkrum sinnum
séð svo farið með hið óákveðna
fornafn ýmis. Það á ekki að
taka á sig gervi lýsingarorða og
fara að stigbreytast.
4. „Verið er að semja um
samninga.“ Rétt einn Fróðársel-
urinn.
5. „Ég mundi nú ekki taka
svo djúpt í árina.“ Hér er rangt
farið með orðtakið að taka
djúpt í árinni, þar sem í er at-
viksorð, en árinni gamalt
verkfærisþágufall = með árinni.
Ræðarinn vildi ekki taka svo
djúpt í (sjóinn með) árinni.
6. „Hann giftist fráskildri
konu.“ Við Víkingur viljum held-
ur segja fráskilinni, sbr. þó það
sem sagði í næstsíðasta þætti
um veikar sagnir eftir 2. flokki.
7. „Fólk ætti að temja sér
strax í frumbernsku . ..“ Ég læt
athugasemd bréfritara duga: Ja,
ekki er ráð, nema í tíma sé tekið.
8. „Ef þú kaupir lamba-
skrokk . . .“ Víkingur mælir ekki
með því að kaupa einn skrokk
af fleiri en einu lambi.
Þar með kveður umsjónar-
maður Víking Guðmundsson
með þökkum og vonast til að
heyra fleira frá honum.
★
Kristinn Reyr í Reykjavík seg-
ir meðal annars:
„En svo bar við á síðkvöldi,
að hirðskáld þáttarins, Hlymrek-
ur handan, kom lítillega við sögu
í eftirfarandi álitamáli:
Hún sagði: það er nú það
um það sem eg hafðist að
og væri ekki verra
en vísa sem herra
Hlymrekur handan kvað.
Eg sagði: Þú heldur það
um það sem eg festi á blað
en hér fékk eg hnerra
og held mitt sé verra
en hitt sem Hlymrekur kvað.
Þar sem heimilisfang Hlymreks
er mér ókunnugt, bið eg þig fyrir
ofanritað til hans.
Með kveðju og ósk um farsæld
á nýju ári til ykkar beggja."
Umsjónarmaður þakkar bréf-
ritara góðar limrur og óskir. Hann
telur víst að Hlymrekur handan
muni lesa þáttinn, hvar sem hann
kann að vera niður kominn.
★
Um daginn rakst ég á orðið
súskapur í Ólafs sögu helga eftir
Snorra Sturluson. Það er haft í
merkingunni fjandskapur, mann-
vonska, óvinátta: „Er konungur
hafði þetta upp borið, þá þótti
þeim, er fúsir voru ferðarinnar
og bannað var, súskapur mikill
hafður við sig og þótti seta sín ill
og ófrelsi."
Dr. Bjami Aðalbjarnarson telur
að súskapur sé stofnsamsetning
af sýr = gylta, en það beygist
sýr, um sú, frá sú, til sýr. Segja
mætti að súskapur samsvaraði
þýsk-danska orðinu svínarí. Sýr
= gylta á sér hliðstæður í dönsku
so og hjaltlensku su, svo að ein-
hver dæmi séu tekin úr skyldum
málum. Við höfum af þessu góðar
samsetningar í ömefnum eins og
Sýrdalir og Sýrnes. Þess má
geta að frjósemdar- og ástargyðj-
an Freyja hét mörgum auknefn-
um, og þeirra á meðal var Sýr,
enda er sýrin frjósemin uppmáluð.
Til em þeir sem ekki vilja skýra
Freyjuheitið svo og hefur þótt
óhæfa að líkja gyðjunni við súna.
En þeirra skýringar eru kmm-
fengnar og koma ekki betur út
fyrir Freyju.
★
P.s. Athygli mín hefur verið
vakin á því, að fólk væri tekið að
segja: Það skeður ekki fyrir mig
= það kemur ekki fyrir mig, og
annað þvílíkt. Kannist þið ekki
við þetta og aðra nýja ofnotkun
tökusagnarinnar að ske?
V estmannaeyjar:
Náttúru-
gripasafn-
ið eignast
dvergmáf
Vestmannaeyjum.
SEINT á síðasta ári náði Krislján Egils-
son, safnvörður Náttúrugripasafns
Vestmannaeyja, að fanga dvergmáf. Er
þetta sá eini sem vitað er um að náðst
hafi hér. Hann er minnstur allra máfa.
Fyrst sást til fuglsins þar sem hann var
á flugi með ritum en hann endaði ævi sína
á golfvellinum í Eyjum. Þar var hann í ná-
lægð hettumáfa. Fuglinn felldi flugið eftir
hnitmiðað skot.
Þessi fágæti fugl hefur nú verið stoppað-
ur upp og honum komið fyrir í hinu stór-
skemmtilega náttúrugripasafni í Eyjum. Þar
sómir hann sér vel innan um fjöldann allan
af öðrum fuglategundum sem safnverðimir,
Friðrik Jesson og Kristján Egilsson, hafa
sett smekklega upp í glerkössum.
-hkj.
Morgunblaðið/Sigurgeir
Glögglega má sjá hversu smár
dvergmáfurinn er í samanburði
við silfurmáfinn. Myndin var tekin
eftir að fuglinn hafði verið stopp-
aður upp og komið fyrir í safninu.
Safnverðirnir Friðrik Jesson og
Kristján Egilsson grúska í fugla-
bókinni.
1,3 stiga kólnun á árshita mun
skerðaheyfengbændaum 15-20%
ÍSLENSKUR landbúnaður er ákaflega viðkvæmur fyrir loft-
lagsbreytingum og myndi til dæmis aðeins 1,3 stiga lækkun
árshita skerða allan heyfeng bænda um 15-20% og vorgróðri
myndi seinka um hálfan mánuð. Veturinn yrði lengri, gefa
þyrfti skepnum lengur og þá þyrfti meira hey um leið og hey-
fengur bænda minnkaði í kjölfar kólnandi veðurfars. Að sama
skapi myndi samsvarandi hækkun hitans á ársmeðaltali auka
heyfenginn um 15-20%.
Þetta kom meðal annars fram
á árlegum ráðunautafundi bænda
sem haldinn var í vikunni í Bænda-
höllinni, en þar kynnti hópur
sérfræðinga niðurstöður sínar
varðandi áhrif veðurfars á land-
búnað sem unnið hefur verið að
að undanförnu. í starfshópnum
eru: Páll Bergþórsson veðurfræð-
ingur, Áslaug Helgadóttir og
Hólmgeir Bjömsson frá Rann-
sóknastofnun landbúnaðarins, Jón
Viðar Jónmundsson og Ólafur
Dýrmundsson frá Búnaðarfélag-
inu og Bjami Guðmundsson
aðstoðarmaður . landbúnaðarráð-
herra og búvísindamaður. Þetta
er hluti alþjóðlegs verkefnis, sem
alþjóðleg stofnun, „Intemational
Institute for Applied Systems
Analysis", stendur fyrir en hún
hefur aðsetur í Austurríki og eru
sérfræðingahópar í öðmm löndum
því einnig að kanna áhrif veður-
fars á landbúnað í öðrum norðlæg-
um löndum.
Páll Bergþórsson, veðurfræð-
ingur, sagði í samtali við Morgun-
blaðið að brugðið gæti til beggja
vona hvað varðaði veðurfarsbreyt-
ingar á komandi árum, en mestu
skipti þó að fólk væri viðbúið kóln-
andi veðri heldur en hlýindum þar
sem verra er að mæta því ástandi
sem skapast mun ef veður fer
kólnandi. „Á ámnum 1965 til
1970 urðu erfíðir tímar hjá bænd-
um þegar veður kólnaði mikið.
Heyfengur minnkaði, bændur
þurftu að kaupa sér mikinn fóður-
bæti og minnka þurfti bústofn til
muna.“
Páll sagði að meiri líkur væm
á að veður hlýnaði á komandi
ámm, en þó í stökkum þannig að
kuldaafturkippir kæmu upp við
og við. „Við erum að leggja aðal-
áherslu á hvemig bregðast skuli
við þeim. Nauðsynlegt er fyrir
bændur að hafa nægjanlega stór
tún til að geta aukið heyfenginn
þegar veður kólnar og bændur
geta þetta einmitt nú þar sem
framleiðsluskerðingin er við líði.
Auk þess geta bændur notfært sér
að hægt er að gera spár um gras-
sprettu sumarsins þegar að vorinu
og þá er hægt að haga áburði
eftir þvi. Halda þarf túnunum vel
við svo þau falli ekki í órækt.
Nýta þarf fóðrið sem best og
tryggja þarf að það skemmist
ekki af óþurrkum meðal annars
með votheysverkun. Ráðstafanir
af hálfu hins opinbera þurfa jafn-
framt að koma til. Tryggja þarf
að nægur fóðurbætir sé til í
landinu, ýta þarf undir það að
menn hafi nógu stórar hlöður, við-
halda þarf tryggingum verði
bændur fyrir skakkaföllum við
framleiðsluna og fjárhagserfíð-
leikar steðja að. Páll sagði að
nefndin legði einnig mikla áherslu
á að rannsóknir á búháttum verði
auknar.
Breytingar á veðurfari geta haí
mikil áhrif á landbúnað
, ,mm Spár erlendra veðurfræðinga:
„32 Veðurfar hér eftir
aldamótiii verður eins
og í Skotlandi nú
„ÞAÐ myndi hlýna hér á landi afskaplega mikið eftir aldamótin ef
þær spár, sem við fáum erlendis frá, eru réttar, sagði Páll Berg-
þórsson, veðurfræðingur, í samtali við Morgunblaðið.
„Það myndi hlýna hér helmingi mest hlýindin hér, en sú hlýnun var
Ef spár sérfræðinganna rætast,
geta íslendingar átt von á lengra
sumri eftir aldamótin
meira en í Mið-Evrópulöndum og
Bandaríkjunum og yrði þá veðurfar
hér svipað og nú er í Skotlandi.
Ef kolsýrumagn í loftinu tvöfald-
ast, myndi hlýna hér á landi um 4
gráður að meðaltali. Þetta eru
miklu meiri hlýindi en hingað hafa
komið síðan mælingar hófust. Á
árunum 1925 til 1965 urðu hvað
hinsvegar ekki nema fjórðungur af
því sem búast má við eftir árið
2000 séu spár sérfræðinganna rétt-
ar, að sögn Páls.
Samkvæmt þessu mega íslend-
ingar því búast við vordögum í
mars og lengingu sumars að sama
skapi er dregur að haustdögum.
AF ERLENDUM VETTVANGI
Portúgal - Kína:
eftir JOHONNU KRISTJONSDOTTUR
Lokaviðræður um
Macau hefjast senn
PORTÚGALIR eru nú að taka á sig rögg, eftir að á ýmsu hefur
gengið, varðandi afstöðuna til framtíðar nýlendu þeirra, smárikis-
ins Macau, sem kúrir a Kínaströndum, og nær yfir um sextán
ferkílómetra og auk þess fylgja Macau fáeinar litlar eyjar. Frá
þessu er greint í nýjasta hefti tímaritsins Far Eastern Économic
Review. Þar segir, að portúgalska stjórnin leggi allt kapp á að
sýna styrk og einhug áður en lokaviðræðurnar hefjast í Peking
um að skila Macau til Kína.
Eftir áreiðanlegum heimildum
hafa portúgalskir leiðtogar ^ _
ákveðið að láta undan kröfum og HHHjM ■ > g-. ■
þrýstingi, af hálfu Kínveija, og /jr
munu þeir síðarnefndu því fá '
yfirráð yfir Maeau fyrir lok aldar-
innar. Reiknað er með að í þeim
febrúar, verði endanlega frá þessu
er ekki litið, að mikill ágreiningur
er milli íbúa Macau - langflestir
af kínversku bergi brotnir og
margir flóttamenn frá Kína, um
hvort æskilegt sé að sameinast
móðuijörðinni.
Staða Portúgala hefur veikzt í
þessum viðræðum vegna þess
líka, að innan stjórnar pínuríkisins
hefur ríkt ósamlyndi um, hvemig
eigi að leiða þetta til lykta. Sá
ágreiningur var af svo alvarlegum
toga, að fréttir hermdu að Joaqu-
im Pinto Machado, landsstjóri,
sem er skipaður af stjóminni í
Lissabon, væri í þann veginn að
segja af sér starfi. Ástæðan var
sögð óánægja hans og fleiri portú-
galskra ráðamanna á Macau,
hvemig Lissabonstjómin héldi á
málinu.
Mario Soares, forseti Portúgals
mun hafa haft verulegar áhyggjur
af því, hve staða Portúgals við
samningaborðið virtist breytzt til
hins verra. Hann sendi alveg ný-
lega frá sér mjög afdráttarlausa
yfirlýsingu, þar sem hann sagði,
að allt væri í stakasta lagi innan
stjómarinnar í Macau og ynnu
menn þar saman í eindrægni.
Margir töldu að Soares hefði átt
að láta þetta ógert. Stuðningsorð
hans við landsstjórann virtust
ekki sannfærandi og sagt að yfir-
lýsingin hefði ekki verið sett fram
á heppilegum tíma. Nokkm eftir
þetta sendi portúgalska stjómin
sérlegan sendiboða til Peking.
Hann heitir Eduardo Azevedo og
mun hafa verið ætlað að sann-
færa Kínverja um, að eining væri
bæði í Macau og í Portúgal um
hvemior að málum skvldi staðið,
þegar að því kæmi, að Kínveijar
tækju yfir Macau.
Azevedo átti einnig fundi með
Pinto Machedo, landsstjóra og
mun hafa reynt að fullvissa hann
um, að ásakanir landsstjórans um
að hann fengi ekki að fylgjast
með framvindu mála og hvað
stjómin í Lissabon væri að skegg-
ræða framtíð nýlendunnar, væm
ekki á rökum reistar. Landsstjór-
inn féllst síðan á að vera áfram
og ekki er neitt sem bendir til að
hann muni láta af starfi, altjend
ekki fyrr en eftir að frá undirrit-
uninni hefur verið gengið, líkast
til í næsta mánuði.
En fleira angrar. Mikil gremja
er meðal ýmissa embættismanna
í Macau eftir að tvö portúgölsk
blöð í Lissabon skýrðu frá því, að
hin mesta fíármálaóreiða og spill-
ing viðgengist í æðstu hringjum
í nýlendunni. Macau stjómin hefur
vísað á bug öllum þessum ásökun-
um og segir, að þær virðist settar
fram í því skyni einu, að ófrægja
portúgalska ráðamenn í nýlen-
dunni og grafa undan trú Kínveija
á umboði væntanlegrar samn-
inganefndar. En kínverskir
kaupsýslumenn í Macau hafa, að
sögn, kvartað undan því að stjóm-
in hafi ekki samráð við þá þegar
teknar em mikilsháttar ákvarðan-
ir. Þeir segja einnig, þess sé engan
veginn gætt að láta sérfróða menn
taka þátt í samningaviðræðunum
við kínversku stjómina. Nú á dög-
unum sagði Jorge Neto Valente,
lögfræðingur í Macau, í blaðinu
Tribuna: „Það virðist hreinlega
vera stefna Lissabon stjórnarinn-
ar, að láta aldrei neinn þann mann
koma nálægt samningaviðræðun-
um, sem hefur staðgóða þekkingu
á málinu. Fremur em sendir ein-
hvetjir skósveinar frá Portúgal
með mjög yfirborðslega þekkingu
og nánast engan skilning á nein-
um þáttum málsins."
Heimildir Far Eastern Ec-
onomic Review í Lissabon, stað-
hæfa að portúgalska stjómin ætli
að stinga upp á því að Macau
verði afhent Kínvetjum þann 31.
desember 1999. Kínverska stjóm-
in hefur fallizt á það sjónarmið,
að Macau verði ekki afhent Kína
fyrr en eftir að Hong Kong er
orðinn hluti af Alþýðulýðveldinu,.
Á hinn bóginn finnst þeim af ein-
hveijum ástæðum nauðsynlegt að
fá Macau að minnsta kosti áður
en öldin en úti. Af hvaða ástæðum
er svo sem ekki alveg á hreinu.
Portúgalar höfðu lengi þá skoðun,
að þeir vildu bíða með að láta
Macau af hendi, fyrr en eftir árið
2007, en þá er 450 ár liðin frá
því Portúgalar komu og hreiðmðu
um sig þar. Sérfræðingar segja
einnig, að því lengur sem Portúg-
alar verði á Macau þeim mun
meira tækifæri gefist þeim til að
hagnast á fjárfestingum, sem
áhyggjufullir kaupsýslumenn í
Hong Kong, hafa verið að færa
yfir til Macau nú hin allra aíðustu
ár. Portúgalar vænta þess að
Kínveijar komi til móts við þá á
öðmm sviðum, ef þeir gera tilslak-
anir, hvað tímasetningu varðar.
Þeir munu vilja fá tryggingu fyrir
að portúgalskir bankar verðpi
áfram starfræktir þar, portúgölsk
bygginga og verktakafyrirtæki
hafi forgang í útboðum á fram-
kvæmdum og áfram verði portú-
galskur skóli í Macau svo go safn.
Eftir því sem bezt er vitað hefur
Peking stjómin fallist á þessar
kröfur í meginatriðum. Ef það er
einnig rétt að kínverska stjómin
ætli að viðurkenna tvöfalt ríkis-
fang um 60-100 þúsund manna
af 450 þúsund íbúa Macau, þann-
ig að þeir eigi einnig rétt á
portúgölsku vegabréfi, telst það í
sjálfu sér meiri háttar tilslökun
og málið er þar með leyst á svipað-
an hátt og samið var um að gera í
í Hong Kong.
Far Eastern Economic Review