Morgunblaðið - 24.02.1987, Qupperneq 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 24. FEBRÚAR 1987
4

Ást er...
... að finna að fátt er
svo með öllu illt að eigi
boði nokkuð gott
TM Reg. U.S. Pat Ofl —all righu teserved
C1986 Los Angeles Times Syndicale
Þú hefðir betur ekki skellt
hurðinni svona harkalega.
Láttu sem mótorinn sé bil-
aður. — Það klárast allt á
næstu mínútunum úr pott-
inum!
HÖGNI HREKKVISI
þAP Ef? ALPBIUS VBL TEKlP A MÓTI A1ANNI J.
Beitið ekki þvingimaraðferðum
Ágæti Velvakandi,
Ég get ekki látið hjá líða að
biðja þig fyrir nokkrum línum.
Nú liggur fyrir Alþingi viðamikið
frumvarp um breytingar á um-
ferðarlögum. í þessu frumvarpi
eru sektarákvæði fyrir að nota
ekki bílbelti. Hér er um mál að
ræða sem menn hafa ekki verið á
eitt sáttir með. Ég hef áður í
nokkrum blaðagreinum tjáð mig
um þetta efni. Ég hef verið og
er enn mótfallinn því, að beitt
verði þvingunaraðferðum til að
fólk noti bílbelti.
I Morgunblaðinu 19. febrúar
1987 var í stuttu máli drepið á
nokkrum atriðum þessa frum-
varps. Það stakk mig í augun, að
í þessari frásögn kemur fram, að
einstakir hópar séu undanþegnir
refsiákvörðunum. Er ekki verið
að fara inn á vafasama braut
þarna? Verið að gera greinarmun
á Joni og séra Jóni?
En mér er spurn. Hver eru rök-
in fyrir því að sérstök stétt sé
undanskilin þessu ákvæði? Þá
kemur einnig fram að dómsmála-
ráðherra geti veitt undanþágu frá
notkun bílbelta ef læknisfræðileg-
ar ástæður eru fyrir hendi.
Ég sé fyrir mér biðraðir á lækn-
ingastofum til að fá vottorð um
óhæfni til að nota bílbelti, sem
síðan er rölt með (eða ekið án
bílbeltis) til dómsmálaráðherra til
að fá löggildingu á þessari óhæfni.
Talsmenn bflbeltanna eru sjálf-
sagt í sjöunda himni yfir þessu
ákvæði en lofa skal dag að kvöldi
og ég er ekki eins viss um ágæti
þessa refsiákvæðis.
Guðmundur Jóhannsson
Nafn höfundar
féll niður
í Velvakanda sl. laugardag féll
niður nafn höfundar greinar er
nefndist „Nokkur orð um Kúa-
gerði“. Höfundur greinarinnar
er Njáll Benediktsson. Morgun-
blaðið biður Njál velvirðingar á
þessum mistökum.
Guðmundur Jóhannsson er mótfallinn því að beitt verði þvingunarað-
ferðum varðandi bílbelti
Að sækja um
starf í Reykjavík
6041-6338 skrifar:
Undanfamar vikur hef ég sótt
um nokkrar auglýstar stöður í
Reykjavík. í öllum tilvikum hef ég
lagt inn umbeðin meðmæli og
prófskírteini. Síðan kemur langur
biðtími og oft ekkert svar.
Það er vægast sagt óþægilegt
að skipta við fólk sem sýnir slíkt
hirðuleysi í mannlegum samskipt-
um og virðir ekki lágmarkskurteisi.
Þar sem ég þekki til erlendis þá
endursenda atvinnurekendur um-
beðnar upplýsingar með þakklæti
fyrir sýndan áhuga. Það væri
óskandi að íslenskir atvinnurekend-
ur tækju sér slíkt til fyrirmyndar.
I
I
Víkverji skrifar
Eins og eflaust margir muna var
fegrunarvika í Reykjavík í
fyrravor, en áður en sú vika hófst,
höfðu verið haldnir hreinsunardag-
ar í flestum, ef ekki öllum hverfum
borgarinnar. Fegrunarnefnd
Reykjavíkurborgar hóaði í hverfa-
samtök, þar sem þau vom til staðar,
en í foreldrafélög grunnskóla, þar
sem engin hverfasamtök em starf-
andi. Tókst þetta mjög vel og er
mikilsvert að fá íbúana sjálfa til
þess að taka til hendi, því að það
virðist rökrétt að álíta, að ef hægt
er að virkja fólk í að hugsa um
umhverfi sitt, þó ekki sé nema einu
sinni á ári, þá leiði það ósjálfrátt
til betri umgengni í framhaldi af
því.
Víkveija barst til eyma að eitt
af foreldrafélögum gmnnskólanna
í Reykjavík hafi sótt um styrk til
borgarinnar til þess að hafa hreins-
unardag í vor. Svarið var neikvætt.
Varð Víkveiji undrandi á þessum
neikvæðu viðbrögðum, sem e.t.v.
eiga rót sína að rekja til þess, að
borgin vill ekki styrkja eitt félag,
því þá komi öll hin félögin í kjölfar-
ið og vilji líka fá peninga. Tekið
skal fram að borgin hefur ávallt
útvegað stóra mslapoka vegna
hreinsunar og ekið þeim svo í burtu
að hreinsun lokinni.
í Breiðholts- og Árbæjarhverf-
um, þar sem em framfarafélag og
hverfasamtök, hefur hreinsunar-
dagur að vorið verið árviss atburður
og nægir að setja auglýsingar í
hverfabúðir og blokkir til þess að
fá fólk til að þjóta út og taka til
hendinni. En í gömlu hverfunum,
þar sem jafnvel meirihluti íbúanna
er eldra fólk, þarf auglýsingu inn
í hveija íbúð í a.m.k. 4 ár í röð til
þess að festa þetta í hugum fólks-
ins, áður en hægt er að auglýsa
hreinsunardaginn eingöngu á fáein-
um stöðum. - Það er þetta sem
foreldrafélagið er að sækja um,
styrk til að standa straum af aug-
lýsingum.
Víkveiji hefur trú á því, að
Reykjavíkurborg sé að gera rangt
með því að sjá eftir þessum styrkja-
veitingum. - Eða þykir e.t.v.
vænlegra að hefja almenna herferð,
eins og gert var fyrir u.þ.b. áratug:
Hrein borg - fögur torg, Hreint land
- fagurt land? Það er líka um-
hugsunarefni.
xxx
ó að langt sé um liðið síðan
sýningar hófust á leikritinu
Kaj Munk í Hallgrímskirkju í upp-
færslu Guðrúnar Ásmundsdóttur,
vill Víkveiji ekki láta hjá líða að
hvetja fólk til þess að sjá þessa
sýningu. Hún er mjög áhrifarík og
gefur sérstaka tilfinningu að sitja
í svona litlum sal, maður verður
ósjálfrátt þátttakandi í leiknum og
ekki er erfitt að ímynda sér að
maður sé eitt af sóknarbörnum Kaj
Munks, þar sem Arnar Jónsson í
hlutverki hans þrumar af mikilli
innlifun úr ræðustólnum.
xxx
Það er einkenniiegt, hversu út-
breitt það er meðal auglýsenda
á íslandi að auglýsa ekki undir
nafni þegar um atvinnuauglýsingar
er að ræða. Reyndar virðist þetta
helzt eiga við um skrifstofustörf og
stjórnunarstörf. Er þetta einungis
gamall vani eða hver skyldi skýring-
in vera? Ennþá verri er sá dóna-
skapur og kæruleysi, sem
forráðamenn sumra fyrirtækja sýna
með því að svara ekki umsóknum,
svo að viðkomandi veit ekki einu
sinni hvar hann hefur sótt um!
Hefur jafnvel gefið upp alls kyns
persónulegar upplýsingar sem hann
veit ekki hvar eru niður komnar.
Mikil bót væri, ef forráðamenn
slíkra fyrirtækja breyttu vinnu-
brögðum sínum.